Bölüm 2145: Baskın! I


Olağanüstü.


Apollyon Boyutunda meydana gelen olaylar hakkında söylenebilecek tek şey buydu!


Guinevere, Gourmandizing Boyutsal Gerçekliğe geri döndüğünde, gözleri sakin bir şekilde Noah’ın önünde duran ve öz dalgalarıyla patlayan Lilith’in yüzüne odaklanırken, bu olayları gösteren hayali ekrana odaklanmıştı; Bütünleşme Hatlarını kırdığı Doğa Yasalarıyla aktif olarak yeniden bütünleşirken, gücünün daha da arttığı gözle görülür bir şekilde görülebiliyordu!


Guinevere bu varlığın çok kısa bir süre önce verdiği sözü düşünürken, bu onun gerçekten de Quinessential Kainos İmparatoru’nun kontrolü altına girdiği anlamına geliyordu.


Morgana, bunları izlerken, iradesi daha önce verilen sözü hatırlayınca gündeme getirdi.


"Müttefik olmayacağını söylemişti ama yine de bu-


"Kapa çeneni.


..!


Guinevere’in cevabı keskindi, son derece güzel yüzü güç ve yaşlılık ışığıyla parlıyordu. Mor beyaz bir savaş elbisesi onu süslüyordu ve buradaki tüm kadın Hükümdarlar arasında çok az kişinin yanına yaklaşabileceği bir ihtişama sahipti.


Bu Connate Kutsal Canavarı sesini yükseltirken,  hayal kırıklığı içinde geri çekilen Morgana’ya döndü.


’Onunla aramıza herhangi bir anlaşmazlık sokmaya çalıştığın yeter. Biz ayrılmaz bir şekilde birbirimize bağlıyız. Verilen sözü hatırlıyorum ama yapılması gerekeni de görebiliyorum. Yaptıklarıyla, otoritesini tehlikeye atarak savaşırken, üçüncü bir Çapa’yı kurtarıyor. Peki biz ne yapıyoruz? Burada saklanıp, şımararak sadece izliyoruz!’


WAA!


Dudaklarını ısırırken, tamamen geri çekilen Morgana’ya baktığında gözlerinde bir öfke izi görülebiliyordu!


Çok uzakta olmayan bir yerde, Noah’ın Avalon Boyutsal Şasisi’nin İradesi az önce gerçekleşen değiş tokuşu fark ederek, aşağı indi ve sadece Guinevere’ye bir anlayışla odaklandı, ana odak noktası NULLITY ve Mana konusundaki aydınlanma durumuna geri dönmeye devam ettiği için hiçbir şey söylememeyi seçti... ve ayrıca üç Klonu’nun Apollyon’un tamamı yutulana kadar nasıl hayatta kalabileceğini gördü.


Bu... önümüzdeki birkaç saniye içinde son derece kritik bir şey olacaktı.


Hakkında çok az bilgiye sahip olduğu bir varoluş,  tıpkı Quantum Boyutundaki yurttaşları gibi onu hedef alıyordu ve gizlilik perdelerini daha iyi anlamak ve delmek için yaptığı araştırmada...


>İlk Gerçek İmparatorun Berraklık Gözleri’nin Gerçekliği Değiştiren Yapısı, Üç Katlı Kainos İmparatoru’nun Gözleriyle rezonansa giriyor>


...!


Her şeyi en ince ayrıntısına kadar hesaplayan ve ortaya çıkaran keskin gözleri, kısa süre önce açılan Quinessential Hazine Önbelleklerinden elde ettiği bozulmamış ganimetlerle yankılandı.



Bir yapı!


Karmaşık Runik Epitaflar Noah’ın gözlerine inerek, gözbebeklerine kadar kendilerini oymaya başlarken, görüşü değişmeye başladı, ancak yaklaşan saldırı ve savaş kimseyi beklemiyordu ve Klonları’nın önce bundan kurtulması gerekiyordu!


