Havada, 12 numaralı arenayı başından beri izleyen Xiao Qixiu hafifçe gülümsedi. Bu yılki dış avlu öğrencileri yüksek kaliteli adaylardı. Bu, bugün keşfettiği üçüncü Doğuştan Aşama dövüşçüsüydü. Bu kişinin, tespit edilmesi inanılmaz derecede zor olan bir Doğuştan Aşama fiziksel bedeni vardı. Bu gerçekten nadirdi! Eğer art arda beliren iki zayıf Doğuştan Aşama aurası olmasaydı, o bile Xu Xiaoshou adlı genç adam tarafından kandırılmış olurdu. O çocuk gerçekten... Şey, garip bir yeteneğe sahipti. Arenada. Xu Xiaoshou’nun sözlerini duyan bir grup insan tüm akıllarını yitirdiler. Sadece Beşinci Seviye Ruhsal Yetiştirme savaşçısı böyle küstahça sözler söylemeye cesaret edebilir miydi? Sadece bedeninin eşi benzeri olmayan şekilde güçlü olması, bedeninin aslında Doğuştan Aşamaya ulaştığı anlamına gelmiyordu. "Artık dayanamıyorum. Bu çocuk gerçekten dayak istiyor!" "Görünüşe göre tek bir kişi onu tatmin etmeyecek. Durum buysa, gelin hep birlikte güçlerimizi birleştirelim ve bu gevşek karidesi arenadan gönderelim!" “Kardeşlerim, saldırın!” Kırk ila elli kişi aynı anda öne atıldı. Bazıları yumruklarını kaldırmıştı, bazıları kılıç taşıyordu, bazıları ise etrafta saklanıyor ve sinsice sürpriz saldırılar ve manevralar yapmaya hazırlanıyordu... Xu Xiaoshou önündeki kırk ila elli katile baktı ve titredi. Karanlık ifadeleri oldukça korkutucuydu. Ancak, sinirlerini güçlendirdi ve ileri atıldı. Cesaretini artırmak için öfkeyle kükredi, "Eğer bir erkeksen, yumruklarını kullan. Kılıç kullananlar, cesaretiniz varsa onları indirin!" Güm, güm! Kargaşa anında patlak verdi ve Xu Xiaoshou bir insan dalgası tarafından sarıldı. Seyirci koltuklarında oturan Su Qianqian, sahneyi gördüğünde gergin bir çığlık attı ve Rao Yinyin’in oldukça kısa kırmızı elbisesini sıkıca kavradı. "Oldukça cüretkar!" Rao Yinyin, Xu Xiaoshou’nun dövüldüğünü gördü ve güldü. "Saldırıya uğradım. Pasif Puan +14." "Saldırıya uğradım. Pasif Puan +16." “...” Bildirim paneli bir kez daha güncellendi. Xu Xiaoshou kalabalığın içine daldı ve vücuduyla sayısız yumruk attı. Yumruklarını kullanarak kılıç kullanan insanları kenara fırlattı ve onları arenadan tekmeledi. Kimseyle kılıç, bıçak, hançer kullanarak dövüşmek istemiyordu... "F***," diye düşündü. "Gümüş iğne kullanan insanlar bile var mı?" "Hepiniz arenadan çıkın! "Bizim arenamızda yumruklarımızla ölümüne dövüşürüz! "Binlerce yumruğa dayanabilirim, ama Doğuştan gelen bir fiziksel beden bile, derecesi olmayan bir silahla kesildiğinde kanar. "Yani hepiniz arenayı terk etmeye mahkûmsunuz!" Xu Xiaoshou arenayı temizledi ve savaş alanını genişletti. Aynı zamanda, aynı anda daha fazla yumruk alabilmek için farklı pozlar denedi. İnsan vücudunun yüzey alanı oldukça sınırlıydı. Kırk ila elli kişi size doğru hücum etse bile, aynı anda on kişiden fazlası size vuramazdı. Ancak Xu Xiaoshou için durum farklıydı. Bir yumruk ona indiği anda atıldı, süründü ve sıçradı. Herkesin ona vurmasını sağlamak için her türlü yolu denedi. Dikkat etmesi gereken tek şey, hayati bölgelerinin zarar görmesini engellemekti. "Saldırıya uğradım. Pasif Puan +11." "Saldırıya uğradım. Pasif Puan +22." "Saldırıya uğradım. Pasif Puan +33." Bildirimlerine yansıyan Pasif Puanlar zihninde artmaya devam etti. Onlardan başlayıp yavaş yavaş yirmilere, sonra otuzlara çıktı... Xu Xiaoshou’nun tekniği giderek daha da rafine hale geldi. Aynı zamanda, saldırganları saldırmaya devam ettikçe giderek daha da heyecanlandılar. Küstah çocuğu göremiyorlardı. Ancak, nedense, yumrukları her seferinde dışarı attıklarında o çocuğun iğrenç suratına iniyordu. Tenine isabet eden her yumruk muhteşem hissettiriyordu!
