Hemen ardından gök gürültüsünü andıran bir darbe yankılandı ve açıklıkta rüzgâr fırtınaları esti. Anderson, Noah'ın kendisine doğru koşma hızına şaşırdı ve vücudunda çoktan birden fazla beceri kullandığını, dışının şeffaf bir baloncukla çevrili olduğunu ve vücudunun buzdan bir zırhla kaplı olduğunu gözlemledi. "Bu kadar çok beceriyi sanki hiçbir şey değilmiş gibi kullanmak için vücudunda ne kadar enerji var?" diye sormadan edemedi.


Anderson konuşurken, darbe her ikisini de geri itti. Kırmızı enerji Anderson'ın vücudunu sarmaya devam ederken C seviye becerisi [Patlama] kullanıldı. Yumruğu Noah'a doğru uçarken momentumu da beraberinde taşıdı. Yumruk ilk koruma katmanıyla karşılaştı ve hızla her ikisini de bir kez daha uzağa iten bir şok dalgasına neden oldu.


Anderson adamın en ufak bir yara almadığını görünce gözlerini Noah'tan ayırmadı. Tekrar içeri dalarken gülümsedi ve konuşmaya başladı "Güç konusundaki ilkelerimi neden benimsediğimi biliyor musun? Eskiden fakirdim. Hiçbir şeyim yoktu, işim yoktu, ailem yoktu, arkadaşlarım yoktu. Benden daha zengin olanlara bakıp, abartılı paraları, aldıkları kıyafetleri ve yediği yiyeceklere bakardım."


Vücudu Noah'ın savunma becerileriyle çarpışmaya devam ederken sözleri öfke izleri taşıyordu. Onu en çok şaşırtan şey, kendi üzerine uyguladığı şeffaf kalkan onu tamamen korurken ve gün boyunca kullandığını gördüğü alev sütununu bile kullanmazken, Noah'ın nasıl olup da ellerini ya da avuçlarını kullanarak karşılık vermeyi tercih ettiğiydi.


Odak noktasını tekrar elindeki mücadeleye getirdi ve her şeyi fazla düşünmeyi bıraktı. "Bu insanlara saygı duyuyordum. O zengin pislikleri. Onlar gibi olmak istedim. Kendi kendime, 'O paraya sahip olsaydım, o güce sahip olsaydım, ah neler yapardım' deyip durdum!"


Anderson savunma becerisine vurmaya devam etti ve çıplak elleriyle yaptığı saldırıların işe yaramadığını gördü. Bu yüzden baskıyı artırdı ve kılıcını çekti. Bu adamın enerjisi tükenmeden önce tüm bu becerileri ne kadar süre aktif tutabileceğini görmek istiyordu.


Noah'a doğru koşarken ve konuşmaya devam ederken kılıcının etrafında şimşekler çakmaya başladı. "Sonra ne oldu biliyor musun? İnanılmaz bir şey oldu ve gerçekten de gücü elde ettim. Tüm dünya boka battı ve gücü alan bendim. BEN!" Konuştukça öfkesi ve gücü daha da artıyor gibiydi.


Kılıcını çoktan aşağı çekmiş, önündeki zararlıya doğru savuruyordu. Tüm bu saldırılar karşısında sakince ayakta durmaya devam eden adama doğru kırmızı bir şimşek salındı.


ZING!


Kırmızı şimşek çaktığında bir figür yüksek bir hızla geriye doğru uçtu ve tozu dumana kattı. Yine de kısa süre sonra vücudundaki tek bir kıl bile zarar görmeden ayağa kalktı.


Anderson onun gülümsemesinin genişlemesini izledi. Bu adamı şimdi yere sermek doğru bir seçimdi, eğer ona büyümesi için zaman tanısaydım, gelecekte beni tehdit edebilirdi. Düşünceleriyle oynarken, konuşmaya devam ederken tekrar ilerledi "Yani, gücü aldım. Ve komik olan ne biliyor musun? Örnek aldığım o insanlar, olmayı arzuladığım o zengin pislikler, birkaç gün içinde birçoğu öldü ve birçoğu da şimdi bana bakıyordu."


Vuruşunun işe yaramadığını görünce, üzerinde şimşekler çakmaya başlayan kılıcını bir kez daha tuttu ve devam etti "Kazandığım yeni gücü canavarları öldürmek ve güçlenmek için kullandım. Gücüm şehrin en zengin adamı olmamı sağladı. Şehirdeki en iyi avcı. Bana hayal bile edemeyeceğiniz bir güç verdi!"


Anderson konuşurken yüksek hızda hareket ediyordu. Şimşeklerle kaplı kılıcı, Noah'ı çevreleyen koruma balonuna vurmaya devam ediyordu.


"İşte bu güç, etrafındaki o ince balonu yok edecek. Vurmaya devam edeceğim ve yüzündeki o sinir bozucu ifadenin yavaş yavaş kaybolmasını ve ayaklarımın altında canın için yalvarmaya başlamanı izleyeceğim."


Noah hareketsiz durmuyor, savunma becerileri kılıcın darbelerini ve içinden çıkan yıldırımı tamamen saptırırken içeri ve dışarı hareket ediyordu. [Arcanist'in Koruma Küresi]'nin kapsamını test etmek istedi çünkü yeterliliği tam anlamıyla 100'den bir puan eksikti ve onu C seviye becerilerden tamamen koruyor gibi görünüyordu, gücü aynı zamanda B seviye becerilerden gelen hasarın çoğunu da saptırıyordu.


