Bölüm 3173: Varoluşsal Kolonizasyon! II


Bir Koruyucu, orada başka bir şey olduğunu görebilmesine rağmen yerli olarak adlandırdığı biriyle karşılaşmıştı. 


Ancak bu Omniverse’de geçirdiği zaman onu bir Yerli olarak kabul etmek için yeterliydi!


Farklılığı kendini gösterdiğinde, Koruyucu başını salladı ve Eli’ndeki Cihaz, sadece kendisinin bir kez daha duyabileceği bir ses çıkardı.


"Bu Eonic Uterra’nın Varoluş Fizyolojisi’nin tekil bir Varoluş Sistemine dayandığı doğrulandı. Bağımsız Devletler Vatandaş’ı olarak dahil edilme kriterlerine uyuyor."


...!


Tekil bir Varoluş Sistem’i.


Bu, bu Varoluşu’n Bağımsız Devletler Vatandaş’ı olarak kabul edilmesi için gereken Kriterler’e uyuyor!


Komutan Antonio’nun Maymun’a benzeyen Figü’rü, Eller’ini sallarken, gülümsemişti ve arkasında devasa bir Altın Işık Sayfası’nın açılmasına neden olmuştu. 


Sayfa’nın Üzerinde, Saf Beyaz Renkle Yazılmış şu Sözler yer alıyordu: {Varoluş Sözleşmesi}!


"Daha fazla devam etmeden önce, Varoluş’unuzun bir kısmını buradaki Alan’a aşılamasına ihtiyacım var."


Düzinelerce şartın altında, Varoluş’un kendi Varoluş’unu damgalaması için Boş bir Alan vardı!


Tahtı’nda oturan Eonic Uterra bu duruma Alaycı bir ifadeyle bakmıştı. 


Güçlü bir Yıldız Işığı’yla Parıldayan Saçlar’ı Koyu Gri’ydi.


Mümkün olan her açıdan bir Kral’a benziyordu ve Tahtı’ndan öne doğru uzanırken, konuşmaya başlamıştı. 


"En azından neye imza attığımı bilmem gerekmez mi? Ve neden böyle bir şey yapmalıyım?"


O, konuşurken, Tahtı’nın arkasındaki Alan bitmek tükenmek bilmeyen bir Parlaklıkla Titreşmişti ve Renksiz bir Aura yayan altı devasa Omniverse Yağmacı ile birlikte, binlerce Teracosm Lejyon’u ve birkaç düzine Paracosm Omniverse Yağma’cı çevredeki diğer her şeyi kuşatmışto! 


Yine de Koruyucu Antonio bu durumdan etkilenmemiş görünüyordu ve sadece gülümseyerek, üzerindeki Altın Sayfa’yı işaret etmişti! 


"Bunların çoğu birkaç Kuraldan ibarettir; akılda tutulması gereken en önemli Kurallar, Bağımsız Devletler Vatandaşlar’ına zarar vermemek ve tabii ki kesin izin verilmedikçe, Doğum Omniverse’nizi terk etmemektir. Geri kalan her şey ufak tefek şeyler. Neden imzalamanız gerektiğine gelince..."


HUUM!


Koruyucu Antonio’nun Maymun’a benzeyen Sureti’nden eşsiz bir Aura püskürürken, etraf sarsılmıştı! 


Ve sadece bu Aura patlaması bile Omniversal Otoriteler’in akışında bir kesintiye neden olmuş, ardından Koruyucu Antonio’nun altın kuyruğundan Teracosm, Paracosm ve hatta Eonic Uterra’nın arkasındaki Altı Autarch Omniversal Yağmacı’ya çarpan Altın bir Işık dalgası patlaması gelmişti! 


Ve bundan sonra... 


DUM! DUM! DUM!


Her Biri’nin Bilinc’i korkunç bir şekilde bozuldu ve... bayılmışlardı. 


"..."


Bayılmışlardı. 


Hâkimiyet Âlemi’nin Zirvesi’ne doğru giden Varoluşlar.


Ve yine de... bilinçler’ini kaybettiklerinde, Varoluşlar’ının Dokumalar’ı devrilmişti! 


Eonic Uterra’nın Tüm Vücud’u defalarca titreşirken, Sert Gözler’i vardı ve bu Varoluş’un Kürkü sadece kızıl altın Parlaklığı’yla dalgalanırken, şok içinde Koruyucu Antonio’ya bakıyordu.


"Biz, burada Koruyucular olarak bulunuyoruz. Bağımsız Devletler’in Topluluğu’nun görevi budur - Varoluş’un büyük kalabalıklarını korumak ve görkemli bir geleceğe devam etmelerini sağlamak. Bunun bir parçası olmamanızı hiç istemem, Dostum."


...!


Bu, ölümcül bir durumdu.


