Cilt 1 ~ Korkak Dövüşü ~
“Bana bir iyilik yapıp teslim olur musun?”
Yakışıklı adam Nikola'ya hitap ederken alaycı bir gülümseme gösterdi.
"Bir anda teslim olmayı istemek ne kabalık.”
“Seni yenmek kolay, ama bir kez öğretmen olduğumda, Elf Prensesinin kurtarıcısını yenen kötü bir adam olmak istemiyorum.”
”Popüler olmayı sevdim," diye devam etti adam.
“Sizin için bile, sonuç gün gibi net olduğunda incinmekten ve çirkin bir figür göstermekten kaçınmak daha iyi değil mi? İkimiz için de iyi.”
"Biz yapmazsak bilemeyeceksin.”
"biliyorum. Dövüş ruhum B sınıfı bir maceraya eşittir. Öte yandan, seninki F Sırasının en alt sıraları arasında. Bir yetişkinle kavga eden bir çocuk gibi.”
“... Bu kadar sanırım.”
Nikola ellerini kaldırırken can sıkıcı bir ifade gösterdi. Ardından seyircilerden bir kargaşa çıktı. “Ciddi şekilde savaş” ya da “teslim olmasına yardım edilemez” diyen sesler seyircinin içinden karıştı.
"Akıllıca bir seçim.”
“evet. Ben de öyle düşünüyorum.”
Elleri havada adama yaklaşan Nikola, dikkatsiz adamın kasıklarına hızlı bir tekme attı. Dövüş ruhunu anında tekme bacağına topladı ve tekme, B Rütbesinin dövüş ruhu zırhından kolayca delindi.
"GUGYAAAAAA!!!”
Testisi ezilen adam acıdan çığlık attı. Vücudu bir seğirmeyle sarsıldı. Artık savaşacak durumda değildi.
“Bana duymak mümkün olmayabilir, ama bir öğretmen olacağım bu yana, anlatayım.”
“…………”
"Sana daha az dövüş ruhu ve teslim olmuş gibi bir davranış göstererek, gardını indirmeni sağladım. Bana tepeden baktın çünkü güçte ezici bir fark olduğunu düşündün ve yaklaşmama izin verdin. Sana yumruk atacağımı düşünmediğin için, topa vurmak da kolaydır. Bacağıma sakladığım ve bir tekme attığım dövüş ruhunu toplamak, tek vuruşta herhangi bir rakibi yenebilecek taktiğim.”
“…………”
“Eğer bana tepeden bakıp normal dövüşmeseydin, top vuruşum sana inmezdi ve yeteneğimin bir kısmını göstermek zorunda kalırdım. Ancak, tam içine düştün.”
“…………”
“Bu da demek oluyor ki, bir maçta güçlü olsan da, bir kavgada zayıfsın. Dövüş becerini geliştirmeni öneririm.”
Yeter dediğinde adam sarsılmayı bıraktı ve kendinden geçti. Satella kazananın adını açıkladı, Nikola. Ancak, izleyen öğrenciler bunu kabul edecek kadar olgun değildi.
"Korkak!”
"Sinsi bir saldırı en kötüsüdür!”
Öğrencilerin sesleri büyüdükten sonra öğretim üyeleri de aynı şeyleri dile getirdiler.
"Meslektaşım olarak böyle birine sahip olmayı reddediyorum!”
 "Öğrenciler üzerinde kötü bir etkisi var!”
Uzaklardan ve yakınlardan gelen eleştiri sesleri arasında Satella, durumu açıklayabilmesi için onları susturmak için elini kaldırdı.
“Bu gerçekten kazanmanın korkak bir yolu, ama kurallara aykırı değil. Buna ek olarak, savunmasız kısımlarına tekme attığında dövüş ruhunun dolaşım hızı birinci sınıftı. Ayrıca, bu kadar kolay bir tuzağa düşmüş birini işe almaya gücüm yetmez.”
Satella'nın sözleri hem öğrencilerden hem de öğretim üyelerinden gelen eleştiri seslerini durdurdu. Kendinden geçen adam ve kasvetli bir figürle duran adam. Çünkü kimin işe alınması gerektiği belliydi.
“Nikola'yı bu okulun öğretim üyesi olarak kabul ediyorum. Sonra, onu öğrenin lütfen. Bir savaş her zaman bir işaretle başlamaz. Lütfen okul hayatını istediğin zaman savaşabileceğin baskı altında geçir.”
Kuru alkışlar Satella'nın beyanını takip etti. Ses, içinde herhangi bir karşılama hissi içermiyordu.