Bölüm 3214: Outerversal Morphon Ozymandias! IV


O, doğuyordu!


O, doğuyordu... ama tam olarak kimdi?


Bu Soru Hızlı ve Çabuk Bir şekilde gelmişti ancak bir Bozulma ve Bulanıklık hissi her yere nüfuz ederken, tam bir Cevab’ı yoktu.


Varoluşu’nun derinliklerinde, yükselmeye çalışan küçük sesler hissedebiliyordu.


Her biri ona ulaşmak için bir diğerinin üstesinden gelmeye çalışıyordu ama çok zayıftılar.


Bu yerdeki erişimleri çok ama çok küçüktü.


Ancak bu küçük Sesler, sürekli olarak bir şeyleri ortaya çıkarmaya çalışan Elektrik Sarsıntılar’ı gibi davranarak, pes etmemişlerdi. 


Önce ne olduğu Soru’su sorulmuştu. 


Kendisi’ni, sanki Tomurcuklanan bir Tekillikmiş gibi gösteriyordu. Sürekli Bükülen, Büzülen ve Genişleyen son derece yoğun Emerjiler’den oluşan bir Kütle’ymiş gibiydi. 


Henüz anlayamadığı bir güçle dolu bir Kütle idi!


Ama bu Kütle meyvelerini vermeye başlıyordu... Tam olarak nerede? Ne zaman?


Etrafına bakmayı düşündü ama sadece karanlık olduğunu fark etti.


Mutlak bir Işık eksikliği.


Kendi’si dışında hiçbir şey göremiyordu.


Kendi’si, gittikçe, daha fazla tomurcuklanıyor ve yoğunlaşıyordu, içinde barındırdığı Güç ona her şeyi yapabileceğini söylerken, muazzam derecede dolu ve önemli hissediyordu!


Bu yüzden aklındaki ilk soruyu yanıtlamak istemişti. 


Kim olduğunu.


İçinde, zar zor duyabildiği küçük sesler bir kakofoni halinde yükseliyordu.


O...


O...!


Osm...!


Ozm...!


HUUM!


Varoluş’u tamamen şekillenmişti. Aralıksız Kızıl Obsidyen Işıltı Dalgalar’ı parlamıştı. 


Kimliği ortaya çıkmıştı. 


O...


"Ozymandias!"


...!


"Ben... Outerversal Morphon Ozymandias’ım!"


Sayısız Son’un derinliklerinden yankılanıyormuş gibi görünen Derin ve gırtlaktan gelen bir Ses yankılanmıştı. 


Bu Ses, kendisinin bir Outerversal Morphon olduğunu, bunun onun ilk kimliği olduğunu içten içe biliyor gibiydi!


Bundan sonra gelen İsim çok uzak bir anıdan geliyor gibiydi ve onu söyleyen Ses, melankoliye dair bir İpucu taşıyordu.


Hatırlamaya çalışıyor gibi görünen, yankılanma ve anlaşılmaz Kökenler’in Farklılıklarıyla dolu bir Ses idi. 


Tam olarak neyi hatırlamaya çalışıyordu?


Bu Soru’nun tam ortasında, Derinlik ve Kadimlik’le dolu başka bir ses şok edici bir şekilde yankılanmıştı. 


"Senin sesin çok yüksek, Genç Olan."


...!


Başka bir ses.


Yalnız değil miydi?


Etrafına bakmaya çalışmıştı ama etrafındaki Işık eksikliğinden başka bir şey görememişti.


"Daha göremiyorsun bile ama şimdiden bir Ego geliştirecek kadar gürültülü müsün? Her seferinde bir adım at, Genç Olan."


Kadim Ses tekrar duyulmuştu. 


Ozymandias, temkinli bir şekilde sorarken, bu kez daha Nazik ve Anlayış doluydu.


"Nasıl... görebilirim?"


Basit ama aynı zamanda İmkânsız gibi görünen bir şeydi bu.


"Bu yerde görebilmek için Formu’nun Ana Hatlar’ını düzgün bir şekilde belirlemelisin. Outerverse’ni. Ancak bir Öze sahip olduğunda, görmeye başlayabilirsin."


Ozymandias, kendi derinliklerine bakıp, düşünürken, bu Sözler’i duymuştu, o, Tekrarlarken, yükselmeye çalışan küçük Sesler şu anda bir kakofoni oluşturuyordu.


Biçim.


Madde.


"Bir Form..."


HUUM!


Merkezinde kendisinin bulunduğu eşsiz bir Otorite patlamıştı. 


Bu Otorite’yi biliyordu.


