Andrei önündeki adamın kendinden emin yüzüne bakarken, rüzgârın girdabında dönen bir kütle geliyor ve bir başka kırmızı şimşek çakıyordu.


Kendisine ait olması gereken bir şeyi alan bu adamın mümkün olduğunca çabuk ölmesini istiyordu ama adamın gücü tahmin ettiğinden daha büyük görünüyordu. Yine de geri adım atmayacaktı, çünkü babası bu dövüşü izliyordu. Kendisine ve babasına A rütbesini hak ettiğini kanıtlamak zorundaydı. Zirvede duranlara katılmayı hak ediyordu, tek yapması gereken bu adamdan becerisini geri almaktı!


Geçmişten aldığı dersleri düşününce içindeki öfke biraz yatıştı ve hemen [Regal Silahlanma] büyüsünü yaparak harekete geçti.

Beceriler ona çarptı ve yok olurken derisinde sadece acı bir sızı hissetti. Bu, hiçbir normal avcının eline geçemeyecek olan A seviye becerilerin gücüydü. Andrei zarar görmeden dışarı çıktı ve becerinin zamanlayıcısı bitmeden önce hızla hareket etti.


Manasının ancak yarısı kalmıştı, bu da önündeki kendine güvenen avcıyı bir ya da iki kez yok edecek bir sonraki A seviye beceriyi kullanmaya yetebilirdi. Asasını kaldırdı ve [Frigid Impermanence] avcının merkezinde olduğu alana doğru yöneldi.


BOOM!!!


Noah'ın bulunduğu yerden bir buz patlaması fışkırdı, arena zemininin dörtte birini tamamen yok etti ve yakındaki seyircileri çarpma ve sonrasındaki şok dalgaları nedeniyle çığlık atmaya gönderdi. Bu A rütbesi becerilerin dehşetiydi, verdikleri hasar eşsizdi.


Andrei patlamanın merkez üssüne bakarken derin bir nefes aldı ve avcının hiçbir yerde görünmediğini fark etti. Bunu başarmış mıydı? Sonunda zirveye ulaşma şansını yakalamış mıydı?


Tehlikeyi sezmeden önce avcının cesedini aradı ve başını kaldırıp adamın havada süzüldüğünü gördü. Sağ baldırından kan fışkırıyordu ve bu kan yüksek bir hızla fışkırmaya devam ediyordu.

Adamın hâlâ hayatta olduğunu gören Andrei, Noah aklını başına toplamadan önce son bir kez A seviye becerisini kullanmak için harekete geçti. Regal Armament] ile sadece birkaç saniyesi kalmıştı ve Noah'nın havada süzüldüğünü gördükten saniyeler sonra iki kırmızı şimşeğin daha derisine çarptığını hissetti.


"Bunlardan kaç tane atabilirsin?!


BOOM! BOOM! BOOM!


Andrei, havada hızla hareket eden adamın pozisyonunu almaya çalışırken, üzerine daha fazla yıldırım düşüyor ve yakıcı acı giderek dayanılmaz hale gelirken ona bir an bile rahat vermiyordu.


Becerinin süresi dolmadan önce sadece birkaç saniyesi kaldığını hissederek bir kez daha [Rüzgârdan Kaçış] kullandı ve vücudunu başka bir yere taşıyarak tekrar Noah'a nişan alma şansı yakaladı ve kalan tüm manasını kullanarak beceriyi bir kez daha kullandı.


[Frigid Impermanence]!


BOOM!


Buz elementleriyle dolu bir başka yankılanan patlama, yakındakilerin çığlıklarına ve uzaktakilerin tezahüratlarına neden oldu. Patlama bu kez havada meydana geldi ve seyirciler arasındaki yüzlerce kişinin kulak zarlarına zarar veren şok dalgaları gönderdi.


Andrei hızla gözlerini oynatırken bir yandan da nefes alıyor ve destek olarak asasını tutuyordu. Sonunda ölmüş müydü?!


