Bölüm 3320: Yıkım’ın Tetikleyici’si! II


Parlak Altın Megalos Dağ’ı ile.


Derinliklerinde, tek Kutsal İlkel Deniz’i barındıran Dağı’n zirvesinde, Pyrrhus, Altın Deniz’in Altın Sular’ına inmiş ve Sonsuz Karmaşıklık Dalgalar’ı tarafından bombardımana tutulurken, içine dalmıştı.


Hiç şüphesiz bu Dalgalar,Tresorverse Varoluş İlkel Ağacı’nın Kökler’i üzerinde seyahat etmenin geri bildirimi olarak Alınanlar’dan bile Yüzlerce Kat daha güçlüydü.


Megalos’un dört bir yanında Pyrrhus’un Hâyâli Olasılıklar’ı Varoluş’un Karmaşıklığı’nı eşzamanlı olarak Artırırken, bu durum Megalonyalılar’ın Varoluş Sistem’i tarafından daha da güçlendirildi ve hepsi tek bir Kaynağ’a doğru ilerledi!


Pyrrhus.


Kendi’si.


Noah!


Şu anda, sadece Quintessence, Sonsuzluk, Manadinamik veya Entropi Kendi Efsane’vi Omniverseler’ini oluşturacak kadar yukarı itilmemişti. 


Noah’ın her bir Çekirdeğ’i - Güc’ün İlk Mundi’sindeki Kavramlar’ının Her Bir Parça’sı, kendi Efsane’vi Omniverseler’ini sorunsuz bir şekilde oluşturmaya başlayacak kadar Korkunç bir Seviye’ye itilmişti. 


Hileler’in Efsane’vi Omniverse’si. 


Kahrama’nın Efsane’vi Omniverse’si. 


Ganimet, Süreklilik, Görelilik, Belirsizlik, Tiranlık, Tıp ve daha Fazlası’nın Efsane’vi Omniverseler’i!


Teker teker, her biri tek bir Varoluş’u tanımlamak için alınabilecek düzinelerce Tekil Kavram... Hepsi’ne Odaklanıl’dı ve aynı anda yükseltildi.


Sonsuzluk ve Manadinamik Katlanarak artarken, Mana, bu Kavramlar’ın her birine sorunsuzca dönüşmek için bir yol görevi görüyor ve Noah’ın Eylemler’inin Boyutu’nu gösteren Tekil Bir Kavram’la birlikte hareket ediyordu.


Doğru yaptığı her şeyin nasıl da Quintessential olduğunu!


Quintessence’nin kendisi Sonsuz bir Rüya’da olduğu gibi çılgınca yükselmişti, Tüzüğ’ün Dokumalar’ı zaten Noah’a fısıldıyordu.


Şu anda, sadece daha da netleşmişlerdi! 


Kuklos ve Ingeniare’nin Dokumalar’ı da Karmaşıklığ’ı Artan bir bombardımanla karşı karşıya olduğundan, diğer Varoluş Kaynaklar’ının bu Yeniden Yapılanma içinde ifade edilmesini hiçbir şey engellemiyordu.


Bu Yeniden Yapılanma’da her şey bir Efsane’vi Omniverse oluşturmaya bağlıydı.


Tek soru, kaç Varoluş’un Tüzüğ’ünü ilan edeceğiydi... Ve Noah’ın Varoluş’unun İlanı’nı belirli bir Tüzük’le nasıl yönlendireceği, hatta daha sonra başarısızlığa uğramadan ve Varoluş’unu çökertmeden O’nunla nasıl birleşeceğiydi.


Arguros’un Uyar’ı Sözler’i Hâlâ Zihni’nde çınlıyordu.


Yine de hiç durmadan ilerlemişti, İrade’si, Varoluş Atlası’nın Parlaklığı’nı bir cevap için hissediyordu!


Tüm bunların ortasında...


BOOM!


Megalos Dağı’nın Altın Bulutlar’ının çok üzerinde Uzay’da bir yarık belirirken, patlayıcı bir Ses yankılandı.


Quintessential Megalonyalı Nu, diğer tüm Megalonya’lılaarla birlikte Gözler’ini dikmiş yukarıya bakarken, yukarıdan Astral Yeşil bir Megalonya’lı Figür’ü görülüyordu; Arkası’nda uzanan Canlı Astral Kanatlar, zayıflayan bir Varoluş Dokusu’nu kucaklıyordu.


Bu, Vücud’u Çok Renkli bir Işık’la zayıf bir şekilde parlayan bir Antediluvian Leviathan’a aitti!


Birleşim’i dengesiz ve Reddedilme noktasına yakın göründüğü için Varoluş Dokumalar’ı parçalanıyordu - Ölüm’ün kapısında gibi göründüğü için Varoluş Dokumalar’ı çok dağınıktı!


Yine de Megalonyalı Nu yukarıdan bakıp, bu manzarayı gördüğünde, Gözler’i tamamen Öfke’yle doldu ve haykırdı.


"Vayan! Evimize bir yabancıyı getirmeye cüret mi ettin?! Bu sahip olduğumuz tek Dokunulmaz Tüzük! Sen..."


