Bölüm 2996: Varoluşsal Yok Ediciler! II


Bir Varoluş’unub Tezahürü’nün Noah’ın önünde söylediği sözler, meslekten olmayan herkesi şoke edebilecek kadar ağırdı!


Imperium’un bayrağında başka bir isim daha vardı, ama bu, kendi kendilerine koydukları bir isim değildi.


Varoluşsal Yok Ediciler.


Varoluş’un kendisini yok edenler.


Bütün bir Omniversal Soy’u ve bu Soy’un bir parçası olan olası her dalı Varoluşsal Etki Alanlar’ı içinde Tohum olmak üzere hapseden Varoluşlar.


"Eğer gerçekten de, bu Varoluşsal Alanlar’dan birinden gelen bir Tohum iseniz, o zaman kanınızda bir yerlerde... zaman içinde çoktan unutulmuş bir Omniversal Soy’un izleri olabilir. Bir Tohum’un ayrımı, sizin Varoluşu’nuzu ve sayısız diğerinin Varoluşu’nu aşağılayıcıdır.  Sen Tohum değilsin, ben de, Imperium’un kılıçları altında katledilmesi gereken bir pislik değilim."


O, konuştukça, etrafındaki süslemeler gittikçe daha bozulmamış hale geldi, yemyeşil altın ışık dalgaları figürünün etrafını sararken, Onur ve Haysiyet’i iliklerinde taşıyan bir Varoluş gibi görünüyordu!


Asaletle yoğrulmuş bir Varoluş gibiydi âdeta.


Aslında Noah’a, içinde Omniversal Soy’dan bir iz taşıyabileceğini söylemişti- Kanı’nda, çağlar ötesinden gelmiş olma ihtimali vardı... ya da tamamen kopuk olabilir ve sadece kendi doğal Varoluş Alan’ı içindeki bir doğum soyundan geliyor olabilirdi.


Bu sözler karşısında Noah, gülümsemekten kendini alamadı.


Ve bir Kraliyet mensubunun seçkin görüntüsü devam etti.


"Ben Emilliana- Sanctus Populi’den bir Sanctus Prenses’i olarak seçkin biriyim. Varlıklar için bir kale. Kendilerini savunamayanlar için bir kale. Bahsettiğim şeylerin çoğunu zaten biliyor olabilirsiniz ya da sınırlı bir şekilde bilmiyor olabilirsiniz. Yakın zamanda yok edilen Varoluşsal Etki Alanı’na ne olduğunu ve ardındaki gerçeği bilmediğim gibi sizin hakkınızda da pek bir şey bilmiyorum. Ancak Imperium’a karşı şu anda yaptığınız şekilde saldıracak kadar yetenekli ve daha da önemlisi cesur olduğunuz için, bir Sanctum Prenses’i olarak, görevimi yapmalı ve size koruma lütfunu sunmalıyım. Şimdi, seninle ilgili ne yapacaklarının farkında mısın?"


Sözler’i, bir soruyla sona erdi.


Bu soru, Noah’ın Imperium Şövalyeler’ini gerçekten hedef alıp, onlara saldıracak kadar cesur davranarak, içinde bulunduğu durumun ciddiyetini ima ettiği için önemliydi!


Sadece, bir Şövalyeyi yaralamak bile kişiyi kesin olarak ölüme ve yıkıma mahkûm etmeye yeterliydi.


Peki ya, bir Şövalye’nin Hakimiyet Kanı’nı eline bulaştırmak? Bir Imperium Şövalyesi’ni ya da Imperium’un önemli üyelerini Kraliyetler’inde, Enclavlar’ında ya da Miraslar’ında gerçekten öldürmek?


Bu tür eylemlerden sonra onların takibinden kaçmak için Omniverse’de saklanılabilecek hiçbir yer yoktu.


"Omniverse’nin aydınlığı ve karanlığı altında,  hiçbir yer size bir kalkan ya da gölge sağlamayacaktır. Hatta bazen, sanki Omniverse’nin kendisi size karşıymış gibi hissedersiniz. Sanki Imperium’un İrade’si altında eğilip, bükülüyormuş gibi. Zalim eylemleri nedeniyle, çağlar boyunca o kadar çok Otorite kazandılar ki, bayrağın altında, Omniversal Otoriteler bile onların araçları haline geldi."


