Bölüm 3249: Varoluş’un Daha Yüksek Biçim’i! I


Her Eylem’in Eşit ve Zıt bir Tepki’si vardı.


Her Seçim’in bir etkisi vardı. Nedensellik sayısız şekilde Çarpıtılabilir ve Çarpıtılabilir, ancak Gün’ün sonunda, Amaçla’nan veya Amaçlanma’yan şey ortaya çıkacaktır!


Bu gün, Noah’ın Sonuc’un ne olmasını istediğine dair bir Niyet’i vardı. Tam olarak bunu başarıp, başaramayacağı bilinmiyordu.


>Yeni sentezlenen Varoluşsal Temel Parçacıklar, Noah Osmont’u oluşturan diğer Varoluşsal Temel Parçacıklar’ın yanına yerleştiriliyor.>


Quarklar, Leptonlar ve tam olarak bilmediği diğer harikalardan oluşan Yıldız Bulut’u.... çok renkli bir Psioneutrino Parçacıkları ve diğer bilinmeyen Parçacıklar Bulutu’nun izinsiz girişiyle karşı karşıya kalmıştı; Böyle bir fikir bile uygulanabilir değildi çünkü birisi böyle bir şey yapmaya kalkışırsa.... Varoluş’u büyük Olasılık’la bozulacaktı.


Zaten tamamlanmış olan bir Karışım’a nasıl başka şeyler ekleyebilirsiniz?


Bunu yapmak dengesizliğe neden olurdu ve Varoluşsal Yapınız’ın kullandığı her bir Etkileşim Düzen’in dışına atılırdı! 


Ancak burada kullanılan Temel Parçacıklar Psioneutrino ve diğer bilinmeyen isimsiz Parçacıklar’dı


Yerleştirildikleri her Otorite’ye kusursuz bir şekilde uyum sağlamış gibi görünen benzersiz Parçacıklar. 


Yani birinin Varoluşsal Yapısı’na yerleştirildiklerinde.


HUUUM!


Yıldız’sı Obsidyen bir Işığ’ın gölgelediği görkemli, Çok Renkli bir Parlaklık Parlamış’tı 


>Psioneutrino Parçacıklar’ı ve diğer Parçacıklar, Quark ve Lepton Dokumalar’ının arasına Verimli ve Pürüzsüz bir şekilde yerleştirildi.


>Diğer Parçacıklar’ın etkileşimlerinde Hafif bir Bozulma gözlemlendi.>


Sonsuz Güneş’in Yoğunluğ’u ve ağırlığıyla tokatlanmış gibi hissederken, Varoluş’u titremişti. 


Varoluş’unun etkileşimlerindeki hafif bir bozulma buna neden olmuştu. 


Dalgalar. Parçacıklar’ının hareketini takip eden Sicimler birbirleriyle etkileşime girdi.


Sadece hafif bir Bozulma hissetmişlerdi...


>Psioneutrino ve Diğer Parçacıklar arasında yeni etkileşimler kuruluyor.


>Varoluşunuz’u oluşturan her şey arasında Uyum ve Rezonans aranmaktadır.>


...!


Varoluşu’nu temsil eden, Sayısız Parçacık’tan oluşan yoğun Bulut’un üzerini, hepsi dönmeye başladığında, görkemli bir Yıldız Obsidyen Işıltı’sı kaplamıştı. 


Çok Güzel görünüyordu.


Işıltılı bir Yerçekim’i Galaksisi’ne benziyordu.


Quintessential bir Sistem’e benziyordu.


>Varoluşunuz’un Yapı’sı arasında, Quintessential bir Rezonans sağlandı.>


>Birikmiş Sonuçlar şimdi Meyveler’ini veriyor..>


...!


Dönen, Sayısız Parçacık’tan oluşan Bulut daha hızlı dönerek, İnsansı bir Form’a doğru yaklaşmaya başladı.


Ancak eskisinden farklı olarak, oransal olarak daha büyük görünüyordu.


Daha görkemli.


Daha Müthiş! 


HUUM!


Vücud’u bir araya gelirken, ondan Uıldız Rengi’nde bir ışıltı huzmesi fırladı, Psioneutrino Parçacıklar’ının ve diğer Parçacıklar’ım dahil olması Varoluş’unda Şok Edici ve Akıl Almaz değişikliklere neden oldu, Eskiden olduğu Şey’in Dokumalar’ı farklıydı! 


Enerji akışı.


Varoluş’un Akış’ı.


Makyaj’ı!


Yıldız Parlaklığı’nın Canlı Bulut’u bir araya gelerek, büyük bir İnsan’sı Varoluş oluşturduğunda, her şey farklıydı; Açık Ten’i daha da Açık Olurken, Sırtı’nda bir Çift Muhteşem Kanat açılmışı. 


