Bölüm 3017: Girişim! III


Onun dikkatini çekmişti.


Sona, bunu duyduğunda, sakince başını salladı ve bir sonraki anda durduğu yere oturmaya başladı.


Çok az kişinin anlayabileceği bir şey yapmaya başladığında, etrafında yoğun Dokumalar patlak verdi!


"Sen, resimdeyken gelecekteki Olasılıklar’ın Dokumalar’ına bir göz atmam gerekiyor. Bunu yaparken... beni kendin hakkında daha fazla bilgiyle eğlendirebilir misin?"


HUM!


Küçük figüründen, bu Psychros Kaynağ’ı ile birlikte yanan altın bir ışık yükseldi ve... çevresindeki Uzay’ın kendisiyle birleşti.


Omniverse ile birleşti!


Muhteşem figürü, böylesine şok edici bir ışıkla yıkanırken, Noah, ile konuşmaya devam ederken, gözlerini kapattı.


"Tüm Omniverse’de senden çok daha güçlü Varoluşlar’ın bile sahip olduğu bir Lanetleme İşareti’ne sahip olmaman, birçok kişinin hayal edebileceğinin çok dışında bir şeye sahip olduğun anlamına geliyor olmalı... diğerlerinin rutin olarak şok olmasına veya inkâr etmesine neden olacak bir şey. Elbette, bu sizin büyük sırrınız, bu yüzden doğrudan içine bakmayacağım, ancak, bundan sonra işleri büyük ölçüde etkileyeceği için merak ediyorum."


...!


Derin bir şey yaparken, Gözler’i kapalıydı, devam ederken, Hakimiyet Ruh’u Varoluşsal Otorite’yle uğulduyordu!


"Peki... ne olabilir? Ben açık fikirliyim - sahip olduğun şeyin ne kadar imkansız olduğunu söylerken, aniden şok içinde kıvranmaya ve kekelemeye başlamayacağım. Ne çalabilirim ne de kendime mal etmeye çalışabilirim - başkalarının Omniversal Serveti’ni çalmak neredeyse imkansızdır."


 Noah’ın gücünün ne olduğunu öğrenmek istiyordu ve buna karşı yıkılmayacağını belirtmişti.


Böyle bir fikir karşısında Noah, cevap verirken, başını salladı.


"Ya, sana bu kadar hassas bilgileri söylemekten çekiniyorsam?’


 "O zaman, sana işe almamız gereken Omniversal Anomaliler’den bazılarını anlatırım, sen de kendini onlarla kıyaslarsın." Birden fazla işi aynı anda yapmasına rağmen cevabı sertti.


"Girişim için ilk hedefimiz aslında bir çift, Imperium’dan ikizler. Hakimiyetler’i, birbirine öyle bir şekilde bağlı olan bir erkek ve kız kardeş ki, birini kesip, tamamen yok etseniz bile, hemen ardından her şeyi yeniden oluşturacaklar. Çift’ten biri hayatta ve iyi olduğu sürece, diğeri ölemez. İkisi de, benzersiz bir şekilde Omniversal Manyetokineziye sahiptir ve Omniverse’nin titreşimlerini ve Sicim Benzer’i küçük yapısını algılamaya başladıkları için onlara Omniversal Otoriteler görünümü verirler."


..!


"Başka, Extremityler’i, Kayıtlar’ı ve Varoluş’u yutarak, büyüyen Omniversal bir Yağmacıdır. Bir dereceye kadar, tüm Extremityler’iyle birlikte Yuttuğ’u kişinin gücünü hemen kazanabilir. Varoluşsal Engeller’i, Imperium’daki ikizlerden bile daha fazla aşmak zorunda kalacağım için bunu elde etmek zor. Bir de şu var..."


HUUM!


Sözler’i durma noktasına gelmişti.


Alnındaki göz kamaştırıcı S, kendisinden yukarıdaki boşluğa yayılan altın ışık huzmesi Bedeni’ne doğru çekilirken, ışıl ışıl parlamıştı.


Ve son derece derin bir ışıkla gözlerini kırpıştırırken, gözlerini açmıştı!


Sonra, sessizce Noah’a baktı.


Çoklu görev yapıyordu.


Daha önce ne denerse denesin hep aynı kalan, henüz gerçekleşmemiş Varoluş Dokumalar’ını gözlemlediğini söylemişti.


