Bölüm 3146: Varoluş Atlas’ı! I


Duru.


Geçit ya da Kapı Anlamı’na gelebilecek eski bir Kelime.


Autarchcial’e doğru bir Geçit açılmıştı... ancak Noah, sadece sert bir şekilde bakmıştı çünkü bu onun yürürlüğe koyduğu Aşama, Bu değildi.


Invictus Aşaması’ndan sonra kendi yoluna öncülük etmeliydi... gerçekten de, herkesle aynı şeye mi yönelecekti?!


Kendini, tek bir Varoluş Kaynağı’na bağlamanın Varoluş’u o Varoluş’un Sınırlar’ı içinde son derece güçlü Kılabileceği’ni, ancak başka bir Varoluş Kaynağı’nın Sınırlar’ı içinde tamamen yararsız olabileceğini görebiliyordu.


Hayır.


Onun aradığı şey tamamen başka bir şeydi.


 HUUM!


>Varoluşsal Extremity Otoriteler’i yoluna Sırtını’zı döndünüz!>


>Natal Omniverse’nizin ilerleme Dokumalar’ını reddettiniz!>


...!


Autarchcial’in Duru’su titredi.


Noah, onu tamamen yok etmemişti ama gerçekten başka bir şey arıyordu!


Bu yüzden, Varoluş’unun içinde oluşan kolay yolu görmezden gelmişti. 


Kendisi’ne odaklanmıştı. 


Vücud’u üzerine.


Köken’i üzerine.


Ruhu’nda.


Şu anda Invictus Âlemindeydiler ve bunu Aşmalar’ının Zaman’ı gelmişti.


Invictus Fethedilemezdi.


Yenilmezdi! 


Ondan sonra gelen şey sayısız Varoluş Kaynağı’nı içermek zorundaydı ve sadece birine bağlı kalamazdı!


Invictus Maximus’un Bir Anlık Görüntüsü’nü hatırlayan Noah’ın Zihni uğuldamıştı. 


Autarchcial Otorite ile kabaran Eller’ini, ona yaslanmak ve düz yolunu takip etmek yerine, zaten Yıldız olan yoluna yardımcı olması için kullanacak şekilde tutmuştu. 


BZZZT!


Renksiz Otorite, keskin ve amaca yönelik bir hal almıştı. 


"Ne yapıyorsun sen?!"


Sanctus Autarch’ın aceleci Ses’i, Noah’ın Varoluş’uyla birleşerek, yankılanmıştı, Niyeti’ni hissedebiliyordu ama buna inanmıyordu!


Ancak Noah, Invictus Maximus’un Bir Anlık Görüntüsü’nün gösterdiği sahneler arasında, Dokuz Kör edici Portal’ı hatırlarken, sessiz kalmıştı. 


Ve Otorite, Dokuz Keskin Nokta’ya bölünerek, Parlak bir şekilde yanan Varoluş’unu sanki Dokuz parçaya ayırıyormuş gibi delerken, Eli’ni göğsüne götürmüştü! 


Invictus’tan sonraki sahne.


Niyet’i, çılgın bir ihtişamla yankılanırken, Noah’ın Zihni çoktan kimliğiyle gürlemişti! 


"Atlas..."


....!


Sonsuz Varoluşsal Omniversal Tohum boyunca yankılanırken, Kelime’yi haykırmıştı! 


Varoluşu’nda, Hâkimiyet Ruh’u, Hâkimiyet Beden’i ve Hâkimiyet Köken’i üzerinde aynı anda Dokuz Delik açılmıştı! 


Delikler, boş bir boşluğa benziyordu, ancak Noah’ın İrade’si, muazzam acıya dayanırken, Varoluşsal Extremity Otoriteler’ine ilişkin her şeyi toplayıp, bu Delikler’den birine yerleştirdikçe, daire Çizme’ye ve Dalgalanma’ya başlamışlardı! 


Aynı zamanda, bu Delikler’in merkezinde de, Tek bir Tekillik çiçek açmış ve onun içinde... Noahı Noah yapan şey olarak özetlenebilecek şey ona zorlanmıştı. 


Kim Olduğ’u.


Kayıtlar’ı.


Varoluş’u.


İrade’si.


İlk Delik... renksiz bir Parlaklıkla Işıldama’ya başladığında, hepsi, Görkemli bir şekilde dönen Delikler’in merkezinde yer alıyordu!


Ve aynı zamanda bu gerçekleşmişti. 


"Bu... bu...!"


Sanctus Autarch’ın şok olmuş Ses’i, bir şey fark ederken, Noah’ın Zihni’nde uğuldamıştı. 


