Elektrik sinyalleri aracılığıyla, robotik kelimeler savaş alanının üzerindeki gökyüzüne iletildi.
“–Büyük Ağa hayır yüzü yok. 1.
"Arınmaya şimdi başlayın."
“Ağ içindeki tüm “Legion” birimleri çözülecek”
"Tekrarlamak. Şimdi Arınmaya Başlayın”
"Hedef, Doğu savaş alanı. Geade Federasyonu.”
"Kuzey savaş alanı. Birleşik Krallık Roa Graecia”
"Güney savaş alanı. Wald İttifakı”
“Batı savaş alanı. San Manolya Cumhuriyeti.”
"Ağ altındaki tüm "Lejyon" birimlerine haber verin."
"İmha etmeye başla."
†
Aynı anda.
Geade Federasyonu'nun Batı kuvvetleri, 177. Tabur'un Nordlicht filosu. Bir görevli hemen ayağa kalktı.
†
Raiden bir uçurumdan düşme hayali kurmuştur.
"-Kalkmak."
Bu sözleri başının arkası yere çarparken duydu. Raiden uyurken eğik olan boynunu ovuşturdu ve kışlanın sert yatağından kalktı.
Dar odadaki ışıklar açık değildi ve zayıf ay ışığı bir silüet gösteriyordu. Shinn, Raiden'ın başının altından çıkardığı yastığı tutuyor ve önünde duruyordu.
"Hey...bir şey söylüyorsun ve tersini yapıyorsun..."
"Bunun zamanı değil."
Kısa bir cevap.
Sesi endişeli geliyordu.
Gecenin bir yarısıydı ve Federasyon'un çelik renkli Panzerjacke'ini giymişti.
O anda Raiden tüm uyuma arzusunu kaybetti.
“…buradalar mı?”
"Evet."
Raiden pencereden dışarı baktı. Batıdaki uzak göklerde, Eintagsfliege'nin gümüş bulutları gökyüzünü karıştırdı ve gecenin karanlığını ötesine gömdü.
"Onlardan kaçı?"
"Sayamayacak kadar tembelsin. Tüm Yedi Mühür açılmış gibi geliyor.”
"Burada neyi kastettiğin hakkında hiçbir fikrim yok."
Shinn'den bu nadir şakayı duyan Raiden, işlerin gerçekten zorlaşmaya başladığını biliyordu.
Kırmızı gözler soğuk bir parıltı vererek uzaktaki savaş alanına doğru kısıldı.
“…Şu anda en kötüsünü varsaymanın zamanı geldi. Diğer üç ülkeye yöneldiğini düşündüğümüz bazı güçler buraya gidiyor. Görünüşe göre bu Batı cephesi "Lejyon" için en önemli cephe.
"Bizim için büyük bir onur."
Raiden alaycı bir şekilde karşılık verdi ve hemen ayağa kalktı.
Hilalin keskin mavi ışığı Shinn'in yan yüzünde parladı ve bunu gören Raiden kaşlarını çattı.
"…Söylemek."
“–Bugünün savaşı için Para-RAID senkronizasyonunu minimumda tutmak en iyisidir.”
İnsan, taş yüzlü ölüm iyiliğinin duygularını saklamaya niyetinin olup olmadığını veya bunu yapamayacağını merak etmeliydi. Kanlı kırmızı gözler, yüzünü ekşiterek Raiden'a bakıyordu.
Beyaz yüz, ay ışığının altında bile son derece solgun görünüyordu. Kırmızı gözler acıdan dolayı biraz çarpıktı.
"Gerekmedikçe bana yaklaşmamaya çalış... Buna alıştığımı sanıyordum ama bu gece gerçekten zor."
Ölülerin çığlıkları, aramak için çok uğraştığı ağabeyinin ulumalarından etkilenmeyen ölüm tanrısının kalbini uyuşturmuştu. Ölüm tanrısı bariz bir şekilde zayıflık gösteriyordu.
Shinn sadece gözlerini geri çevirdi ve yanındaki tabancayı okşadı. Federasyonun pilotunu intihar amacıyla çıkardığı küçük bir tabanca değil, daha büyük bir Cumhuriyet otomatik tabancasıydı.
“Annemi tutmanın zamanı değil.– Bütün orduyu uyandırıyorum.”
İşlerin ani ve mantıksız olması orduda yaygındı, ancak uykularından uyanan İşlemciler tamamen sinirlendi.
Bu resmi bir emir değildi ve takım liderinin takdirine bağlı olarak verildi. Gerçek bir ölüm tanrısının becerilerine sahip olsa bile sirenler yoktu ve alan radarında gösterilen bir düşman yoktu. Diğer herkes tamamen öfkeliydi.
"Kahretsin, bize bunun bir eğitim olduğunu söylerlerse, o ölüm tanrısına ateş edeceğim..."
"Bir dahaki sefere ne? Bu sefer zaten. Kaçak mermiler. Kaçak mermiler."
“Juggernaut”un fırlatılması emrini alan tamirci ekibin boğuk çığlıkları vardı.. Portal vincin mekanik sesleri ile mühimmat ve enerji paketlerini hareket ettiren ağır makinelerin gürültüsü vardı. İşlemcilerin bu seslerin arkasında şikayetlerini bastırdığını işiten, oradan geçen Bernault homurdandı.
“Ya beyler misilleme bile yapamazsınız adamım. Liderle alay etmeye giden ve kıçına tekmeyi basanlar kimlerdi?”
O zamanlar Shinn'in Seksen Altılı olduğunu bilmiyorlardı. Onun asil görünüşünü görünce, asil bir prens olduğunu düşünerek onu hor gördüler. Fena dövülen epeyce vardı..
"Ama çavuş."
"Ve sen onun sorumluluğunda değilsin, bu yüzden henüz hissedemiyorsun. Bak ne diyeceğim, o ekip lideri bu hurdaların nereye gittiğini radardan daha iyi anlayabilir."
Siren öttü.
Hangar salonunu meşum bir ses kapladığı için homurtular ve sesler dondu.
Bu, "Lejyon"un saldırısını haber veren işaretti.
İşlemciler birbirlerine baktıklarında şaşkına dönmüştü ve Bernault omuz silkti,
“…Sana ne diyeceğim?”
Birinci Savunma hattının bir köşesinde, zırhlı piyadeler, Tochka'daki yerleşik sığınakta toplanmış, düşmanı beklerken gergin bir şekilde yutkunuyordu.
Batı cephesinde harabeler ve ormanlar yaygın olarak görülüyordu, ancak ne yazık ki burada da görülemiyordu. Sığınak, “Lejyon”un barajına dayanacak şekilde yoğun bir şekilde takviye edilmiş ve konumlandırılmıştı.
Örtme ateşi sağlanabilecek bir konumda. Siperler kıvrımlıydı, her köşe el bombalarının yıkıcı patlamalarını en aza indirmek için dik açıydı. Önlerindeki ovalar, arkalarında 88 metrelik tanksavar toplarıyla birlikte tanksavar mayınlarıyla doluydu.
Şans eseri siren erkenden çaldığı için yakındaki kışladan gelen zırhlı birlikler aceleyle oraya gelmişlerdi. Güçlü makineler, karanlıktan ve ölümden korkan askerlere biraz teselli getirdi.
