"ismin Yuto değil mi?" 

Kafasını eğip görüş alanımı çirkin yüzü ile meşgul eden cadıya bakarken sonunda onunla konuşabilceğimi düşündüm.

Aslında ona sormak istediğim bazı şeyler vardı, mesela kullandığı büyünün ne işe yaradığını sormak istiyordum. Bazı sorular sormak istesem de ne tür bir tepki alacağımı bilmediğim için olabildiğince cadıya yakın durdum.

Onlarca anime izlemiş birisi olarak bildiğim kadarıyla büyücüler fiziksel açıdan zayıflardı. Şu anki fiziksel gücüm muhtemelen ani bir saldırı ile onu tepki veremeden öldürebilecek kadar yüksekti.

"Senin ismin ne"

"Benim ismim mi? Benim ismim Slphia. Tabiki bu kelimeyi telaffuz edemiyorsan bana kısaca babacık diyebilirsin."

Babacık? Tch.. siktimin sürtüğü. Gerçekten de gözünü anneme dikmiş.

[ Tebrikler yeni bir ana göreviniz var ( büyü öğren ) 

Görev içeriği : büyü öğren 

Görev süresi : 2 yıl 

Görev ödülü : öğrendiğin büyü miktarına göre hesaplanacak (minimum ödül : rastgele, tek yıldızlı kılıç tekniği) 

Görev cezası : büyücülük yolunun sonu

Not : karşında duran yaşlı elfi bu görev için kullanmaya ne dersin. Bence bir şansını denemelisin ] 

"Siktir" 

"Anlayamadım" 

"Bana büyü öğretirmisiniz dedim" 

Sistemin verdiği cezayı görünce yanlışlıkla sesli bir şekilde küfür ettim. Neyse ki bu dünyanın diliyle değil de önceki dünyamın diliyle küfür ettiğim için beni anlamadılar.

Açık konuşmak gerekirse ne kadar rahat davransamda büyü gibi havalı bir şeyi öğrenemezsem bu hayatım boşa gitmiş olur. Hazır elime fırsat geçmişken bu kadından basit de olsa bir büyü öğrenmeye karar verdim.

"Bak sen şu çocuğa. Demek büyücülüğe karşı ilgi duyuyorsun. Madem bu kadar ilgilisin 5 yaşından sonra gel de sana basit bir iyileştirme büyüsü öğreteyim"

"Ahh, lütfen zahmet etmeyin eczacı nine. Oğlum bazen çok şımarık hale gelebiliyor, eminim ki büyü konusunda gerçekten ilgisini çeken bir şey yoktur" 

Anne! sen kimden yanasın? Bir insan nasıl büyü konusunda meraklı olmaz ki hem? 

"Lütfen bana büyü öğretin, usta " 

"Ahaha usta mı? Biraz aceleci değil misin küçük Yuto? Sana büyücü olmayı öğretmeden önce hiç değilse beş yaşına girmeyi bekle"

"İstemiyorum. Şimdiden büyü öğrenmek istiyorum. Lütfen bana büyü yapmayı öğretin usta. Ne kadar zor olursa olsun üstünden gelebilirim" 

"Oğlum, bu kadar aceleci olma lütfen. Büyü denen şey göründüğünden çok daha karmaşık bir şeydir." 

"Lütfen öyle söylemeyin Elena hanım. Ben çok yaşlandım. Eğer bir gün öteki dünyaya göçecek olursam, arkamda en azından basit bir şifa büyüsü bilen bir şifacı bırakmak isterim" 

Ürkütücü olarak görülebilecek miktarda benden yana duruyor. Muhtemelen anneme yakınlaşmak için beni kullanmayı planlıyor. Sanki böyle bir şeyin olmasına izin veririmde seni düzenbaz sürtük.

"Üzgünüm eczacı nine ama oğlumun büyü hakkında hiçbir bilgisi yok, lütfen oğluma geleceği hakkında ani bir karar vermeden önce büyünün nasıl kullanıldığını anlatın. Muhtemelen o da büyücülerin nasıl büyü kullandığını öğrenince bir büyücü olmaktan vazgeçecektir"

Tam olarak neyden bahsediyo bu kadınlar. Bu dünyada gerçekten büyücülük sevilmeyen bir meslek mi? 

Ama öyle olmaması gerekir burası gibi eski çağ bir dünyada bol bol savaşlar yaşanıyordur ve savaşlarda da güç vazgeçilmez bir şeydir. Tahminimce büyücülükte insanın güçlenmesi için bir yoldur.

"Ben gerçekten büyücü olmak istiyorum anne"

Yaşlı cadı benim kararlı tavrıma sevinmiş gibi anneme baktı.

"Yapacak bir şey yok madem büyücü olmak istiyorsan dene bakalım. Ama önce buraya neden geldiğimizi unutma. Muayene olduktan sonra eczacı nine sana büyücülük hakkında biraz bilgi versin" 

"Teşekkürler anne" 

"Teşekkür ederken çok sevimli oluyorsun keşke daha sık teşekkür etsen tatlım"

Meh... Bir şekilde başardım gibi.

------- ( 15 dakika sonra ) 

Bu sefer ki muayene önceki seferden çok daha farklı olarak hiçbir büyü içermeyecek şekildeydi. Neden bilmiyorum ama Slphia bedenimi kontrol etmek için normal bir doktor gibi ellerini kullandı.