Gerçekten çok iyi hissettirdi! "Ben gerçekten bu kadar güçlü müyüm?" diye düşündü bazıları. Bazı insanlar savaşırken gözlerini bile kapatmışlardı. Sanki bir aydınlanmaya ulaşmışlar ve xiulian yolunda daha uyumlu hale gelmişler gibi hissediyorlardı. İşte... Doğuştan Gelen Evre böyle bir şeydir! Anne, ben bir atılım gerçekleştirdim! Hakim sersemlemişti. Bu vahşi bir sahneydi! Az önce gördüğü küstah çocuğun yakışıklı yüzünün, etrafındaki insanlar tarafından nasıl dövüldüğünü gördü. Çökmüş karnı, kalkık ön kolları, hatta kaskatı kesilmiş ayak parmakları bile her an korkunç bir şekilde hırpalanıyordu. Xu Xiaoshou’nun ayakkabıları dayak sırasında düşmüştü, çünkü ayak parmaklarını uzatarak yumruklar için daha fazla yüzey alanı yaratabildiğini fark etmişti. Hakim şaşkına dönmüştü. Bu insanlar uyuşturucu mu tüketmişti? Neden birdenbire bu kadar vahşi olmuşlardı!? Üçüncü Seviyede olan birini gördü. "Ne yapıyor? Gözlerini mi kapatıyor?" "Vay... "Yumruğu havaya çarpmadı mı? Neden tesadüfen Xu Xiaoshou’nun omzuna çarptı? "Orada ayrıca bir İkinci Seviye savaşçısı daha var... "Ne? "Bugüne kadar nasıl direnebildi de arenadan atılmadı? “Aman Tanrım! Neredeyse arenadan dışarı atılacaktı ama Xu Xiaoshou ayağıyla kendini tekrar içeri soktu. "Bu nasıl mümkün olabilir?!" Hakim yıkıldı! Xu Xiaoshou savaştıkça durum daha da kötüleşti. Neden insan sayısı azalmıştı? Xu Xiaoshou açıkça arenada kalmaya çalışıyormuş gibi görünüyordu. Yine de, arenadaki insan sayısı altmıştan kırkın biraz üzerine düşmüştü. Aniden, gölgelerin derinliklerinde saklanan birkaç figür gördü. Gözleri kapalı olan ve xiulian yolunu deneyimleyen insanları seçiyorlardı. Gözlerini kapatan herkes kesinlikle arenadan uçarak dışarı gönderilirdi. "Kahretsinler. Pasif Puanlarıma saldırmaya mı cüret ediyorlar?!" diye düşündü. Xu Xiaoshou gizlice duruşunu ayarladı ve zehirli tümörlere yavaşça yaklaşarak onları birer birer arenadan dışarı fırlattı. Bu entrikacı adaylar, Xu Xiaoshou’nun garip dövüş stilinden etkilenen ilk kişilerdi. Arenanın dışına uçurulan tüm insanlar sersemlemişti. Hiçbiri nasıl elendiğini bilmiyordu. Seyirci koltuklarında oturan genç hanım Su Qianqian, sahneye bakmaya cesaret edemeyerek gözlerini eliyle kapatmıştı. Rao Yinyin bile bunun biraz abartılı olduğunu düşünüyordu. Arenada, yarışmacılar başlangıçta olduğu gibi bir araya toplanmayı bıraktılar. Bunun yerine, oluşumlarını kademeli olarak genişlettiler ve büyük bir ağ oluşturdular. Ağın her noktasındaki saldırganların çok fazla hareket etmesine gerek yoktu. Tek yapmaları gereken Xu Xiaoshou’yu uçurmak ve Xu Xiaoshou’nun