"-Önder."
Zırhlı dış iskelet giymiş bir asker ileriyi işaret etti. Uzakta, karanlık gecede inorganik, iğrenç ve gerçeküstü metalik bir siluet belirdi.
Bir sonraki an, görüş alanlarına uzanan tüm ufuk metal rengiyle doldu.
"Ne…!?"
Yaklaşan bir tsunami gibiydi. Sırtı geçen sayısız gölge, parçalanan dalgalar delilik sağanakları haline geliyor, gecenin altındaki ovaları hızla geçerken metale dönüştürüyor. Yaklaşan su gibi, gıcırdayan alevler gibi ve birbirine sürtünen kemiklerin sesleri gibi, diğer uçtan sonsuz düşman dalgası yükselirken, gümbürtüler bir gelgit olarak ortaya çıktı.
Hayal etmesi imkansız bir manzaraydı.
Gölgeler görülebilen her şeyi kaplıyordu. Uğursuz karanlık sessizce ve hızla yaklaştı, her şeyi yuttu.
Onlar, her şey,
"Lejyon"...
Dicit ei legio nomen mihi–est quia multi sumus.
Bir gök gürültüsü patladı.
Toplar havayı yararak gökten bir çekiç gibi indi.
Sadece birkaçı bunun Scorpion'dan gelen ilk bombardımanlar olduğunu anlayabilirdi. Şaşılacak bir şey değildi, çünkü önlerindeki bu sahne fazlasıyla gerçeküstüydü. Eski İncil'in Vahiylerinde tasvir edilen Son Yargı gibi, dini bir metinden bir sahneydi.
İlk atışlar Federasyonun savunma üslerinin çok gerisine düştü.
Ve bu sefer, ikinci atış önlerine geldi, bu sefer çok daha yakına.
Yanlış ateş değildi. Topçu birlikleri, onlarca kilometre uzakta, ufukta gizlenmiş düşmanları bombalamak için tasarlandı. İlk çekimler, hatayı sıfırlamak için yapılan test çekimleriydi, bu yüzden kesinlikle, bir dahaki sefere—
"Etki için Ateş geliyor!!!!!!"
Bir patlama.
El bombaları ahenk içinde ateşlendi ve boyayı kaplayan gümüş, siperlere tam olarak inmeden ve patlamadan önce anında siyaha boyandı.
155 mm'lik el bombaları patladı ve bazı yoğun patlamalara neden oldu ve yüksek hızlarda uçarak gelen topaklar biraz sonra siperleri ve içerideki zırhlı piyadeleri parçaladı.
Bunu bir patlama daha, bir bombardıman, bir başkası ve bir başkası izledi. Her bir el bombası, kırk beş metrelik patlama yarıçapı içindeki insanların yarısına ölümcül hasar verecekti ve yüzlercesi ateşlendi ve aynı anda indi. Yağmuru andıran bombardıman ulumaları ve çığlıkları bir kenara atmaya devam etti.
Zırhlı piyadeler, savunma üslerine yerleştirildi. O anda, çelik renkli sel üzerlerine kapanmıştı.
Şaşırtıcı sayıda Dinozor, devasa bir Panzerkeil oluşumunda sıraya dizildi, toplar hücum ederken ileriye dönüktü.
Akreplerin yoğun bombardımanı devam etti, ancak "Lejyon", sağlam zırhlarına güvenerek dost ateşi tarafından püskürtülürken ilerlemeye devam ederken ve yüzlerce tonluk makine oyuncak gibi engelleri kolayca çiğnerken hiçbir korku bilmiyordu.
Ameise'in sürüye önderlik ettiğini gören zırhlı piyadeler korkuya kapıldı.
Muazzam darbeler "Lejyon"un ön tarafında patladı ve altında gömülü olan mayını yok etti. Toplardan ve mayınlardan gelen patlamalar toprağı kökünden söktü ve Ameise savaş alanına fırladı.
Patlamayan birkaç tanksavar mayını tetiklendi ve birkaç düşman havaya uçtu.
Dinozorlar, dostlarının kalıntılarını ayaklar altına alarak ilerlemeye devam etti. Savaşta değeri daha düşük olan Ameise, daha değerli olan Dinozorların yolunu açmak için gönderildi. İnsanların asla taklit edemeyecekleri savaş makinelerine yakışan kendi kendini yok eden bir fedakarlıktı.
Devasa çelik canavarlar, mayın tarlasını geçerken ve bir şekilde hayatta kalan zırhlı piyade siperlerine ulaşırken zarar görmedi.
"Kahretsin! Yerinizi tutun! Ölseniz bile geri düşmeyin!!"
Siren sesini duyduktan sonra harekete geçenler sadece askerler ve tamirciler değildi. Komutan generaller ve albaylar çok aceleyle değiştiler ve aceleyle pozisyona geçtiler.
Radar, karıştırma nedeniyle uzun süredir çökmüştü ve bir "Lejyon" saldırısının bildirimi, menzilin çok ötesindeki insansız bir izciden geldi. Federasyon liderleri, keşif biriminin neden bu kadar uzakta olduğunu merak etmekle ilgilenmiyordu. Komuta daha sonra yok edilen gözcüye daha fazla gözcü gönderdi ve sayılardan ve oluşumlardan ölçeği ve kompozisyonu çıkardılar.
Hepsi şok edici gerçek karşısında donakaldı.
"İmkansız... tüm Batı cephesi ağır saldırı altında...!?"
Batı'ya giden ilk savunma hattı tamamen kırmızıya boyanmıştı. 177. tabur, onu denetleyen 8. ordunun mevzilendiği yer burasıydı. Düşman birimlerini gösteren kırmızı işaretler şimdiye kadar ulaştı ve hatta atanan dost birimler, mavi birimler, ezici bir çoğunlukla daha azdı.
Bu büyük saldırıyı bekliyorlardı ve buna hazırlıklıydılar. Ancak böylesine geniş bir ölçek ve sayılar, başlangıçtaki beklentilerinin ötesindeydi. Birinci savunma hattına tahsis edilen garnizonlar bunlarla başa çıkmak için yetersizdi.
Arkada beklemede olan seyyar savunma mangaları sorti yapmaya hazırlanmalı, ancak ön saflar onlar gelene kadar dayanabilir mi? Bu nedenle, mobil savunmanın çok hantal olması ve özel makinelere ihtiyaç duyulması büyük bir kusurdu.
Ön hatlar ihlal edilirse, hareket halindeyken arka cephenin konuşlandırılması için çok geç olacaktır. Elbette Batı cephelerinde gedik açılacaktı…!
Komutanlar için kulaklıktan, bölüm karargahı ile ana birim arasındaki iletişim duyuldu. Birleşik Krallık Roa Graecia da ağır saldırı altındaydı. Tüm güçler şiddetle karşılık veriyordu, ancak dayanıp dayanamayacakları bir soru olarak kaldı.
İnsanlık nihayet bu gün ölümüne ulaşacak mı?
Hangardan bir mesaj duydu.
"Yarbay."
"İkinci Teğmen Nouzen. Durum nedir? Ne zaman sorabilirsin?"
"Her zaman. Nordlicht her an fırlatmaya hazır."
