Bir gök gürültüsü gibi aşağıya inen bu ses herkesi sarsarken, herkesin gözleri Evrensel Yapı’dan fırlayan bu varlığa odaklanmak zorunda kaldı!
Koyu renk saçları omuzlarına dökülürken, mavi gözleri etrafı cerulean renginde aydınlatıyor, vücudu güç ve asaleti haykıran siyah bir cübbeyle çevreleniyordu.
Gezegen büyüklüğündeki serulean gözleri ışıktan daha hızlı hareket ederek her şeyi içine çekti ve Yemin Bekçisi’nin figürüne kilitlenmeden önce Mavi Balçık’ın bedenleri üzerinde ilgiyle oyalandı!
Ardından, bir elinde Kozmik Hazine, diğer elinde İlkel Özden bir Kılıç tutan varlığın figürünü gördü!
Antik Çağ, bu yolculuktan kazanması gereken en önemli şeylerden birini gördü ve Yemin Bekçisi’nin figürüne kilitlendiği anda, hepsini gölgede bırakan eli ilerlemeye başladı!
Daha yeni gelmişti ki, bir saniye bile kaybetmeden hamlesini yaptı ve avucunu ileri doğru savurdu!
Büyüklüğü nedeniyle, sadece Yemin Bekçisi’ni hedef alıyor gibi görünmüyordu, çevredeki Hegemonyaların her birini parçalayacak devasa bir avuç gibi görünüyordu.
Böyle bir noktada Goliath’ın kafasındaki kara delik canlı bir şekilde parladı ve sesi gerçekten de Antik Çağ’a doğru korkusuz bir şekilde yankılandı.
"Büyük Gaspçı! Şartımız bize Antik Çağ’a giden yolun gösterilmesi... ve hayatlarımızın garanti altına alınmasıydı!"
RUMBLE!
"Burada hiçbirimiz senin ellerin altında ölümle yüzleşemeyiz... Bunu yaptığın an, soyundan gelen hakların iptali anlamına gelecektir!"
...!
Chronos gitmiş olsa bile, Goliath bunu korkusuzca dile getirecek kadar biliyordu, ama Antik Çağ’ın devasa avuç içi... yine de duraksamadı.
"Ölüm... ha?"
Yabancı Antik Çağ, gözleri birçok şeyi gizlerken güçlü bir ses tonuyla konuştu.
Buraya gelmek için yakmak zorunda kaldığı Evrenlerin sayısı. Yapması gereken fedakârlıklar. Nihayetinde... önündeki Kozmik Hazineyi aldıktan sonra bu Kozmos için yapacağı planlar!
Karşısındaki bu varlıkların şu anda ölümden bahsetmelerini bile gülünç bulurken, hepsi gözlerinin önüne yansıdı!
"Yaşamak ya da ölmek... olmak ya da olmamak... ünlü bir şair bir zamanlar bu sözleri söylemişti. Ama... iş size gelince, ölüm çok basit ve tek yol da değil!"
RUMBLE!
Sözleri Oathekeeper ve diğerleri için hiçbir şey ifade etmiyormuş gibi yankılandı, ama Noah için... sanki gök gürültüsü çarpmış gibiydi!
"Ne oluyor lan?
Sadece kendi gezegeninden kaynaklanması gereken, sadece belli bir mavi gezegende yaşamış bir varlığın bilebileceği bir şey duyduğunda zihni şok ve dehşetle uğuldadı![Not: Ne oluyor hocam yine!!!! Yoksa bu varlık mavi gezegenden yükselen bir varlık mı???]
Ünlü bir şair! Olmak ya da olmamak!
Bu sözleri çok iyi biliyordu, çünkü bu sözler bizzat kendi gezegeninde yaşayan bir şaire aitti!
Kendisiyle aynı Evren ya da Kozmos’tan bile olmayan korkunç bir varlık nasıl böyle sözler söyleyebiliyordu? Çok uzaklardaki uçsuz bucaksız bir Kozmos’tan gelen bir Antik Çağ nasıl olur da böyle şeyler hakkında bu kadar rahat konuşabilirdi?
Yoksa bu varlık şairin kendisi olabilir mi???
RUMBLEEEE!!!!
Zihni sorularla uğuldasa da, Antik Çağ duraksamadan devam ederken, sessizce hamlelerini yapmaya devam etti.
"Hepinizin bilmediği bir şey var ki, yaşam ve ölüm bir yana, var olmak ya da olmamak bir yana... bir de arada kalan var. Bir de... Boyun Eğme var."
Ah!
Goliath’ın ve etrafındaki Hegemonyaların bakışları bu sözler karşısında kül rengine döndü ve onun sözleri bekledikleri bir şey olmadığı için zihinlerinde tekrar tekrar canlandı.
Yaşam ve ölüm dışında... içine düşebilecekleri başka durumlar da vardı!
Bu... bu Hegemonyaların hesaba kattığı bir şey değildi.
İlkel Kozmos’un Goliath’ının figürü, uzanan avucu izlemeye devam ederken, böyle bir gerçeklik karşısında sarsıldı.
"Hayat acı ve sefaletle dolu, hepiniz neyin peşinde koşuyorsunuz ve iki yakanızı bir araya getirmek için sürekli mücadele ediyorsunuz? Güç mü? Antik çağ mı?"
...!
"Antik Çağ’dan sonra ne olacak? Her zaman daha yüksek bir güç olduğunu ve en yüksek olduğunu düşündüğünüzden sonra daha da yüksek bir güç olduğunu öğreneceksiniz. Öyleyse neden bu kadar mücadele ediyorsunuz? Neden... sadece size huzur vermeme izin vermiyorsunuz? Neden hepinizi boyunduruk altına almama izin vermiyorsunuz?"
WAA
Ses büyüleyiciydi ve otorite doluydu, dinleyen Hegemonyaların gözleri bulanıklaşırken, uykuya dalmalarına neden oldu!
Goliath’ın üzerinde titreşen kara delik bile o anda sönükleşmişti.
O konuştukça Antik Çağ’ın avucu daha da yaklaştı, neredeyse bedenlerine ulaşacaktı ki gerçek hedefi gerçekten de havalanmaya ve bu avuca doğru uçmaya başladı!
Yemin Bekçisi’nin bedeni... ellerindeki Kozmik Hazine ışıl ışıl parlarken, Antik Çağ’ın ellerine doğru uçmaya başladı.
Sonra Noah ve Mavi Balçık vardı.
Noah, Mavi Balçık’tan zar zor erişebildiği Apokrif Antik Çağın otoritesi altında, bu korkunç varlığın devasa elini Yemin Bekçisi’nin titreyen figürüne doğru hareket ettirirken, konuşmasını izlerken, uyanık kalmayı başardı!
BZZZT!
Yıkım’ın özünün ve Apokrif bir Antik Çağ’ın otoritesinin içinden geçmesine izin verirken vücudu ve zihni gıcırdadı, sesi çınladı:
"Hayatta ve iyi olmayı oldukça seviyorum!"
...!
Sesi, Mavi Balçık’ın uzanan otoritesiyle dolu olarak canlı bir şekilde yankılandı ve Yemin Bekçisi ile diğerlerinin sersemliklerinden uyanmasına neden oldu ve Yemin Bekçisi İlkel Diskine tutunurken, kül rengi bir ifadeye sahipti!
Not: Neler oluyor!!!!!!!!!! Bu Antik Çağ da kim??? Sizce Şair olabilir mi? Noah ın gezegeninden gelen şair 😬😬😬😬😬😬😬 Şairimiz eksikti o da geldi tam oldu.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