Koruyucu Antonio, Altın Sayfada’ki Boş Alan’ı bir kez daha işaret ederken, gülümsüyordu.


"Lütfen burayı imzalayın."


"..."


Gerçekten de, görkemli bir değişim dalgası geliyordu.


Ve bu değişimden kimin sağ çıkacağını ve geleceğe doğru yol alacağını söylemek zordu!


Eonic Uterra’nın bulunduğu bölgeden çok ama çok uzakta.


Kapadokya Sınırlar’ı içinde.


Varoluş Düzlemi’nin yakınında yüzen yalnız Mavi bir Dağ’ın üzerinde.


Genç bir adam, Terakozm Aşama’sı Imperium Savaş Krallar’ı ve üç Parakozm Aşama’sı Imperium Savaş İmparatoru’ndan oluşan bir çemberin Xiulian uygulamasına bakıyordu.


Onlar her ilerlediğinde, Genç Adam kendi gücünde bir ilerleme hissediyordu. 


Altındaki Mavi Taşlar’la dolu Toprak titreşirken, Gözler’inde Mavi Şimşek Dallar’ı parlıyor ve yanında Renksiz Kanatlar’ı olan Omni Derece’de Güzel bir adam Figür’ü belirmişti! 


"Uzun zaman oldu, Eckert."


Uçsuz bucaksız açıklığa bakarken, Büyük Gaspçı ile konuşan Noah’ın Ses’i sakindi. 


Eckert, gülümseyerek, ıslık çaldı ve O’nun, sadece bakmak için bile gülünç derecede geniş Ruhu’nu zorlayan görüntüsüne baktı, ancak bu zorlanmaya alıştıktan sonra, Başı’nı sallayarak, ona iyi bir şekilde bakabildi.


"Evet. Her şeyi yiyip, bitiren Solucanlar’la ilgili imkânsız gibi görünen bir sorun yüzünden size ulaştım ama Ruh’um bana şimdi daha da feci bir şeyin olduğunu söylüyor."


Bunu hissedebiliyordu.


Ancak Eckert sadece belli belirsiz bir şeyler hissedebilirken, Noah, başını sallarken, bu konuda bolca bilgiye sahipti!


"Daha fazla zaman olacağını düşünmüştüm. Ama bir şeyin çoktan geldiğini hissediyorum. Bu konuda size söyleyebileceğim şey, Zamanı’nızı beklemek. Gelen şey ağır bir çile olduğu için şu anda Sınıfta kaldık, ama bunun üstesinden geleceğiz..."


Noah’ın Gözler’i Işıl Işıl Parlıyor’du.


Bunu biliyordu.


Her aşılmaz tehlikeyle birlikte, daha büyük olmasa bile eşit derecede büyük bir fırsat geliyordu.


"Bu çile sayesinde, kendimizi Akıl Almaz bir şekilde yukarıya doğru itmek için bir sıçrama tahtası yapılabilir. Ama şimdilik, Zamanımı’zı bekleyelim ve öğrenelim. Zamanımı’zı bekleyin ve bilgi toplayın. Çünkü Omniverse büyük bir değişim geçirmek üzere."


"..."


Noah’ın Sözler’i üzerine Eckert iç çekerken, derin bir sessizlik çökmüştü. 


Mavi Gözler’i, Noah’la aynı yöne bakarken, tekrar tekrar titreşti ve başını salladı.


"Biliyor musun, Hayaller’imden biri de, bu sürekli Güç Mücadelesi’ni bırakıp, bir Çiftlik’te emekli olmak. Ve tam da, Elim’in altında olduğunu düşündüğüm anda... bir kez daha imkânsız gibi görünüyor."


...!


Devam ederken, El’i sadece kendisinin görebildiği bir şeye doğru uzandı.


"Biliyorsun, senin Sonsuz’unda-"


Sözler’i kesilmişti! 


Hemen ardından sessizleşen Eckert, Noah’ın Eller’ini Omuzlar’ında hissetmişti. 


Bakışlar’ı Sertleşmişti. 


Birkaç dakika sonra, Maymun’a benzeyen İnsan’sı bir Varoluş’un Dış Hatlar’ı belirirken, uzaklarda Kızıl Altın Rengi bir Işık parlamıştı! 


Kaşlar’ını kaldırarak, Eckert’e bakarken, Altın Kuyruğ’u ilgi ve benzersizlikle dalgalandı ve ardından tek bir kelime söylerken, parlayan gözlerle Noah’a döndü.


"İlginç."


...!


Bu gün.


Topluluğun bir Koruyucu"su, Varoluşsal Omniversal Lumen İmparatoru’nun huzuruna çıktı.


Bu basit buluşmanın nelere yol açacağını... en soyut Varoluşlar bile hayal edemezdi!