Bölüm 3166: Yutan Solucanlar! III


Gerçek dışı.


Noah’ın arkasında olan Sanctus Autarch’ın Figür’ü son derece sert bir şekilde Noah’on az önce yaptıklarını izlerken, pek çok Varoluş’un şu anda bildiği gerçek buydu!


Çünkü kendisi de, aynı Yutan Solucanlara karşı savaşmış ve onlardan kaçmıştı çünkü Otorite’si onlara zarar veremeyecekti ve bunun yerine bu korkunç Düşmanlar’dan herhangi biri tarafından öldürüp, yutulacaktı.


Karşısındaki Adam kısa bir süre öncesinden beri bir cevap arıyordu.


Kendi Güçler’inin Etkisiz kaldığı şeylere karşı nasıl savaşacaklarına dair.


Birleştikleri sırada gösterilen Sahneler’de bile, Bazılar’ı sadece onunla devasa bir Yutan Solucan arasındaki çarpışmayı gösteriyordu.


Hiçbiri, onlara zarar verdiğini göstermiyordu!


Ama... onun cevabı, kendi Varoluş’u üzerinde sadece zayıf bir iz bırakan korkunç Varoluş Atlas’ı tarafından gerçekten kavranmış mıydı?


Sanctus Autarch Bilinçaltında Göğsü’ne dokunurken, aynı zamanda içindeki Varoluş Atlası’nın damgasına odaklanarak, bildiği her şeyi geride bırakmaya başlamıştı! 


Önündeki Yutan Solucan sürüsü, içlerinden biri yaralandıktan sonra durdu ve sanki tüm Dinamik değişmiş gibi, Noah’ın hemen önündekiler geri çekilmiş ve tıpkı onun gibi düzinelercesi tarafından kuşatılmıştı! 


Tüm atmosfer hızla değişirken, çevreye yayılan renksiz Otorite yavaş yavaş Yutuldu ve Emildi.


Böyle bir zamanda...


WAP!


Imperium Lejyonlar’ının arkasında.


Birbiri ardına Korkunç Auralar yükselirken, Uzay Bozulmuştu; her biri, Renksiz bir Larlaklıkla ışıldarken, toplamda Dört Autarch Aura’sı çiçek açmıştı! 


Bunlar, Doğrudan Imperium Autarch’a cevap verirken, Imperium tarafından gönderilen Çekirdek Güçler’di! 


Renksiz Yazıtlar’la çatırdayan Altın Silahlarla süslenmiş İki Adam ve İki Kadın’dı; etraflarını saran çok sayıda Renksiz Extremity Kodeks’i vardı.


İlk gelen, Altın Saçlı bir Adam’dı ve Exarch Shavronne yanına eğilerek, saygıyla selam vermişti; O ana kadar olan her şey hakkında bilgi alırken, ondan ona doğru bir Otorite Demet’i akıyordu!


Yutan Solucanlar’ın öngörülemeyen Zenginliği’ne ve Noah ile Halkı’nın Figürler’ine bakarken, soğuk bir şekilde gülümsemişti. 


"Göünüşe göre birkaçı dışında tüm ilgili Güçler burada toplanmış durumda... Gerçi bu koşullar gerçekten ama gerçekten elverişsiz. Hepiniz barışçıl Omniverse’imizin üzerine ne saldığınızı biliyor musunuz?"


...!


O, konuşurken, Göz Kamaştırıcı Altın bir Işık ondan fışkırmış ve burada kalan birçok Imperium Lejyonu’nu kaplamıştı; her biri, sadece Exarchlar ve bu dört parlak Varoluş’un kalacağı ölçüde hızla uzaklaşmıştı! 


Altın Sarısı Saçlar’ı olan Adam konuşmaya devam ederken, bir yandan da sessiz Yutan Solucan sürüsüne soğuk bir şekilde bakıyordu; Gözler’i Noah’a kilitlenmişti.


"Lumen, onlar için bir Işık Feneri’ne benziyordu ve biz onu söndürmek için her şeyi yapmıştkk. Ama sen.... Gidip, onu çıkarmak zorundaydın değil mi genç dostum?"


Bu Sözler Noah’a yönelikti.


Ancak davranışları alışılmışın dışında olmaya devam eden Yutan Solucanlar’a büyük bir dikkat ve özen gösteriliyordu.


