Anlaşma konusunda yapabileceğim pek bir şey olmadığı gibi, endişelenmemin de pek bir yararı yoktu.
Biraz daha oyalandıktan sonra gelişini beklediğim olay, bir bildirip panelinin çıkmasıyla yanıtlanmış oldu.
-----
-Düşler Diyarı-
24 saat tamamlandı.
Düşler diyarına geçiş hakkı kazanıldı.
-Not-
* İsteğiniz taktirde kendinizi tekrar Düşler Diyarında bulacaksınız.
-----
Düşler diyarına birazdan tekrar gireceğim bilinciyle şimdiden hazırlanmaya başlamıştım. Öncelikleyse en son edindiğim pasif yetenekleri kontrol etme işine koyuldum.
-----
Pasif Yetenek: --Açlık Tanımaz--
Yiyecek, içecek, uyku ve nefes almaya ihtiyacınız kalmaz ama hala yorgun düşebilirsiniz.
Ayrıca sağlık durumunuz ne olursa olsun hiçbir şeye ihtiyaç duymadan, standart bir insan gibi iyileşmeye devam edebilirsiniz.
-----
Pasif Yetenek: --Ölümsüz Zihnin Kudreti--
Farklı güçlerden etkilenen zihninizin faaliyetleri bir ölümlününki gibi duygusal yapıda olmak yerine, artık bir ölümsüzün ki gibi sonsuz sükunetle dolmuştur.
* Anbean zihniniz pragmatik yaklaşımlar sergilemeye başlar ve günler geçtikçe dahada duygusuzlaşmaya başlarsınız.
* Zihninize nakşedilmiş olan bu kudretli yapı size; Parçası olduğunuz dünyanın dillerini algılamayı, analitik düşünce yetkinliğini ve duygulardan yoksun bir bilinç sağlar.
-----
Yani idare eder denilebilecek yeteneklerdi ama Ölümsüz Zihnin Kudreti yeteneği, dil anlama dışında bir b*ka yaramadığını düşünmeye başladım.
Çünkü zihnimde hala abuk subuk fısıldaşmalar dönüyor ve sürekli ne yapacağımı söyleyerek sinirimi bozmaya devam ediyorlardı.
"Şu an mantıklı olan düşler diyarına gitmeden önce çevrendeki ölülerden teçhizat toplaman olacaktır."
Neyse odaklanacağım asıl şey bu değildi ve içimdeki bazı seslerle ortak fikirde olmaya başlayıp, etrafımda işe yarar ne varsa toplamaya başladım.
"Ama zaten 5. seviyeyi tamamlayarak bulunduğun aşamayı tamamladın. Yani olası farklı senaryolara sahip olan, farklı aşamalar için de hazırlanman gerekebilir."
Bu da doğruydu. Belki daha kapsamlı bir şekilde duruma hazırlanabilir ve her türlü durum için ihtiyacım olan bilgileri ve donanımları edinmeye zaman ayırmalıydım.
"Bence gereksiz konularda yaygara yapıyoruz! Zaten uykuya ihtiyaç duymadığımız için artık Düşler Diyarına gitmemiz de gerekmiyor. Yani asıl odaklanılması gereken sorun, bu b*k çukuru gibi olan yerden nasıl kurtulacağımız olmalı."
...
Böyle devam eden iç çatışmalarım en sonunda sinirden patlamama neden olmuş ve "Yeter! Susun lan!" diyerek haykırmama neden olmuştu.
*****
Hala devam etse de kafamdaki seslerle birlikte yeterince vakit geçirdikten sonra, düşler diyarına geçmeye karar vermiştim.
Hazırlık sürecindeyse herkesin mutabık kaldığı konu, kurtuluşum için gerekli olan çalışmaları düşler diyarında yapmam olmuştu.
Çantama yanımda gelebilmesi için on kitap yerleştirmiş ve farklı kişilerin deneyimlerinden yararlanmak için de kitaplardan üçünü farklı kişilerin günlükleri olarak seçmiştim.
Bunların haricinde de teçhizat olarak yanıma etraftan edindiğim iki ayrı kalkan, örme zırh ve birkaç adet eski fırlatma bıçağı almıştım. Hepsini değerlendirmek gerekirse standartları F ile E arasında değişkenlik gösteren eskimiş eşyalardı.
En sonunda hazırlandığımı düşünerek gözlerimi kapatıp uymaya çalıştım.
Bir dakika nasıl uyuyacağım lan!
*****
Belli bir müddet panikleyerek ne yapacağımı bulmaya çalıştım.
Çözümse içimdeki seslerden birinin buraya gelmek için kullandığım Çıkış Paneli gibi başka bir araç olup olmadığını kontrol etmemi söylemesi oldu.
Doğru bir noktaya parmak basmış olacak ki arayüz, talebim ile ortaya çıkmış ve Düşler diyarı için gerekli paneli önüme sermişti.
-----
-Giriş Paneli-
Güncel Saat: 4.08
[Kabul] - [Ret]
--
-Not-
* Düşler diyarına girdiğinizde tam olarak kaldığınız yerden devam edeceksinizdir.
-----
kabul etmeden önce bi' düşler diyarındaki son durumu hatırlamaya çalıştım.
Hatırladığı tek şey seksen kişilik iskelet ordusundan oluşan bir bölük, en son bana karşı saldırıya geçmesi olmuştu.
Düşler diyarından çıkmadan hemen önce, ufkumu dolduran okların arasından gözümle tek seçebildiğim şeyse mevzilenmiş birimlerin türleriydi.
Bu sefer ön saflar geçici olarak yirmi beş kişilik okçu gurubu tarafından tutulmuş. Hemen arkalarındaysa olası bir durum için öne ilerleyerek savunmaya geçmeyi bekleyen, aynı sayıdaki hafif mızraklı grubuydu.
Yanlardaysa onar kişilik kılıçlı bir birlik mevzilenmiş, ardından da harekete geçmeyi bekleyen yine onar kişilik mızraklı süvariler konuşlanmıştı.
Geriye kalan kimliğini seçemediğim son on kişilik gurupsa mızraklıların arkasına saklanmaktaydı.
Neyse bu kadarını hatırlamak kafiydi. Zaten gelen okların ardından, bu kadar kişiyi gözlerimle seçip hatırlamakta pek azımsanacak bir şey değildi.
Sonunda içimdeki seslerden biri savaşa hazır hissettiğimde paneli onaylamamı söylese de ben düşünmeden direkt kabul butonuna bastım. Çünkü daha fazla düşünecek bir şeyim yoktu.
*****
Kendimi tekrar süt beyazı mekanda bulmuşken; ortamın göz alıcı beyazlığı görmemi geçici olarak engellese bile, gelmesini beklediğim okları engellememe mani olamamıştı.
Gerçekliğe eşya götürebildiğim gibi buraya getirdiğim kalkanlardan ikisini kendime siper edip, çoğu oktan atik bir şekilde kaçınmıştım.
İşin sonucunda elimdeki kalkanlardan sadece ilki kırılmış ve bir tane ok da belime saplanmıştı.
Kalan kalkanı önüme alıp hedeflerine doğru hücuma geçerken, mızraklı piyadeler ön saflara geçmiş ve en son süvarilerde benim gibi ileri atılıp gerçek savaşı başlatmıştı.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