WAA!


Birkaç Nanosaniye önce, Noah’ın gerçek bir şaşkınlık yaşamasına neden olabilecek sözler söyledi.


Imperium Şövalyeleri’nin anılarına ve Dokumalar’ına ulaşmadan önce.


Şövalye Augustus’un Varoluşu’nu ve şu anda onu desteklemeyi seçenlerin can damarlarını kurutmaya başlamadan önce.


Omniversal Otoriteler.


Extremity Kodeksi’nin tamamını elinde tutan kişiden gördüğü ipucu- Şövalye Akalusia!


Öyle hamleler yapıyordu ki, sanki Omniverse’nin çevresi bile,  onun İradesi’ni ve Varoluşsal Otoritesi’ni şişiriyor ve güçlendiriyordu!


Şövalye Augustus’un Anılar’ı, bu konuyla ilgili bilgi Dokumalar’ını taşırken, zihnine aktı.


Ve Sanctus Prenses’i Emilliana, elini Noah’a doğru uzatırken, bu tür konulardan bahsediyordu.


"Koşullarınızı bilmiyorum ama bir Sanctus Prenses’i olarak, görevlerimi her zaman yerine getirebilir ve tüm bunların ortasında, size bir gölge sunabilirim. Imperium’a karşı duran her gücümüz, çağlar boyunca ezilen herkesi özgürleştirmeye o kadar yaklaşır. Sanctus Populi, Imperium’un bakışlarını gizleyebilir ve sizi bayrağımızın altına alabilir - sizi tamamen yağmadan önce zulüm ve ölümden korumak için. Ama... Burada çok konuşmuş gibi görünüyorum. Sen ne dersin, Noah Osmont?"


...!


Sanctus Prenses’i, monologlarını bitirdi ve cevap için Noah’a baktı.


Ölçülemeyecek kadar kötüleşmek üzere olan bir tehdide karşı gölge sunuyordu.


Omniverse de, bu kadar kolay kaçılamayacak bir tehdit!


Yine de, böyle bir Gerçeklik karşısında Noah, Niyeti’ni örmek üzereyken, sadece gülümsedi.


O...yapmak üzereydi.


HUUM!


Ancak bir sonraki anda, bu Uzay’da tezahür eden İrade’si vızıldadı, aniden ondan yayılan ağır bir kadimlik havası Sanctus Prenses’i Emilliana’nın Tezahürü’nün Dokuması’nın gözleri şok içinde açılmadan önce şaşkınlığa uğramasına neden oldu!


Noah, kendine, daha doğrusu Teleios Aşaması Imperium Şövalyeler’inin can damarlarından gelen binlerce Varoluş Meyvesi’ni yutmaya ve özümsemeye başladıktan sonra, ana bedenine odaklandığı için buna sadece bir anlık bir bakış atabilmişti...


>Varoluşsal Hakimiyet  Ruhu’nuz, Varoluşsal Hakimiyet Bedeni’niz ve Varoluşsal Hakimiyet Köken’iniz, Aleminiz’in teorileştirilmiş yoluna gerçekten başlamak için yeterli Quintessential’e ulaştı.>


Böyle bir uyarı, Sonsuz Varoluşsal Omniversal Tohum’daki Ana Beden’i parlak bir ışıltıyla çevrelendiğinde, gelmişti.


Ve bunu çok, çok daha fazla uyarı izlemişti.


>Üç Hakimiyet’iniz rezonansa giriyor ve Varoluşsal İlkel Hakimiyet Çekirdeğine yol açan Varoluşsal bir yakınlaşmaya ulaşıyor!>


>Başarılar’ınızın doruk noktası>


>Varoluşu’nuzun doruk noktası!>


Noah’ın Varoluşu’nun içinde - Köken’i, Beden’i ve Ruh’u, Noah’ın İlkel Hakimiyet Çekirdeği’ni canlandırırken, üst üste binmişti.


Varoluşu’nun merkezinde.


Üç Hakimiyet’inin arasında!


Not: Omni Kavramlarrr. Yani Otoritelerrrrr.