Bölüm 3248: Vahiyler! II


Koruyucu Lucretia daha fazla konuşmadığı için sessizdi.


Hançer’i hâlâ elinde tutarken, Kendi’ni toparladı, Yüzü’nde tereddüt belirirken, Otorite’si bir kez daha yükselmeye başladı.


Bu Varoluş buraya nasıl gelmiş olursa olsun artık onun Sırrı’nı gerçekten biliyordu. Eğer gerçekten de Outerversal Morphonlar’la bir ilgisi yoksa bununla nasıl başa çıkacağı konusunda içsel bir kargaşa yaşıyordu!


Ama Kadın cevap vermemişti. 


Bu yüzden Noah daha da zorladı.


"Bağlı olduğun kişi Savitar mı? Yoksa başka biri mi? Yarı Lekeli Omniverse’ye doğru ilerlerken, şu anda bir tuzağın içine mi giriyoruz?"


...!


Onun Sözler’i, başını şiddetle sallarken, zorluklarla dolu Yüzü’nün değişmesine neden olmuştu. 


"Ne? Benim Savitar’la hiçbir ilgim yok. Ve o... o Varoluş... benim ve Valeria için güvenlik sözü verdi. Sözünden asla dönmez."


"Sen ve kız kardeşin için güvenlik. Yani etrafınızdakiler ölebilir."


"..."


Noah, birçok şeyi düşünürken, düşünceli bir şekilde başını sallamıştı. 


Tüm bunların ortasında onun soğukkanlı tavrına bakan Koruyucu Lucretia, hçHançer’i yere bırakıp, içini çekerken, bir şeylerin farkına varmış gibiydi.


"Bu da senin bedenlerinden biri, değil mi? Kız Kardeşim’e benzer birinin Güc’ü olmadan, nerede olursanız olun sizi Olası tüm Varoluşunuz’un Kökü’yle birlikte yok edemem.


Noah, ona bakıp, gülümseyerek, başını salladığında, tamamen doğru bir şey söylemişti.


Sanki onu anlamaya çalışıyormuş gibi ona bir kez daha derinlemesine bakmıştı. 


"Gerçekten kimsin sen? Ne istiyorsun?"


...!


Noah, gülümsedi.


Bu Soru ona daha önce birçok kez sorulmuştu.


Ve cevabı her zaman farklıydı.


Karşısındaki bu Kızıl Saç’lı Varoluş’a karşı...


"Beni sadece bir yardımcı olarak düşünün. Tıpkı Yaşlı Adam Eudemus gibi ben de hepinizin karşılaştığı Sorunlar’ı çözmeye çalışıyorum."


’..."


O’nun bu Sözler’i Koruyucu Lucretia’nın sakinleşmesine ve Hançeri’ni bir kenara bırakmasına neden oldu.


"Öğrendiğinizde bir şey söylemediniz, şimdi de söylemeyeceksiniz, öyle mi? Uzun yıllardır bu lekeyi Varoluş’umda sıkı sıkıya taşıyorum. Bir başkasının bunu bilmesi beni büyük bir endişeyle dolduruyor, sanki aniden Ağzı’nı açmaya karar vermişsin gibi..."


Şakaklarına masaj yaparken, başka bir Taht’ta oturdu ve izleyebileceği pek çok Olası Yol’u düşündü.


Bugün aceleci davranarak, gülünç bir hata yapmıştı ve daha da Korkunç’u şu anda hiç de iyi tanımadığı biriyle karşı karşıyaydı.


Şu anda, ona egzotik bir Hayvan’ı gözlemliyormuş gibi bakan biriyle.


"Bana arkanızdaki Outerversal Morphon’un kim olduğunu söylemeyecek misiniz? Belki yardımcı olabilirim."


Lucretia, Bakışlar’ını küçümseyen bir ifadeyle ona çevirdi.


"Fark etmez, değil mi? Senin gibi biri ne yapabilir ki? Bu Kirlenmiş Omniverse’ye ulaşsan bile çözülebilecek bir şey değil. Ben bağlıyım. Bağlı kalacağım. Ta ki..."


Bakışlar’ı özlem doluydu.


Sanki Özgür olmak ister gibiydi.


Ama sadece başını sallayıp, iç çekebildi.