Noah, önündeki Yutan Solucan Sürüsü’nü incelemeye devam ederken, Autarch Imperium Exarclar’a girenlere bile bakmadan, konuşuyordu!


"Onlar’ı buraya çeken ben değilim, eski dostum. Bunun için başka bir günah keçisi bulman gerekecek."


...!


Daha fazla Bilgi Topluyor’du.


Helmint Ormra, Yutan Solucan’ın yakınında ve hatta onunla temas halindeyken bile, Varoluş Atlas’ı İşçisi’nin hiçbir Otorite’sinin Yutulamadığı’nı doğrulamıştı! 


Bu, yaptığı şey işe yaradığı için ortaya çıkan Gsrçekliğ’in Baş Kahraman’ın Lehi’ne dönmeye devam ettiği anlamına geliyordu.


Ama yine de yeterli değildi.


Şu an itibariyle, onların Varoluş’una karşı çıkabilecek tek kişi oydu!


"Lumen bu düşmanları kendine çeken bir Fener. En azından sorumluluk alabilirsin ve biz de bunu yapman için seni yalnız bırakacağız."


Autarchical Imperium Exarchı’nın Ses’i, Vücud’u Tekrar parlarken, yankılanmıştı; yeni girenler buradaki tüm güçlerini almak için kararlı bir şekilde hareket ederlerken, Exarch Shavronne ve diğerlerinin Soğuk Yüzler’i de kaybolmaya başlamıştı! 


Yutan Solucanlar’ın Dehşeti’ni anlamışa benziyorlardı çünkü Onlar’ın Hızlı bir Çıkış yaptığını görüyorlardı - Noah da, Varoluş Atlası’nı bu Yutan Solucanlar’ı dilediği gibi Silebilecek kadar geliştirmeye hazırlanırken, benzer bir şey yapmaya hazırlanıyordu!


Autarch Imperium Hükümdarlar’ının ve hatta Noah’ın neden buradan ayrılmayı düşündüklerine gelince...


Bu, Noah’ın Invictus Maximus’a Bir Anlık Bakışı’yla gördüğü görüntüyle aynıydı.


WUUUU!


Bunca zamandır bir araya toplanmış olan Yutan Solucanlar’dan ağır ve delici bir Feryat yankılanmıştı. 


Etrafta, aniden daha fazla Sürü Çiçek açarken, Noah, ellerini salladı ve Henry ile Sonsuz Varoluşsal Omniversal Tohum’daki diğer Autarchlar’ın Figürler’inin kaybolmasına neden oldu!


Yutan Solucanlar’ın en azından zarar görebileceğini onaylamıştı. 


Onlar’ı bitirmeye hazırlanmak zorunda olduğu için şimdi diğer her şeyi riske atmasına gerek yoktu!


WUUU!


Soğuk Bakışlar’ı aynı kalırken, Feryatlar Tekrar Yükselmişti, sadece Imperium’dan Dört Autarch Imperium Exarch’ı kalmıştı, Vücutlar’ı bile eşsiz bir Uzaysal Işıltı’yla titriyordu.


"Yakında, Omniverse’nin Uçlar’ını kaplayacaklar. Eğer en azından sorumluluk almak istiyorsanız, yukarıdaki görkemli Imperium Hükümdar’ının nerede olduğunu biliyorsunuz."


BOOM!


Bu Sözler’in sona ermesiyle birlikte, Figürler’i Varoluş’tan patladı ve buradaki Dokumalar’ı ve Gerçekliğ’in Akışı’nı Dağıt’tı.


Çok yukarıda kalmak istememişlerdi ve bu anda diğerlerinden daha büyük bir Yutan Solucan’ın Devasa Ana Hatlar’ı belirmeye başlamıştı!


Kaynak Solucan’ı.


Diğerlerinden çok daha fazla korkulması gereken Varoluş. 


Çevredeki Lumen Nöbetçiler’i, Otorite’nin her zerresi Emilirken, üretmeyi durdurmuştu, Noah’ın yalnız Figür’ü, korkunç Kaynak Solucanı’nın tam inişinden önce olduğu gibi tüm bunlara bakmış, Figür’ü de, kaybolmadan önce Varoluş’un geri kalan Dokumalar’ını burada toplamıştı.