Eğer herhangi bir hasar gerçekten geçmeyi başarırsa, [Kutup Zırhı] onu emecekti. Eğer başka bir şey geçerse, hemen [Yenilenme] kullanacaktı.


Anderson'ın sesi bir kez daha ileri atılırken çınladı: "Gücün olduğunda neler yapabileceğini hayal bile edemezsin. Hayatta kalan o zengin kodamanlar, paralarının geri kalanını kendilerini güçlendirmek için beceriler, eşyalar ve çekirdekler satın almak için harcayanlar? Artık benim emrimde çalışıyorlar. Bana iyilik yapıyorlar ve sırf benimle iyi geçinmek için kendi kızlarını yatak odama gönderiyorlar. İşte güç budur, işte kuvvet budur!"


Noah bu delinin saçmalıklarını dinledikçe sinirleniyor gibi görünüyordu, bu yüzden cevap vermeye başladı ve deney süresini kısa kesti. "Güç böyle bir şey değil dostum. Birkaç gün önce ben de senin gibiydim. Bunların hiçbirine sahip değildim. Biraz daha güçlendiğimde ise hissettiğim tek şey bir özgürleşme duygusuydu."


Yanında devasa bir alev sütunu belirdiğinde sözleri güç taşıyor gibi görünüyordu ve Anderson, enerjiyi kullanmadaki son derece kötü verimliliğiyle Noah'ın her an enerjisinin tükeneceğini düşünüyordu. Ama Noah'a baktığında sanki hiç enerjisini harcamamış gibi görünüyordu ve bu da onu şaşırttı. Hemen ardından Noah saldırısını yaptı.


Alev sütunları bir ip gibi hareket ederek Anderson'ın vücudunun tamamını sardı ve aşağı doğru sıktı. Anderson kükremeye başlarken yüzünde acı dolu bir ifade belirdi.


RAA!!!


B Kademesi beceri, [Devin Gücü] etkinleştirildi. Gücü bir seviye daha artarken içinden çıkan kırmızı aura daha da yoğunlaştı, yıldırımla kaplı kılıç bir kez daha vurdu. Ama hiçbir işe yaramadı.


Noah bir uluma sesi çıkarırken vücudu şişti ve etrafını saran alev sütunu dağıldı ve bir kez daha önündeki adama ciddi bir şekilde saldırdı. Saldırıları devam ederken Noah onları savuşturdu ya da emdi ve konuşmaya devam etti "Güç, başkalarına tepeden bakabileceğiniz anlamına gelmez. Güç, her istediğinizi yapabileceğiniz anlamına gelmez. Hatta buna bir sorumluluk olarak da bakabilirsiniz. Her an patlayabilecek bu yüksek riskli zindana gelmemin nedeni de bu."


Sözlerini bitirip etrafındaki karanlık ateş toplarını yoğunlaştırırken Noah'ın yüzündeki sakinlik kaybolmuş gibiydi. Yirmiden fazlası hızla etrafını sardı, Anderson'ın bedenine doğru hızla ilerlerken öfkeyle döndüler ve temas ettikleri anda patladılar.


Anderson'ın patlamanın ortasında güldüğü duyulabiliyordu. "Haha, Sorumluluk mu? Safsata! Tamamen saçmalık!"


Başını sakince sallayıp heybetli Anderson'a bakarken Noah'ın yüzünde pes etmiş birinin ifadesi belirdi ve bir emir verdi


BOOM!


Anderson istemeden de olsa geri püskürtüldüğünde çığlık çığlığa bir çığlık yankılandı. Vücudundaki sol eline bakarken yüzü şok olmuştu. El kayıptı. Gitmişti. Anderson acı dolu bir ifadeyle Noah'a dönüp baktı ve "Ne yaptın sen?!" diye bağırdı.


Hiçbir yerden geldiğini görmediği bu ani saldırı karşısında şaşkına dönmüş gibiydi. O sırada ayrı duruyorlardı ve yine de görünmeyen bir saldırı geldi ve kolunu tamamen kopardı.


Açıklıktan sakin bir ses yükseldi:


"Geri çekil."


Noah soğuk bir ifadeyle ona bakıyordu. İşlerin bu noktaya gelmesini istemiyordu. İşlerin bu kadar kötüye gitmesini istemiyordu ama bu adam durmayacaktı. Bu yüzden bir kez daha tekrarladı:


"Geri çekil"


Önünde kırmızı bir sisle kaplı olan adam daha da öfkeli bir ifadeyle ayağa kalktı ve kükreyerek kılıcını ve kalan sağlam kolunu tutarak bir kez daha ileri atıldı.

BOOM!


Anderson koşmaya başladığı anda bir dışlanma sesi daha duyuldu, bir kez daha geriye savruldu ve yüzü daha da acı dolu bir ifadeye büründü. Göğüs zırhı patlamıştı ve göğsünden kan fışkırıyordu. Noah'a doğru bakarken derin bir nefes aldı. Adam yanında bile değilken nasıl hasar aldığını anlamıyordu. Neler oluyordu? Ne tür bir beceri kullanıyordu?!


Noah bir kez daha tekrarlamadan önce sertçe adama baktı. "Ayağa kalk... yere yat"