İlk başta elleriyle muayene ettiğini görünce kendi sınırlarını aşıp sapıklık hedefini bana çevirdiğini düşünmüştüm ama gayet normal bir şekilde muayene edip anneme sağlıklı olduğumu söyledi.

Muayene süreci bittikten sonra Slphia büyücülük konusundaki yeteneğimi test etmek istediğini söyleyerek bana birkaç basit matematik işlemi öğretti. Neyse ki bu matematik işlemleri önceki hayatımdaki toplama ve çıkarma gibi basit şeylerdi.

Daha önceden matematik hakkında hiçbir fikrim yokmuş gibi davranarak kendimi bir dahi olarak etiketletmekten çekinmedim. Sadece birkaç dakika içerisinde toplama ve çıkarmayı öğrendiğimi gören Slphia şaşırmış bir surat ifadesiyle, büyücülük konusunda çok yetenekli bir çocuk olduğumu söyledi.

Slphia’nın sözleri sayesinde annem de büyücü olmam konusunda ikna oldu. Kısa bir tartışmanın ardından artık haftanın 4 günü öğleden sonraları buraya geleceğim ve akşama kadar eğitim alacağım.

Evimiz buraya oldukça yakın olduğu için annem bu konuda itiraz etmedi ve beni haftanın 4 günü kendisi getireceğini söyledi.

"Yuto, sen biraz dışarıda beklermisin. Ben hemen gelicem" 

Bunun ne kadar güvenli olduğunu bilmesem de içgüdülerim bana bir sorun olmadığını bildirdiği için dışarı çıkıp kapıda beklemeye başladım. Eğer bu cadı tekrar sapıkça bir şey yapmaya kalkışırsa bu sefer intikamımın acımasız olacağına yemin etmeyi de unutmadım.

-------

Elena oğlunun sorun çıkarmadan dışarı çıktığını görünce yüzündeki gülümsemeden arınıp arkasını döndü.

"Eczacı nine! Neden onu sadece reddetmedin ki? Büyücülük bizim gibi sıradan insanların yapabileceği bir şey değil. Üstelik o daha 3 yaşında, beş yaşına girmemiş birisi büyü kullanamaz sanıyordum. Yaptığın şey sadece oğlumun gelecekteki kişiliğini kötü yönde etkileyecek"

Slphia yaşlı bir kadının ifadelerini mükemmel bir şekilde taklit ederek sakinleştirici bir gülümseme ortaya çıkarmayı başarmış olsada içten içe kendisini endişeli hissetmeye başlamıştı.

"Senin gibi olgun bir kadın daha sakin olup yaşlılara güvenmeyi bilmeli ve kendisini yaşlıların kollarına bırakıp hayatın tadını çıkarmalı Elena. O daha çok genç bir çocuk, bir şeyleri başaramamanın verdiği duyguyu hissetmeli ve kendi hırsının tohumlarını bugünden atmalı. Üstelik onun gözlerinde farklı bir ateş gördüm, belkide gerçekten bir büyücü olabilir" 

"Benimle dalga geçmeyin Slphia-sama, bizler sadece sıradan köylüleriz. Nasıl bizim gibi sıradan bir köylünün çocuğu bilgeliğin her şey olduğu büyücülük te başarılı olabilir ki?" 

"Denemesine izin vermekten kimseye zarar gelmez. Bırak da biraz çabalasın" 

"Başarılı olamayacağı bir işte çabalamasının ne anlamı var ki?" 

Slphia birden bire ileri atılıp Elena’nın omuzlarını yakaladı ve kafasını eğip daha sakin ve ağır bir ses tonu ile bir soru sordu.

"Elena, sana bir soru sorabilirmiyim?"

"Neden bu kadar ciddileştiğini bilmiyorum ama sorabilirsin tabiki"

Birden bire uzun zamandır tanıdığı, köyün en yaşlısı olarak bilinen eczacı ninenin kendisi için endişeli davrandığını gören Elena bir anlığına sersemleyip kızardı çünkü Elena eczacı ninenin karşısında kendini her zaman bir çocuk gibi rahat hissediyordu.

Ama Elena’nın tamamen yanıldığı bir konu vardı. Slphia’nın ses tonundaki değişimin tek sebebi; Elena’nın elbisesinin göğüs kısmına bakarken odağını toplamakta zorlanması ve az önce söylemeye karar verdiği cümleleri hatırlayamamasıydı. Tabi Slphia’nın bin yıldan fazla yaşamış bir elf olduğunu unutmamak gerekir.

"Bir gün öleceğini biliyorsun değilmi?"

"E..evet " 

"Bir gün öleceğin gerçeğini unutsaydın daha mutlu bir hayat yaşardın değil mi?"

"Ihhmm"

"%100 öleceğini bilmene rağmen yaşamak için neden bu kadar çabalıyorsun? Cevap vermene gerek yok... Bırak oğlunda büyücü olmak için biraz çabalasın. Oğlun başarılı olma şansına sahip üstelik başarısız olma ihtimalinin %99 olduğunu da bilmiyor." 

Elena yaşlı kadının sözlerini pek anlamlandıramasa da bu konuda oğluna karşı çok acımasız davrandığını fark etti. Bir insanı insan yapan şeyin çabalamak olduğunu eczacı nine ona zaten daha önce öğretmişti.

Sonuç olarak Slphia Elena’yı ikna etmeyi başardı.