Grethe bir an afalladı ve 'yalnızca ses' sözcükleriyle holografik ekrana baktı. Odadaki diğer komuta personeli şaşkına dönmüştü.
Shinn de sakince cevap verdi,
"Bize herhangi bir emir gelmedi. Kınamayı sonra alırım"
Kınamak bir yana, Bağımsız hareket cezayla sonuçlanacaktı ama sakince cevap verdiği için hiçbir şekilde cezalandırılmayacağından emin görünüyordu ya da belki de cezalandırılmayı umursamıyordu.
Grethe kırmızı dudaklarını bir gülümsemeyle büktü. Astları renginin solduğunu fark etmesin diye her zaman üzerinde ruj vardı.
Buna gerek yok gibiydi.
"Bu boktan yaşlı adamlar daha sonra ne derse desin, adamlarınızı örtbas edeceğim, Teğmen... diğer mangalar hazırlıklarını bitirdikten sonra sıraya girecek. O zamana kadar sırayı koruyun."
"Roger."
Kuruluşundan bu yana, eski Geade İmparatorluğu her zaman askeri bir süper güç olmuştu ve birçok şehir, özellikle savaşın başlangıcında gelen düşmanlarla başa çıkmak için üsler olarak tasarlandı.
Bütün sokaklar dardı ve asla doğrudan şehrin merkezine bağlı olmayacaktı. Şehrin içinden akan nehirler de şehri ikiye böldü. Eski Arnavut kaldırımlı taş sokakların duvarları kusurlu kaldı ve tuğla evler yoğun bir şekilde doluydu.
Ama öyle olsa bile, onları inşa ederken, insanlarla savaşacakları varsayımı vardı.
"Geri çekilin! Şimdi! Zırhlar burada!"
Bir zırhlı piyade bölüğü, karmaşık, bükülen taş kaldırımlardan aceleyle fırladı.
Artçı asker arkasını döndü ve arkasından birbirine sürtünen kemiklerin sesi yaklaşıyordu. O anda, 120 mm'lik top, aradaki binaları görmezden gelerek her şeyi patlattı.
Taş duvarlar, altı yüz mililitre sıkıştırılmış çeliği delip geçebilen tank topları karşısında tamamen şanssızdı. Top, artçı askere neredeyse doğrudan isabet etti, onu paramparça etti ve savrulan moloz, üzerlerindeki zırhla birlikte kaçamayan askerleri paramparça etti.
"Kaptan!!"
"Geri dönme! O gitti!"
Duvarlar çöktü ve oradan dumanı tüten bir top belirdi. Devasa metalik renkli Löwe yavaşça köşeyi döndü. Parçalanmış tuğlalar yola yığılmıştı, ancak birden fazla ayağa hiçbir şey yoktu.
Kaçmak için zaman yoktu. Zırhlı askerler, onları öldürmek üzere olan düşmana dik dik baktılar. Tank topu onlara yönelikti.
Sert taş zeminde hızla ilerleyen metalin keskin, ağır sesini, zıplarken ezilen taş kiremitler ve onunla birlikte esen rüzgar izledi.
Zırhlı piyadelerin üzerinde saf beyaz bir siluet uçtu.
Beyaz siluet sokağın solundaki duvara kondu, üçgen bir sıçrayışla duvardan atladı ve tekrar yukarı sıçradı. Löwe onu bir atın dizginleri gibi kaldırarak ona nişan almaya çalıştı ama top vuruldu.
Zırh delindi ve içeride patladı. Löwe'nin içindeki mühimmat patladı ve alevler fışkırmadan önce zırh modülü hızla düştü.
Isı dalgaları ve ışık her yere dağıldı, ancak beyaz siluetin zırhının arkasındaki askerleri etkilemedi.
Saf beyaz bir zırhtı. Dört ayaklı siluet, başı olmayan beyaz bir iskelet cesedine benziyordu. Kubbenin altında kürek tutan başsız bir iskeletin kişisel işareti vardı.
""Regin…leif"…"
"Reginleif" kırmızı sensörü onlara doğru döndü.
"Kalan başka fores var mı?"
Takım lideri yardımcısı farkına varmadan, sokağın sağında ve solundaki çatılarda duran beyaz birlikler vardı.
Evden gelen takırtılı ayak sesleri ve motor sesleri duyulabiliyordu ve son derece etkili ses azaltıcılarına sahip "Legion" olmadığı açıktı. "Vanargand"dan çok daha hafiflerdi ve onlardan önceki "Reginleif"e benzer bir yapıya sahip görünüyorlardı.
Kendisine yöneltilen kırmızı optik sensörü algılayan lider yardımcısı, sorunun kendisine yöneltildiğini fark etti ve konuştu.
Savaş alanında hala hayatta olan dostluklar varsa, taktikler farklı olacaktır. Bu kadar bahtsız bir şekilde mağlup olduklarına göre, en azından yardıma gelen yoldaşlara haber vermeliydi.
"Hiç, en az biziz! Diğer ekipler... o hurda metaller tarafından yok edildi."
"Bu yüzden?""
Düz cevapta yas tonu yoktu, sadece soğuk bir ses vardı.
'Ölüm tanrısının' kişisel bir işaret için başsız bir iskelete sahip olduğu söylendi.
Ve bu muhtemelen Seksen Altılı olurdu.
"Lütfen geri çekil ve yeniden topla. Hattı burada tutacağız."
"–Şimdi o zaman, işe başlayalım mı?"
"Juggernaut" olarak da bilinen XM2 "Reginleif", yakın zamanda savaşa gönderildi ve Federasyon birimlerinin tarihindeki en yüksek hareketliliğe sahipti. Birim bir ana topa, savaş silahlarına ve benzersiz özelliklerini en üst düzeye çıkarmak için çeşitli parçalara sahipti ve birden fazla amacı yerine getirebiliyordu.
'Kar Cadısı' Angel pilotu, olağan 88 mm yivsiz topu terk etti ve onun yerine ateş gücüyle bunaltabilecek füze bölmeleri koydu.
Savaş başlamadan önce, Shinn'in "Legion" dağıtımını duymuştu. Zaman geçti ve konumlandırma büyük ölçüde değişti; ancak nereye taşınacaklarını hayal edebiliyordu.
Düşmanın nerede olacağını tahmin etti ve onlara maksimum hasar verecek konumu belirledi.
Angel'ın dört yıl boyunca "Lejyon"a karşı savaştıktan ve hayatta kaldıktan sonra bilediği silahtı.
Destek bilgisayarına koordinatları girdi ve tetiğe bastı. Yüklenen tüm füzeler ateşlendi, duman kuyrukları karmaşık yörüngelerde havada süzülürken onları takip ediyor, hedefe yönelirken düşmanın önünü kesen ateşi atlatıyordu.
Tahmini koordinatlar serbest bırakıldığında, füze kabuğunun yakınlık sigortası patladı ve içindeki misket bombaları dağıldı. Küme yukarıdan "Lejyon" üzerine yağdı ve ikincisi aceleyle dağıldı.
Sesi nazikti ve bir gülümseme gösterdi.
Ancak kokpitte gösterdiği nazik gülümsemenin bu kadar acımasız olduğunu kimse bilmiyordu.
"Dışarı çıktılar. Yıkılmış bir kovanla karıncalar gibi üzerlerine adım atacağım."