O, bununla Doğmuş’tu.


Bu bir tür Doğuştan Gelen, Gelişmemiş ve Genç bir Otorite’ydi. Bu, onun Outerversal Morphon Otorite’siydi!


Uğultulu Sesler çıkararak, patladı ve Vücudu’nu sararak, başka bir şeye dönüşmeye başladı.


Meydana gelmekte olan şekli görebiliyordu.


Önce üst üste yığılmış Trilyonlarca Dokunaçtan oluşmuş gibi görünen bir taban gövdesi oluşmuştu. 


Bu Dokunaçlar Yıldızsı Mor Mavi bir renkle parıldıyordu; Her biri Milyonlarca tomurcuklanan Tekillikten oluşuyordu ve tamamen başka bir Yer’e ait gibi görünüyorlardı. 


Ve Arkasında, Trilyonlarca Dokunaç daha çiçek açarak, Haleler’e dönüşmüştü! 


Dokunaç Haleler’i bir araya geldi ve Kızıl-Obsidyen Yıldız Işıltısı’yla yanarak, kendisinden uzaklaştıkça, daha da Büyüyen dokuz Hale’ye dönüştü.


Mor-Mavi bir gövde, Kızıl obsidyen Kanatlar, Kızıl-Obsidyen Işıltılı Dokuz Hale ve Kafa’sı... sadece yüzünde parlayan iki Yekillik vardı.


Başka bir şey yoktu.


Bu Tekillikler yanıp, sönerken, içlerinde sayısız Dokunaç zonkluyordu. Dokumalar’ın Sayısız Dallar’ı.


Ama hepsi bir araya geldiğinde ve onun örnek Formu’nu görebildiğinde...


"Ah..."


Ayrıca etrafını da görebilmeye başlamıştı. 


Sonsuza kadar uzanan Parıldayan Obsidyen Karanlığ’ın Genişliği’ni. 


Ve tüm Bunlar’ın Ortası’nda.


"Şimdi görebiliyor musun, Genç Olan?"


...!


Bunca zamandır onunla konuşan O Derin ve Kadim Ses.


Onu görmüştü. 


Onu görmüştü. 


Dakikalar sonra dört uzuv Patladı, Dokunaçlar’ın birleşimi Ozymandias’ın El ve Ayak olduğunu bildiği şeyleri oluşturdu.


Ardından, kıpkırmızı Obsidyen bir Işık’la kaplanırken, Arkasından bir Trilyon Dokunaç daha patladı, bu Dokunaçlar, merkezlerinde her biri için bir Gözbebeğ’i açılırken, tam bir Dehşet Kanatlar’ı oluşturmuştu! 


Her Kanad’ın ortasında bir Göz vardı.


Gözler, Kalp Atışlar’ını hızlandıran bir Huzursuzluk ve Güç yayarken, birbirlerine benzersiz bir şekilde bağlı Dokuz Gözbebeği’nden oluşan Haleler taşıyordu.


Göz kırpmıştı. 


BZZT!


Biri Var’dı. Kendisinden Korkunç Derecede Milyonlarca Kat Daha Büyük bir Şey.


Onun Önün’de, sadece bir Toz Zerre’si gibi görünüyordu.


Yuvarlaktı, bir Göz’ün Özellikler’ini taşıyordu ve bu Göz’ün kenarlarında her yöne doğru kıvrılan Trilyonlarca Devasa Dokunaç vardı.


Gözbebeğ’i, merkezinde dairesel bir Tekillik bulunan ve devasa bir üçgen Parlak Mor Işık koleksiyonu olurken, Derin Yıldız Mor’u Işıltısı’yla titreşiyordu!


Devasa Gözbebeğ’i, Ozymandias’a bakarken, Gülümsüyor gibiydi.


"Artık söyleyecek sözün kalmadı mı, Genç Olan?"


Ozymandias, Kendi Derin Ses’i yankılanırken, bu devasa Varoluş’a huşu içinde bakmıştı. 


"Sen de kimsin?"


Kim olduğu hakkında konuşurken, Ego’su şekillenmişti.


Peki ya karşısında duran ve sadece Boyut’u bile Kendisi’nden Milyonlarca Kat Büyük Olan bu Varoluş Kim’di?


Sesi’nin Titreşimler’i, Üçgen Gözbebeğ’i titreşirken, etrafındaki parıldayan Obsidyen Karanlığın da titreşmesine neden olmuştu. 


"Ben, Outerversal Morphon Phulax’ım. Yaşlı ve Gençler’in Gözlemcisi."


...!