Nazik ve uysal kişiliğinin aksine, Cedric Royston Elhard İmparatorluğu'nun taşkın ve zorlu bir savcısıydı. Sadece bu nedenle, varlığından yoksun olsa bile, önde gelen erkek adaylardan biri olmayı başardı.
 
İkinci İmparatorluk Şövalyeleri bölümünün Komutanı unvanını da taşıyan Cedric, hiçbir sebebi olmadan evimizi ziyaret etmeye başladı.
 
Adil olmak gerekirse, Allen ve Michael için de durum aynıydı.
 
Romandan olsa bile, bu adamların ne kadar boş zaman kullanabileceğini ve hala nasıl görevlerini kusursuz bir şekilde yerine getirebildiklerini merak ediyorum.
 
Onlardan birinin burada yapması gereken görevleri var.
 
"Lili. Ah, mecbursun.”
 
Allen Lowell, dizlerinin üzerinde durup, korkunç bir şekilde yalvarırken söyledi.
 
Karşılık vermek yerine, çenemi kapalı tuttum.
 
İki gün önce bana sağlık kontrolümü verdiğine eminim! Hatta ücretsiz ulusal check-up yılda bir kez yapılır, seni piç!
 
"Hayır, bunu yapmıyorum.”
 
"Lili, Oppa, kız kardeşin tarafından azarlanacak…”
 
"Ahjussi.”
 
"Ah doğru, Ahjussi'nin başı belaya girecek.”
 
Mırıldandı, unvanını hemen düzelttiği için umutsuzluğa kapıldı.
 
Ne kadar somurtursan somurt ve ne kadar çaba gösterirsen göster, bu işe yaramaz. Kendine nasıl 'Oppa' diyebiliyorsun?
 
Kafamı ondan uzaklaştırdım ve doğrudan masaya doğru sabitledim.
 
Belki de bir çocuğun bedeninin kısa olması ve adım hızımın yavaş olmasıdındandır.
 
Başka bir deyişle, yakalandım…
 
"Hayır, Lili. Sadece check-up'ı bitirirsek tatlı yiyebiliriz.”
 
Özetlemek gerekirse kastettiği şey, kaçmak işe yaramaz.
 
Beni yardımsever bir şekilde durdurmaya çalışan Allen Lowell'e öfkeyle baktım.
 
Ondan kurtulmak için elimden gelenin en iyisini yaptığımdan eminim, ama hemen yakalandım!
 
Oldukça uzun boylu. Bakışlarım çevremde dolaştı, Allen Lowell'in sinir bozucu dırdırlarından kaçınmanın yollarını aradı.
 
Yulianne Michael'la birlikteydi, muhtemelen Konsey meselelerini tartışıyordu, Allen sürekli önümde dolaşıyor, Cedric örgü örüyor…
 
Bekle, Cedric neden burada örgü örüyor?
 
Şövalye Komutanı, nasıl böyle olabilirsin!
 
"Oppa.”
 
Sessiz bir çağrı olsa bile, Cedric ne yaptığını durdurdu ve bana baktı.
 
Adil olmak gerekirse, Cedric bu odada ‘Oppa’ olarak gördüğüm ve aradığım tek kişi, bu yüzden onun için çağırdığımı hemen kabul edebilmiş gibi görünüyor.
 
Yüzümde bir gülümseme ile sordum:
 
"Oppa, meşgul değil miydin?”
 
Cedric'in yüzü solgunlaştı, neredeyse bir çarşaf gibi beyaza dönüştü, söylediklerimi yanlış yorumlamış olmalı.
 
Hayır, gerçekten meşgul olup olmadığını soruyorum. Bunu nasıl yanlış anladın?
 
"Lili, gelmemi istemiyor musun”
 
Cedric, dışarı atılmış yaralı bir köpek yavrusu ifadesiyle söyledi.
 
Bu şekilde anlamış olmalı.
 
Hemen kafamı salladım.
 
