Yemek masasında yüzey görünümü  sakindi. Ancak masanın altındaki durum giderek kötüleşiyordu. Ye Zhen'in karşısında oturan Lu Beifan, Ye Zhen'in uyluğuna dokunana kadar ayağını uzatmıştı.
Lu Beifan'ın bakış açısından, muhteşem baldızı komada olan biriyle evliydi, yani dul da olabilirdi. Ne korkunç bir israf!
Haksız kazançlar elde eden ağabeyinin iyileşmesine imkan yoktu. Baldızının boşa gitmesine izin vermektense, onun tadına bakmalı. Her neyse, gelecekte tüm Lu ailesi onun olacaktı.
Geçtiğimiz birkaç gün içinde, eskiden utangaç ve çekingen baldızı aniden soğuk, zarif bir hanımefendiye dönüşmüştü. Dürtülerini bastırmak zorunda kalmak berbat hissettiriyordu.
Ye Zhen çorba kaşığını bıraktı ve gülümseyerek Lu Beifan'a baktı. “Affedersiniz, bacağım yanlışlıkla ayağınızın altına girdi. Lütfen ayağını bacağımdan çeker misin?"
Lu Beifan, seks delisi bir aptalın arketipsel bir örneğiydi. Görünüşü, eğitimi, yeteneği veya durumu olsun, hiçbiri prezentabl değildi. Doğal olarak şehvet düşkünü olan Peder Lu'yu tanımlayan özelliği mükemmel bir şekilde miras almıştı.
Geçtiğimiz birkaç gün boyunca, Ye Zhen, Lu Beifan'ın boncuk gözleriyle alay konusu olmaktan yeterince iğrenmişti. Onu görmezden gelmeyi seçmişti ve o bunu daha kötü davranmaya davet olarak kabul etmişti. Şimdi masanın örtüsünün altında ona dokunmaya bile cüret etti.
Sadece huzurlu bir hayat yaşamak istiyordu. Düzenlemelerini bitirdikten sonra Lu ailesinden sessizce ayrılmayı planlıyordu. Ancak, herhangi bir başıboş yaratığın ona zorbalık yapmasını beklemiyordu.
Ye Zhen bu sözleri söyledikten hemen sonra, yemek odasındaki ruh hali aniden değişti. Eskiden gergin olan atmosfer, yüksek voltajlı bir elektrik hattına dokunmuş gibi geldi. Kenarda duran hizmetçiler çok yüksek sesle nefes almaya bile cesaret edemediler.
Anne Lu bir kase ve kepçe fırlattıktan sonra, Lu Beifan aceleyle ayağını Ye Zhen'in uyluğundan geri çekti.
Lu Beifan beynini zorladı ve kafası karışmış gibi davrandı. ” . . . Yenge, üzgünüm, bu bir kazaydı. ”
Ye Zhen gülümsedi. "Sorun yok . ”
Bu insanlar seçkinlerdi. Masanın altında ne olduğunu kimse görmese de, son birkaç gün içinde Lu Beifan'ın hem açıktan hem de gizlice müstehcen davranışlarını ve Ye Zhen'e kızgın kızgın bakışlarını herkes görmüştü. Herkese açıktı.
Lu Beifan, en sevdiği sevgilisinden olan oğluydu, bu yüzden Peder Lu, bu garip durumdan ona yardım etmek zorunda kaldı.
Bir hizmetçinin getirdiği havluyu alarak Lu Beifan'a baktı ve "Tamam, ofise gitme zamanı. ”
Bir destekçisi olduğunu bilen Lu Beifan, kendisinden son derece memnun olduğunu gösteren bir bakışla Ye Zhen'e baktı. Peder Lu'nun uyarı bakışını sanki hakkıymış gibi görmezden geldi.
Ye Zhen gizlice güldü.
Ağabeyi ölmemiş olsa da, Lu ailesinin halef olarak tek seçiminin kendisi olduğunu düşünüyordu. Baldızına şehvetle bakıyordu ve komada olan kardeşinin karısını almayı çoktan planlamıştı. Ancak, Lu ailesinin soyundan eksik olmadığını düşünmemişti. O kesinlikle kısıtlamadan yoksundu. Ye Zhen, sonunun çok mutsuz olmasını garip bulmadı.
O tam bir aptaldı. Ye Zhen, Lu Beichuan uyanmasa bile, bu kişinin hala iyi bir sonunun olmayacağına inanmanın makul olduğunu düşündü. Erkek başrol göründüğünde, bu aptal kişi kendi ölümünü tetikleyebilir.
Lu Beifan ayağa kalktı ve onlar evden çıkarken kibarca Lu Shaoren'ın peşinden gitti.
Lu Shaoren ve Lu Beifan gittikten hemen sonra, Anne Lu önündeki sofra takımını parçalara ayırdı ve kırgın bir şekilde ana kapıya doğru baktı.
Ye Zhen yemek masasında oturmaya devam etti. Rahatça, yavaş yavaş kahvaltısını bitirdi.

bu noveli 100 bölüme kadar hızlıca okumak için NOVEL CEHENNEMİ adlı wattpad hesabıma gelin