Bölüm 2273: Abecedarian Kutsal Mekan’ı! II


Tüm EXTREMITY Cennetler’ine küçümseyerek bakabilecek kadar mevcut benliğini katlanarak, aşmak zorundaydı!


Ve en önemlisi...


"Başka bir kıyamet ya da felaket olmasa iyi olur..."


Nereye giderse gitsin onu takip eden kavram!


Doğası gereği, Gerçeklik her zaman bozuluyor ve giderek, daha fazla düzensizliğe doğru ilerliyordu. Bu, gerçekliği yöneten Temel Yasalar’dan biriydi - en güçlü olanlardan biri de buydu.


Entropi.


Düzensizlik.


Kaos!


Kendi haline bırakıldığında, her şey her zaman ve mutlaka... kaosa ve düzensizliğe doğru gidecektir.


Bu, Gerçekliğin her durumunda inkar edilemez bir gerçekti.


Noah, edindiği pek çok anıdan öğrendiğine göre bu, NULLITY’E benzer dokunulmaz bir gerçeklik durumuydu ve EXTREMITY Cennetlerinde RUİN olarak da gösteriliyordu!


NULLITY’NİN uzantılarını barındıran geniş bölgeler vardı ve aynı zamanda RUIN olan Varoluşun eşsiz durumunu barındıran bölgeler de vardı.


Düzensizlik ve kaos.


En korkunç Ezoterik Varlıkları barındıran bölgeler... ve en derin hazineler oradaydı.


RUIN içinde gelişen her şeyin en yüksek kalitede olduğu bilinen bir gerçekti, ancak hangi Soy Lejyonlarını sıklıkla en yüksek ölüm oranlarına sahip yerlere gönderirdi?


Yalnızca Sınır Katmanlarında yüksek başarılara sahip olan en emin ve en güçlü varlıklar bunu yapabilirdi!


Yani... Noah, trilyonlarca katrilyonlarca yıl sürecek olsa bile, gerçekliğin kendisinin sürekli olarak daha fazla düzensizliğe doğru gittiğini biliyor ve anlıyordu.


Ancak yine de şu anda herhangi bir büyük Kıyamet düzeyinde olay istemiyordu.


En azından, kendisi hâlâ zayıfken ve bu konuda hiçbir şey yapamazken, şu anda kıyamet düzeyinde olaylar olmasa iyi olur!


Abecedarian Kutsal Mekan’ın harikulade genişliğine bakarken, hükmettiği kişiler bir Lejyon ile kendilerine doğru süzülen Koruyucunun sorusunu yanıtlarken, bunları düşünüyordu.


Soru daha çok bir formalite ve teyit niteliğindeydi ve EXTREMİTY Düzlemsel Çitler’in kıvrımlarında oturanlar çoktan giriş yapan tarafın haberini göndermişti


>Biz Çorak Topraklar’a gönderilen Atalar’ın Soylar’ından gelenlerden geriye kalanlarız>


Önde gelen Koruyucunun ve etrafındakilerin gözleri, Çorak Topraklarda yaşananların önemini ve oraya gönderilen önemli Atalar’ın Soylar’ından gelen Komutanlar’ın öldüğü gerçeğini bildikleri için parladı!


Hiçbiri Kılıç Kutsal Mekan’ın değerli Oğlu’ndan daha önemli değildi. Kendi Varoluş Düzlemler’i söz konusu olduğu ve Komutanlar öldüğü için, buradaki organizmalar grubunu Abecedarian Kutsal Mekan’daki en yüksek güç makamına bildirmek zorundaydı.


Önde gelen Koruyucu bunları düşünürken, gözlerini kıstı ve her şeyin merkezinde görünen varlığın ruhani figürüne odaklandı, sesi yankılandı:


>Siz Çorak Toprakların en son Gerçek İmparator’u musunuz?>


Sesi, keskin ve güç doluydu, 6. Sınır Katmanında otorite dalgaları taşıyordu!


O, Koruyucu Emilia olarak biliniyordu!


Daha düşük seviyedeki Atalar’ın Soylar’ından gelen Komutanlar bile onun ulaştığı gücün yüksekliğinden dolayı bakışlarını kaçırır ve saygılarını gösterirdi, ancak hitap ettiği bu varlık... gözleri mutlak bir asalet ve sakinlikle yükseldi.


Sayısız silahın kendi pozisyonuna yöneldiği Abecedarian Savunma Düzlem Kalesi’nin merkezinde bulunmaktan hiç çekinmiyor gibiydi.


Birinci Sınır Katmanından Beşinci Sınır Katmanı’na kadar binlerce Atalar Lernaean’ın hepsi bu yöne doğru odaklanmıştı!


Sanki, bunların hiçbiri onun için önemli değilmiş gibi, basitçe konuşurken, zerre kadar korku duymadan ona bakmıştı.


