Ertesi sabah erkenden, İmparatorluk Prensi'ne Ronia derebeyliğine kadar eşlik etmekle görevlendirilen Paladin Harman, hazırlık işlerine hemen başladı.
Gözlerinin önünde duran 'Rahiplere' baktı ve kaşlarını çattı. Toplam seksen tane vardı ve her biri "tilki gibi kurnaz" tiplerdi. Grubun tamamı ya Kıtanın orta kesiminde bulunan Humite Akademisi tarafından cezalandırılanlardan ya da iş başında 'hile yaparken' yakalanan Rahiplerden oluşuyordu.
Harman bakışlarını çevirdi.
Bu suçlular arasında soğuktan titreyen İmparatorluk Prensi 'Allen Olfolse' da vardı. O, Kutsal İmparator'un yedinci torunu ve bir Başpiskoposun torununa tecavüz etmeye çalışan 'mangnani' idi.
Bu serseri grubunun en kötüsü oydu.
Kötü şöhretinin kıta genelinde kabul görmesi de abartı değildi. Bu çocuk yüzünden büyük Kutsal İmparator bile şiddetli migren nöbetleri geçirmek zorunda kaldı.
‘Hiç değişmemiş gibi görünüyor.’
Harman manastıra döndüğünde, İmparatorluk Prensinin yanında rahibe olmak bahanesiyle orada olan bir kız gördü. Çocuk kaleye gelir gelmez feodal lord'un hizmetçine salya akıtmaya başladı.
Harman, bu kriz sona erdikten sonra tüm gerçeği Kutsal İmparator'a rapor edeceğine ve gümüş saçlı 'râhibeyi' sorgulayacağına dair içten içe yemin etti.
Ona ‘İmparatorluk Prensi tarafından bu pozisyona zorlandın mı?’ diye soracaktı.
Bu basit takip soruşturması sırasında, ölü cadıdan çok genç prens hakkında bir şeyler duydu.
– Siz de fark etmediniz mi Bay Paladin? Üç ay önceki intihar girişiminden bu yana çok değişti. Zihinsel şoktan mı yoksa hafızasını kaybettiğinden mi emin değilim. Ama ne olursa olsun, sanki yeni bir sayfa açmış gibi.
Gerçekten de çocuk değişmişti.
Harman, sürgünün başlangıcında ziyaret ettiğinde, İmparatorluk Prensi onu kasıklarından tekmelemeye çalıştı. Ardından bacağındaki ağrıdan şikâyet ederken, bir tarım aleti alıp Paladın'i bıçaklamaya çalışmıştı.
Öfkeli çocuğa bastırıp odasına kilitleyen, dua ederek tövbe etmesini ve ceza olarak sadece su içmesini söyleyen Harman'dan başkası değildi.
Kutsal İmparator Majesteleri, Harman'a uygun gördüğü her şeyi yapmasını söyleyerek açık iznini verdi. Hatta ona, çocuk nefes almaya devam ettiği sürece kollarını ve bacaklarını kırmanın da iyi olacağı söylendi.
– Burada mezar bekçisi olarak harika bir iş çıkarıyor. Zombi sürüsü ortaya çıktığında, ilk adım atan ve onları avlayan da o oldu. Ve daha sonra...
Köylülerin hepsi buna benzer hikayeleri yüzlerinde sıcak bir gülümsemeyle anlattılar.
– Bizi korudu. Daha da önemlisi sevdiklerimizin cenaze törenlerini içtenlikle gerçekleştirirken bir kez bile dinlenmedi. Böyle birine minnettarlık değil de sadece nefret hissediyorsanız o zaman insan değilsinizdir, gerçek anlamda nezaketin ne olduğunu bilmeyen bir çöpsünüzdür.
Paladin Harman, bu sözleri hatırladıktan sonra kaşlarını çatmaktan kendini alamadı.
Bu ifade hiçbir şekilde mantıklı değildi. İmparatorluk Prensi zombileri mi avladı? Tek bir fare görünce bile korkup titreyen biri nasıl olur da zombileri bizzat alt edebilir...?
Ayrıca yeni bir sayfa mı açtı? Bunu ancak suçlu olan kişi geçmiş hatalarını fark edip onlar için pişmanlık duyduğunda söylersiniz.
Prens'in hafıza kaybından muzdarip olması, sicilinin silindiği anlamına gelmiyordu. Geçmişteki tüm günahlarından aklanmış gibi değildi.
"Muhtemelen hafıza kaybı bahanesini İmparatorluk Sarayına dönmek için bahane olarak kullanıyor."
Muhtemelen köylülere Cadı Morgana olayını uygun bir hikayeye dönüştürmeleri için istekte bulunmuştu. Bir cadıyı yakalama başarısını kullanarak İmparatorluk Sarayına dönebilmek için yol yaratmaya çalışıyor olabilirdi.
Ancak bu açıklamada yanlış bir şeyler vardı.
Necromancerların yakın dövüşte zayıf olduğu bilinse de sadece köylüler tarafından boğazlanacak kadar zayıf değildi.
Kara Düzen, suikastçı yetiştiren bir örgüttü. Böyle bir örgütün ajanı sırf dikkatsiz davrandığı için sıradan köylüler tarafından yakalanmazdı.
Yine de bu, cadıyı yakalamaktan İmparatorluk Prensi'nin sorumlu olduğu anlamına gelmiyordu. Belki de Gril adındaki çiftçi abartmıyordu ve oldukça güçlüydü.
Harman, yaşı ilerlemiş olsa da Gril'in daha sonra çırak Paladin seçim sınavına girebilmesi için tavsiye mektubu yazmanın kötü bir fikir olmayacağını düşündü.
