En güncel bölümleri fenrirscans.com da okuyun ve sitedeki birçok noveli keşfedin.

“Bu Piç!!”

Meslektaşları düşerken,

Durumun farkında olmayan başka bir adam yumruklarını kaldırdı.

Taehyun’un saldırısının sadece bir kaza olduğunu düşünüyordu.

“Durmak!!”

Lider onun eylemlerine müdahale etti.

Beceriler işe yaramıyor gibi görünüyordu.

Kendinden emin bir bakışla sordu.

“Hey. Sen uyanmış bir insansın değil mi?”

Üç lanet türü beceri örtüşüyordu.

Beceriler işe yarasaydı Taehyun yerde yatıyor olabilirdi.

’C-Sınıfı uyanmış birine göre çok keskin duyuları var.’

Düşen meslektaşlarından farklı olarak rakibinin gücünü tespit edemeyen bir adam değildi.

“Bu... gerçekten mümkün mü...?”

“Bu... gerçekten doğru mu...?”

Jaeyoung, liderin sözlerine inanmadığını ifade ederek kekeledi.

Taehyun’un cevap vermeye niyeti yoktu.

“Çok konuşuyorsun.”

Uyanmış bir insan olmaktan tedirgin olan adamın aksine, yumrukları hiç merhamet göstermiyordu.

Yumruğunu taş deriyle güçlendirdi ve tekrar yüzüne vurdu.

Güm.

Burnunun düzleşme sesi ilave bir avantajdı.

İkinci haydut çığlık bile atamadı ve bayıldı.

Herhangi bir ağırlık antrenmanı yapmamış bir vücutla. Dahası, E dereceli bir yeteneğe düşürülmesine rağmen gücü hala bu kadar yüksekti.

’Taş cilt. Beklediğimden çok daha iyi bir yetenek.’

Uyanmış kişinin rütbesine, yeterliliğine ve fiziksel istatistiklerine bağlı olarak becerilerin gücü büyük ölçüde değişiyordu.

Bae Hyuksoo biraz daha akıllı olsaydı.

Taehyun’u sırf uyanmamış biri olduğu için hafife almamış olsaydı.

Muhtemelen bu kadar kolay kaybetmezdi.

Aynı şey önündeki adamlar için de geçerliydi.

“Hyung…”

“Jaeyoung, sonra konuşalım.”

Taehyun’un bakışları yalnız kalan lidere döndü.

İki meslektaşı düşmüştü.

Buna rağmen ifadesi beklenenden çok daha rahattı.

C Seviye uyanmış adamın becerisi ’kanama’dır, lanet tipi bir beceridir.

Yeteneğin işe yaramadığını doğrulamış olmasına rağmen poker yüzünü korudu.

’Gizli bir as olabilir mi?’

Alabileceği tek tutum buydu.

Aniden lider ıslık çaldı ve alkışladı.

“Etkileyici. Zayıf olsalar bile tek vuruşta iki adamı devirmek. Yararlı bir beceriyi mi uyandırdın?”

“Kendin için gör.”

Becerinin süresinin bitmesine hâlâ biraz zaman kalmış olsa da, konuşmayı gereksiz yere uzatmanın bir anlamı yoktu.

Taehyun gönülsüzce kendini gösterirken liderin yüzü seğirdi.

“Hey, bunun ne olduğunu biliyor musun?”

Elindeki yüzüğü gösterdi.

Elinde üç altın kafatası parlıyordu.

Taehyun’un yüzüğün üzerindeki deseni incelerken ifadesi hafifçe değişti.

Kötü Niyetli Lonca.

Pek çok uyanmış kişinin bağlı olduğu kötü şöhretli ve acımasız bir lonca.

Önlerindeki yüzük Kötü Niyetli Lonca üyeliğini gösteren sembolik bir eşyaydı.

“Bir düşünün, Kötü Niyetli Lonca adamları. Küçükleri hedef alan faaliyetlerde de bulundular mı?”

Oyuncu derneğinin işleri zaten canavar avlamakla dolu. Bu loncalar, derneğin güvenlik için neden polis ve orduyla birlikte çalışmak zorunda kaldığı konusunda önemli bir rol oynadı.