“Hayır!”
 
Sensiz bu felaketten kaçamazdım. Aslında, konağımıza gelen insanlardan nefret ettiğime dair notu alan tek kişi sendin, bunun için sana puan bile vereceğim!
 
(ted: notu alan derken 'olayı kapan' demek istemiş)
 
Şuana kadar Lia-unni için en iyi damat. Cedric.
 
Ama tabii ki, sadece benim kararım üzerine, son seçim yine de Yulianne'ye bırakılacak.
 
Hala bana bakan allen'in yanından geçtim ve Cedric'in yanına oturdum.
 
Öte yandan, bakışlarım Yulianne ve Michael arasında kaldı.
 
Michael çok kurnaz bir yaratıktır, hareketleri doğal ve göze çarpmayan bir kişidir, her zaman tetikte olmanız gerektiğini düşündürse bile. Gerçekten ikisi arasında müdahale etmek istedim.
 
Belki de Yulianne'ye gerçek bir iş verilmediğini düşündüğümden beri.
 
Ama onun: ‘öyleyse biz...’ dediğini duydum ve sonra unnie: "yalnız yapmak çok daha etkili olur sanırım.’ Diyerek kesti.
 
Şu anda küçük kardeşin olarak, tavrını övüyorum.
 
Her neyse, Konsey çalışmaları ve işleri hakkında konuştuklarından onları bir daha asla rahatsız etmedim.
 
Allen ve Cedric de öyle ve dürüst olmak gerekirse, müdahale edersem ya da başka bir şey yaparsam Yulianne beni azarlardı.
 
"Oppa'yı seviyorum!”
 
Bu yüzden daha sık gelebilirsiniz.
 
Bu sözleri tatlı bir şekilde söyledikten sonra Cedric'e gülümsedim.
 
Cedric, sırıtmaya ve bana başını sallamaya başlamadan önce bir an için şaşkınlıktan göz kırptı.
 
"Ben de Lili'yi seviyorum.”
 
Ne ferahlatıcı nazik bir gülümseme.
 
Bu tür bir insanın bir kılıç kullandığı anda 180 derecelik bir dönemece gideceği gerçeğini anlayamıyorum.
 
Daha da şaşırtıcı olan şey, örgü konusunda iyi olması…
 
Bu mükemmel ve tek bir hatası olmayan örgüsüne bakarken sordum;
 
“Bu nedir?”
 
Elbette cevabı biliyorum. Sadece Allen Lowell ve şüpheli kontrollerinden kaçınmak istedim.
 
"Buna örgü denir.”
 
"Denemek ister misin, Lili?”
 
Bu sefer örgü iğnesini tutarken bana sordu. Yanıt olarak başımı hafifçe salladım.
 
İyi olmadığımdan değil, aslında örgü konusunda gerçekten becerikliyim, bir performans değerlendirmesinde mükemmel bir puan alacak kadar iyiyim, sadece burada açıklamak istemiyorum. En azından şu anda değil.
 
"Sadece izlemek istiyorum.”
 
“Tamam o zaman.”
 
Bir kez daha Cedric bu sözleri söyledikten sonra nazik gülümsemesini ışınladı.
 
Ne kadar bakarsam bakayım, Cedric Lia-unnie için en iyi koca.
 
Mükemmel bir beyefendi, nazik ve kibar.
 
Derin düşüncelere girerken bilinçsizce bacaklarımı ileri geri salladım.
 
"Lili, Ahjussi’nin check-up'ını bitirmesine izin vereceksin, değil mi?”
 
Allen Lowell, önümde diz çöküp gülümserken sordu.
 
Bu şekilde davranmayı bırak, aslında bunu yarı yürekten yapmaktan ziyade, sadece şevk içinmiş gibi davranıyorsun!
 
Bunu yulianne'ye verdiğin bir söz ve o zamanlar beni sorgulamadığın için suçluluk duyduğun için yaptığını anlıyorum. Bunu yapmaktan hoşlanmadığın gerçeğinden habersiz değilim.
 