>Benim.>


...!


BZZZT!


Sözlerinde en ufak bir saygı veya hürmet kırıntısı duyulmuyordu.


Koruyucu Emilia onları sakinleştirmek için elini kaldırdığında etrafındaki Lejyon güçle uğulduyordu.


Abecedarian Kutsal Mekan’a gelen Gerçek İmparatorlar’dan kendi payına düşeni görmüştü.


Hepsinin kanına işlemiş bir gurur ve kibir vardı, çünkü bütün bir Çağ boyunca bir Düzlemin efendisi olacak kadar olağanüstülerdi!


Ancak hepsi de zaman içinde öğreneceklerdi ki, bu büyük şemada, güçleri EXTREMITY karşısında hiçbir şeydi.


Karşısındaki varlık gibi bir EXTREMITY aurası yayıyor olsa bile, bu onun bir kavramı çoktan genişlettiği anlamına geliyordu - büyük olasılıkla kendi Çağını tanımlayan kavramı!


Koruyucu Emilia, onun yüzündeki sakin ifadenin yakında silinip, gitmesini bekliyordu...  ona ve hatta Lejyonuna hitap ederken, saygı göstermek için sözlerini eğdiğini ve gözlerini aşağı bakmaya zorlandığını şimdiden görebiliyordu.


Soğukkanlılıkla konuşurken, böyle bir anı bekliyordu.


>Durumun ciddiyeti nedeniyle Kutsal  İmparatorlar’a bir rapor sunulması gerekiyor. Gidelim.>


Ayaklarının altındaki gümüş disk, her şeyi tarayan devasa yüzer Automat Sınır Modülatörler’ini barındıran kale duvarlarının merkezine doğru süzülmeye başladı, Noah, önünde çiçek açan birden fazla yol gösterildiğinde hafif bir gülümseme bıraktı.


Ayaklarının altındaki kumlu altın ışık genişleyerek, arkasında sakin bir şekilde süzülen bir diske dönüştü, yönleri Abecedarian Kutsal Mekan’ın iç kısmıydı!


--


>Tsk.>


Cildi altın ihtişamıyla parıldayan tombul bir adam, bitkin görünen vücutlarında sınırların yayları titreşen üç kadın figürünün bulunduğu yataktan kalkarken, cübbesini süslüyordu.


Biraz tombul görünmesine rağmen vücudu çelik gibi kaslarla yapılıydı, ancak gözleri 6. Sınır Katmanı’nı çok aşan ve korkunç bir güç ışığı taşırken, heybetini ve ihtişamını gösteriyordu!


Sadece 7. Sınır Katmanı’na ulaşmış seçkin varlıkların sahip olabileceği bir bastırma ışığı yayarken, soluk mor bir ışıktan oluşan bir halo onu çevreledi ve yine de... sadece o aşamada olamasa da yine de son derece zorba hissettirdi.


El değmemiş 8. Sınır Katmanın’dan sadece tek bir adım uzakta görünen eşsiz bir güç konumundaydı.


Tek bir adım... ve yine de son bir milyon yıldır bu adımı geçememişti.


Yıldız parlaklığıyla parlayan ve uzayda süzülen yataktan uzaklaşırken, mor ve siyah saçları omuzlarına kadar uzanıyordu, üzerindeki bitkin kadınlara son bir kez baktı ve onlardan uzaklaştırıldığı için sinirlendi!


>Sadece yeni yükselmiş bir Gerçek İmparator’un mu dikkatimi çekmesi gerekiyor? O iffetsizi de çoktan bilgilendirdiniz mi?>


Dışarı çıkarken, yanındaki Crimson Automat Sınır Modülatörüyle konuştu, dairesel Modülatörden saygısını ve dehşetini ifade eden bir ses çıktı.


>Evet, İmparator. İmparatoriçe Ophelia’ya da haber verdim... Antechamber Crimson Kutsal Mekan’a doğru yola çıkmış olmalı...>


>Mmm...> Vücudu uzayda hareket ederken, bu varlığın mor gözlerinde keskin bir güç ışığı parladı ve hareket eden bir tekillik gibi görünürken, korkunç yerçekimi ısı dalgaları taşıdı.


Abecedarian Kutsal Mekan’ın başına getirilen iki Kutsal İmparatorundan biriydi.


O, Arzunun Gerçek İmparatoru, Kutsal  İmparator Vulcan’dı!


Not: Infinite Mana nasıl da sakin geçiyor ama. 😅 hep böyle kal tamam mı? Ve özellikle Noah oğlum Atalar’ın sözlerini dinle tamam mı? Onlar senin Atalar’ın senin büyüklerin bak.🤭 Öyle saçma sapan güç peşinde koşma tamam mı? Ataları’n ne derse onu yap asla ve asla Atalar’ının sözlerinden çıkma tamam mı? 🤭🤭🤭🤭🤭