"Bu Autarchcial Üs değil!"


Kendisi’nin ve Faesinged Kraliçesi’nin bir Autarchcial Üssü olduğunu düşündüğü şey... Sanctus Autarch’ın artık bunun böyle olduğuna inanmadığı için Zihni inkâr ediyor gibiydi.


Bunu daha önce de görebiliyordu.


Noah ile kaynaşmışken ve Autarchcial Otorite ile dolup, taşarken, şimdi bunu daha da fazla hissediyordu.


Autarchcial bir Üs olduğunu düşündükleri şeyin... Noah’ın Varoluş’u içinde hareket ettiğini ve her şeyin toplanıyor gibi göründüğü Merkezi Alan’a yerleştiğini hissetmişti. 


Etrafı’nı çevreleyen Boşluğ’un Dokuz Dairesel Deliğ’i o anda sert ve hareketsiz hale gelmiş gibi görünüyordu ve  Sekiz Tane’si tamamen sessiz kalmıştı - aynı anda hem Küçük hem de Akıl Almaz derecede Geniş Görünüyorlar’dı.


Bu arada, Dokuzuncu’su Renksiz bir Parlaklığ’a sahipti ve etrafında, Renksiz Işık Bulutlar’ı toplanıyordu, İçin’den bir Işın Fırlıyor ve Noah’ın yalnız bıraktığı ama inkar etmediği dengesiz Autarchcial Duru’suna doğru gidiyordu!


Her ne yaptıysa o anda dengelenmişti. 


>Varoluş Atlas’ı, Noah Osmont’un Sınırlar’ı içinde oluştu.>


HUUUM!


Noah’tan gürleyen Zafer Sesler’i yayılmıştı ve bir an sonra, Vücudu’ndaki tüm Otorite Kırıntılar’ı yok olmuştu. 


Kanatlar’ı, Renksiz kalmıştı ama Parlaklıklar’ını kaybetmiş gibi hissediyorlardı.


Vücud’u, sakinliğe ve hareketsiz bir Varoluş’a kavuşmuştu. 


>Varoluş Atlası’nda Dokuz Güç Mundi’si vardır. Her Mundi, içinde Eşsiz bir Varoluş Kaynağı’nın Temeli’ni ve onun standart İlerleme Âlemi’ni barındırabilir.>


>Gücün İlk Mundi’si, Varoluş’un Kavramsal Sistem’i olan Natal İlerleme Kaynağı olarak belirlenmiştir.>


...!


Varoluş Atlas’ı!


İçinde, tek bir Dipsiz olanı - Atlas’ın kendi Çekirdeği’ni Çevreleyen Dokuz Tekillik Çember’i vardı ve bu Dokuz Çember Güc’ün Mundi’si olarak adlandırılıyordu!


Mundi, bir Dünya’nın veya bir Sistem’in Merkezi’yle yakından ilişkili bir Kelime’ydi.


Ve Gücün İlk Mundi’sine, Varoluşsal Extremity Otoriteler’iyle ilgili ilerleme Sistem’i hakkındaki her şeyin Dokumalar’ı yerleştirilmişti! 


Tüm Varoluşsal Extremity Otoriteler’i. Tüm Omniversal Otoriteler’in Etkisi’nin tüm Dokumalar’ı.


Bu İlerleme Sistemi’ndeki her şey bu konteynere - bu Güç Mundi’sine yerleştirilmişti ve artık Noah, diğer sekiz Güç Sistemi’ni yürürlüğe koyma özgürlüğüne sahipti.


Açtığı güç buydu.


>Varoluş Atlası’na yerleştirilebilecek İlerleme Kaynaklar’ı ya da Varoluş Sistemler’inin Karmaşıklık ve Benzersizlik Açısı’ndan katı gereklilikleri vardır.>


>Basit, Daha Basit veya Benzer Varoluş Sistemler’i, Varoluş Atlas’ı içinde halihazırda var olan bir Sistem’e asimile edilebilir.>


>Böyle bir Sistem’in Varoluş Atlası’na yerleştirilebilmesi için Varoluş Sistemi’nin yeterince anlaşılması ve Özü’nün Kavranma’sı gerekir.>


...!


Noah’kn kendi içinde oluşturduğu Yeni Yapı’nın harikulade Dokumalar’ı, tamamen fantastik bir şeyin meyve vermeye başlamasıyla çiçek açmıştı! 


Zaman geçtikçe, bu fantastik Yapı daha da katılaştı ve içindeki Aura’nın her bir zerresi dağıldı, geride kalan tek şey Varoluş Atlası’nın İç Parlaklığ’ı oldu!