Bölüm 3213: Outerversal Morphon Ozymandias! III


Kraliyet Varoluşsal Omniversal Simian Nuntius Eshkeri Sert bir Bakış’la Noah’a doğru baktı, Vücud’u hâlâ Altın Parlaklığı’yla kaynıyordu.


Karşısındaki Noah ise hafifçe başını sallayarak, tüm Otorite Dalgalar’ını kendi üzerine çekmişti. 


"Eğer öyle kabul edilirse, o zaman ben de Bağımsız Devletler’in Koruyucu’su rolünü üstleneceğim."


Cevap verirken, sesinde görkemli bir Ltorite yoktu ama Nuntius Eshkeri ciddiyetle başını sallamıştı ve yanına gelerek, Eli’ni kaldırdı ve Eller’ini hala havaya kaldırmış olan coşkulu Arena’ya doğru Sesi’ni yükseltmişti. 


’’Bu yeni keşfedilen Omniverse’nin Saflar’ından, Omniversal Keşfin bu büyük Kutlaması’ndan sonra yeni Koruyucular saflarına katılacak olan ilk Varoluş, Baş Vatandaş İmparator Osmont’tan başkası değildir!"


WAA!


Tam bir Huşu ve Şaşkınlık anı.


"Aramızdaki bir Yaşam Karşıt’ı Ajan’ı ortaya çıkaran Varoluş olarak, Eylemler’i takip edilecek bir Rol Modeli’dir, çünkü bugünden itibaren, Baş Vatandaş İmparator Osmont’un küllerinden ... Koruyucu Osmont’un Yükseliş’i geliyor! Kraliyet Varoluşsal Omniversal Simians’ın bir Kardeşi, Bağımsız Devletler Topluluğu’nun bir Savunucu’su!


...!


Bağımsız Devletler’in Koruyucu’su.


Nuntius Eshkeri, Noah’ın Eli’ni havaya kaldırarak, yaptığı basit bir Hareket’le, içinde Anti-Yaşam’a dair herhangi bir İpliğ’in bulunmadığına dair bir güvence biçimi olarak Noah’ın Bedeni’ni ayırt etmeye cüret ederken, görkemli bir Unvan verilmişti! 


Noah, bu Apoje Autarch’ın Müdahaleci Otoritesi’ni hissetmişti, elbette Varoluş Atlas’ı veya İşçi’sinin Otorite’si hakkında hiçbir şey keşfedememişti ve bunun yerine...


>Benzersiz bir Varoluş Kaynağı’ndan kaynaklanan Yeni bir Otorite, Dokumalar’ınızı Analiz Etmeye çalıştı.>


Bunun yerine Nuntius Eshkeri’ye bakıp, gülümserken, başka bir Mucize’yi daha fark etmişti. 


Son günlerde yeterince farklı bir Varoluş Sistem’i bulmakta zorlanıyordu ve yine de, birkaç dakika içinde iki tanesine rastlamıştı. 


Bu Apoje Autarch, Noah’ın bakışlarını görmiç ama umursamamıştı, Niyet’i, sadece Noah’ın o anda duyması için ortaya çıkmıştı. 


"Bu, Varoluş’unuzun Saf olduğundan emin olmak için bir Ön Test’ti. Seni, kabul edileceğin ve bir Koruyucu olarak ilerleyeceğin bir Alan’a nakledeceğim. Buradan itibaren... iş Arkadaş’ı olacağız."


HUUM!


Sözler’iyle birlikte, Altın bir Parlaklık patlaması geldi ve Noah’ın Bedeni’ni sardı, yeni atanan Koruyucu ortadan kaybolurken, Ses’i artık Herkes’e yankılanıyordu.


"Bağımsız Devletler Topluluğu’nun Meyveler’i olarak korkmayacağız ve bu olayın Ritüeller’imizi bölmesine izin vermeyeceğiz - O Hâlde, bu Arena’da, daha fazla Savaş’la Bağımsız Devletler Topluluğu’nun Gücü’nü sergilemeye devam etmeye ne dersiniz?"


OOOH!


Kalabalık, daha fazla Kan Dökülmesi için Tezahürat yapmıştı ve az önce halledilen hayatlarına yönelik tehdit unutulmuştu.


Arena’nın altında, Baş Vatandaş İmparator Osmont’un eskiden Oturduğ’u Taht bomboştu.


Uzak’ta, Taht’ında oturan Imperium Hükümdar’ı ve Eonic Uterra Bakışlar’ını birbirlerine kilitlemişlerdi, çünkü üçü arasından biri sıçrama yapmayı ve Koruyucu olmayı başarmıştı!


Başka kim takip edecek?


---


Şu anda tam olarak anlaşılması mümkün olmayan şeylerin Dokumalar’ı arasında.