Hassas hedefleme için gözlük şeklindeki başa takılan ekran, "Legion" birimlerinin binanın ve molozların arkasındaki kör noktaların etrafında fırladığını gösteriyordu. Düşmanlar, füzeden gelen misket bombalarına karşı temkinli bir şekilde etrafa dağılmıştı.
Krena, "Silahşör" birimindeydi, düşmanı hedef alırken eski bir kilise çanına gizlenmişti.
Keskin nişancılıkta uzmanlaşmış 'Gunslinger', mermi yörüngesini ve ilk hızını stabilize etmek için tasarlanmış, uzun namlulu 88 mm'lik topla donatıldı. Birimin atış kontrolü ve duruş kontrolü de keskin nişancı moduna geçirildi ve Krena'nın hızlı hareket eden "Legion" birimlerini vurma becerisiyle birleştiğinde, araştırma şubesinin hayran kaldığı yüksek doğrulukla sonuçlandı.
Rüzgar hızı, sıcaklık ve çeşitli veriler, çapraz retikül ile birlikte headmount ekranında göründü.
Para-RAID'den gelen ölülerin seslerini duyunca gözlerini kıstı.
Ölülerin iniltilerinden ya da ölenlerin çığlıklarından korkmasına gerek yoktu. Yoldaşları 'kara koyuna' dönüşmedikleri sürece, Shinn'in yaptığı gibi onlar için ağıt yakmayacaktı.
Krena için "Lejyon", değerli yoldaşlarının ve özellikle ön saflarda savaşan Shinn'in güvenliğini tehdit eden bir düşmandı.
Düşman.
Yenilmeli.
Bilinçaltında nefesini tuttu, altın gözleri buz gibi oldu.
Düşünmeden doğal olarak tetiği sıktı. Uzakta, zırhını delen Löwe çöktü.
"Birimi aşağı indir. Konumları değiştir. Beni koru."
"Krena'yı kopyala. Artıkları bana bırak!"
Raiden'ın 'Kurt Adam'ı savaş için ağır makineli tüfeklerle donatıldı ve ana top, binek koluyla birlikte bir otomatik top ile değiştirildi. Bu silah seti onun bastırmasına, düşmanı mermi yağmurundan geçmesine engel olmasına ve ilerleyen dostluklar için koruma sağlamasına izin verdi.
Yakın mesafeli dövüşte uzman olan Shinn ile en az üç yıldır ortak olduğu için, ikincisini korumak için bu tür taktikleri ve silahları seçmesi kaçınılmazdı.
Raiden ayrıca diğer üyeleri korumaktan da sorumluydu ve her zaman durumlarını kontrol ediyordu. Kabul etmektense ölmeyi tercih etse de, başkalarına bakmakta usta olan onun için mükemmel bir roldü.
Her biri farklı düşmanları hedef alabilen iki ağır makineli tüfek, bir otomatik top. Ameise ve Grauwolf, yoğun makineli tüfek ateşi tarafından birbiri ardına düştü ve otomatik topun atışları iki Löwe mangasını oyaladı. 'Kurt Adam' tarafından yarışan iki "Juggernauts". 'Undertaker' bir Löwe'nin yanından geçti ve onu parçaladı, 'Gülen Tilki' ise yüksek bir pozisyona atladı ve bir başkasını topla vurdu.
'Müteahhit' sokağın sonuna kadar hücum etmeye devam ederken, 'Gülen Tilki' tel çapayı vurarak komşu bloğa yöneldi.
Krena da aynı şeyi yaptı ve Shinn için koruma sağladı. Angel, füzelerini yeniden doldurarak arkaya çekildi.
Raiden hemen savaş alanına girdi, 'Gülen Tilki'yi desteklemesi gerektiğini hissetti ve 'Kurt Adam'ı teslim etti.
"Laughing Fox", Seo'nun "Juggernaut"u standart donanıma ve silahlara, 88 metrelik yivsiz topa, savaş kolları için ağır makineli tüfeklere, dört kazık sürücüsüne ve iki tel çapaya sahipti.
Ancak, dövüş tarzı hiçbir şekilde standart değildi.
"Tamam, orada."
Löwe'den gelen patlamadan kurtuldu, terk edilmiş bir arabaya atladı ve ayağa fırladı. Havaya bir tel çapa vuruldu, o zıplamaya devam ederken duvara kazındı. Grauwolfs çabucak kovaladı ve karşı binanın duvarına başka bir tel çapa vurdu, önceki çapayı serbest bıraktı ve geri tepen çelik tel havada bir kemer oluşturdu.
Bir Löwe'nin hemen üstüne çıktı ve tetiğe bastı.
Zırhın en zayıf kısmı olan üst kısım vuruldu ve düşman birimi havaya uçtu.
Tel çapaları kullanarak her yöne hareket etti.
Cumhuriyet, savaş alanı haline gelen şehirlerini terk etmişti ve bu, 57 mm'lik topların zayıf ateş gücüyle birleştiğinde, bu savaş kabiliyetini doğurdu. Löwe ve Dinosauria'nın göze çarpan en büyük kusuru, tepedeki ince zırhtı. Böylece Seo'nun kendi dövüş tarzı vardı ve diğerlerine kıyasla olağanüstü bir uzaysal farkındalığı olan onun için en iyi cevap buydu.
Yakın dövüşte savaşabilen Shinn'in aksine, hayatta kalmasına izin verecek bir dövüş duygusu yoktu.
Kilitlenme uyarı sinyali çaldı.
Bir Grauwolf ondan önce çatıya çıkmış ve bir füze ateşlemişti. Seo ona baktı, birkaç blok ötedeki başka bir binanın duvarına giren başka bir tel çapa ateşledi ve onu ona doğru çekmek için kullandı. Arkasındaki patlama ile arkasını döndü ve düşmanı susturmak için bir dolu makineli tüfek ateşi yağdırdı.
O anda Seo komşu bloğu gördü ve çenesi düştü.
Nordlicht'in öncülüğünde, düşman topraklarının derinliklerinde, her yönden saldırılardan kaçan ve düşman birimlerini birer birer yok eden 'Müteahhit'in beyaz silueti vardı.
Ölüm tanrısının onu sevmesi yerine onun ölüm tanrısı olduğu söylenebilir.
"Cidden... Shinn yaptığı onca çılgınca şeyden sonra nasıl ölmedi?"
Cephe muharebeleri mücadele ederken, arka uç personeli de kendi savaşlarını verdi.
"–Bütün mühimmat ve enerji paketlerini alın! Yola çıkabilmesi için onları kamyonlara yükleyin!"
"Çavuş, destek birimi hazır!"
"Cephe hattının onlara ihtiyacı varsa, hemen gönderin! – Dinleyin! Fido'nun onları almak için buraya girmesine izin vermeyin! O adam liderimizi destekleyecek! Pizzayı onlara teslim etmek bizim işimiz!"
Güçlü "Lejyon" karşısında, mühimmat ve makine işlevleri tükenirse, savaşçıların savaşacak bir savaşı yoktu. En iyi destek şekli onlara bol ve hızlı destek vermekti. Arka uç personeli bunu biliyordu ve ellerinden gelenin en iyisini yaptı.