kendilerine geri itilmesini beklemekti. "Acınası" Xu Xiaoshou bir kum torbası gibiydi. Saldırı ağının her yerine fırlatıldı ve vücudunun her yerine vuruldu. Hakim, onun araya girmesinin zamanının geldiğini düşündü. Xu Xiaoshou’nun iğrenç olduğunu hissetse ve ona birkaç yumruk atmak istese de, o stoacı bir hakimdi. Kuralları sakin bir şekilde uygulamak zorundaydı. Tam yarışmacılara durmaları için bağırmak üzereyken, aniden "kum torbası" Xu Xiaoshou’nun ifadesini yakaladı. Bu ne sapık bir ifadeydi!? Yüzünde geniş bir gülümseme vardı, sanki bu süreçten zevk alıyormuş gibi görünüyordu. Şiş yüzünün altında rahat bir ifade vardı. İnanılmaz derecede rahat görünüyordu. Çok basitti... Saldırıya uğramış birine benzemiyordu. Bunun yerine sanki masaj yaptırıyormuş gibi görünüyordu... Dikkatle dinlediğinde kum torbasının yumruk yağmuru arasında sürekli olarak çatırdadığını fark etti. "Harika bir duygu! "Cesaretin varsa bana daha sert yumruk at. "Daha hızlı. Bana bir saniyede bin kere vurman en iyisi! "S***. Beni orada tekmeleyemezsin..." Hakim konuşamadı.
Şiddeti durdurmak için kaldırmak üzere olduğu elini sessizce indirdi ve susmaya karar verdi. Belki de benim dahil olmama ihtiyacı yoktur... Yeni bir 𝒏ov𝒆l𝒔 için VịSit no(v)3lb/!n(.)c𝒐m “Çong...” Saatin kadim zili bir kez daha ufuktan yankılandı ve herkesi zıplattı. Xiao Qixiu’nun sesi ardından geldi: "Grup aşaması müsabakasının sonuna bir saat kaldı!" Bu kuralı az önce, özellikle 12 numaralı arena için o an uydurmuştu. Çünkü geri kalan on yedi arenadaki savaşlar çoktan sona ermişti. Diğer arenalardaki savaşlar basit ve geleneksel tarzdaydı. En güçlü dövüşçüler bir kenara oturup meditasyon yaparken, daha az güçlü olanlar sahayı temizliyor, sadece biri kalana kadar birbirleriyle zavallıca dövüşüyorlardı. Muhteşem ve acımasız bir mücadele, 12 numaralı arenada başlamıştı. Bu sırada arenadan çıkarılanların hepsi, isteseler dinlenmek için geri dönebilecekleri halde, 12 numaralı arenanın seyirci koltuklarında toplandılar. Hepsi bu acımasız sahneyi kocaman gözlerle izliyordu. "Neler oluyor?" "12 numaralı arenadaki insanlar çok çılgın!" "Onu insan olarak bile görmüyorlar. Onu bir canavarmış gibi dövüyorlar!" "Doğru. Onu çevreleyip dövseler iyi olurdu. Ama neden bu aşırı yöntem? Ona biraz saygı göstermeliler ve yüzüne vurmamalılar..." "Evet, evet. Aynı ruh sarayındanız ve bir gün birbirimizle karşılaşmamız kaçınılmaz. Tsk tsk!" Zayıf bir dövüşçü genellikle seyircilerin sempatisini çekerdi. Bazı kadın öğrenciler dövüşü daha fazla izlemeye dayanamadı ve ağlamaya başladı. Xu Xiaoshou’yu desteklerken ağladılar. "Kahretsin... Ah, senden bahsetmiyordum... Xu Xiaoshou, dayan!" "Xu Xiaoshou, orada kal!" "Xu Xiaoshou, sen en iyisisin!" İlk tezahürat başladığı anda alkışlar adeta orman yangını gibi yayıldı ve tüm arenayı doldurdu. Dayak sebebini bilmeyen seyirciler, bunun adaletsiz olduğunu söyleyerek öfkelerini dile getirdiler. 