Bölüm 3141: İnvictus Maximus’a Bir Bakış! II


İki Varoluş’un Birleşme’si.


Bu, Noah için tamamen yeni bir Kavram değildi, zira, bir kaç ay önce Gerçekliğ’in zincirlerini kırmaya çalışırken, Hyperion ile birleşmişti!


Ancak Sanctus Autarch gibi seçkin biri söz konusu olduğunda, bu bambaşka bir çileydi.


Varoluşsal Hâkimiyet Âlemi’nin Autarch Aşaması’ndaki biriyle! 


Bunu başarma ihtimaline sahip olmak bile...


>Quintessence’nin Dokumalar’ı, Füzyon’un Varoluşsal Extremity Otoritesi’ni, Yükselen Varoluşsal Extremity Seviyesi’ne doğru teşvik eder.>


>Quintessence’nin Dokumalar’ı, Masallar’ın Varoluşsal Extremity Otoritesi’ni, Yükselen Varoluşsal Extremity Seviyesi’ne doğru teşvik eder.>


Evet.


Noah, en azından bu iki Faktör’ün gerekli olduğunu Teori’ze etmişti. 


Füzyon, kendi kendini açıklıyordu.


Masallar, tamamen başka bir adımdı.


Noah, altındaki Yemyeşil Çimenler’in Yaşam’la dolduğunu hissederken, Yükselen Varoluşsal Yetiştirme Motoru’nun ritmini hissederken, Varoluş’un Titreşimler’inin ve Teller’inin aktığını ve etrafındaki her şeyi birbirine bağladığını hissederken, konuşmaya devam etmişti. 


"Bir Varoluş Rezonans’ı için büyük miktarda anlayış gereklidir. Kim olduğunuzu. Neyi temsil ettiğinizi. Şu anki sizi tam olarak hangi seçimler oluşturdu... Masalı’nız neydi, ne oldu ve nereye gidiyor?"


Vücud’u, Vermilyon Alevler’le parlarken, sakince önündeki Autarch figürüne bakmıştı. 


Mavi Alevler’le.


Göz Kamaştırıcı Renksiz Alevler’le.


Sanctus İmparatoriçesi’nden Masalı’nı açıklamasını isterken, Varoluş ve Extremity Dokuyucusu’nun Gözler’i gerçekten açılırken, Farklılıklar’ı gelişmeye ve ilerlemeye devam etti!


Onun Masal’ı!


Muazzam bir Otorite ve Renksiz bir Parıltı’yla çevrili bu Göz kamaştırıcı Kadın, El’i, Noah’ın uzattığı Eli’yle buluşmak üzere havaya kalkmadan önce kararını tekrar tekrar düşünüyormuş gibi mesafeli bir bakışla ona bakmıştı; Aralarında, Renksiz bir Tekillik patlaması oluşurken, avuç içleri birbirlerine birkaç santim yaklaşıyordu!


HUUM!


Görünmez Işık Dalgalar’ı vızıldadı, sanki aralarında ağır bir Yıldız Nesne’si oluşuyormuş gibi ileri geri itip, çekmişti. 


"Benim Masal’ım... hiçbir şekilde Kusursuz ya da büyük bir şey değil. Ama size göstereceğim."


...!


Noah, Bilinci’nin bir parçasının çekildiğini hissetmişti. 


Ve aralarındaki dönen Renksiz Tekilliğ’e doğru serbestçe akmasına izin verirken, bir sahne ortaya çıkmaya başlamıştı. 


Harap olmuş bir Varoluş Düzlemi’ni gösteren bir sahne.


İçinde, Imperium Lejyonlar’ı bir amaç doğrultusunda hareket ediyor, Fethettikler’i yerlerin güçlerini topluyor ve onları kategorize edilecekleri ve daha sonra Imperium onları nereye gönderirse oraya gidecekleri belirlenmiş noktalara ayırıyorlardı.


Sahne, özellikle zincire vurulmuş bir Kız’ı, boynunda tuttuğu bir madalyonu ve Parakozm Aşaması’ndaki güçlü bir Aura’nın bağlandığı uzaktaki bir gökdelene bakarken, Boş Gözler’ini gösterecek şekilde hareket etmişti - Parıltıyla yanan bir Kadın, etrafındaki Savaş Krallar’ı onu daha da fazla zincirle bağlarken, aşağıdaki Zincirli Kız’a doğru uzanıyordu.


Korkunç bir şekilde, bir Kol’u olmayan ve yüzünün yarısı yanmış olan bir Savaş İmparator’u, zincirlenmiş Parakozm Aşaması’ndaki Kadın’a doğru böğürerek, onu rezil etmeye başlamadan önce kıyafetlerini parçaladığı için çılgına dönmüş görünüyordu.


