Şükran ve kinler, zengin ve güçlü aileler, miras hakkı mücadeleleri. Bunların hiçbirinin onunla bir ilgisi yoktu. Her şeyi düzene koyduğunda, burayı rahatlıkla terk ederdi. Her neyse, Lu Beichuan ile evlenen Ye Qing'di, Ye Zhen değil.
Kahvaltıdan sonra Ye Zhen, komada olan kocasına her zamanki gibi “hizmet etmek” için yukarı çıktı. Bu sırada doktorun günlük rutin muayenesi sona ermişti.
Anne Lu, oğlunu muayene etmesi için yurtdışından ünlü bir beyin uzmanını özel olarak davet etmişti. Doktorun adı William'dı ve Çin kökenli bir Amerika vatandaşıydı. Gözlük takıyordu ve zarif, çekici bir şekilde narin bir görünüme sahipti. Bir alimin zarif aurası vardı. Tıp mesleği alanında gelecek vaat eden bir genç olarak kabul edildi.
Ye Zhen endişeli bir ifade gösterdi. “Doktor, kocam, o. . . onun durumu nasıl?"
William içini çekti. İfadesi ciddi görünüyordu. Ona akıcı bir şekilde standart Mandarin dilinde cevap verdi, “Durumu değişmedi. Ancak cesaretiniz kırılmasın. Çaba ile her şey olabilir. Vaktiniz olduğunda ona daha çok masaj yapın. Bu, kas atrofisini önlemeye yardımcı olacaktır. Uyandığında, daha hızlı iyileşebilecektir. Ayrıca, daha fazla güneş ışığı almalıdır. Bu onun vücuduna faydalı olacaktır. ”
"Tamam, teşekkür ederim doktor. ”
"Elbette, hiç sorun değil . ”
Doktor ve hemşire grubu gittikten sonra Ye Zhen yatağa oturdu ve masaj terapistinden öğrendiği teknikleri kullanarak Lu Beichuan'a masaj yapmaya başladı. Endişeli ve depresif bir ses tonuyla, "Bugün birinin karınızı taciz ettiğini biliyor musunuz? Korkunç küçük kardeşin kahvaltı sırasında ayağını bacağımın üstüne kadar uzattı. Romanı okurken. . . ” Ye Zhen tereddüt etti ve ifadesini değiştirdi. "Başkalarından çok güçlü olduğunu duydum. Nasıl oluyor da karınızın başkaları tarafından zorbalığa uğradığı noktasına geldiniz?”
Ye Zhen, Lu Beichuan'ın tanımlanmış zayıf çene hattına baktı ve Lu Beichuan'ın romanda yaptığı tüm kötü eylemleri düşündü. "Yirmi iki yaşındayım. Daha önce hiç ilişki yaşamadım ya da kendim için yaşamadım. Gerçekten nasıl olduğunu bile bilmiyorum ama sana iyi şanslar getirmek için seninle evlenmede ablamın yerini aldım. Sana hizmet etmek için elimden geleni yapıyorum ama bak bu ailede bana yer yok. "diye iç geçirdi.
"Yani, karar verdim. Burayı iki gün sonra terk edeceğim. Beni suçlama. Baban ve annen beni sevmiyor. Kardeşin beni taciz ediyor. Gerçekten daha fazla Lu ailesinde kalamam. ”
Ye Zhen neredeyse kendi göz yaşartıcı performansından etkilendiğini hissetti.
-
Akşamın karanlığında, Ye Zhen ağrıyan kollarını ovuşturup aşağı inmek üzereyken, odanın dışından bir ses duydu.
Lu Beifan kapıyı itip açarken sendeledi ve alkol kokusu ona çarptı. Ye Zhen refleks olarak kaşlarını çattı ve nefesini tutmaya çalıştı. Tam yardım çağıracakken Lu Beifan'ın şehvetli gözlerine baktı ve aklına bir fikir geldi. Lu Beichuan'ın yatağının yanına oturdu.
Lu Beifan açıkça çok fazla içmişti. Ayakta dururken dengesini bile koruyamıyordu. Yanaklarında anormal bir kızarma vardı. Geğirme, alkol tüketimiyle buğulanmış bir bakışla Ye Zhen'e yandan baktı.
“Kayınbiraderim, ağabeyim. . . o bugün nasıl?"
Ye Zhen sessizce, “Daha önce olduğu gibi. ”
"Aynı . . . Lu Beifan mırıldandı. Sonra mutlu bir şekilde gülümsedi ve sadece bir alçağın söyleyeceği sözler söylemeye başladı. "Kardeş, sana ne oldu? Neden son birkaç gündür beni görmezden geliyorsun?"
Ye Zhen buraya yanlış zamanda göç etmişti. Buraya geldiğinde, “Ye Zhen” zaten Lu Beifan ile gizlice buluşuyordu.
bu noveli 100 bölüme kadar hızlıca okumak için NOVEL CEHENNEMİ adlı wattpad hesabıma gelin