Bölüm 3165: Varoluş’un Solucanlar’ı! II


Göz kamaştırıcı bir sıralamaydı!


Ve harikulade bir şekilde, pek çok Varoluş’un uzun süre bakamadığı merkezi Figür dışında, her biri Autarch’i Aura’sı yayıyordu.


Varoluşsal Omniversal Lumen İmparatoru’nu Sanctus Autarch, Henry, Sona, Kazuhiko, Lilith, Piety ve Erikson takip ediyordu!


Imperium’un Hükümdarlar’ı mevcut Gerçekliği’n bir illüzyon olup, olmadığını merak ederken, bir Hükümdar seviyesinde olduğu tahmin edilen toplam sekiz Varoluş ortaya çıkmıştı. 


Ancak Auralar’ı reddedilemezdi.


Ve onları gören ve bir sonraki anda olduğu gibi tepki verenler sadece onlar değildi.


WUU! WUU! WUU!


Korkunç Obsidyen Solucanlar’ın Feryatlar’ı, Vücutlar’ı gözle görülür bir şekilde titreşirken, yükselmişti. 


Akıl almaz ve yoğun bir hararetle titreşiyorlardı!


Bu Varoluşlar son derece gizemliydi, düşünceleri bile kolayca ayırt edilemiyordu ama yine de, şu anda buradaki herkes onlardan Heyecan duyduklarını kesin olarak söyleyebilirdi.


Buradaki binlerce Yutan Solucan... akıl almaz Niyetler’ini tek bir yere doğru çevirirken, Vücutlar’ı Heyecanla uğulduyor gibiydi.


İlk ortaya çıkan ve şu anda birden fazla Autarch tarafından kuşatılmış olan Varoluş’a doğru.


Hepsi, karşı konulmaz bir şekilde Noah’ın yüzüne doğru çekilmiş gibiydi, tıpkı akın eden bir dalga gibi, diğer her şeyi görmezden gelerek, ona doğru hücum etmişlerdi! 


"Ah oğlum..."


Erikson’un iri cüssesi, Eli’ndeki Terlikler’i kaldırırken, ıslık çalmıştı, Terlikler’i ileri doğru savururken, Çıplak Ayaklar’ı mor bir parıltıyla parlıyordu.


"Hepinizin ona ulaşma Olasılığ’ı... Sıfır’a Sonsuz derecede yakın!"


HUUM!


Terlik çiçek açtı ve genişledi - amaçlarına ulaşmaya çalışan Renksiz bir Otorite tarafından kaplandı!


Hareket eden tek Varoluş o değildi.


Neferet’tin Kız’ı, Eller’ini Dua ediyormuş gibi Göğsü’ne götürürken, Henry’nin etrafında Renksiz Altın Işık Sütunlar’ı çiçek açtı ve Göksel Işık Sütunlar’ı gibi namlular çıkardı.


Ve çok yukarıda, şeytani bir varlığın devasa hayali görüntüsü çiçek açarken kıpkırmızı bir yarık yırtıldı.


Boynuzlar’ı Renksiz bir heybetle çiçek açarken, 81 El’i üzerinde çiçek açmış, yüzünde son derece Öfke ve harikulade bir Nefret vardı... Bu görüntü, Neferet’tin kendisinden başkasına ait değildi.


Lilith’in Anılar’ından.


Babası’nın Dokumalar’ından.


Feci bir Otorite seli, yaklaşan Yutan Solucanlar dalgasına doğru fışkırırken, yukarıda hayali bir Yapı oluşmuştu! 


Sanctus Autarch, Kazuhiko, Piety ve Sona da hareket etmiş ve her şey, Noah’a doğru gelen her bir Yutan Solucan’ı engellemeye çalışan Renksiz bir parlaklık dizisinde birikmişti! 


Darbe, sağır ediciydi.


BOOOM!


Sanki Varoluş’un kendisi parçalanıyor ve bir hamur haline getiriliyordu.


Hükümdarlar’ın saldırıları çok güçlüydü ve binlerce Yutan Solucan Sürüsü’nün gerçekten de durdurulmasına neden olmuştu; ama hepsi bu kadardı.


Bu dehşet verici Otoriteler karşısında Vücutlar’ının çeşitli kısımları Sonsuz bir uçurumla parıldarken, çeneleri açılarak, etraflarındaki Otorite’yi yuttukları için ilerlemeleri nihayetinde engellenememişti- tıkanıklık giderek, zayıflarken, bu Solucanlar’ın kendileri... gözle görülebilir herhangi bir yara almamıştı! 


