Bölüm 3145: İnvictus Maximus’a Bir Bakış! VI


Nedensellik Çarpıtmalar’ıyla Titreşen Sayısız şok edici sahne oynanmıştı! 


En sonuncusu, Sonsuz Varoluşsal Omniversal Tohum’u kovalayan ve durmaksızın genişleyen bir Yutan Solucan Bulutu’nu gösteriyordu - sanki Sonsuz Karanlığ’ın ortasında titreyen tek Işık Noktası’ymış gibiydi. 


Sonsuz Varoluşsal Omniversal Tohum’dan Fırlayan Renksiz Işık Huzmeler’i, Karanlık Yutan Solucan Bulutlar’ına çarpan, bazı kısımlarını engelleyen ve onları yerinde durduran göksel parlaklık direkleri gibi fırlamıştı, ancak daha da fazlası Sonsuz bir gelgit gibi yükselmişti. 


WUUU!


Feryatlar’ı, muazzam bir istek ve ihtiyaç duygusu yayıyordu. 


BOOM!


Sonsuz Varoluşsal Omniversal Tohum’un Yolu’nun önünde, son derece devasa bir Yutan Solucan belirdiğinde, Varoluş Parçalanmış’tı; Oraklar’ı, yaklaşmadan önce canlı Tohum’un üzerine yerleşmek için aşağı doğru kıvrılıyordu...


WAA!


Büyülü Renksiz Tüylü Kanatlar çiçek açmıştı. 


Tek bir Adam’ın Sırtı’na doğru birleşen Renksiz Tüylü Kanatlar, yaklaşan Oraklar’ı engellerken...


BZZZT!


Sanki metal metalle karşılaşmış gibiydi.


Kaynak Yutan Solucan’ın korkunç Oraklar’ı, bu Ölçülemeyecek kadar Parlak Kanatlar’ı delememişti ama bu Kanatlar’ı tutan Şeytan’i Adam’ın Yüz ifadesi Sertlik ve Öfke doluydu!


Bu Sahne, bir başkasının gelmesiyle kaybolmuştu. 


Karanlıktı.


O kadar muazzam bir Karanlıktı ki, Varoluş, bir şey görebilmek için Gözler’ine başvurmak zorunda kalıyordu.


Omniverse’nin her daim Karanlıkla dolu bir Bölgesi’nde, Karanlığ’ın örtüsü altında sessizce yüzen Milyonlarca İnsan’sı Figür görülebiliyordu, her biri sessizken, Gözler’i Utanç ve Dehşet’le doluydu!


Bir Nokta’da, uzaktan Varoluşsal Extremity Otoritesi’nin Dokumalar’ı gibi görünen Parıldayan Işıklar’ı gördüklerinde, Gözler’i paniğe kapılmıştı. 


"Hayır..."


Karanlığ’ın Gölge’si altındaki Birkaç Milyon Varoluş’un Yüzler’i, böyle bir sahne karşısında değişmişti; en önde, Yemyeşil altın saçlı Emilliana dişlerini gıcırdatarak, parçalanmış asteroidi itmişti ve Varoluşsal Extremity Otoritesi’nin Parıldayan Işıklar’ına doğru ilerlemişti! 


"Durdurun şunu! Varoluşsal Extremity Otoritesi’nin kullanımını durdurun!"


Bağırıyor’du ama Bağırışlar’ı bile sanki duyulmak istemiyormuş gibi sessizdi!


Önünde, İmperium Silahlar’ı ile parlayan birkaç Yüz Figür Yüzler’inde Dehşet’i gösterirken, durmadılar ve ona doğru daha da hızlı ateş ettiler.


Böyle bir Gerçeklik karşısında, Yüz’ü değişti ve arkasını dönüp, Bağırdı.


"Dağılın!"


Sözler’ini söylemesinin üzerinden çok geçmemişti ki...


WUUU!


Karanlık Bulutlar, onlarla birlikte gelirken, kaçan Imperium Şövalyeler’inin arkasından bir Feryat Ses’i duyulabiliyordu.


"Ah..."


Milyonlarca’sı dağılmaya başlarken, Dehşet Çığlıklar’ı yankılanmıştı. 


Varoluşsal Hâkimiyet Bedenler’ine sahip olanlar, Fiziksel Saldırılar’ının Katıksız Gücü’yle daha hızlı patlamışlardı ve sanki Hayatlar’ı tehlikedeymiş gibi hareket ederlerken, Omniverse’nin karanlığının derinliklerine sığınmışlardı! 


Dehşet’e kapılmış Imperium Şövalyeler’i olan Parıldayan Işıklar, biri bağırırken, dağılan Varoluşlar’a ulaşmış ve onları görmüştü. 


"Lütfen, biz sadece-"


SQUELCH!


Niyeti’nin Kullanım’ı, Varoluşsal Extremity Otorite’si ile birlikte bir Fener gibiydi - Obsidyen Mızrak benzeri bir Orak anında onu deldi ve Varoluş’unun hiçliğe büzülmesine neden oldu!