Gürültünün ortasında, durumu Para-RAID aracılığıyla anlamak daha net olurdu. Böylece Frederica, kendi odasında RAID cihazını dinlerken, kışladan kaçma dürtüsünü bastırmak için elinden geleni yaptığını düşündü.
Biraz da olsa yardım etmek istiyordu. Ancak, bunun sadece kendini tatmin etmek için olduğunu biliyordu ve kendine akılcı kalması gerektiğini hatırlatmaya devam etti.
Kişiselleştirilmiş ağır makineler hangarda tam gaz çalışıyor, ağır mühimmat ve enerji paketlerini taşıyordu.
Komuta odasında Grethe ve diğer kontrol personeli vardı, Frederica'nın anlamadığı terimleri kustu.
O sadece zayıf bir çocuktu, bu durumda hiçbir şey yapamayacak durumdaydı.
Bu noktada, ağır nakliye gemisinde komutan olarak görev yapmasının sadece Shinn, Raiden ve diğerlerinin onunla oynamaktan ibaret olduğunu biliyordu.
Yapabileceği tek şey 'gözlerini' açmak ve şövalyesini savaş alanında aramaktı.
"Lejyon" a karşı cephede savaşan Shinn, muhtemelen Kiriya'yı bulma havasında değildi. Kiriya'nın pozisyonunu ve eylemlerini bilseydi en azından bir uyarı verebilirdi.
Şövalyenin 'gözlerinde' belirdiğini, orada durduğunu gördü ve dondu.
Aceleyle RAID aygıtıyla uğraştı ve temas hedefini değiştirdi. Yüzü açıkça sersemlemişti, bu ismi söylerken sesi nefes nefeseydi.
"Şine."
Cevap gelmedi.
Ancak Para-RAID bağlandı.
Ölülerin sesleri genellikle Shinn ile senkronize edildiğinde duyulur ve yine kulaklarının derinliklerinde yankılanırdı. O uzak savaş alanında talimat verirken sesi o kadar sakindi ki.
Zaman zaman diğer Seksen Altılılarla temasa geçiyor ve aynı zamanda Nordlicht İşlemcilerine talimat veriyor ve kablosuz harici hoparlörler aracılığıyla diğer mangaların askerlerine havlıyor, bir yandan da şaşırtıcı sayıda düşmanla savaşıyordu.
"Shinei...Kiri burada değil."
Cevap gelmedi.
Çağrısını tekrarladı. Nedense onu duymadığını varsaymak istemiyordu.
"Kiri bu savaş alanında değil."
Hala cevap yoktu.
Kan hemen kafasına yükseldi.
Öfkeden değildi… ama tam olarak kavrayamadığı bir korkudan dolayıydı.
"Beni duymuyor musun Shinei!? Kiri şu anda...!"
O anda gözleri inanarak sürekli aradığı kişiye çevrildi.
Gecenin bir yarısı şehrin molozları arasında yarışan dört ayaklı bir örümcekti.
Beyaz makine artık tamamen beyaz değildi. Kül, kir ve kopmuş "Legion" uzuvlarının gümüş nanomakine kanı, onu gümüş ve külle öldürerek lekelerle kaplamıştı.
Askerlerin kanını çiğneyen kırmızı tarla elbisesi ve yanında duran kişi ışıl ışıl gülümsüyordu.
Gülümsüyordu, siyah gözleri buz gibi ve etkilenmemişti.
Prenses.
Öyle dedi ama gözleri ona bakmıyordu.
Beyaz zırhın içindeki kırmızı gözler de aynı parıltıyı gösteriyordu.
Uzun süredir titreşmeyi bırakan bıçakları sallıyor, düşmanı kaba kuvvetle kesiyor, bıçakların bir diğerine dönüşmeden önce kısmen parçalanmış olduğu gerçeğini görmezden geliyordu. Yakında patlayan bir yakınlık sigortasından gelen şarapnel, kokpite uçarak bir alt ekranı paramparça etti, ama o etkilenmedi. Bilinci önündeki düşman birimine odaklanmıştı, kırmızı gözleri keskin ve soğuktu.
Frederica'nın bacakları zayıfladı ve geri düştü.
Sonunda onu neden hep Kiriya ile ilişkilendirdiğini anladı.
Benzer değillerdi. Onlar aynıydı. İkisinin de tamamen aynı olduğu için çok benzer olduklarını varsaymıştı.
Aptallar. Bunu sessizce söylediğini duyabiliyordu.
Shinei, seni aptal. anlamadın mı
Yeterlik. Durmak.
"Böyle savaşmaya devam edemezsin...!"
†
Gümüş bulutların ötesinde, batıda yükseklerde, harabelerin üzerine soluk bir gümüş rengi ışık saçan gökyüzünde hilal vardı.
Ağır, çok bacaklı birlikler aniden durdu. "Lejyon"un çevredeki seslerini doğruladıktan sonra, Shinn nefesini tuttu ve arkasını döndü. Savaş alanının üzerindeki gökyüzü Eintagsfliege tarafından tamamen mühürlenmişti ve "Juggernaut" radarı çoktan susturulmuş durumdaydı ve IFF kullanılamadığı için Shinn onu kapatmıştı.
"–Hey, ateşini kes, Nordlicht! Dostluk Maçları!"
Önünde, "Vanargand" filosunun zirvesi olan 177. taburun 67. zırhlı kuvvetleri belirdi. Kırmızı sensör Shinn'in gözlerini takip etti ve oraya kaydı ve hafif adımlarla yaklaşan elli tonluk ağır makineyi gördü.
Bacaklar muharebe stresinden dolayı zarar görmemişti... Anlaşılan zırhlı tümen siren sesiyle uyanmış ve tüm hazırlıkların ardından nihayet dağılmıştı.
"Başsız bir iskelete sahip kişisel bir işaret. Takım lideri siz misiniz?"
"Nordlicht'in takım lideri. Teğmen Shinei Nouzen...durum nedir?"
Vanargand'ın sürücüsü gülümsedi.
"67. bölüğün komutanı Yüzbaşı Samuel Roots. Görünüşe göre ilk saldırı dalgası "Lejyon" püskürtüldü ve aynı şey diğer bölgelerde de geçerli. Ekibinizin acil durum konuşlandırması sayesinde, hattı tuttuk. İyi iş. "
Shinn sadece taraflarını sormak istedi, çünkü "Lejyon" öncünün geri çekilmeye başladığını zaten biliyordu, ama bunu söylese bile kaptan inanmazdı. Bu yüzden tek kelime etmedi. Tek istediği, savaştan sonra biraz yorgun düşen vücudunu dinlendirmekti.
"Diğer ekipler harekete geçti...şimdi sorun yok. İkmal için geri dönün ve karargah emir verdiğinde sorti yapın. Gerisini bize, Federasyona bırakın."
Siz Seksen Altılılar şimdilik geri çekilebilirsiniz.
Hâlâ nefes nefese kalırken, Shinn homurdanarak devam etti,
"Bir şey söyleyebilir miyim, Kaptan."
Yanında getirdiği Fido'nun miktarını onayladı ve çeşitli "Juggernauts" un durumlarını pencerelerde gösterdi... tam donanımlı olmasalar da, bu yeterliydi. Hepsi savaşmaya devam edebilirdi.