Biri Canlı Renksiz Beyaz Tüyler’le doluyken, Diğer’i Saf Siyah bir mucize yayıyordu.


Vücud’u, mükemmel oranlarda Yontulmuş gibi Kaslı görünüyordu ve Açık Teni’nin etrafında... Dövmeler’e benzeyen Canlı Obsidyen bantlar belirmeye başlamıştı. 


Göğsü’nün etrafında.


Eller’inin etrafında.


Vücudu’nun alt kısmında.


Vücudu’nu saran siyah Haleler gibi Kalın ve muhteşem orantılı obsidyen Bantlar oluştu ve bu Bantlar o anda canlıymış gibi titreşerek, hayat buldu!


Bu sırada, Zaman içinde kaybolmuş Göksel bir Varoluş’a benzeyen Yüz’ü Gözler’ini açmıştı.


Gözler.... saf Beyaz ve Siyah’la kontrast oluşturuyordu.


Açıldıklar’ı anda...


BOOOM!


Parlak bir Işık Parla’dı ve bir sonraki anda tüm Vücud’u adeta yok oldu.


"..."


-


Durmadan Dönüşen Sonsuz Omniverse’nin içinde. Helios Cenneti’nin içinde, yoğun Varoluşsal Otorite ile Hoğunlaşmış Özel bir Alan’ın içinde.


Altın Camdan yapılmış Yüksek bir Gökdelen Bulutlar’ın üzerinde yükseliyordu ve en üst katında tüm Alan’ı kaplayan Geniş bir Oda vardı.


Bu Oda’nın içinde, Altın İpek’si Çarşaflar’ın serili olduğu geniş bir Altın Yatak görülüyordu ve Noah’ın Yükselen Varoluşsal Extremity Klonu’nun Figür’ü Gözler’i kapalı bir şekilde sırtüstü yatıyordu.


Sağında, Adelaide’nin Mavi Saçlar’ı Göğsü’ne düşmüş, yumuşak bir şekilde nefes alıp, verirken, solunda ise Barbatos’un Güzel Parmaklar’ı Göğüs Kaslar’ının Dış Hatlar’ını çizerken, Uyanık’tı.


Bu, Sakin bir Gerçeklik’ti ve yine de bir sonraki Anda...


HUUM!


Noah’ın Yükselen Varoluşsal Extremity Klonu’nun Yarı Beyaz Yarı Siyah Parlayan Gözler’i açılmıştı. 


Ve hemen ardından, Barbatos’un Göğsü’nde gezinen Eller’i ve Adelaide’nin ona yaslanan Baş’ı bir anda... İçinden geçmişti. 


Sanki, Katı bir Madde değilmiş gibiydi. 


Üzerinde bulundukları Yumuşak Yatağ’a Çarptıklar’ında Bedenler’i onun Bedeni’nin içinden geçiyor gibi görünüyordu ve bir an sonra...


WAP!


Noah’ın Yükselen Varoluşsal Extremity Tiranlık Klon’u, Kadınlar’ın Gözler’inin önünde tamamen yok olmuştu. 


...!


"Küçük Balık?"


Barbatos’un Yüzü’ndeki Muhteşem İfade Değişmedi ve Yumuşak bir Ses’le Sesle’ndi, hemen ardından da endişelenmeye başlamamıştı Adelaide ise sert bir şekilde Noah’ın bulunduğu Alan’ı okşuyordu!


Işınlanma Yoktu. Uzaysal bir Işık yoktu, Dokumalar ya da Otorite Patlama’sı yoktu.


Sanki, Varoluşu’ndan Göz Kırpmış gibiydi.


Ve Bu sadece bu yerde de değildi.


Buradan çok uzakta, Kızıl Alevler’in yükseldiği Apollyon Cenneti’nde. 


Noah’ın Yükselen Varoluşsal Extremity Yağma Klon’u, önlerindeki Kızıl Altın Lav dolu bir Dağ’dan yükselen ve Omniversal bir Oşık yayan Silah Parçası’na bakarken, Çeliğ’in Ata’sı, Ishtar, Sargon, Sima’nın Kahin’i ve bir düzine diğer eşsiz Karakter’in önünde duruyordu.


Göz kamaştırıcı Demirci Ocaklar’ı etrafta süzülüyordu ve her biri şu anda Omniversal bir Işık’la parlıyordu!


Çelik, Noah’ın Klon’u ile konuşurken...


WAP!


Gözler’i Siyah Beyaz parladı ve Figür’ü bir anda Gözler’inin önünde kayboldu.


...!


Sanki hiç var olmamış gibi!