Davanız bir günde çözülsün.

Okitegami Dedektiflik Bürosu'nun kullandığı cümlelerden biri buydu. Ama ben, ''Birçok dava sadece bir günde çözülür.'' cümlesine takılmıştım. 

Görür görmez hemen telefona sarılıp Büro'yu aramıştım. Fakat bu cümle, ''Eli Çabuk Dedeiktif''i tanıtmak için yeterli değildi.

Daha sonra öğrendim ki aslında bu cümle, ''Eli Çabuk Dedektif'' hakkında bir reklam değil, bir uyarıydı. 

Dedektif Okitegami Kyouko.

Hafızası, her günün sonunda silinen bir dedektif.

Tıp alanında bunun adı belki de bir tür ''İleriye Dönük Amnezi'' olabilir. Fakat adının ne olduğu çok da önemli değil.

Önemli olan -gün boyunca ne duyduğu veya ne tür bir davayla uğraştığı fark etmeksizin- kafasını yastığa koyup uykuya daldıktan sonra, sabah her şeyi unutmuş olacağı. 

Kiminle uğraştığı veya ne yaptığı fark etmiyor. Çünkü Kyouko-san'ın hayatı, ilk tanışmalardan ve ilk deneyimlerden ibaret olan bir döngü.

Uzun sürebilecek davaları devralamamak, bir dedektif için kötü gibi gözükebilir. Fakat Kyouko-san için değil.

Kyouko-san, uzun süren davaları alamaz ama müşterisinin gizlilik haklarını içeren davaları rahatça alabilir.

Çünkü Kyouko-san'ın, asla değiştiremeyeceği bir yanı var.

Müşterisi hakkında ne öğrenirse öğrensin, zaten bir sonraki gün unutmuş olacak.

Tüm dedektiflerde muhakkak olması gereken özelliğin, iş ahlakı olduğu düşünülür. Çünkü müşteri gizlilik haklarının ihlal edilip edilmediğinin garantisini kimse veremez.

Ondan dolayı Kyouko-san'ı seçen müşteriler, kimsenin bilmemesi gereken sırları olan, açığa çıkmaması gereken olaylara öncülük eden müşterilerdir.

Kyouko-san, genellikle bir günde çözülemeyecek olan davaları üstlenmez ve de doğası gereği, iş rezervasyonlarını kabul etmez.

Kyouko-san'ın tabii ki de artıları ve eksileri yok değil fakat tertip ve düzeni sayesinde, bir anda gelen yardım çağrılarına yanıt verebiliyor.

Tam da bu yüzden benim en çok tercih ettiğim dedektiflerden biridir kendisi. 

Aslında Başkan Emii, yalan yanlış bilgiler ve de skandal korkusundan dolayı, dedektif falan çağırmak istemiyordu.

Fakat onu korkulacak hiçbir şeycik olmadığına dair ikna ettim. Yalan söyledim. Dedektif çağırabilmem için ne söylemem gerektiyse onu söyledim.

''Soruşturma sırasında, herkesin olay hakkındaki fikirlerini alacağım. İçiniz rahat olsun, ne duyarsam duyayım neye tanıklık edersem edeyim uykuya daldıktan sonra her şeyi unutmuş olacağım.

Ödememi aldığımı doğruladıktan sonra da bana verdiğiniz kartvizitleri size geri göndereceğim. Benle tanışmış olduğunuz gerçeği, ertesi gün yok olmuş olacak.

En azından benim için öyle olacak.''

Kyouko-san, tane tane söylemesi gerekenleri söyledi.

''...''

Kyouko-san, sevinçle ışıldayan gülümsemesiyle bunları anlatırken Gifube-san, sanki olağanüstü bir olay oluyormuş gibi Kyouko-san'a baktı. Kim olsa aynı tepkiyi verirdi.

Ne olursa olsun, yarın seni unutmuş olacağım, dedikten sonra kim kime her şey normalmiş gibi bakabilir ki? Tabii bu konuşma, Kyouko-san için son derece normaldi.

Benim için de öyleydi.