Çok fazla kez denemişti.


"Hayır. Onun adını bile söyleyemem. Söylersem, bunu bana bakmak için bir bahane olarak kullanır. Bugün zaten pek çok hata yaptım, bu yüzden Outerversal Morphonlar arasında ona Büyük Unvan’ı verildiğini söyleyerek, küçük bir hata daha yapacağım. Büyük... Bu Tek Kelime hayal edebileceğinizden çok daha görkemli bir şeyi ifade ediyor."


Koruyucu Lucretia, yorgun göründüğü için başını sallamıştı 


Diğer tarafta, Noah Tahtı’nda oturuyor ve birbiri ardına Bilgiler edinirken, başını sallıyordu.


Benzersiz bir şekilde, başını kaldırdı ve içinde bulundukları Minyatürleştirilmiş Alan’ın Yüksek bir Noktası’na, Bu Omniversal  Yolcu Gemisi’ne baktı.


Bu Alan’ın Tavanı’nda bir şeye bakıyordu.


Tüm bu süre boyunca, başka bir şeye daha şaşırmıştı.


Çünkü Koruyucu Lucretia Kız Kardeşi’nin bakışlarının kaybolduğunu hissetse de, Omniversal Varoluşlar’ın Araçlar’ı çok derindi.


Sadece Madde ve Karanlık Madde’ye yakından bakmaya başlayan ve Extremity ve Varoluş Dokuyucu’su olarak statüsü yükseltilen Noah, üzerlerinde bir Göz gibi dans eden bir Quark kadar küçük bir Etkileşim’in ince titreşimini fark edebilmişti. 


Koruyucu Lucretia’nın göremediği ama Noah’ın hâlâ Komuta Koruyucu’su Valeria’nın Bakış’ı olduğu için net bir şekilde gördüğü bir Göz.


Her şeyi Gördü.


Ve yine de...


Etrafta hiçbir şey olmadığı için sadece sakinlik vardı.


Kız kardeşi bir hata yapıp, kendisinin bir Outerversal Morphon Bildirge’si olduğunu açıkladıktan sonra, her şeye şahit olmasına rağmen hiçbir şey olmamıştı!


"..."


Noah’ın Gözler’i daha da parlamıştı. 


Kız Kardeş’i biliyor muydu?


Güçlü bir Koruyucular ekibine liderlik eden Bağımsız Devletler Topluluğu’nun Omniversal Varoluş’u, Kız Kardeşi’nin Outerversal Morphonlar’ın bir Ajan’ı olduğunu biliyor muydu?


"Bu gittikçe daha iyi oluyor...."


Yukarıdaki görünmeyen küçük noktaya bakarken, Çenesi’ni okşadı ve bu Bakış’ta onu görebildiğini açıkça belirtti!


Bu bakış, Komuta Koruyucusu Valeria’nın üç Kraliyet Varoluşsal Omniversal Simian Koruyucu’su ile birlikte bulunduğu Omniversal Yolcu’nun ön tarafına doğru yönelmişti.


Üç Kraliyet Varoluşsal Omniversal Simian, Işıltılı Tahtlar’ına yaslanmış Varoluş’la Titreşen Canlı Meyveler’i yerken, kendi aralarında konuşuyorlardı.


"Lucretia’nın Büyük Aydınlık Koruyucu’su ile birlikte olduğundan beri ilk kez başka biriyle gizlice dolaştığını görüyorum. Yerine geçenin daha bir kaç dakika önce tanıştığı bir acemi olmasına kızmaz mı?"


Bir Kraliyet Simian’ı, Koruyucu Actaeon, diğer iki Koruyucu olan Orpheus ve Ajax’a zihinsel bir mesaj gönderirken, ilgiyle bakıyordu.


"Topluluğumuzun bir Omniversal Yıldız’ı mı, yoksa daha Efsanevi Omniverseler’in yakınından bile geçmemiş bir acemi mi...Haha. Mmm, bir süre önce bir konuda çatıştıklarını ve anlaşamadıklarını duydum, bu yüzden ne isterse yapabilir. Ama hey... Bir süredir onunla birlikteyiz, ama hiçbirimiz için gitmedi. Sence O’nları kürksüz mü tercih ediyor? Kürk’lü bir Simian’ın zevkini bilmiyor, yoksa geri dönmezdi."