Her şeye rağmen aşağı inen astral Megalonyalı’nın Yüzü’ndeki Çaresizliğ’i ve tereddüdü görebiliyordu, Sözler’i Gözyaşlar’ı arasında meydan okurcasına yankılanırken, Figür’ü Kutsal İlkel Deniz’e doğru ilerliyordu.


"Varoluş’u Kesme’yi başaramadı! Ondan geriye kalanlar stabilize edilmezse Ölecek. Ölecek! Kutsal İlkel Deniz onu bir arada tutabilecek tek şey. Lütfen, Saygıdeğer Gözetmen Nu- sadece Varoluş’u stabilize edilene kadar!"


Yemyeşil astral Megalonya’lı Vayan, Kutsal İlkel Deniz’in Sular’ının üzerine, Noah’tan biraz uzağa vardığında, çok renkli Antediluvian Leviathan’ın Bedeni’ni dikkatlice yüzeye yerleştirirken, haykırdı.


Bu Devasa Varoluş’un Beden’i, şu anda Hız’la kayboluyor gibi görünen Korkunç bir Uaş ve Güç yayıyordu, Noah ona dikkatle bakıyordu, çünkü Tüm bunlar... Bu Yeniden Yapılanma içinde ortaya çıkacak olayların bir parçasıydı.


O ve diğer pek çok Varoluş hep merak etmişti.


Megalonyalılar nasıl yok olmuştu?


Varoluşlar, Onlar’ın Korkunç Varoluş Yapısı’nı nasıl keşfetmiş ve hepsini yok edene kadar nasıl avlamıştı?


Bu , Yeniden İnşa’nın ortasında dururken, Cevab’ın başlangıcı şu anda ortaya çıkmaya başlamıştı. 


Bir Megalonyalı... Evler’ine bir Yabancı getirmişti.


Kendiler’iyle ilgili her şey çökerken, Varoluş’u Koparma’yı başaramamış birini!


Hâlâ Hâyâtta olması bile Dehşet verici bir tuhaflıktı çünkü Varoluş Kesimi’nin başarısız Olması Anı’nda Ölüm ve Varoluş’un Çökme’si anlamına geliyordu.


Yine de bu Varoluş hayata tutunmuştu. 


Ve şu anda Bile, Vücud’u doğal olarak Kutsal İlkel Deniz’in sularını açlıkla Emme’ye başlamıştı. Çılgına dönen Megalonya’lı bunu gördüğü anda, Antediluvian Leviathan’ın Başı’nı Astral Kalçalar’ında kucaklarken ve Aşırı Acı içinde Kıvranan Başı’nı şefkatle okşarken, Gözler’i mutlulukla parlamıştı. 


Bu sahneyi gören Quintessential Megalonya’lı Nu Öfke’yle yanıp, tutuşurken, Korkunç Güc’ü etraftaki her şeyin titremesine neden olmuştu. 


"SAÇMALIK!"


BUM!


"Bir yabancı için Soyumuz’un tek Temel kuralına karşı mı geliyorsun?! Hepimizi riske mi atacaksın... Ne için?!"


Gözler’i muazzam bir Öfke’yle yanıyordu.


Şu anda Güc’ü her yere nüfuz etmişti, tek bir düşünceyle Vayan’ın ve hatta yanında getirdiği Yabancı’nın Varoluş’unu ortadan kaldırabilirdi!


Yine de Yemyeşil Astral Megalonya’lı, Antediluvian Leviathan’ın sadece Başı’nı kucaklarken, başını Hüzün’le sallamıştı, Altın Deniz’in Dalgalar’ı giderek, daha fazla O’na doğru yükseliyordu.


Noah, Quintessential Megalonyalı Nu’nun giderek, artan Öfkesi’ni gözlemledi ama O’nun Canlı Kutsal İlkel Varoluş Göz’ü Pyrrhus, başka bir şok edici gerçeği gözlemledi.


İçlerinde Antediluvian Leviathanlar’ın İradeler’ini taşıyan bazı Ele Geçirilmiş Megalonyalılar’ın Bedenler’inde, Kutsal İlkel Deniz’in ortasındaki Kanlı Beden’e bakarken, Dokumalar’ı Kaotik’ti ve Ölçülemez bir Şok’la doluydu.


Varoluş’u Koparma’da başarısız olan Varoluş. 


Şok ve Hayranlık’la ona doğru bakarlarken Nefesler’inin altından şöyle seslendiler:


"OMNİFATHER...?"


 "OMNİFATHER!"


Şok.


İnançsızlık.


İnanılmazlık.


Megalonyalılar’ın Çöküşü’ne yol açacak olayın ilk tetikleyicisine tanıklık etmeye gelen Antediluvian Leviathanlar’ın Dokumalar’ında Hepsi Canlı bir şekilde uğulduyordu.


Varoluş’u Kesme’de kesinlikle başarısız olmuş ve Yok olması gereken ama Olmayan bir Varoluş’un gelişi... OMNİFATHER!