Görünüşe göre, şu anda... bir şey görmüştü.


Ve bu o kadar derin bir şeydi ki, bir an sonra buradan rahat bir nefes ve birçok duygu sızdı.


"Haa..."


Sanki, uzun süre değiştiremeyeceği ağır bir yükten kurtuluyordu!


Sonra, güzel sol eli, yüzünün sol tarafını kaplayan saç tutamlarına üflerken, ölçülemez bir çekicilikle çenesini yukarı kaldırmıştı.


Bu, her erkeğin delirebileceği türden bir çekicilikti ve Varoluş, bunu kasıtlı olarak yapıp yapmadığından emin olamıyordu!


"Hiçbir yere varmayan Varoluş Dokumalar’ının aslında olası varış noktalarına sahip olmasına neden olan şeyin ne olduğunu bilmiyorum... ama tamam. Otursana."


Önündeki Alan’ı işaret ederken, doğruldu.


Noah da, bu eşsiz Varoluş’a odaklanırken, bu bölgede akan Extremityler ve Varoluş Dokumalar’ını okudu ve Sona’nın karşısına otururken, obsidyen pantolonu esnedi.


Sona’nın karşısında, öyle derin bir aura yayılıyordu ki, Sona’nın tavrı Asil bir İmparator’un tavrıydı!


Oturduğu yerde, sağ elini kaldırıp, avucuyla Noah’ı işaret ederken, Sona’yı tepeden tırnağa altın bir asalet aurası kaplamıştı.


Sanki sayısız soruya cevap arıyormuş gibi onun Gözler’inin içine bakmıştı.


"Noah Osmont... Ne, ben seni tanıyorum, ne de sen beni. Baktığım her yolun imkânsızlığı nedeniyle uzun zamandır pes etmiştim ama senin ortaya çıkmanla kendimi bir kez daha harekete geçiriyorum. Hazır mısın?"


Extremity Dokuyucu’su hazır mıydı?


Bu, sorulması gereken bir soru muydu?!


...!


Kendi avuç içi, Sona’nınkine birkaç santim yaklaşarak, dışarı çıkarken, Noah’ın etrafında, Zalim bir Haysiyet ışığı yayıldı ve sonunda...


HUUM!


Avuç içleri birbirine değdi.


Noah’ın Gözler’inden, sayısız parıltı yayılırken, bir Haysiyet patlaması meydana gelmişti.


Ve Niyet’i ortaya çıktı.


"Göster bana."


WAA!


Göster bana.


Niyet’i basitti ve Sona’nın bunu anlamak için yardıma ihtiyacı yoktu çünkü bu Varoluş’un şu anda en çok ne istediğini biliyordu.


Avuç içleri birleştiğinde, Sona, bozulmamış ışık dalgalarıyla dalgalanmaya başladı, gözleri, Noah’ınkilerdeki Eşsiz Dokuz Gözbebeği’ne kilitlenirken, kırmızı dudakları açıldı.


"Omniversal Otoriteler... Pek çok kişinin üzerinde çalışıp, manipüle etmeye çalıştığı, Varoluşsal Hakimiyet  Âlemi’nin Terakozm Aşaması’nda olanların Varoluşlar’ı kritik bir eşiğe yükseldiği için başarıya ulaştığı Omniverse Yapı’ydı."


..!


"Ama sonra... senin gibiler de var" 


O anda, Avucunda bir şey hissetmişti.


Ten’i, aynı anda hem yumuşak hem de sertti ve sanki çağlar boyunca geçirdiği Dönüşümler’i barındırıyor gibiydi.


Ama, içinden bir an için görebiliyordu.


"Sen... onları görmeye başladın bile, değil mi?"


Soru olmayan bir soru.


Devam ederken, başıyla onayladı.


"Güzel, o zaman bu işimizi kolaylaştıracak. Seni gördüklerimin bir benzerine maruz bırakacağım. Bunu, başkalarına yapmak onlara zarar verebilir ve Varoluşlar’ını boğabilir, ama seninki, yeterince büyük görünüyor."


Avuç içi vızıldamaya başladı.


Bununla birlikte, her şey etraflarında birleşiyormuş gibi hissederken, çevredeki tüm Alan Bükülmeye ve Çarpıtılmaya başlamıştı.