Ancak buradaki rakip bir oyuncu bile değildi, sadece bir arka sokak haydutuydu.

’Onun gibi bir adamın böyle bir şeye sahip olması…’

“Bunun ne olduğunu biliyormuşsun gibi görünüyor. Evet, bizim Backcross’umuz Kötü Niyetli Lonca’ya bağlı.”

Adamın sözleri karşısında yüzü buruştu. Onları arka sokak haydutları olarak düşünmüştü ama Kötü niyetli Loncayla olan bağlantıları oyunu değiştirdi. Biraz para çekip bu işi bitirme planları ters gitmişti.

Taehyun’un aklı hızla çalışıyordu.

“Heh, korkmana gerek yok. Herhangi bir destek olmadan bunu yapacağımızı düşünmedin mi?”

Cevap vermediği için Taehyun’un korktuğunu düşünen lider, kibirini yeniden kazandı.

“Bizler korkusuz kurtlarız, biliyorsun. Eğer bunu aklımıza koyarsak, tüm ailenizle ilgilenmek çocuk oyuncağı olur.

Bu tamamen yanlış bir ifade değildi. Şu anda bu adamlar henüz tam ölçekli faaliyetlerine başlamadıkları için hala sessizdiler, ancak bu geçmişte sık sık oluyordu.

’İşler ters giderse planlarımı bozabilir.’

En önemlisi sadece Taehyun değil teyzesinin ailesi de tehlikede olabilirdi.

Kötü niyetli Lonca’da aktif olan adamlar en azından C-Sınıfı oyunculardı ve birçoğunun kendi saflarında yetenekli olduğu düşünülüyordu.

’Henüz o seviyede bir güce sahip değilim.’

Taehyun kararını vermişti. Tam o sırada lider ona yaklaşmasını işaret etti.

Taehyun tereddüt etmeden yanımıza geldi.

ve daha sonra...

Bam! Taş Deri ile güçlendirilmiş yumruğu liderin yüzüne çarptı.

“Seni öyle bir durumda bırakacağım ki, en azından birkaç ay aklını toplayamayacaksın.”

Lider, diğerlerinden farklı olarak Taehyun’un tek taraflı saldırısına bilinci yerindeyken karşı koyduğu için biraz eğitim almış gibi görünüyordu.

Güm. Güm. Güm. Kahretsin. Çatırtı. Çıtırtı.

Basmak, kırmak, parçalamak.

’Oldukça fiziği var. Hatta birisi onu tank sanabilir.’

30 saniyelik acımasız dayak sonrasında bile lider bilincini kaybetmedi ve Taehyun’u hayret içinde bıraktı.

Ancak bu bardağı taşıran son damla oldu.

“Hey, c-konuşabilir miyiz… w-kelimelerini kullanarak… istediğin bu değil mi?” Jaeyoung’dan aldığı zarfı işaret etti.

Zaten dişlerinden birkaçı kırılmıştı. Sadece zarfı işaret etmek için ağzını zar zor açmaya zorladı kendini.

Zarfı yakalayan Taehyun, onu Jaeyoung’a attı.

ve sonra tekrar onun üzerine bastı.

Güm, güm, güm, çat.

’Ses tellerini kırmayı çok isterdim ama…’

Ancak bu durumda daha da fazla dikkat çekecektir.

Bu, net bir sınır gerektiren bir andı. Taehyun bayılan liderin yanından ayrıldı ve diğer ikisine döndü.

vücutlarındaki yaralar neredeyse gülünç derecede barizdi.

“(Becerinin devre dışı bırakılması devam ediyor.)”

Taehyun işini tamamladığında beceri devre dışı bırakıldı.

Aşırı mana kullanımından dolayı başının döndüğünü hissetti.

“vay… Sanırım bu yeterli olmalı.”

Sefalet içinde yere serilmiş üç adama bakan Taehyun memnuniyetle gülümsedi.

Tabii liderin elinden yüzüğü almayı da unutmadı.

Parıldayan yüzüğü her açıdan inceledi.

’Bingo.’

Şüphesiz orijinaldi.

Yüzüğün herhangi bir özel yeteneği yoktu ama Kötü Niyetli Lonca üyeliğini gösteren bir sembol olması onu birçok kişinin imrendiği bir eşya haline getiriyordu.

