Bölüm 2201: Buradaki Ata Kimdi?! I


Büyük panik ve umutsuzluk!


İlkel Tapınaklar, mevcut Çağ’ın İmparator’unu bir Düşman olarak etiketlediklerinin farkına varmalarıyla durumları buydu ve çok geçmeden Kader ve Takdir-i İlahi konusunda yetkin olan İlkel Kahinler, korkunç bir gerçeğe yönlendirildiklerinde gözlerinin yandığını hissettiler!


Mahkeme Hükümdarları’nın yaşam çizgilerinin ve kaderlerinin artık mevcut olmadığı gerçeği!


Bunun sonuçları son derece korkunçtu ve daha da kötüsü, bu bilgiyi HİÇLİK örtüsüyle kolayca yayamayacak olmalarıydı.


HİÇLİK indiğinde ve onları karanlık bir çağa yerleştirdiğinde tüm varlıklar paniğe kapıldı, ancak görenler Soyları’nın temel direklerinin yok olduğu gerçeğiyle yüzleştiklerinde umutsuzluğa kapıldılar.


Bazı İlkeller ise nasıl geçeceklerini bilmedikleri çatallı bir yolda sıkışıp, kaldılar.


Ana Gerçeklik içinde.


Akaris ve Juliette, HİÇLİK indiğinde birbirlerine yakın duruyorlardı; gözleri, hâlâ tahtında görkemli bir şekilde oturan ve bu karanlıktaki tek ışık kaynağı gibi görünen Quintessence’nin Gerçek İmparatoru’nun görüntüsüne takılıp, kalmıştı!


Kurtuluş isteyenlerin onun davasına sadakat yemini etmeleri ve ona katılmaları gerektiğine dair sözlerini gördüler ve özellikle  Taht’ın üzerindeki varlığın görüntüsünü gördüklerinde... gördükleri yüz tanıdıkları bir yüzdü!


Juliette, o anda başını sallarken, parmakları Kader’in dallarıyla dönerek, konuştu:


"Daha önce onun oyununa geldiğimizi söyleyebilirdim ama görünüşe göre istediği zaman bizi ortadan kaldırabilirdi. Ne yapacaksınız?"


Juliette, altın ışıltısıyla yıkanan ŞAFAK KALKANI’na nasıl bir yol izleyeceklerini sordu.


Onlar kendi Soylarını ve sadakatlerini biliyorlardı.


Ayrıca Kader’i de kavramışlardı.


Bu noktada, Kaderleri onlara Taht’ın üzerinde gördükleri bu varlığın kendileri için kalan tek altın yol olduğunu söylüyordu, çünkü Soylarına yönelik her şey kasvetliydi!


Kılıcı ve kalkanı titreşirken, Akaris’in gözleri keskinlikle parladı, gözleri, seçimini çoktan yapmış gibi görünen Juliette’ye doğru döndü!


-


Gerçeklikler Arasındaki Sınır’ın İçinde.


Theseus, şimdi uzayın bu kısmında ilerlerken, önünde tuttuğu kılıç titreşiyordu - her bir titreşim, yakındaki tüm Gerçeklikler’i ve uzayın geniş bölgelerini İradesi ile kısa bir süre için kaplamak üzere yayılan bir ışık dalgası yayıyordu!


Buraya silmek için gönderildiği varlığın yönünü arıyordu,  ona göre bu onun tek göreviydi.


Diğerleri onu, bir Sınır’ı genişletmek için Çağları’nın Otoritesini kullanan son Çağlar’ın Gerçek İmparatorlar’ını bile aşan korkunç Komutan olarak tanıyordu, ancak onun bundan daha da benzersiz bir kimliği vardı.


Sadece gerçekten güçlü olanların bildiği bir kimlik!


Atalar’ın Soyundan gelen terimi, son trilyonlarca yılda var olan yeni nesillere verilirdi ve o da bir soydan geliyordu.


Ama o... >Kılıcın Sınırı>’nı yürürlüğe koyan Ata’nın en son soyuydu ve doğmadan önce aynı yolda birçok Sınır Katmanı’nı aşmış olan başka bir Ata’nın karnında taşınıyordu!