12 numaralı arenadan uçarak gönderilen insanlara öfkeyle bakarken Xu Xiaoshou’yu tezahüratlarla desteklediler. "Arenayı gönüllü olarak terk eden" insanlar öfkelendi. "Gerçeği bile bilmediğiniz halde neden böyle söylüyorsunuz? Neden arenaya girmiyorsunuz?" diye düşündüler kendi kendilerine. Arenada. Xu Xiaoshou, bir saatten az bir zaman kaldığını duyduğunda tüm iddiaları bir kenara bıraktı. Uzun zamandır kalabalığı arenanın kenarına çekiyordu, dövülürken. Bu grup insan yüzeysel olarak çok fazla hasar veriyormuş gibi görünüyordu, ama aslında onun tarafından manipüle edilmişlerdi. Bu tai chi’ye benziyordu. Bir kere momentum yaratıldığında, saldırgan bile duramazdı. Xu Xiaoshou arenanın dışındaki alana doğru atladı. Saldırganların hepsi aleve doğru gelen güveler gibi onu takip etti, kendilerini arenadan dışarı atarken bulduklarında şok olmuş görünüyorlardı. O anda arena sessizliğe büründü. “Aman Tanrım!” "Ne oldu?" Seyirci koltuklarındaki herkes haykırışlara boğuldu. 12 numaralı arenada bir sorun olmalı. Tam bir manyak gibi kavga ediyorlardı ve şimdi sadece başka biri atladığı için arenadan mı atlıyorlardı? Alkışlardan korkmuşlar mıydı da birdenbire geri dönüşü olmayacak bir utanç mı duymuşlardı? Arenada. Xu Xiaoshou’nun eylemlerinden sonra arenada yargıç dışında sadece dört kişi kalmıştı. Kendisine ilk saldıran kaslı adamı zorla sürükledi. Adı Qiu Wei’ydi, değil mi? "Hala yaklaşık yarım saat var. Uzun süre düşündüm ve hala hasar çıktısının en iyisi olduğunu düşünüyorum. Gel, tekrar savaşalım!" dedi Xu Xiaoshou içtenlikle. Bu kişinin Yüz Adımlı Canavar Kral Yumruğu 50 elit askere eşdeğerdi! Qiu Wei bunu duyduğunda solgunlaştı. Etrafına baktı ve hiç arkadaş bulamadı. İçinde tarif edilemez bir yorgunluk hissi kabardı. Kustu, sonra hemen arenadan dışarı fırladı. Xu Xiaoshou şaşkına dönmüştü. Hakim artık izleyemedi. Elini salladı ve "Yarışma sona erdi!" dedi. Kenara doğru. Liu Zhen, yarışmacıların hem zihinlerini hem de bedenlerini mahveden Xu Xiaoshou’yu izlerken derin bir nefes verdi. Oldukça rahat bir şekilde, "Sana beklemeni söylemiştim. Yanılmadım, değil mi? İlk ona girdik..." dedi. Zhou Zuo yutkundu, yüzü şokla doldu. “Kardeş Liu.” “İlk üçteyiz!”
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