"O "Lejyon" sadece ileri kuvvetlerdi. Yaklaşan ikinci dalga gerçek dalgadır...şimdi geri çekiliyoruz ve bu alan düşecek."
Vanargand'ın sürücüsü hemen gülümsemeyi bıraktı.
"…Ne dedin?"
"Burada savunmayı size bırakacağız. Ana kuvvetlerin yolunu kesmek için yola çıkacağız. Önce öncüyü yok edeceğiz ve saldırılarını bir şekilde köreltmeye çalışacağız."
"Bekle Teğmen! Bu-"
"İletim sona eriyor.—tüm birimler."
İletimi keserken, Shinn Para-RAID'i aradı ve 'Undertaker'ı döndürdü ve şaşkına dönen "Vanargand"ı geride bıraktı.
İleri kuvvetler, aşağıdaki ana ordunun yolunu hazırlayacaktı. "Lejyon"un iniltileri, gözlerin göremediği bir yerden yükseliyordu.
Kulakları hemen cevapları aldı. Bastırılmış heyecan, sakinlik ve cüretkar bir şekilde sırıtma.
"Duydun mu? Ölmek istemiyorsan, gel."
†
"Lejyon" un ana kuvvetleri geldi ve aynı zamanda Federasyonun zırhlı kuvvetleri cepheye ulaştı, sağlam savunma hatları oluşturdu, kalın zırhlı duvarlar oluşturdu ve düşmanın ezici saldırılarına karşı inatla savundu. Garnizonlar el değiştirirken bir kilitlenme meydana geldi.
Biri gökyüzünün çoktan aydınlandığını ve çıplak gözle eldeki silahı görebildiğini fark etti.
Ufukta kırmızı ışık parlıyordu.
Askerler, siperlerden, çöken binalardan oluşan barikatlardan, birliklerin sıkışık kokpitlerinden ve silah seslerinin ortasından gökyüzüne baktılar.
Gökyüzü tamamen kırmızıydı.
Yükselen güneşin parlak kırmızı ışığı, gökyüzünü tamamen kaplayan Eintagsfliege tarafından yansıtıldı ve kırıldı. Şafak sökmesi gereken gökyüzü, kapalı bir alev gibi donuk, kanlı kırmızı bir ışığın altında kilitliydi.
Kızıl gökyüzünün altında savaşlar devam etti.
Kanlı ışığın altında harabeler, siperler, birliklerin kalıntıları ve ceset yığınlarından oluşan siyah gölgeler birikmeye başladı. Aralarında makine canavarları ve insanlar bir ölüm maçında kilitli kaldı. Ateş ve kan kustu, düşen ve kalan gölgeler haline geldi, kırmızı ve siyahın dünyasını daha da kırmızı ve siyaha indirdi.
Böyle bir sahne Cehennemden çıktı.
Kırmızı ve siyahın cehenneminin ortasında beyaz bir kabus görülebiliyordu.
Yıldırım gibi, parlak bir fantezi gibi hızla ilerliyordu.
Tamamen yaralarla kaplıydı, ancak bir savaş tanrıçasının adı gibi, başsız iskelet saftı.
Bu kısım çökmüş olsaydı, çevredeki savunmalar takip edecekti. Böylece meşakkat bilmeden savaşarak bu mevziye odaklanmışlardı. Artan "Lejyon" karşısında geri adım atmadılar ve çılgın dövüşler ve keskin atışlarla, birbirlerini yırtan vahşi hayvanlar gibi düşmanı katlettiler.
Diğer ekiplerden gelen tüm yardım taleplerini ya da arkadan gelen çağrıları görmezden gelmişlerdi. Bitmek bilmeyen "Lejyon" karşısında başkalarına yardım edecek zamanları yoktu ve yıkılsalar da geri çekilemeyeceklerini biliyorlardı. Vatanlarının mayınları tarafından bir kez kesildiğinde, 'geri çekilme' kelimesini tamamen unutmuş olabilirler.
Yok edilen "Lejyon" birbiri ardına yığılmaya devam etti ve onları siper veya taret olarak kullanarak savaşa devam ettiler.
Ama savaşmaya devam ederlerse mermileri ya da enerjileri biterdi. "Reginleifler" hareket kabiliyeti arayan birimlerdi, bu yüzden taşıdıkları mühimmat çok yetersizdi. İkmal için arkaya gidecek olsalar bile, yine de yetersizdi. Böylece, yok edilen dostluklardan yalnızca kullanılabilir parçaları çıkarabilir ve tamir edebilir veya ikmal yapabilirler. Onları takip eden "Çöpçü" de yedek parça aramaya, onları çıkarmaya ve konumlarına yakın bir yere yığmaya devam etti.
İmparatorluğun başlangıcından beri sınırda yaşayan ve Kurt Toprakları'nda doğan askerler vardı. Bu silüetleri görünce çok etkilendiler.
Ölümüne savaşırken bile gülümsüyorlardı, çünkü birkaç güvenilir yoldaşları daha vardı.
Ancak Federasyon askerlerinin çoğu böyle düşünemezdi.
Optik istihbarat, veri bağlantısı aracılığıyla komuta araçlarına ve karargaha ulaştı. Hepsi, siperlerdeki zırhlı piyadeler, operatörler, komutanlar ve daha üsttekiler sadece şok içinde mırıldanabilirdi.
"Seksen Altılılar...!"
Onlar cumhuriyetten gelen, insan görünümlü domuzlar gibi davranılan, Cumhuriyet tarafından savaş alanına gönderilen gençlerdi, yoldaşlardı.
Federasyon onların zavallı çocuklar olduğunu varsaymıştı.
Çünkü insan hakları, özgürlükleri, aileleri, memleketleri, hatta isimleri bile çalınmıştı. Tamamen olgunlaşmadan savaş alanına gönderildiler ve nihayet anlamsız bir ölüm emri almadan önce sayısız savaştan kurtuldular. En azından Federasyon'da mutluluğun tadını çıkarmalılar. Herkesin düşündüğü buydu.
Ama bu isteklerinden vazgeçtiler.
Savaş alanına, tüm savaş alanlarının en tehlikelisine dönmeyi seçtiler. Savaşmak için hiçbir sebepleri yoktu, vatanlarını, ailelerini ve ideallerini korumaya ihtiyaçları yoktu. Aslında hiçbir şeyi korumuyorlardı. Dostlardan gelen yardım çağrılarına aldırmadan, birliklerin kalıntılarından et ve kemik kopardılar ve savaşmaya devam ettiler. Sanki anlamsız, mantıksız, sonu gelmez bir savaşa girmek istiyorlarmış gibi görünüyordu.
Onlar mazlum, her şeyini kaybetmiş masum, zavallı çocuklar değildi.
Onlar canavardı.
Savaş alanının acımasızlığından ve halkın kötülüğünden doğan insan görünümlü ölüm makineleriydiler. Savaş meydanının iblisleriydiler, kendilerine verilen şefkati ve yardımı anlayamadılar. Bu şekilde doğmak ve bükülmek onların günahı değildi, ama bu noktaya kadar bükülen kalpleri yitik bir davaydı.
"Canavarlar..."
Seksen Altılılar'ın buna kulak misafiri olma olasılığı vardı, ama kimse bunu söyleyen kişiye sitem etmeyecekti.
