Bölüm 2957: Bir İhlal! I


Hakimiyet .


Extremity  Dereceler’inin Üstünde!


Noah h, Varoluş Unsurlar’ıyla Varoluş Köprüler’ini geçtiğinde, bunlar parçalandı ve sonunda onunla birleşerek Hakimiyet’ini oluşturdu.


Bu... Ana Bedeni’ne olan şeydi.


Ancak, bir de, Extremity Dereceler’inin sularında Tezahür’ü vardı.


Burada, tamamen farklı bir sahne görmüştü.


Extremity Dereceler’i sularının üzerinde, aşılamaz bir katmanı geçerek... sonsuz bir gökyüzüne ulaşmıştı.


Sonsuza kadar uzanıyor gibi göründüğü için üzerinde bir tavan yoktu, ancak Hakimiyet’i ile... bunun sadece bir yanılsama olduğunu hissedebiliyordu.


Bu Topraklar’da ortaya çıkan tüm Varlıklar için, aynı Extremity Dereceler’ini yükseliyor olacaklardır.


Kayıtlar’ı ve Varoluşlar’ı, bu Dereceler’e ve bu Varoluş Alanlar’ına fayda sağlayacaktı.


Bu yüzden, Basileus’un aletleri Dokuzuncu Kademe içinde hareket ediyordu ve hatta Saf Varoluş Otoritesi’nin orada Varoluş Meyvelerine dönüştüğü dallar bile vardı!


Yukarıda, uçsuz bucaksız gökyüzü, en saf Vitalis ve Vacuous Varoluş Otoriteler’i akışlarını gösterirken, tüm bunların ötesinde, Noah, devasa bir kitap illüzyonu görebiliyordu.


Bitmek tükenmek bilmeyen bir Kodeks.


Archaeos Vitalis Pylos’un içinde olduğu için bu konumdan çok uzaktı!


Bu düşünceye vardığı anda, uçsuz bucaksız gökyüzü illüzyonu paramparça olmuş gibi görünüyordu ve uzakta, devasa beyaz bir Runik dairenin, Extremity Dikastes’inin şekil ve formlarıyla örtüştüğünü görmüştü.


Sanki, Gerçeklik ve Cennet parçalanıyormuş gibi, Archaeos Vitalis Pylos’a girmeye çalışırken, aynı sahneye bakan Varoluşsal Beden Hakimiyet’inin görüntüsünü bile görmüştü.


Ve böyle bir Gerçeklikte, konuşurken, Hakimiyet’i vızıldamıştı.


"Hepsini yut."


HUUM!


Sonsuz Varoluşsal Omniversal Tohum, onun çağrısını duydu ve ışıltısı, içinden fışkırarak, aşağıdaki Extremity Dereceler’inin uzak sularına ve yukarıdaki sonsuz gökyüzü yanılsamasına kadar uzandı - her şeyi yutmaya Niyetli’ydi.


Hiç şüphesiz, Gerçek bir Sonsuz gökyüzü ve OMNIVERSE’DE, Varoluşsal Hakimiyetler için sonsuz bir yol vardı.


Şu anda gördüğü şey... yalnızca Imperium vasıtasıyla bu Varoluşsal Etki Alan’ı için tasarlanmış, Tezahür etmiş bir kopyaydı!


Hepsini yutacaktı.


Ve onun yerine Sonsuz Varoluşsal Omniversal Tohumu’nun ne kadar büyük bir Yapı üretebileceğini görecekti.


Ve kendisinden yayılan yiyip, bitirici bir ışıkla, görüşü, Varoluşsal Beden Hakimiyet’i ile örtüştü ve sağ eli, ona doğru hareket ederken, devasa runik sihirli daireye baktı!


Sadece eli.


Ama eli, Hakimiyeti’nin bir parçasıydı.


Ve sonunda, bir kişinin kendi Hakimiyeti’ni oluşturmasının ne anlama geldiğini kavrayabilmişti.


Varoluş’un bir yol haritası gibi görünüyordu.


Bu yolda, kişi’nin Varoluş’u akıyor, Extremityler’i akıyor ve Kayıtlar’ı akıyordu.


Her üçünün Dokumalar’ının ağırlığı, bir Hakimiyet  olan bu yol haritasında aktı ve daha sonra her üçünü de geliştirmek ve yükseltmek için daha da ileri gitti!