Açık artırmada özel olarak satılırsa en az yirmi milyon won gelir.

Taehyun beklenmedik beklenmedik olaydan memnunken Jaeyoung geri adım atmaya başladı.

Burası CCTv kameralarının bulunmadığı bir gecekondu bölgesiydi.

Tüm bunlara tanık olan tek kişi kuzeni Jaeyoung’du.

Kusursuz bir suç olabilmesi için suçun kapsamlı bir şekilde ele alınması gerekiyordu.

“Jaeyoung nereye gidiyorsun? Bu adamlardan kurtulmamız lazım.”

“Hyung…”

Jaeyoung, bir korku duygusu hissederek farkında olmadan titredi.

“Bugün gördüğün şey teyzem ve amcamdan bir sır mı?”

Taehyun yüzüğü cebine koyarken konuştu.

“Pekala anladım...”

“ve...”

Taehyun elini Jaeyoung’un omzuna koydu.

“Sen ve ben birlikte çalışmaya ne dersiniz?”

Yanlış yola girmek üzere olan Jaeyoung’un hayatının değiştiği andı.

——————

Fenrir Scans

(Çevirmen – chiSync)

(Düzeltici – Proks)

Bölüm güncellemeleri için Discord’umuza katılın!

–

——————

* * *

Akşam yemeği saat 9’dan sonra başlamadı.

Teyzesi ve amcası eve geç geldiği içindi.

Küçük yemek masası ve mütevazı garnitürler, dördü birlikte yemek yemeyeli uzun zaman olduğundan biraz garip bir atmosfer yaratıyordu.

“Okuldan erken mi ayrıldın?”

Kimchi yahnisini masaya koyan teyze endişeli bir ifadeyle sordu.

“Evet. Kendimi iyi hissetmiyordum.

“Bir sorun mu var?”

“Hayır bu hiçbirşey. Son birkaç gündür sadece ödevler üzerinde çalışıyordum.”

“Hala...”

“Ah, sorun değil. Bu konuda endişelenmek yerine çocuğa biraz daha yiyecek vermelisiniz.”

Sessizce gözlemleyen Taehyun’un amcası, Taehyun’a yumurtalı rulo servis ederken şunları söyledi.

“Bu yaşta daha fazla yemek daha hızlı iyileşmenize yardımcı olacaktır.”

“Evet, iyi yiyeceğim.”

Taehyun gülümsedi ve yumurtalı rulodan bir ısırık aldı. Okula önceden haber vermişti.

Kendini iyi hissetmediği için birkaç gün izin alması gerektiğini öğretmenine söylemiş, öğretmen de bir günde üç öğrenciyle kavga ettiğini düşünerek istemeyerek de olsa bunu onaylamıştı.

“Bu doğru. En az üç gün dinlenin.”

Teyze isteksizce endişelerinden vazgeçerken biraz endişeli bir ifadeyle söyledi.

Üç günün ardından bir süre okula gitmesine gerek kalmayacaktı ama Taehyun gerçekten de gideceğini söyledi.

“ve Jaeyoung.”

Teyze, Jaeyoung’a Taehyun’dan daha dikkatli baktı.

“Ah… evet?”

“Uzun bir aradan sonra birlikte yemek yemek ne kadar güzel değil mi? Bundan sonra eve erken gelmeye devam edin.”

“Oh tamam...”

Kendini suçlu hisseden Jaeyoung tereddütlü bir sesle cevap verdi.

Bunu izleyen Taehyun memnun bir şekilde gülümsedi ve büyük bir kaşık dolusu yemek aldı.

Uzun bir aradan sonra huzurlu bir akşam yemeğiydi.

* * *

Küçük bir odada.

Öf, öf...

Şınav çekerken Taehyun’un vücudundan sürekli ter akıyordu.

“Sekiz dokuz...”

Hedef sayısının gerisinde kaldı ve içini çekti.

“Dayanıklılığım gerçekten berbat.”

Yirmi yaşına geldiğinde ciddi ağırlık antrenmanlarına başlamıştı. İşte o sıralarda uyanmamış biri olmayı kabullenmiş ve elinden geleni yapmaya karar vermişti.