Daha doğmadan önce Kılıçla yaşamış ve nefes almıştı.


Doğduktan çok ama çok kısa bir süre sonra, Kılıcın İlk Katmanı’nı aramaya başlamıştı.


Şimdi, yıllar sonra...babasının bile gururla başını sallamaktan kendini alamadığı sonuçlar elde etmişti, kimliği şu anda bile bir sır olarak saklanırken, onun başarılarını bekliyordu.


Ne de olsa, Atalar’ın doğrudan Soylar’ı, NOBLESSE’NİN zalimliği ve entrikaları nedeniyle en yüksek ölüm oranına sahip olanlar arasındaydı!


Yani onun dehası çok sulandırılmıştı.


Gerçekte kimse onun neler yapabileceğinin zerresini bile bilmiyordu!


Kılıcı mırıldanmaya devam ederken, Theseus, bu noktada bir transa girdi ve tüm vücudu durdu, göz kamaştırıcı beyaz bir kılıcın parlak bir illüzyonu, merkezinde kendisi olacak şekilde yükseldi ve kılıcın ucunu yukarıda deldiğinde şok edici bir şekilde HİÇLİĞİ parçaladı - bu alan gün gibi açık hale geldi.


HUUUM!


Bu Rezonans durumunda Theseus sonunda bir şey hissetti.


Bir yolun Üçüncü veya Dördüncü Sınırına ulaşmış varlıkların bile hissedemeyeceği, Gerçekliğin kendi dokusunun kıvrımlarında derin bir şekilde örtülü bir şey!


Gerçekliğin kendisi tarafından gizlenmiş ışık parıltılarının belirli bir yöne doğru yükseldiğini görebiliyordu.


Çok geçmeden bu ışık parıltılarının Gerçekliğin göz kamaştırıcı yıldız nehirleri olduğunu tespit etti - sayısız başka otoritenin yanı sıra şu anda Rüyalar’ın altın Otoritesiyle yıkanan nehirler, uzay-zaman sürekliliği boyunca tek bir yöne doğru sessizce ilerliyorlardı!


BUZZ!


Theseus’un elindeki Kılıç, ona sınırsız bilgi ve geri bildirim sağlarken, vahşilikle vızıldadı.


Mantıksız güzellikteki yüzü ve keskin yüz hatları sakinliğini korurken, Theseus, yanıp, sönen bu Gerçeklik nehirlerinin yönlerini hissederek, onların aktığı yöne doğru ilerledi!


-----


Theseus’un hareketli figüründen uzakta, Gerçekliğin ve Boyutlar’ın kıvrımları arasında.


Prana Boyutunun içinde.


Yaşam ve canlılık dolu Boyut, HİÇLİK indikten sonra hafifçe karardı ve 16 Atalar’ın Soyundan gelenlerin kümelendiği yakın çevrede... ÖLÜMÜN Sınırı onlardan dalgalar halinde sızarken, daha da karardı!


Serafina, Prana Boyutunda Komutan Yvonne’un yerine bu filoya liderlik ediyordu, saçları, mantıksız derecede güzel yüzünü gizlerken, etrafını saran boşluk kadar koyu renkteydi, etrafını saran üç korkunç büyüklükteki Gehenna Aeonik Şeytanlar Lejyonu korkunç güç dalgaları yayarken, ara sıra bu Boyuttaki kırılmaları artıran NULLITY patlamaları yayıyorlardı.


Arkasındaki Atalar’ın Soyu, bu Boyuttaki görevlerini tamamlamaya çalışırken, bazılarının etrafını saran büyük Lejyonlar, bazılarının ise Serafina gibi gerçekten güçlü birkaç Aeonik Lejyonlar gibi çeşitli Aeonik Lejyonlar vardı.


Gerçekliğin Yok oluşunu izlemek ve kendilerine sağlanan bilgilerle yükselen Gerçek İmparator’u engellemek için bir görev - bu varlığın şu anda denetledikleri bu Çapayı ortadan kaldırmak için harekete geçmesini önlemek!