Her şeye, Varoluşsal bir Otorite vermek için.


Bir Kavram, Varoluşsal Kudret’e ulaşmamış olsa bile, En Extremity Nokta’sı, Kişi’nin Hakimiyet’i içinde sahte bir Varoluşsal Otorite duygusuyla ifade edilebilir!


Bu, onun derin mucizelerinden biriydi, ama asıl dehşeti, Hakimiyet’in gerçek anlamında yatıyordu.


Bir kontrol ya da sahiplik hakimiyeti.


Birinin Hakimiyet’i nereye düşerse, o, Varoluş Alanı’nın tamamen kendi Extremityler’inin Otorite’si altına girmesini sağlarlardı.


Varoluşsal Otoriteler’inin Dokumalar’ından!


Hakimiyetler’inde, istedikleri her yere gidebilir ve istedikleri zaman bu Alanlar üzerinde mutlak kısıtlamaları ifade edebilir ve düzenleyebilirlerdi.


Biri Zamansal Sürekliliğ’i ve Varoluş, Extremityler ve Kayıtlar’ın Dokumaları’nı Hakimiyetler’i dahilinde bükebilirdi! 


Kişi, eğer yeterince güçlüyse, Hakimiyet Alanlar’ına kimin girebileceğini reddedebilirdi.


Kişi’nin Hakimiyeti’nin gücünün temeli, kendi Varoluşlar’ı, Extremityler’i ve Kayıtlar’ının sınırlama olmasıyla, kendileri ve Hakimiyetler’inin kapsadığı tüm alanlar - Gerçeklik, Algı ve Varoluş’un kendisi de dahil olmak üzere kendilerini ve çevrelerini tanımlayan tüm yönler - üzerinde etkin bir şekilde mutlak kontrole sahip olabilmelerinde yatıyordu!


Kişinin Hakimiyet’i ne kadar güçlüyse, o kadar fazla kontrol sahibi olurdu. Bu yüzden, Varoluşsal Hakimiyet Âlemi’ndeki pek çok kişi bir Hakimiyet’i mümkün olduğunca ve durmaksızın geliştirirdi.


Hakimiyetler’i, düşmanlarından daha güçlü olduğu sürece, Varoluş’u, Kayıtlar’ı ve Extremityler’i tamamen kendi İradeler’ine göre çarpıtır ve zirveye çıkarlardı.


Buna meydan okuyabilecek birkaç faktör vardı.


Birinin Hakimiyet’i biraz daha güçlü olsa bile, daha zayıf bir Hakimiyet’e sahip birinin teorik olarak kazanabileceği birkaç örnek.


Bu faktörlerden bazıları, Kişi’nin Kayıtlar’ının ağırlığını içeriyordu... Ve onların Varoluşsal Extremity Otoriteler’ini.


Eğer bir Extremity, özellikle hayret vericiyse ve diğerlerinin çok üzerinde yer alıyorsa, bu uçurum çok büyük olmadığı sürece Hakimiyetler arasındaki boşluğu kapatabilirdi!


Aklından bu bilgiler geçerken, Noah’ın parmakları,  katılaşmış devasa dairesel runik çembere temas etmişti.


Vücudu’nun kenarlarında, Hakimiyet’i, etrafında geri çekilmiş halde kalırken, ince bir şeffaf beyaz ışık tabakası zar zor fark edilebiliyordu.


Parmaklarının önündeki Şeffaf Beyaz Işık, Varoluşsal Beden Hakimiyet’inin eforunu hissederken, muazzam bir parlaklıkla parlamıştı.


Şu anda, tek bir Niyet’i ifade ediyor gibi görünüyordu.


"Durdurulamaz!"


HUUM!


Bedeni’nin amacı buydu!


Ve Beden in yeni yükselen Varoluşsal Extremity toritesi bir çığlık atmıstı, Tiranlık, Noah’ın tüm Extremityler’ine katılmıştı... Varoluşsal olsunlar ya da olmasınlar!


Hepsi de, Bedeni’nin öne sürdüğü Durdurulamaz’ın Varoluşu’na ve amacına ulaşmaya yönelikti.


Kaslı görüntüsü, sanki sadece kaslarını esnetiyormuş gibi daha da büyümüştü.


Ve...


ÇAT!


Noah’ın önündeki katılaşmış Devasa Runik Çember sanki sadece camdan yapılmış gibi parçalanmaya başlamıştı.