Sinirlendim, bilerek yanaklarımı şişirdim ve kafamı salladım. Bu Yulianne'nin isteği olsa bile, bunu yapmazdım.
 
Vücudumun etrafında akan mana hissetmek tuhaf! Vücudumun içindeyken çok daha garip!
 
"Lili, bugün son kez olacak, gerçekten bitti.”
 
"Hah. Yarından sonraki gün yine de yapacaksın.”
 
"Nasıl bu kadar zeki Olabiliyorsun, Lili…”
 
Allen Lowell pişmanlık içinde mırıldandı.
 
İstemiyorum. Yani, yapmayacağım.
 
"Lili.”
 
Adımı seslendi, bu sefer ifadesi sert.
 
Yine de korkutucu değil. Aslında sekiz yaşında olmayan birine bakıyorsun.
 
Kasıtlı olarak bakışlarımı bakışlarına kilitledim, ağzından daha fazla kelime çıkmasını bekledim.
 
Her ne söyleyeceksen, asla işe yaramasına izin vermeyeceğim. Ne söyleyeceksen söyle…
 
"Bugün check-up'ınızı bitirirsen, bir dahaki sefere sana bir pasta alacağım.”
 
“…”
 
"Bu Yulianne'den gizli olacak. Hepsini yemene de izin vereceğim.”
 
"Çabuk bitir!”
 
Söylediğim gibi, onun söyleyeceklerinin işe yaramasına asla izin vermeyeceğim, ama bu bir rüşvet olduğu için, farklı bir hikaye.
 
Konuşmayı bitirir bitirmez ağzımı açtım. Bu eylemle, Allen Lowell rahat bir şekilde başını salladı ve tatmin edici bir şekilde gülümsedi.
 
Bütün bir pasta. Bir tabak bile yememe izin vereceğini bile beklemiyordum.
 
İnandığım için ağzımı açtım. Ancak, yalan söylediğini öğrenirsem, sana cehennemi tattırırım.
 
Kim bilir, kız kardeşime yanlış iddialar fısıldayabilirim, bu da Yulianne'ye bir daha asla yaklaşmamanıza ve hatta görmenize neden olabilir…
 
Her neyse, demek istediğim, hayatının aşkı avucumun içinde.
 
“Sadece bir dakika bekle.”
 
Konuştuktan sonra, Allen Lowell, ağzıma bakmadan önce parmak uçlarının etrafında sihrin toplanmasına ve artmasına neden oldu.
 
Bir an için, Vücudumun içinde garip bir enerji hissi aktı.
 
Soğuk hissediyor, sonra aniden sıcak, ama aynı zamanda biraz karıncalanıp gıdıklanıyor.
 
Bu garip duygudan hoşlanmıyorum.
 
Artık dayanamadığım ve gözlerimi kapattığım için kendimi rahatsız hissediyordum.
 
“Bu kadardı. Artık bitti, Lili. İyi iş.”
 
Bitirir bitirmez, Allen Lowell kafamı okşadı ve bana bir şeker verdi.
 
Hoşnutsuzluğumu tek bir şekerle bastırmaya çalıştığına inanamıyorum.
 
... Yine de bunu saklayacağım ve Yulianne'nin tatlıları kısıtladığı bir günde yiyeceğim.
 
"Bana bir pasta almalısın!”
 
Ona hatırlattıktan sonra, bakışlarımı Cedric'e doğru çevirdim ve sadece örgüsünü ördüğünü izledim. Belki de beni daha fazla heyecanlandırmak istemeyen Allen Lowell, saçlarımı hafifçe fırçalamaya başladı.
 
Cedric'in örgü becerileri mükemmeldi. Hiç şüphe yok ki, performans değerlendirmesi açısından mükemmel olarak kabul edilen kendi yeteneklerimden daha iyi.
 