Aynı adamı tekrar arenanın zemininde gördüğünde yüzünü yavaşça umutsuzluk kapladı. Zırhı paramparçaydı ve görünüşe göre çoktan iyileşmekte olan küçük kesikler almıştı.


'Nasıl? Nasıl?! Becerinin kafana isabet ettiğini görmüştüm.

Tüm enerji rezervleri tükendiği ve üzerindeki altın rengi deri hızla solduğu için ne yapacağını hızla düşünüyordu. Sonunda hayatı için korkmaya başladığında ve istemeyerek de olsa seyirci tribünlerinde belirli bir alana doğru baktığında, şimdi ona doğru uçan aynı kendinden emin yüzlü adama baktı.


"Baba!"


Sesi, sanki son çaresiymiş gibi yüksek ve net bir şekilde çınladı.


Ardından seyircilerin tezahüratlarını bastıran gür bir ses duyuldu:


"Bağışlayın onu."


Ses sakindi ama yine de Kolezyum'daki herkesin kulaklarında yankılandı. Kırmızı bir şimşek çizgisi çoktan oluşmuştu ve durduğunda Andrei'ye doğru ilerliyordu. Noah'ın durduğunu ve babasının olduğu yere doğru baktığını görünce rahat bir nefes aldı.


Bu avcıyı alt edemediği için rahatlamış ve hayal kırıklığına uğramış bir şekilde iç çekti ama en azından babası hayatını kaybetmeyeceğinden emin olmak için buradaydı. Ayağa kalkıp gitmek istedim ama çok uzağımda olmayan şimşeğin hâlâ havada asılı olduğunu hissettim.

Tribünlerden gelen ses tekrar çınladı. "Maç sona erdi."


İri yapılı, soluk benizli bir adam stadyumdan ayağa kalkmış, sanki kırmızı şimşeğin çakmasını engelleyen tek şey buymuş gibi elini havada tutan Noah'a bakıyordu.


Andrei babasının dışarı çıktığını görünce sakinleşti ve ayağa kalktı, o... NE olacaktı!


Kafa derisinin karıncalandığını ve ardından yanmaya başladığını hissettiğinde içinde derin bir korku ve dehşet duygusu uyandı. Kırmızı yıldırım çizgisi yere düşmüştü!


BOOM!


...


Sessizlik.

İster arenada ister evlerinde maçı izleyenler olsun, maçı izleyen herkes bir şok yaşadı. Çünkü ayağa kalkan adamın kim olduğunu biliyorlardı. Bu Amiral Chekhov'du. Neden Star City'deydi? Az önce ne oldu? Avcı Noah Ölüm Maçı'nı bitirmişti ama onu bir Amiral'in sözlerine karşı gelecek kadar cesur yapan neydi? Şimdi ne olacaktı?


Koramiral Magnar'ın bedeni parlamaya ve hareket etmeye başladığında sessizlik devam etti. Noah yanmış bir et yığınının bulunduğu yere doğru baktı ve uçarak ortaya çıkan parlayan beceri kitabına ve ölü Andrei Nikolaev'in elindeki asaya elini uzattı.


Tribünlerde insanların çığlık atmasına ve çıkış için yerlerinden fırlamasına neden olan fokurdayan bir güç yükseliyordu.


Evlerinde izleyenler olayların bu şekilde gelişmesi ve Star City'de olmaması gereken bir Amiralin ortaya çıkması karşısında şok oldular. Normalde İmparatorluğun başkentinde görev yapıyordu ve memleketini ziyaret etmek için nadiren geri dönüyordu.


Tesadüfen olayı izleyen güç odakları hızla şehre yakın olan insanları aramaya başladı. Bir felaket patlak vermek üzereydi.


Koramiral Magnar hala açık gökyüzüne doğru bakıyor, henüz orada olmayan bir şeyi arıyor ve konuşmanın işe yarayıp yaramayacağını görmek için başını sallıyordu. Tribünlerden çılgın bir gücün patlamasıyla acı dolu bir çığlık yükselmeden önce kimse arenaya yaklaşmayı başaramadı.


"SEN CANAVARSIN!!!'