"O gün geldiler ve Gözcüler’le bağlantısı olan her şeyi yaktılar. Hiçbir şey bilmiyordum ama görünüşe göre annem bir şey bulmuştu. Parakozm Aşaması’na ulaşmasını sağlayan bir şey, ama bu... Imperium karşısında hiçbir şeydi."


WAA!


"Gözler’imin önünde Erkekler tarafından rezil edilmesini izledim ve ben... ben..."


Noah’tan önce, Sanctus İmparatoriçesi’nin Figür’ü, sanki yeniden ziyaret etmek istediği bastırılmış Anılar’ı hatırlıyormuş gibi uğuldamıştı. 


"Ben, sadece bir köleydim. Eskiden olanın bir kalıntısıydım. Annem perişan edilirken çekilip, alındım - İmperium Gemiler’i için kullanılan ve Eşsiz Varoluşsal Metaloidler’ini barındıran bir maden Varoluş Düzlemi’ne gönderildim."


"Bu... benim Masalım’ın başlangıcıydı."


HUUUM!


Onlarca Yıllık Tarih, Gözler’inin önünden geçerken, Noah’ın Zihni uğuldamıştı. 


Önünde, Sanctus İmparatoriçesi’nin Masalı’nı tecrübe ederken, Yönlendirmeler tekrar tekrar yanıp, sönmüştü. 


>Seçkin bir Karakter’in Masalı’nı deneyimliyorsunuz.>


>Claire Kindsworth olarak bilinen Varoluş’a karşı Anlayış’ınız Hızla Artıyor!>


Bir Dizi İpucu geldi ve geçti.


Noah, zincirleme Metaloid madenciliği yapan bir Kızın onlarca Yılın’ın geçtiğini görmüştü; Varoluşsal Hâkimiyet Âlemi’nin Sequor Aşama’sı, hayatta kalmak için bulunduğu Varoluş Düzlemi’nin Eşsiz Taşlar’ını parçalayabilmesini sağlıyordu!


"Ancak 148 yıl sonra bir kaza oldu ve annemin bana bıraktığı madalyon, beni köleleştirenler tarafından fırlatılan bir kırbaçla kırıldı. Ancak o zaman Annem’in bulduğu Uzun Nöbet’in Autarch’ının Miras’ı bana aşılandı. Bu Miras’ın benzersiz bir işlevini kullanarak, bir Terakozm Aşama’sı Varoluşu’nun geçici Gücü’nü elde ettim - sessizce kaçmadan önce beni ve diğerlerini her zaman izleyen Gardiyan’ı öldürdüm. Ve sonra... Plan Yaparken, saklandım."


...!


Sahnede, Genç bir Kadın’ın Omniverse’nin Sınırlar’ına kaçtığı görülüyordu.


Imperium’dan olabildiğince uzağa


"Geride bıraktıklarımı hatırlamak beni suçluluk duygusuyla doldurdu ve intikam dürtüm İmperium’a karşı saldırıya geçme isteği uyandırdı. Ve böylece... Gücü’mü arttırmaya çalıştım. Tek başıma yapabileceklerimin Sınırlı olduğunu bildiğim için Gücü’mü arttırmaya çalıştım. Ancak, Imperium Şövalyeler’inin Annem’in ırzına geçmesinin hatırasından sonra, bir köle olarak bizzat gözlemlediğim Erkekler arasındaki istismardan sonra, Erkekler’e olan güvenim en düşük seviyedeydi. Ama aynı zamanda her Erkeğ’e tek bir genel etiket yapıştırılmaması gerektiğini de anladım, bu yüzden uzlaşmak için... Kendi kendime kurduğum Güc’ün hem Erkekler’i hem de Kadınlar’ı içereceğine söz verdim, ancak Kadınlar, içindeki her şeyi yönetecek ve kontrol edecekti!"


WAA!


Sanctus Populi’nin Yaratılış’ı, Zihni’nde çiçek açarken, Noah’ın Zihni uğuldamıştı. 


"Imperium tarafından zincire vurulmuş olanları kurtarmak ve Zaman Faktörü’yle güçlerimizi artırmak, yıllar geçtikçe, Kalbim intikamı bıraktıkça ve sadece başkalarının acısını azaltmak için bir araç olmak istedikçe, büyüdüğüm Güç daha da artmıştı. Yıllar, Böylece gelip, geçti ve işte bugün buradayız."


On binlerce Yıllık Yaşam Noah’ın Gözler’inin önünden akıp, gitmişti. 


Ve eninde sonunda bitecek gibi görünmüyorlardı...


>Claire Kindsworth hakkındaki anlayışınız kritik bir seviyeye ulaştı!>


>Anlaşılan Varoluşlar’ın kaynaşması için gerekli koşullar hazırlanıyor.>


>Yeni bir Varoluş Dokuma’sı Meyveler’ini veriyor!>


>Varoluş Temel’li Yardımcı bir Yetenek Varoluş’a hazırlanıyor, Quintessence bunu başarmak için Masallar’ı ve Füzyon’u ön plana alıyor!>