Her tanıştığımızda, ''Tanıştığımıza memnun oldum'' demesi... Gerçekten acı veriyor. Söyleyen kişinin Kyouko-san gibi muhteşem bir kadın oluşu da hiç yardımci olmuyor.

Başkan Emii, kollarını bağladı şu kelimeleri sıraladı:

''Tamamdır, Okitegami-san. Hırsızı bulmanız için sizi seçiyorum. Ne duyarsanız duyun, çok umrumda değil. 

Fakat bu odada işimiz hakkında bilgi sahibi olamayan birinin dokunmaması gereken aletler var. Herhangi bir aleti kullanmadan önce mutlaka birinden izin alın.''

''Anladım. Çok zamanım olmadığını söylemeliyim, o yüzden hemen başlayalım. Herkesi tek tek dinleyebileceğim bir oda var mıdır acaba?

Küçük ama yanlız olabileceğimiz bir oda tercihimdir.''

''Üzgünüm ama öyle bir şeye göz yumamam. Hırsız bu odayı asla terk edemez. Eğer terk ederse kartın içindeki bilgiler de onunla birlikte gider.

Şu an içinde bulunduğumuz odada internet yok ve de telefon sinyali geçirmez. Fakat binada bu özelliklere sahip olmayan odalar var.''

''Söyledikleriniz hiç de duruma uygun değil. İnsanların su içmesini engelleyip sonra da oruç tutmalarını zorunlu kılmak, insanların özgürlüklerini kısıtlamaktan başka bir şey değildir.

Bu şartlar altında yürüttüğümüz hiçbir soruşturmanın zerre kadar değeri yoktur. Oldu olacak, insanları döverek suçluyu bulmaya çalışalım.''

Ne Başkan Emii ne de Kyouko-san geri adım atıyordu. Fakat açıkçası, bana Kyouko-san bir adım öndeymiş gibi geliyordu. 

Kendi fikrinin arkasında olduğunu gösteren Kyouko-san, gülümseyip kararlılığını gösterince anladım ki Kyouko-san galip gelecekti.

''Konuştuğum kişinin garip bir hareket yapmadığına emin olacağım. Sorumluluk benim üzerimde. 

Odaya girip çıkan herkesin vücudunu kontrol edersek herhangi bir sorun çıkacağını düşünmüyorum.''

''... O halde, izin veriyorum.''

Dedi Başkan Emii, biraz düşündükten sonra.

Başkan Emii'nin söylenenleri kabul etmesinin sebebi büyük ihtimal, Kyouko-san'ın ''vücut kontrol'' lafıydı.

Muhtemelen baştan beri yaptırtmak istediği vücut kontrolü için, artık bir bahanesi vardı.

Odaya, Kyouko-san'dan başka yetişkin bir kadın girdiğinde, kendi başına vücut kontrolu yapmasının imkanı yoktu.

Fakat Kyouko-san gibi birine vücut kontrolü yaptırarak rezil olmaktan kaçınabilirdi.

Laboratuvarı dip bucak aradıktan sonra bile hafıza kartını bulamadığımızdan dolayı,

Ne kadar hiç kimseyi kanıtım olmadan suçlamak istemesem bile (o duruma düşmeyi en iyi ben bilirim),

Suçlu, küçücük hafıza kartını hemencecik cebine atmış olabilir. O yüzden, hafıza kartını vücut kontrolünde bulma olasılığımız hiç de düşük değil. 

''Size, küçük bir toplantı odası ayırtacağım ama sizden bir isteğim var Okitegami-san. Vücut kontrolünden sorunsuz geçseler bile...

Sorgulama sırasında, masummuşlar gibi davranmayacağınıza söz verin.''

''O işi bana bırakın.''

Dedi Kyouko-san, gülümseyip başını salladı.

Ve daha sonra:

''İçiniz rahat olsun, verdiğim sözü asla unutmam. Tabii eğer hala aynı gün içindeysek.

Dedi.




bölüm hakkındaki görüşlerinizi bekliyorum!
yorumlarınız benim için çok değerli.
çeviren: jeolius
herhangi bir sorunuz olursa twitter: chixythesecond