Gözleri olan göremezdi.

Kulakları olan en ufak bir ses duyamaz.

Burun ile koku alınamaz ve
Hiçbir şey duyamazlardı.

Yeraltı hapishanesi, Gramham.

Yerin binlerce metrelik derinliklerinde ufak bir hücre bulunmaktaydı.

Ve terk edilmiş bir bebek.

Yer çamura bulandı, havasız boğuk ortam iç karartıcıydı.

Dakikalar geçti. Sükunet asla bozulmadı.

Çocuğu terk eden kâhya geri dönmedi, çocuk çığlıkları yankı yaparken buradaki tek şeydi.

Yerin binlerce metre derinliği, çok karamsardı.

Karanlık.

Bebeği terk eden kahyanın meşalesi kaybolunca,  herşey normal haline geri döndü.

 Bebek dışında.

Gelen olmadı, giden de.

O gün, zerre ışık bulundurmayan bu yerde geçti.

Yıllar geçti.

Çocuk ölmedi. Beslendiği tek şey, yeraltı olduğundan mana bakımından zengin olan bu yerdeki manaydı.

Büyü, beslenmek için bedenine girdi. Hayatta Kalma içgüdüsü, ona yemek getirmeyen kimse olmadığından bu şekilde işledi.

Bebek suskundu.

Ağlamayı unuttu.

Ses tekrar yok oldu, sesin varlığından habersizdi.

Karanlık.

Dokunmak, tek hissiydi.

Yüzüne dokundu, gözlerine, dudaklarına, saçlarına...

Vücuduna dokundu.

Varlık...

Neydi ?

-Tık- -Tık- -Tık-

Kulakları oynadı.

Duyuyordu, bir ses ?

İlerlemek istedi.

Ayağa kalkamadı. Yürümek ?
 
Bilmiyordu.

İki elini yere koydu, ayaklarıyla ilerledi.

 Ses yaklaştı, eline bir şey damladı.

Göremedi.

Burnundan habersiz çocuk, koklamadan ağzına götürdü. Dili sıvıyı yaladığında o metalimsi hissi hissetti.
Bu ?

...

Dilini ısırdığında o çıkan sıvıya benziyor. Tadıyla aynı. Ama...

Adını bilmiyor ?

Ağzını açtı, başını havaya kaldırarak damlayan sıvının ağzına girip dudaklarından taşmasına izin verdi.

Tattığı ilk şey, elbette, nedensizce...

Tarif edilemezdi.

Birkaç yıl daha geçti. Çocuk ortamı araştırdı.

Dokunma hissi ile hep sert ve keskin cisimlere gelen el, kanıyordu. Çıkan sıvıyı alışkanlıkla dudaklarına götürdü.
Tad alabildiği tek şeyin, bir damlasını dahi ziyan etmek istemedi.

Zaman kavramı yoktu.

Varlık yoktu, hiçlik yoktu.

Cehennem ?

Cehennem alevlerle parladı, öyleyse bu karanlık alan da nereydi?

-Başlayacak-



Devam edecek yerine başlayacak yazmak uygun geldi. Tanıtım bölümüyle karşınızdayım, eveeet, bir gender bender daha!



Amma, velakin, veyahut...



Herneyse...



Bu, gerçekten iç karartıcı bir kurgu olacak gibi.