...!


Sürü’nün Merkez’i daha yoğun bir saldırıyla karşı karşıya kaldığında, Erikson’un devasa Hayâli Terliği’nde delinene kadar çatlaklar oluşurken, bu korkunç bir Gerçeklik’ti!


Obsidyen bir Yutan Solucan, tüm Vücudu’nun heyecanla titremesine neden olan Varoluş’a doğru ilerlemeye devam etmek için oradan dışarı fırlamıştı. 


Onu Yutmak zorundaydı.


Yutmak zorundaydı!


Onu oluşturan Her Larça böyle bir düşünceyi haykırıyordu ve içinde derinlerde bu ihtiyaç çoktan Kaynak Solucan’a geri dönmüştü.


Gözü’nün önünde diğerleriyle kıyaslandığında, Noah’tan başka bir şey yoktu; O, diğerlerinin kıyas bile edemeyeceği, Her Derde Deva, Işıltılı bir Tekil Varoluş gibi görünüyordu.


Onun Varoluş’u... Ah, Onun Varoluş’u! 


WUUU!


Yutan Solucanlar’ın Feryatlar’ı daha da belirginleşmişti ve o anda, en önde geleni Noah’ın Gözler’ine yakından yakalanmıştı. 


Onu görmüştü. 


Onu Analiz Etmişti. 


Ve Varoluş Atlası’nın çalkalandığını hissetmişti! 


>Varoluş Atlas’ı tarafından yeni bir Varoluş Tür’ü keşfedildi.>


>Onunla ilgili Dokumalar’ın çoğu şu anda olduğu gibi Örtülüdür, bu Varoluş Helmint Ormra olarak adlandırılır.>


Gözler’i Işıl Işıl parlarken, Varoluş Atlas’ı içindeki Güç Mundisi vızıldadı ve dönmeye başladı.


Bunun, şu anda Noah’ın halihazırda sahip olduklarından farklı bir Varoluş Sistemi’ne sahip, yeterince Farklı ve Karmaşık bir Varoluş’un karşısına çıkmış olmasından başka bir nedeni yoktu.


Satyrus Peri’si ve Faesinged Kraliçesi’nin Varoluş Sistemler’inin yakın zamanda dahil edilmesiyle daha da güçlendirilen İlk Güç Mundi’sinde, İşçi’nin akıl almaz Otorite’si, Noah tarafından şu anda Yumruğu’nun etrafına sarıldığı gibi çekilmişti. 


Ve yüzer pozisyonundan... Ayaklar’ındaki Kanatlar hafifçe çırpılmıştı. 


Anında, Figürü’nün en öndeki Yutan Solucan’ın önünde, doğrudan Obsidyen Kabuğu’nun üzerinde belirmesine neden olmuş ve Noah yumruğuyla ileri atılmıştı! 


...!


Zaman durmuş gibiydi. 


Çünkü bu Korkunç Yaratıklar ortaya çıktığından beri ilk defa...


BZZT...CRACK!


Yutan Solucan’ın Aşılmaz Kabuğu’nun gerçekten parçalandığını gören tüm Varoluşlar’ın Gözler’i neredeyse yuvalarından fırlayacaktı.


Paramparça!


Varoluşsal Omniversal Lumen İmparatoru’nun Yumruğ’u daha da ileri giderek, Bedeni’ne Saplanmıştı ve içinden yapışkan bir Obsidyen Bulut’u fışkırmıştı! 


’...!"


İlk defa bir Yutan Solucan, sanki Gözler’i onları yanıltmıyormuş gibi geri itilmişti... Gerçekten Yaralanmış mıydı?


Bu soru, sadece Noah’ın arkasındaki Imperium Exarchlar ve Autarchlar’ın zihninde oluşmamıştı, aynı zamanda Kabuğ’u paramparça olan Yutan Solucan’ın ve hatta arkasındakilerin içinde de uğulduyor gibiydi.


Yaralı Yutan Solucan’ın Keskin Uzuvlar’ı ve Kırık Kabuğ’u arkasındakilere bakmak için dönmüşti, Hareketi, diğerlerine tek bir cümleyi ifade ediyor gibi görünen bir Niyet taşırken, ondan sızan yapışkan duman titreşiyordu.


"Hepiniz bunu görüyor musunuz?"


...!


Bu, İnanılmaz bir şeydi!