Ardından, Varoluşta’ki herhangi bir bozulmayı algılayan hissedicilerini serbest bırakarak, etrafta beliren Yutan Solucan Sürüler’i, bir şey hissetseler de, hissetmeseler de, şanslarını denemek için Vücutlar’ı rastgele fırlamıştı. 


Ve bu Rastgele Seçim, birkaç Yüz Varoluş’un doğrudan Varoluşlar’ın Dağılan Kütlesi’ne yönelmesiyle sonuç vermişti. 


"Hayır..."


Böyle bir Gerçeğ’i gözleriyle gören Sanctus Prensesi Emilliana.... lütfen Varoluşsal Extremity Otoriteler’inizi kullanmayın diye herkese bağırmak isterken, dilini tutmuştu. 


Ancak en çok Korktuğ’u şey gerçekleşmişti. 


Korkunç Yutan Solucanlar’ın konumlarına yaklaştığını gören bazılarının kalplerindeki korku bastırılamamıştı ve etraflarında anında Parlaklık Parlamış’tı. 


Bazılar’ı Altın.


Biraz Mor.


Varoluşsal Extremity Otoriteler’inin Işığ’ı etraflarını sarmış ve Vücutlar’ının daha hızlı fırlamasına neden olmuştu, ancak bu gerçekleştiği anda...


WUU!


Yutan Solucanlar, hemen yanlarında belirmiş ve sanki tam olarak nerede oldukları Kendiler’ine bildirilmiş gibi saldırmışlardı! 


"Ah..."


"Hayır...!"


Ve bir Domino Taş’ı düştüğünde.


HUUM!


Diğerleri, Varoluşsal Extremity Otoriteler’i ile farklı yönlere doğru daha da hızlı bir şekilde yükselirken, karanlıkta rastgele arama yapan Yutan Solucanlar... Boş Obsidyen Yüzler’i şu anda parıldayan Işıklar’a doğru ziyafet çekmeye giden Işık Çizgiler’ine dönüşürken, son derece şeytani hissediyordu!


Sanctus Prensesi Emilliana, Omniverse’nin Karanlığı’nın derinliklerine doğru ilerlerken, böyle bir Gerçeklik karşısında dişlerini sıkmıştı. Gözler’i, titrerken, pişmanlıktan yanıyor gibiydi.


Neden dinlemediler?


Ve neden O, güvenli Sığınağ’ı terk ederek, diğerlerini kurtarmaya çalıştı?


Neden?!


Varoluşsal Extremity Otoriteler’i işe yaramazdı.


Onları kullanmak, farklı bir Savaş Yöntemi bulmak zorunda kaldıkları için, Yutan Solucanlar’ı bile cezbetmişti!! 


O Adam, bunu mükemmelleştiriyordu.


Yaklaşmıştı.


Sadece yapmaları gereken-


WAP!


Sahne kaybolmuştu. 


Sürekli Genişleyen Renksiz Kanatlar’ın İllüzyon’u, Noah’ın ve Gözler’inden Altın Gözyaşlar’ı akan Sanctus Autarch’ın görüşünün önünde kendilerini göstermişti. 


>Nedensellik, Omniverse’nin Dokumalar’ı boyunca kendini uzatır.>


>Neler olabilir. Ne olacak. Olanlar. Doğru Araç kullanılırsa Her Şey Bükülebilir ve Çarpıtılabilir.>


>Invictus Maximum, Nedenselliğ’in Dokumalar’ını, en iyi sonucu elde etmek için katı Autarchcial Otorite karşısında Bükebilen bir Araç’tır.>


BOOM!


Noah’ın İçinde, Patlayıcı bir Güç patlamıştı. 


Renksiz Kan Fışkırırken, Sırtın’daki Kanatlar neredeyse yırtılıyordu!


>Invictus Hâkimiyet Kanatlar’ının Çekirdek Kaynağ’ı, hala kritik bir duruma ulaşmamışken, çok fazla Otorite Çevrim’i yapılıyor.>


...! 


Invictus Hâkimiyet Kanatlar’ı, Çok İleri, Çok Hız’lı gitmişti. 


Noah’ın az önce gördüklerini görmesini sağlayan şok edici Otorite’ye hazır değillerdi ve böyle bir durum uzun süre devam ettirilemezdi!


Bu yüzden, bu Arac’ın ne düşündüğüne bakmaksızın, Noah, bir komut verdi ve Otorite’nin dalgalanması yavaşladı.


Zihni, az önce gördüklerinden dolayı uğuldarken, Renksiz Kanatlar’ı anında iyileşmişti. 


İçinde, Aitia’nın Dört Bileşen’i, merkezi bir Tekilliğ’in etrafında dönerken, bir kez daha özgürce akmıştı. 


Bir Kapı! 


>Autarchy’nin Duru’su, Varoluş’unuzun içinde açıldı.>


...!