†
Acil müdahale ekibini taşıyan büyük nakliye gemisi FOB 15'in yakınına indi, zırhlı birlikler ve piyadeler çok geçmeden aceleyle geldiler.
Dostlukları gösteren mavi sinyaller ekranda anında çoğaldı, kırmızı ve mavi bir mozaik gibi iç içe geçti. Grethe izliyordu ve aniden kırmızı noktalar hareket etmeye başladı.
Kırmızı ve mavi kümeler dağılmaya başladı. Bir kum saatindeki kumun yerine dönmesi gibi, kırmızı noktalar yavaş yavaş batıya, kontrol edilen alanlarına döndüler.
"–"Lejyon"…"
Shinn zamanı çoktan unutmuştu.
Dışı gösteren optik ekranlar tamamen kırmızıya boyandı. Kaç düşmanı yendiğini ve kaç tane kaldığını hatırlayamıyordu. Saldırılar arasındaki kısa duraklama, erzaklarla beslenmelerine izin verdi ve en az dinlenmeleri gözlerini kapatmaktan geçiyordu. Taktik yoktu, sadece "Legion" dalgalarının yok edilmesi. Kendi başına bir savaş değil, ilkel bir ölüm maçıydı.
Akılcılığının tek kırıntısı ile dost ve düşmanı zar zor ayırt edebiliyordu. Ancak savaş biraz daha uzun sürerse, kim bilir neler olacaktı.
Aniden, Shinn yağmurun yağdığını fark etti ve başını kaldırdı.
"Juggernaut" ses sensörleri beyaz gürültüyü ve zırhın üzerine yağan yağmuru algıladı. Gürültülü savaş alanında sesler sakin görünüyordu.
Zihni yorgunluktan donakalmıştı ve bu sesin arkasındaki nedeni anlaması uzun zaman aldı.
"Lejyon" geri çekilmeye başlamıştı.
Ölülerin sesleri azaldı ve yalnızca Akreplerin örtücü ateşi ve savaşan takip ekiplerinin gürültüsü aralıklı olarak yankılandı.
Uzun zamandır kilitli olan gölgeliği açtı, çiseleyen yağmurun ortasında durdu ve uzun bir iç çekti.
İnce bulutların kenarındaki kırmızı ışığı görünce, kuzey yazının geç akşamı olduğunu biliyordu.
"–Bütün kuvvetler."
Sesi biraz boğuktu. Görünüşe göre boğazı kurumuştu.
Cevap veren sesler, sıralama yaptıklarından çok daha azdı. Bazıları nefes nefese cevap verdi, bazıları ise muhtemelen zorunluluktan dolayı vermedi.
Ve elbette, ikisini de yapamayanlar vardı.
"Lejyon" tam bir geri çekilmeye başladı. Geri dönme zamanı."
Shinn 'Undertaker'ı hangara yanaştırdı, indi ve Frederica'yı önünde dururken buldu.
Belki de bütün geceyi uyanık geçirdiği için gözleri hafif kızarmıştı. Genellikle taranan uzun saçlar dağınıktı. Belki de o ayrıldıktan sonra onu burada bekliyordu.
Gözleri buluştu ve yumuşak yüzü buruştu. Rahatlamış görünüyordu, ama yine de sert bir şekilde azarlanmış gibiydi, çünkü gözlerinden yaşlar süzüldü ve onu sıkıca kucaklarken sabırsızlanarak onun pençelerine atladı.
"Shinei, seni aptal."
Neden azarlandığını bilmiyordu. Şaşırtıcı bir şekilde askeri şapkası olmayan küçük kafasına bilinçsizce elini uzattı ve siyah saçları okşadı, şefkatli elleri onu daha sıkı kavradı.
"Aptallar, ikiniz, siz ve Kiri."
†
Beklemedeki kuvvetler, başka bir olası "Lejyon" saldırısına karşı koruma sağlamakla görevlendirildi, ancak Batı kuvvetleri komutanlarının iş yığınları kaldı. Bu savaş sırasında kaybedilen insan gücü ve teçhizatı yenilemek, yaralıları ve cesetleri taşımak, savunmaları onarmak, savaşları analiz etmek ve katkıları belirlemek zorunda kaldılar.
Öncelikle, düşmanın (çok uzak) saldırısını beklenenden daha erken tespit eden, doğru bölgeyi saptayan ve Batı cephesini yok olmanın eşiğinden kurtaran izci birim yöneticisini ödüllendirmelidirler. Bu, komutanlar arasında ortak bir fikir birliğiydi.
Ancak yöneticinin bundan şüphesi vardı.
Bölgeyi keşfetme talimatının kendisinden olmadığını iddia etti.
Kendisini bulan ve bu bölgeyi tespit etmeye ikna eden bir subay olduğunu, ileri kuvvetlerin keşfinin ve diğer muharebe bölgelerine verilen talimatların o subaya bağlı olduğunu söyledi.
Bu durumda, katkı kesinlikle o görevliye aitti.
"–Yönetici bunu söylediğinde dengedeyken, bazı şiddet yöntemleri kullandığınızı duydum, Teğmen Shinei Nouzen."
Komutanlık, İmparatorluğun konumunu ve dekorasyonlarını devraldı. Tümgeneral, kalın, ağır Maun masasının arkasında oturuyordu. Hizmet kurdeleleri ve boynunda bir haç madalyası vardı. Boş gözleri siyah göz torbaları tarafından örtülmüştü.
"Bir Federasyon askerinin silahı düşmana doğrultulmalıdır, bizim tarafımızı tehdit etmemelidir. Bu, kimseye silah doğrultsanız da doğrultmasanız da geçerlidir."
"…Düşmanın keşfi bu cezayı telafi edecektir, inanıyorum. O adam söylemeseydi terfi edebilirdi."
Shinn de masanın önünde 'huzursuz' bir duruşla hareketsiz kaldı. Sayısız bağımsız eylem ve askeri düzenlemelerin ihlali. Zorunlu olmamakla birlikte, sorgulama ve ceza gerekliydi.
Suç listesi göz önüne alındığında, gözaltına alınabilirdi, ancak onu nasıl sorguya çektikleri göz önüne alındığında, hala ona eriştikleri ortaya çıktı.
Binbaşı General deri sandalyesini çevirdi ve gözlerini Shinn'e kaldırmadan önce tablet terminaline bir göz attı.
Jandarmadan bazı ilginç cevaplarınız olduğunu duydum… "Lejyon" un seslerini duyabiliyorsunuz ve hatta konumlarını bile belirleyebiliyorsunuz."
Grethe daha sonra düşüncesizce araya girdi.
"Tümgeneral. İnanmayabilirsiniz ama gerçek bu. RAID cihazlarını kullanan ve Teğmen Nouzen ile sesli senkronizasyonu olan ekip üyeleri bunu doğruladı..."
"Sizden sesinizi çıkarmanızı mı istedim Yarbay? Böyle yetkilere sahip insanların olduğunu biliyorum ve görgü tanıkları söyledi. Ancak yanlarındakiler bu durumu kanıtlayamazlar."
Tümgeneral terminale dokundu ve masanın üzerinde savaş alanının bir haritasını gösterdi. Hologram haritasının ötesinde, Shinn'e bakan siyah gözler vardı.