Anlamsız hareket, düzgün ritmik tekrarlama... sanırım kararım doğru. Her ipliği mükemmel bir şekilde örebilecek başka kimse yok.
 
Bitmiş sonucun zaten belirlendiğini düşünüyorum…
 
Cedric'in uzun süre sessizce örmesini izledim, aniden odanın etrafında bir ses yankılandı.
 
Ses, bir sürü belge düzenleyen Michael'dan geldi.
 
Bu, Konsey çalışmasının yapıldığı anlamına geliyordu ve geriye kalan tek şey Michael'ın evimdeki rahatsız edici varlığı.
 
Masa gürültü yapar yapmaz, üçümüz de şezlongdan kalktık.
 
Güzel, bu odada hepimiz birlikteyiz, yani herkesi kontrol altında tutabilirim.
 
"Lia-unnie!”
 
Hızla Yulianne'ye doğru koştum ve ona sarıldım. Buna karşılık, Yulianne bana sarıldı, beni kollarına aldı.
 
Lia-unnie çok güçlü.
 
"Çalışırken Lili'miz eğlendi mi?”
 
“Evet! Cedric-oppa örgü konusunda iyi!”
 
“Öyle mi?”
 
Yulianne, farlara yakalanan bir geyik gibi görünen Cedric'e baktı. Gözleri daha da genişlemiş görünüyordu, biraz çaresiz görünüyordu.
 
Kulakları kırmızıya dönüyordu. Cedric, Gözleri Yulianne'inkiyle karşılaştığında böyleydi.
 
Ama kız kardeşim bunu bilmiyor... çünkü bu romanda kahramanın varsayılan karakter tanımı;
 
Romantik duyguların farkında olmamaktır.
 
Hepiniz çok zor zamanlar geçireceksiniz.
 
"Bence Lili'miz seninle gerçekten eğleniyor, Cedric.”
 
Şuna bak. Senden ne kadar hoşlandığını bile fark etmiyorsun.
 
Yulianne'nin saçlarını nazikçe okşadım ve başımı hafifçe salladım.
 
Gitmen için hala uzun bir yol var. Elbette, böyle olmasını tercih ederim.
 
"O zaman bu rahatlatıcı.”
 
Cedric, sözlerini yansıtan bir iç çekişle gülümsüyor.
 
Kabul ettiğim tek erkek aday sensin.
 
Seni çok seviyorum.
 
"Lili, Ahjussi ne olacak? Ahjussi size kurabiye alır ve sağlıklı olduğunuzdan emin olmak için size bakar…”
 
Allen Lowell sordu, Yulianne'nin iyiliğini kaybetmek istemedi.
 
Bana geldin çünkü Lia-unni'ye yakın olmak istedin.
 
Ona karşı mükemmel memnuniyetsizliğimi ifade etmek için yüzümü çevirdim. Bu hareketle Michael ve altın gözleriyle yüzleşebildim.
 
Bu noktada beni açıkça gözlemliyordu. Gözleri gülümsüyormuş gibi hafifçe bükülmeye başladı.
 
Böyle gülümsemeyin. Bu gülümseme ürpertici ve soğuk olur.
 
Şahsen, aslında daha yaşlı olduğumu ya da daha kötüsü, aslında Lily olmadığımı anlayacağını düşünüyorum.
 
"Lili'nin gözünde iyi görünmek için örgü gibi bir şey yapmak zorundayım.”
 
Tatlı bir sesle mırıldandıktan kısa bir süre sonra, çok yakından bakarsanız, açıkça alaycı alt tonları vardır. Cedric'e yönlendirildiğinden eminim.
 
Ama benden şüphe etmedi. O zaman bir rahatlama.
 
Gizlice iç çektim.
 
Michael'a karşı her zaman dikkatli olmalıyım.
 
Bölüm 5 Sonu.
 
Ted: Arkadaşlar bölümlerin geç geldiğinin farkındayım ve bunun için üzgünüm fakat bölümler İngilizceye çevrilmiyor :’3