"HAYATIIIIM!" Sabrina ortadan ikiye ayrılmış kocasına baktı, bir yarısı hâlâ ayakta dururken diğer yarısı holün zeminindeydi. 
Melissa’nın yüzü önündeki kanlı sahneye bakarken soldu ve ıslık çaldı. 
Zen arkasında belirdiği ve ilerlemesini engellediği zaman Sabrina neredeyse kocasının üzerine atlamak üzereydi. 
"Dur! Marco’yu öldüren şeyin hâlâ orada olup olmadığını bilemeyiz!" dedi Sabrina’ya elinden geldiği kadar içten bir şekilde onu sakinleştirmeye çalışırken. 
"Bana engel olma! Kocam. Kocam öldü! AAAAAAAH!" Sabrina kocasının alt bedenine tutunurken dizlerinin üstüne çöktü, ağlarken bedenin yarısı üzerine doğru düştü. 
Dali grubun arkasında duruyor, korkudan titriyordu. Sabrina’nın arkasındaki Zen, içinde bulundukları durumu ciddiyetle düşünüyordu ve Melissa da aynı şeyi yapıyordu. 
Sabrina Zen’e bakmak için keskin bir dönüş yaparken aniden ağlamayı bıraktı. 
"SEN! Kişisel özelliğinin tuzak bulma olduğunu söyledin! Neden onu uyarmadın?!" Çılgın bir ifade almış yüzü gözyaşlarıyla ıslanmışken Zen’e haykırdı. 
Zen afallamıştı, Sabrina’nın ona dönmesini beklemiyordu. 
"Ben-" Ne diyeceğini bilmiyordu, Melissa ona doğru yürürken sadece başını eğdi. 
"Bu onun hatası değil. Bir tuzak olup olmadığını bile bilemeyiz; zaten bildiğimiz şeylerden dolayı gelen bir tür şeytan ya da fantastik bir yaratık olabilir." Melissa dediklerinin ne kadar çılgınca olduğunu hissetse de kimse ona karşı çıkmadı. 
Zen, nedense ne diyeceğini bilmiyordu. Özrünü direkt çıkışa yönelerek hareketleriyle göstermeyi denedi, grup onun ani hareketine şokla bakarken yan gözle bakarak cesedi geçti. 
... 
Zen gözlerini açtı ve elini havaya kaldırdı, hâlâ hayatta olduğuna inanamıyordu. Sonra o tarafa bakmadan önce kafasını eğip hâlâ endişeyle karışık bir gurur ifadesi taşıyan Marco’nun yüzüne baktı. 
Grup Zen’in kılına zarar gelmediğini görünce birbirlerine baktılar. Melissa yavaşça ve dikkatlice onun tarafına yürüdü. 
Ona da hiçbir şey olmadığında Dali, Sabrina’yı geçti ve onların tarafına atladı. Sağına soluna bakınan Zen hariç diğerleri Sabrina’ya baktılar. 
Sabrina kalbinin binlerce parçaya ayrıldığını hissederken onlara ve kocasına baktı. 
"Şu an ne düşündüğünü biliyorum kardeşim. Ama kocan ölmeni istemezdi." Melissa olanca ciddiyetiyle Sabrina’yla konuştu. 
Sabrina bunu duyuyordu, gözyaşları daha önce görmedikleri kadar hızlı akarken ne yapacağını bilmiyordu. Kocasının alt bedenini yere bıraktı ve gruba doğru yürüdü, artık Marco’ya bakmıyordu. 
Dali, bir kere daha düşüncelere dalmış Zen’e baktı ve bir an tereddüt ettikten sonra onu parmağıyla dürttü. 
"Hmm?" Zen girdiği transtan çıkıp irkilen Dali’ye baktı. 
"Ah- Imm... Şimdi ne yapacağız?" Dali, Marco’nun cesedinden ve yana bakmaktan korktuğu için soru sorarken aşağıya bakıyor ve tişörtüyle oynuyordu. 
"Bir labirente benziyor," diye duyurdu Zen... O, bir kere daha yan tarafına bakarken grup ona bakmak için döndü. 
"Nereden biliyorsun?" diye sordu Sabrina şüpheyle. 
"Sola bak, 2 sıra var. Sağda ise 3." Zen cevapladı, tamamen hakkı olduğundan Sabrina’nın şüphesini kafaya takmadı. 
"Doğru." Sabrina baktı ve düşünceyle gözlerini kıstı. 
"Pekala, siktir. Gittikçe işler daha da karmaşıklaşıyor." Melissa grubun gerginliğinin biraz daha azalması için şanslarına küfretti. 
"Yaptığım bütün boklardan pişman olmaya başlıyorum. Aslında geri dönsem tekrar yapardım, çok eğlenceliydi. Hah, dürüstlüğümü seviyorum.’ Kendisiyle bir kere daha dalga geçen Melissa neredeyse farkına varmadan arsız bir şekilde saçını geri atıyordu ki kendini tuttu. 
"Yani nereye gitmemiz gerektiğini düşünüyorsun?" Sabrina, Zen’e bakarak sordu, bütün yüz ifadelerini tartıyordu. 
Zen, Sabrina’nın şüphesinden dolayı kafasını kaşıdı, bu onu rahatsız etmeye başlıyordu. 
"Nereden bilebilirim?" dedi. 
"Söyleyebileceğim tek şey üç metre mesafede solumuzda tuzak olduğu," diye ekledi. 
Sola en yakın olan Melissa aşağı bakıp hayatı için korkarken onlara yaklaştı. 
"Doğru." Sabrina konuştu. 
"Önden gideceğim." Zen sağındaki Dali ile derhal harekete geçerken konuştu. Melissa, Sabrina’nın omuzlarından sıkıca tutarken ve kendi tarafından önlerini kontrol ederken onları takip ediyordu. 
Grup koridor bitene kadat bütün yolu böylece kat etti ve yola devam etmek için bir kere daha sağa döndüler. 
Zen ıslık çaldı. Ciddileşirken yürümeyi bıraktı. 
"Ne?" Arkadaki Melissa, Zen’in ıslığından korkup yüreği hoplarken bağırdı. 
Dali ve Sabrina da yüzü ciddi bir ifade takınan Zen’e dikkatle baktılar. 
Zen hala önüne bakıyordu, ileri bir adım attı. 
"Bundan sonra her adımımı takip edin."