"Neredeler? – En yakından en uzağa doğru on yeri işaretleyin."
Shin yukarı baktı. Tavanda sahte bir gözetleme kamerası vardı, Tümgeneral'in elindeki tablet, onun görmesini engelleyecek kadar yerleştirilmişti ve Tümgeneral'in saçına bir interkom gizlenmişti. Tümgeneral, radar tarafından yakalanan verileri doğrulamak ve gerçek zamanlı olarak eşleştirmek istiyor gibiydi.
İlke bir yana, bu kesinlikle bir şeyin geçerliliğini doğrulamanın en doğrudan ve güvenilir yoluydu, bu yüzden Shinn içini çekti,
"…Affedersiniz."
Haritada en yakın düşman pozisyonunu aradı ve on pozisyon belirledi. "Lejyon" un nerede olduğunu ve mesafeyi doğru bir şekilde tespit edebildi, ancak onu ortak mesafe birimlerine dönüştüremedi. Cumhuriyet'in muharebe alanlarına alışık olduğu gerçeği bir yana, taburun haritası çok daha büyüktü ve içgüdüsel olarak bir sonuca varamıyordu.
Yedinci pozisyonu çizdiğinde, Binbaşı General'in gözleri büyüdü ve sesini interkomda kıstı, çünkü bu pozisyon algılanmayabilirdi.
Shinn cevaplamayı bitirdiğinde pozisyonuna geri döndü. Tümgeneral uzun bir iç çekti.
"...Sormak istediğim bir şey var."
Bir an düşündükten sonra, Tümgeneral sordu.
"Bunu neden yapmak istiyorsun? Batı cephesinin desteklenmesine kesinlikle yardımcı olsa da, bunun tehlikeli bir eylem olduğunu bilmelisin, değil mi? Bunu neden riske atıyorsun?"
"Uygun protokolün düşmanı durdurmak için çok geç olacağına karar verdim... o anda, bunu söylesem muhtemelen inanmayacaksınız."
"Soruma cevap vermiyorsunuz. Kendi güvenliğinizi düşündünüz mü diye soruyorum... Seksen Altılılar olarak kanarya ya da kobay olarak kullanılma olasılığını düşünmediniz mi?"
Çünkü onlar, anavatanları tarafından insan görünümlü domuzlar olarak görülen Seksen Altılılar'dı.
"Tabii ki yaptım...ama bu rezervasyon yüzünden "Legion" tarafından yenilseydik, geri kalan her şey boşuna olurdu."
Tümgeneral birkaç saniye sessiz kaldı.
"Anlıyorum - düşmanı yok etmek anlamına geliyorsa kendini feda edeceksin. Bu seni Seksen Altılı yapar, ha? Bir buz bıçağısın, düşmanı paramparça ederken kendini paramparça ediyorsun."
Grethe bir şey söylemeye çalışarak tek kaşını kaldırdı ama Tümgeneral sabırsızca onu durdurmak için elini kaldırdı ve dedi ki:
"Bu konuyu daha fazla incelemeyeyim… Benzer bir kriz sezilirse sizden bu örnek gibi bir haber bekleyebilir miyim?"
"Tabii ki."
"Bu olduğunda, size tekrar soracağım Yarbay. Acil bir durum olursa doğrudan benimle iletişime geçebilirsiniz. Yardımcıma haber vereceğim."
Komutanın ofisinden çıktıklarında Grethe içini çekti ve dedi ki,
"Lütfen beni bu kadar endişelendirmeyi bırakın Teğmen. Bir üstünüzle konuşurken sözleriniz ve ses tonunuz uygun değil."
"Özür dilerim."
"İyilik...ve ayrıca, lütfen kendini nasıl koruman gerektiğini düşün. Akıllıca sonuçlar, kendini korumak, etrafındakileri korumak demektir. Anlıyor musun, [b]Teğmen[/b] Nouzen?"
Shinn'in şüpheli bakışını gören Grethe sadece omuz silkti.
"Bütün teğmenler öldü, biz de sizi terfi ettirdik. Federasyon ordusunda yaygın bir durum."
Yakasındaki Yarbay nişanını, yirmili yaşlarının ortalarında, savaş alanlarındaki hazırlıksız görevlendirmeler sayesinde kazandığı rütbeyi işaret etti ve alaycı bir gülümseme sergiledi.
"Zaten filo komutanı olarak hareket ediyorsun, o kadar mükemmel zamanlama... ek bir rütbeye sahip olabilirsin, ama bu senin eylemlerin yüzünden iptal edildi."
"..."
"Buna sevinemez ya da üzülemez misin? Bu konuda hiçbir şey hissetmesen de maaşın her halükarda artacak."
Gerekli masraflar ordu tarafından karşılandı ve harcanacak başka bir şey yoktu. Bu yüzden ona bunu söylemesine rağmen hiçbir şey hissetmedi."
Grethe yine alaycı bir gülümseme sergiledi.
"Cidden... hepsi benden. İyi iş, Teğmen."
"… Affedersiniz lütfen."
Ofisine dönen Grethe'ye veda eden Shinn, halı döşeli uzun koridorda yürüdü ve sessizce içini çekti.
Batı ordusu yıkıcı bir ölçüde çökmüştü, savunması yeniden bir araya gelirken yedek güçlere bırakılmıştı, bu yüzden hiçbir görev yoktu. Sorgu günleri, filosunun durumunu teyit edememesine neden oldu ve Nordlicht'in karargahtaki kışlasına gitmeye hazırlandı.
Aniden, Shinn ona yaklaşan hızlı ayak sesleri duydu.
Başını kaldırdı ve Frederica'yı buldu. Sağlam çizmeleri halıyı eziyordu ve çoğunlukla rahatlamış olan ana kampa yakışmıyor gibiydi.
Aynı zamanda, uzaktan bir bakış hissetti.
Kara gözler kötülükle kaplandı.
"-Seni öldüreceğim."
Omurgasında bir ürperti hissetti.
Niye ya? Neden unuttu?
İki kez karşılaştı. Bunun "Lejyon"un kozu olduğunu biliyordu.
Ama neden bilinçaltındaki tehdidi bilinçaltında ortadan kaldırdı?
Çünkü kalbinin bir köşesinde, üzerinde bulunduğu muharebe sahasının hemen arkasındaki kaleler, ülke ve hatta insanlık yok edilse bile, onlarla hiçbir ilgisi olmadığını düşünüyordu.
Kuşatılmış savaş alanını memleketi sayan Seksen Altılılar için düşmanın gözünün önünde olması ve kaçınılmaz olarak ezilecek olması, hiçbir şeyin önemi yoktu-
Ama o anda, kelimenin tam anlamıyla seksen altı bölgenin savaş alanından asla ayrılmadığını fark etti.
diye bağırdı Frederic,
"İn aşağı! Kiri...!"
Havayı delip geçen ultrasonik bir topun sesi, bir şeye çarpan muazzam bir ağırlığın gürültüsüyle birlikte neredeyse anında geldi.
Pencerelerin dışında bir flaş belirdi.
Görüş hattı tamamen beyaza boyanmıştı.
Top havayı bir gök gürültüsü gibi parçalarken ve ardından gelen şok dalgaları tüm üssü parçalarken, gürültü o kadar büyüktü ki sağır ediciydi.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