Harman bakışlarını bir kez daha İmparatorluk Prensi Allen'a çevirdi.
Oğlan ucuz battaniyesini etrafına daha da sıkı sardı, soğuk havaya karşı duyduğu hoşnutsuzluk açıkça yüzüne yazılmıştı. Ardından Harman'a, 'Neye bakıyorsun ?!' der gibi bir bakış attı.
‘Evet, hiç değişmemiş gibi görünüyor.’
Gözlemcisinin önünde bile kadınlarla uğraşan İmparatorluk Prensi, yerel bir haydutu andırıyordu. Bu, çocuğun Harman önünde nasıl davrandığıydı, kim bilir kimse bakmazken neler yapardı?
‘Ancak... dün ne oldu?’
Geçen akşam İmparatorluk Prensi Allen, feodal lord ile kısa bir toplantı yaptıktan sonra kendine bir oda ayarladı. Girdikten kısa bir süre sonra içeride bir şey patladı.
Çocuk bir 'mangnani' olsa bile, Harman'ın sonsuz sadakat yemini ettiği Majestelerinin torunuydu.
Prens sürgüne gönderilmiş olabilirdi ama aynı zamanda Harman'ın koruması altındaydı, bu yüzden gözetimi sırasında çocuğa istenmeyen bir şey olursa, bağlılık yemini ettiği kişiyi derinden hayal kırıklığına uğratabilirdi.
Bu yüzden kapıyı kırmaya ve içeri girmeye çalıştı, ancak şaşırtıcı bir şekilde Prens Allen iyiydi ve hatta daha da şaşırtıcı şekilde Harman'ı dışarı itti.
Ama o çok kısa anda, onu gördü. Duvarda büyük bir delik gördü. Hiçbir kılıç, mızrak veya okun açamayacağı büyülü bir saldırının benzersiz işaretlerini taşıyan bir delikti.
‘O da neydi?’
O kafa büyüklüğündeki deliği oluşturmaktan Prens mi sorumluydu?
Öyleyse nasıl?
İmparatorluk Prensi'nin bu kadar güçlü bir sihir becerisine veya tehlikeli bir esere sahip olmasına imkân yoktu.
Ve etrafta kendisi gibi bir gözetmen varken, yeni sihirlerde gizlice ustalaşamazdı. Manastır kütüphanesinde sihir parşömenleri ve kılıç eğitimi kılavuzları vardı, ancak aptal prensin bunları bir kez bile okumamış olması bir yana, bu kitaplar hiçbir amatörün sadece birkaç ay içinde ustalaşabileceği kadar düşük sınıfta değildi.
‘Necromancer'ın mağarasında şüpheli bir şey bulmuş olabilir mi?’
Eğer öyleyse işler oldukça tehlikeli bir hâl alabilirdi. Prens'in eşyalarını daha sonra karıştırmalıydı.
Giysileri paçavraydı, ancak oldukça kalın kumaşlı zırhlarla donatılmışlardı. Gerçekten de sıradan askerler değil, Ronia derebeyliğine gönderilen suçlulardı. Bu insanların her birinin yanında büyük bir sırt çantası, kürek ve su matarası vardı.
‘Ronia'nın mahkumları.’
Burada kışı sağ salim atlatmayı başarırlarsa, cezaları azaltılacak veya özgür adamlar olabileceklerdi. Bu yöntem, bu zalim ve affetmeyen Kurban Kalesi için savaş personeli akışını sürdürmek ve suçluları bastırmak için gerekliydi.
Elbette biri isyan etmek isterse, o zaman...
“Ha?! Hey, o adam kaçıyor!”
Geçenlerde derebeyliğe gelen hükümlülerden biri aceleyle kaçmaya çalıştı. 'Gerçek' askerler oklarını ateşledi ve firariyi hiç tereddüt etmeden öldürdüler. Kalan hükümlüler bu manzaraya tanık olduktan sonra şok olarak geri çekildiler.
Az önce olanlar, direnmeye cüret edenlerin kaderiydi.
Her yıl kışa itaatkâr bir şekilde katlanırsanız, suçlarınız yavaşça temizlenirdi. Öte yandan, suçunuz ne kadar büyük veya küçük olursa olsun, isyan ederseniz oracıkta idam edilirdiniz.
Çünkü onların rolü kurban olarak hizmet ederek ölümsüzlerin öfkesini azaltmaktı, bu yüzden yaşayıp yaşamamaları önemli değildi. Mahkûmlar harcanabilir piyonlardan başka bir şey değildi.
Hükümlüler, yüzlerinde gergin ifadelerle ölü firariye baktı.
Daha sonra Paladin Harman söze girdi, "Hepiniz ne yapıyorsunuz? Cesetten kurtulun ve üniformaları dağıtın!”
Bu sadece başlangıçtı.
Kışın başlangıcı ile Necromancer Kral'ın öldüğü 25 Aralık tarihleri arasında sayısız ölümsüz kaleye inerdi.
Yaşayanlar hazırlanmak için bir kale inşa etmeli ve ardından, dalga dalga gelen ölümsüzleri ortadan kaldırarak Kıtanın geri kalanına yayılmalarını önlemeliydi.
Harman bir sırt çantasını kaldırdı ve İmparatorluk Prensi Allen Olfolse'a fırlattı.
"İçinde vebaya karşı tasarlanmış özel bir tıbbi üniforma var, Ekselansları. Lütfen giyin ve görevlerinde Rahiplere katılın.”
Genç Prens, Harman'ın az önce söylediği şeyden belki de hoşlanmayarak kaşlarını çattı. Ancak bu manzara yalnızca Paladin'in inançlarını yeniden doğruladı.
Tam da düşündüğü gibi... prensin hoşnutsuz bakışları hiç değişmemişti.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
