7.Bölüm: İlk Alev

Arkasından gizlice ilerleyen battaniye Leonard'ın görüşünü kapatmak için yüzünü kapladı. Aynı zamanda perde kendisini kendini ip gibi bükerek vücudunu sardı.

İstenmeyen ziyaretçi tamamen zorlanarak öfkeli bir şekilde bağırdı.

"Ne yapıyorsun?"

"O tehlikeli ve pis alete el koyacağım."

Cadı ona yaklaştı belinden aşağısına baktı ve kılıfından tabancayı çıkardı. Leonard silahının alındığını hissedince dişlerini gıcırdattı.

"Eleonora Asil!"

"O zaman ben yatağa gideceğim. Biraz dinlenin Sör Leonard. Öğlenleyin görüşürüz!"

Çok sürmeden, kafası karışmış bebek ejderhayı kollarına olarak odasına doğru acele etti.

*

Kyle Leonard. Bu romanın erkek başrolü.

Hatırlayabildiği kadarıyla, o Dük Leonard'ın ikinci oğlu ve Laurent'teki araştırma güvenlik departmanında yüksek seviyeli kamu hizmetlisi. Başkent Tezeba'nın şubesinin başı olan adam ve Laurent bölgesinde genel müdür olarak çalışıyor.

Yaklaşık olarak konuşursak bakan ile yardımcı bakan arasında bir yerde olan bir pozisyon. Resmi olarak bakan seviyesinde olmasa bile onun nüfuzu çok genişti çünkü o aslında, o sahadaki bütün şubelerin genel müdürü.

Pozisyonundan gelen gücün yanı sıra, Kyle Leonard özü itibariyle olağanüstü bir insandı.

Askeri okuldan mezun olaraktan İmparatorluk ordusuna 15 yaşında katıldı ve Soruşturma Bürosu tarafından izlendi, 10 yıl boyunca sadece yüksek düzeyde çalışmak için çalıştı.

Canavar gibi hisleri ve keskin zekasıyla Laurent'teki çözülmemiş tüm davaları çözerek itibar kurdu ve en genç genel müdür ünvanını alarak dahi bir dedektif oldu.

Ama sonuç olarak onun özelliği ateş etmekti. Hiç hedefini kaçırmayan üzücü bir atış. Bütün ateşli silahlarına kendi vücudu gibi davrandığını söyledi; silahlarını saklamıyordu bile.

Özellikle yanında taşıdığı tabanca, cücelerin uzaktan bir akrabası olan demirci Yanak tarafından modifiye edilmişti. Belki de onu kendi evine zorla sokmasaydı Noah, Eleonora'nın büyüsünü kullanamayacağı için kolayca onun tarafından yenilirdi.

Neden Kyle Leonard hakkında bu kadar şeyi hatırlıyor? Bunun tek bir sebebi vardı.

Kadın başrol Lenia'ya işkence eden Eleonora sadece ejderhayla değil, ünlü Leonard'la da savaşmıştı.

Ancak bu sadece kadın başrol yüzünden olmamıştı, Leonard Eleonora'dan iliklerine kadar nefret ediyordu. Laurent'teki suçların %80'ninden fazlası Eleonora ile bağlantılıydı. O bir dedektif için doğal bir düşmandı.

Park Noah içine girdiği bedenin, cadının geçmişini keşfeder keşfetmez o adam yüzünden kırsal bölgeye kaçtı. Tanışmak istemediği ilk insan!

"Usta..."

Çocuk ona doğru hareket etti ve kadının dizlerine yapıştı. Eleonora derince bir iç çekti ve çocuğu dizlerine koydu.

Bu sorunu nasıl çözerim?

Bu çocuğun insan şeklini alması çok şanslıydı. Eğer ejderha halinde Leonard'a koşsaydı, kafasının ortasında bir silah deliği açılırdı.

Eleonora çocuğa doğru yaslandı ve kulağına doğru yumuşakça fısıldadı.

"Tatlım, eğer söylemek* istiyorsan, o adamın görüşünde bir daha ortaya çıkma tamam mı?"

(Çn: Bence orada söylemek değil de kalmak olması lazım. Kalmak=stay söylemek=say çok yakınlar kelime hatası olabilir.)

Bir çift kırmızı göz sarktı. Beni bir anlığına anlamış gibi görünerekten gözlerini kırpıp güçlü bir şekilde kafasını salladı.

"Ve bana efendim dememelisin."

"Neden dememeliyim?"

"Ben senin efendin değilim."

"Sen... efendi..."

Hayır. Daha bu çocuğa isim vermedim.

Damgalanmanın bir kısmının yapıldığını inkar edilemez ama bu bir çocuğu kabul etmek için bir sebep değil.

Bir dedektif Laurent'te şu anda yanlış bir şekilde çalmakla suçlandığım bu ejderhayı arıyor...

Ama hepsinden önemlisi bir çocuğu yetiştirmek için yeterli bir zihinsel kapasitem yok. Zaten sağlıklı kalmak için can atıyorum, nasıl bir çocuğu yetiştirebilirim ki. Bu hayattaki hedefim stress olmadan yaşayabildiğim kadar fit bir şekilde yaşamak.

Ne yazık ki benim için kara ejderha ve Laurent'in dedektifi beni amacımdan 500 ışık yılı uzakta tutuyor.

Cadı derince bir iç çekti ve boynunu çekiştiren çocuğun sırtını okşadı.

"Seninle ne yapmalıyım?"

"..."

Çocuk ağzını açmak için tereddüt etti.

"Ben... ben burada olmamalı mıyım...?"

"Ne?"

"Lütfen beni yetiştir."

Çocuk kollarını kaldırdı ve cesur bir şekilde bağırdı. Dili hala kısa olduğu için telafuzu net değildi. Ancak kararlılığı sıktığı yumruklarında belliydi.

"Efendimi koruyacağım!"

Kim kimi koruyor?

Ellerinde yanan ateşi görene kadar üç yaşındaki çocuğa gülümsedi. Zar zor bir kelimeyi söylemeyi başarırken kafayı yedi.

"Ne, bu!"

___

Bunu işlerimden fırsat buldukça hobi olarak yapıyorum ama belirli bir düzenim olmadığı için özür dilerim. Bu seriye artık daha çok özen göstermeye çalışacağım. Bu zamana kadar beni desteklediğiniz için teşekkürler, bu seriyi seviyorum çünkü erkek başrol düzgün biri ve ana karakter diğerleri gibi acı çekmiyor. Daha çok gizem gibi konusu dram yerine. İlerde konu daha iyi anlaşılır umarım.