Noah’ın Varoluşu’nun bir Parça’sı, ne Sonu’nu ne de Yönü’nü Bilmediği Bilinmeyen bir Yol’da ilerliyordu.


Öngörü yoktu. 


Hissedemiyordu. 


Hiçbir şey yoktu.


Onu koruyan Otorite gittikçe, azalırken, ileriye doğru yönlendirilmeden önce ara sıra bir engele çarpıyordu.


Varoluşsal Dönüştürme süreciyle kendini sürekli Genişleten genç bir Omniverse’nin Otoritesi’yle. 


BZZT!


Vücud’u, Otoritesi’nin bir kısmı daha tıraşlanırken, Varoluş’un Kendisi’ni Parçalayan bir şeyin Yüksek Frekans’lı Salınımı’nı sıyırıp, geçmiş gibi hissetmişti. 


İçinde, Otoriteler’i sahip oldukları her şeyle yanıyordu.


>Baş Kahraman’ın Yükselen Varoluşsal Extremity Otorite’si, bir Baş Kahraman’a yakışır şekilde hayatta kalmanızı ve başarılı olmanızı sağlamak için Olası Tüm Dokumalar’ı yönlendirir.>


>Quintessence’nin Yükselen Varoluşsal Extremity Otorite’si, yalnızca tek bir Quintessential sonuç olabileceğini belirtir!>


>Entropi’nin Yükselen Varoluşsal Extremity Otorite’si, gidilen Yol’un Kaos’un En Temel ve en Erken biçimine götüren bir Yol olduğunu hisseder.>


>Entropi, En yüksek Kaos’un özgürlüğünü arar. Yön yok. Beklenti yok. Tepki yok. Bırakın oluşmakta olan yol Gerçek ve Sınırsız Entropi’nin Yol’u olsun.>


...!


Kaos’un Özgürlüğ’ü.


Bu uyarı geldiği anda, Noah, bunun cevap olabileceğine dair bir his hissetmişti. 


Varoluşu’nun Gözle Görülür bir şekilde rahatladığını hissetmişti. 


Ve Kendi’ni Akış’a Bırakmıştı. 


Bunu yapar yapmaz, Varoluş’u bir kez daha üzerinde bulunduğu yolda bir Duvar gibi hissedilen bir Parazite çarpmıştı ve Değerli zamanlarda olduğu gibi, Yol’un kendisine geri dönmek için Kendi’ni bu Parazit’ten uzaklaştıracaktı.


Ama bu sefer, herhangi bir Eylem’de bulunmamıştı. 


Sadece, Kendini Akış’a Bırakmıştı.


BZZT!


Sonsuz Omniverse’nin onu koruyan Otorite’si Kritik Seviyeler’e doğru hızla azalmıştı. 


Ama yine de hiçbir şey yapmamıştı. 


BOOM!


Ve böylece, etrafındaki her şey yok olurken, Parazit ona herhangi bir koruma hissi olmadan tamamen çarpmıştı. 


Etraf’a savrulmuştu. 


Karşılaştığı Parazit katlanarak, Artarken, onu koruyan Otorite Tehlikeli Seviyeler’e Düşerken, çok yakında henüz filizlenmemiş olan Outerversal Tohum’u Açığa çıkacak ve Yok olacaktı!


Ve yine de... hiçbir şey yapmamıştı. 


>Entropi, Heyecanla yanıyor.>


Bir anlık bir Hareket.


Ve Sonra.


PAH!


Noah’ın Varoluş’unun son savunmaları da bir Parazit tarafından Parçalan’dı ve bundan sonraki Tek Yol Silinmek gibi görünüyordu.


Her taraftan, onu hemen yok edecekleri gibi bir karıncalanma hissi etrafını sarmıştı. 


Ve o hala hiçbir şey yapmamıştı. 


Ve böylece, Etrafı’ndaki Her Şey Yok olurken, Parazit hiçbir koruma hissi olmadan tamamen ona çarpmıştı! 


"..."


Başarısızlık.


Ya da öyle olması gerekiyordu çünkü Noah’ın her bir Parça’sı bir anda Varoluş’un Dışı’na Fırladı ve Bilinc’i tamamen kayboldu.


Ve bir an sonra.


SHAA!


Sanki Bilinc’i uzun bir Uyku’dan uyanıyormuş gibiydi. 


Bu, gerçekten bir an da olabilirdi, Öilyonlarca Yıl da.


Kesin bir şey söyleyemiyordu.


Kesin olarak söyleyebileceği tek şey... şu anda hissettiği duyguydu.


Bunun için sahip olduğu en uygun tanım... sanki Doğuyormuş gibiydi!


Not: Yine Ne oluyor anlamıyorum. Bu sefer de Silinme’ye mi Kafa Tuttu? 😅