“Daha fazla zaman kaybetmeyeceğim.”

Taehyun ayağa kalktı, geçmişi anımsadı ve durumu düzeltmeye karar verdi.

Bu sefer çömelmeye başlamak üzereyken birisi kapıyı çaldı.

“Hyung, benim.”

Taehyun çömelmeyi bıraktı ve kapıyı açtı.

Jaeyoung şaşkın bir ifadeyle orada durdu.

“Ne?”

“Uhm… İyi olacak mıyız?”

Onunla göz teması bile kuramayan Jaeyoung’u gören Taehyun kıkırdadı.

“Çeneni kapalı tuttuğun sürece hiçbir şey olmayacak.”

Backcross üyesi olduklarını iddia eden üç adam yakındaki bir ara sokakta bırakılmış ve bir ambulans çağrılmıştı. Şu ana kadar tıbbi tedavi görüyor olmaları gerekir, böylece hayatları tehlikeye girmez.

“Elbette bir süre bilinçli olmayacaklar.”

“B-Ama...”

Taehyun, kendisinden farklı olarak çok gergin olan Jaeyoung’a tekrar bakarak Jaeyoung’un omzunu okşadı.

“Hwang Jaeyoung, endişelenme ve söylediklerimi unutma.”

“Oh evet...”

“vaktiniz varsa dayanıklılık egzersizleri yapın.”

Bunun üzerine Taehyun kapıyı kapattı.

’Yüzükle uğraştıktan sonra spor salonunu bırakmalıyım.’

Tam yirmi milyon won değerindeydi.

Masanın üzerindeki yüzüğe baktığında yüzünde bir gülümseme belirdi.

Geçmişte onu üzüntüye sürükleyen şey Kapı Kırılması olmuştu.

Ama bu sefer pikniğe gidecek bir çocuk gibi heyecanlıydı.

* * *

Zaman hızla geçti.

4 Nisan.

Taehyun, Geonkook Lisesi yakınındaki bir kafede oturmuş kahvesini yudumluyordu. Okula gitmediği için kot pantolon ve kapüşonludan oluşan gündelik bir kıyafet giymişti.

Yudumlamak

Taehyun kahvesinin tadını çıkarırken durum penceresini açtı:

Adı: Kim Taehyun

Yaş: 19

Sınıf: E

Güç: 3, Dayanıklılık: 6, Hız: 5, Mana: 10

Yorgunluk: %10

Kalan Mana: 10/10

(Yetenekler)

Predasyon (%1) – İstenilen hedefi avlayabilir. Mana Gerekli: 5

Taş Deri E – vücudu güzelleştirebilir. Mana Gerekli: 1

Üç kafatası yüzüğünü bir müzayedede Yirmi milyon wona satmıştı. On milyonu acil durum fonu olarak ayırdıktan sonra, kalan On milyonu durum penceresini yükseltmek için kullandı.

Normal durum penceresinden çok daha ayrıntılıydı. Para harcamak farklı görünümlere izin verebilirdi ama şimdilik bu form en tatmin edici olanıydı. Her şeyden önce fiziksel yeteneklerini kontrol etmesine olanak sağladı.

Taehyun’un Mana’sı 10’du, bu da uyanmış bir E-Seviyesinin ortalamasının neredeyse iki katıydı.

“Bu seviyede, uyanmış bir D Seviye Büyücü türü olarak kabul edilebilirim.”

Tam Büyücü tipi becerilerin de özümsenip özümsenemeyeceğini merak etmeye başlamışken…

Gümbürtü, gürleme, gürleme, çarpma.

Kafe sallanmaya başladı.

“Deprem!”

“Hepiniz dışarı çıkın!”

“Önce yaşlılar ve çocuklar!”

Kafe ve çevresi bir anda kaosa dönüştü.

Bu bir deprem değildi, daha ziyade bir A Seviye Geçit Kırılımıydı ama sıradan insanlar bunu bilemezdi.

’Sonunda başlıyor gibi görünüyor.’

Taehyun kahve fincanını boşalttı ve oturduğu yerden kalktı.

Yoğun bir günün başlangıcıydı.