Yaklaşmakta olan düşman, gümüş grisi kemik Silahlanma’ya sarılmış, gözeneklerinin her bir parçası NULLITY ile şişerken, korkutucu bir otorite aurası salan, dönen Obsidyen kristal bir topla çevrili olan vahşi bir düşmandı. Yüzü son derece cesur ve heybet doluydu, gür sesi bedeninden önce ulaşıyordu.


"Alevleri seviyor gibi görünüyorsun... özellikle ateş topunu o yüzden sana alevler hakkında biraz bilgi vereyim."


...!


Sesi manyetik bir şekilde çıkmıştı.


Gözleri, Noah ve Lilith’in figürlerine ve Noah’ın koruyucu bir şekilde arkalarına taşıdığı Cep Boyutsal Gerçekliğe odaklanırken, ustalıkla doluydu.


Aradıkları şey arasında çok önemli bir şey bulduğunu biliyor gibiydi ve Noah, Apollyon Boyutunu yutarken, bile tehlike seviyesini görebiliyordu - bu varlığın ne kadar korkunç ve durdurulamaz olduğunu ölçtüğü anda bağlantıyı yine de ortadan kaldıracaktı!


Ve bu varlık, sesinin ardından harekete geçerken, kararlı görünüyordu.


Alev alev yanan NULLITY ve Mana Denizleri daha buluşamadan, bu varlığın çehresi yakıcı bir güneş gibi aydınlandı ve... gerçekliğin kendisini yok eden bir kavram ortaya çıktı!


Ve Atalar’ın Soyundan gelen varlığın bedeninden çıkıp, Apollyon’un Kızıl göklerinde sonsuza kadar uzanan tek bir beyaz alevin ortaya çıktığını görmek son derece gülünçtü.


Şok edici bir şekilde o kadar büyük ve devasa görünen beyaz bir alev ki, bu konumda görülebilen tüm Boyutun görünür gökyüzünün yarısını kapladı!


SAAA!


Noah’ın arkasında olduğu gibi doğrudan işgal etmediği Gerçekliği bile yaktı - gökyüzü bile eriyordu!


Daha alev inmeden savunma bariyerlerinin hepsi yanmaya başladı, sadece ısı dalgalarından bile onlarca Katrilyon Hasar Değeri hissedebiliyordu.


"..."


Bu boğucu bir saldırıydı ve bunun dışında bu tek alev, her şeyi yakması dışında kendisine doğru çeken bir Yerçekim gücü yayıyordu!


Yinde de benzersiz bir şekilde, bu devasa tek alevin üzerinde Doğa Yasaları aurası hissedilemiyordu.


Daha doğrusu, bileşimi Doğa Yasaları’na ait değildi, ancak etrafında Manadinamik ve diğer yasaların dalları, sanki izin verdikleri sınırı aşıyormuş gibi neredeyse bastırıcı bir biçimde etrafını sarıyordu!


Ataların Soyundan gelen kişi böyle bir alev çıkardıktan sonra aşağıya doğru seslenirken, soğuk bir bakışa sahipti.


"Doğa Yasaları tarafından sınırlandırılmadan, herhangi bir kavramın sınırlarına hapsolmadan başarılabilecek sayısız şey vardır."


...!


Atalar yıllar önce Issız Mozole’yi neden mühürlemişti?


Noah’ın gözlerinin önündeki bu varlık, tek saldırısı bu bölgedeki görünür gökyüzünün yarısını kaplarken, cevaplardan birini kısmen cevaplamıştı.


"Manadinamik ne rezervlerimi ne de Mana kullanımımı belirler ve Entropi ise ne de ulaşabileceğim yıkım seviyesini sınırlar."


Bir dağın parçalanıp, her şeyi yakması gibi, bu varlığın yıldız gözleri ihtişamla parlarken, tek beyaz alev çılgınca bir hızla aşağıya indi!


"Tek sınır... benim, Carciel’in çizdiği sınırlardır."


...!


BOOOM!


Not: Ne oluyor yine? Bir şey anladınız mı siz? Sınırlar diyor bu adam. Kavramların ötesinde Sınırlar mı var? Bu nasıl bir güç seviyesi böyle? Infinite Mana nerelere gidiyorsun?????????????