Birbirler’ine Özel Dokumalar’ı gereken şeyin ortasında, tüm Dokumalar’ı tamamen durduran keskin bir Ses araya girmişti. 


"Şu anda Yarı Lekeli bir Omniverse’ye doğru ilerlerken, dedikodu yapacak kadar çok Zaman’ı olan Küçük Kızlar mısınız? O kadar vaktiniz varsa Düşmanımız’ın Fizyolojisi’ni gözden geçirin!"


Komuta Koruyucusu Valeria’nın gürleyen Ses’i onları sarstı ve Boğazlar’ını Temizleyip,  Tahtlar’ında daha dik durmuşlardı. 


Komuta Koruyucusu Valeria onlara soğuk bir şekilde baktı ve onları korurken ve her şeyi perdelerke,n Omniversal Voyager’ı yönlendirmeye keskin bir şekilde odaklanmaya devam etmişti. 


Güc’ü çok büyüktü.


Kudret’i Akıl Almazdı.


Hatta, tam şu anda korkusuzca bir Büyüğ’ün  Bedeni’ni avlamaya gidiyordu!


Ama az önce Kız Kardeş’i ve Osmont arasında gözlemlediklerini hatırladığında.


Kendi Küçük Kız Kardeşi’nin yardım istemek için ona gelmeye bile cesaret edemediğini hatırladığında.


Tüm bunları hatırladığında... Kendi’ni çok Güçsüz hissetmişti. 


Ama bu boğucu his geçiciydi.


İçinde, çok az Varoluş’un anlayabileceği bir Güç dönüyordu.


Bu Güç’le, gerekirse tüm Morphonlar’ı kendisi Yok Edeebilir’di.


Şu anda hedef aldıkları. Kız Kardeşi’nin arkasındakiler. 


Her birini ortadan kaldıracaktı.


Bedel’i ne olursa olsun, Kız Kardeş’i için özgürlüğü bulacaktı!


Yeni Giren Koruyucu Osmont’a gelince, bu pek çok şeyi değiştirebilecek Aşırı bir bilinmeyendi...


Valeria’nın Gözler’i keskinleşti, İradesi’nin bir Parça"sı doğrudan bu Gemi’nin Uzak bir odasına çevrilmiş olan Gözler’ine baktı.


Sanki onu net bir şekilde görebiliyordu ve sanki bunların hiçbir önemi yokmuş gibi özgürce gülümsüyordu.


-


Noah, Outerversal Morphonlar’ın Megalos Ynnere olarak adlandırdıkları yerin bir köşesinde dururken ve her şeyi kapsayan bir Varoluş’un İradesi’ne korkusuzca bakarken, Varoluş’u Sonsuz Omniverse’de Akıl Almaz bir Değişim geçirmek üzereydi!


Sonsuz Omniverse’nin içinde.


"Megalos Beyond... Megalos Ynnere..."


Sözler, Noah’ı oluşturan diğer bilinmeyen Parçacıklar’ın yanı sıra Quarklar ve Leptonlar’ın iç içe geçtiği Yoğun bir Yıldız kümesinden yankılanmıştı. 


O anda, birçok şeyi bir araya getirirken, Lucretia’nın Sözler’ini Göz’den geçirmişti; Tüm bunlar olurken, üzerinde, göz kamaştırıcı Psioneutrino Parçacıklar’ının yanı sıra başka Parçacıklar’da istikrarlı bir şekilde süzülüyordu.


Bazılar’ı Koyu Altın. Bazıları Koyu Mavi. Bazılar’ı Koyu Beyaz, Koyu Yeşil, Koyu Kırmızı, Koyu Mor... Ve böyle devam etti.


Aletheian Cennetler’inden her birinden, hazırlanırken, birden fazla Parçacık oluşuyordu. 


Makyajı’nın Temeli’ni değiştirmenin mümkün olup, olmadığını sorgulama zahmetine bile girmemişti, sadece devam etti ve şu anda bunu yapmaya başladı!


Şeytan’i bir beklenti Işığı’yla, kendisini oluşturan Sayısız Parçacıktan oluşan Bulutlar titreşerek,  Noah şöyle haykırdı:


"Gelin"


...!