Bölüm 31 : Fang Yuan! Başın büyük belada!

"Yedi gün üst üste temel dövüş sanatlarında çok sıkı çalıştım ama Fang Yuan’ın sadece 2 vuruşuna dayanabildim ve sonrasında bilincimi kaybettim. Utanç, affedilemez bir utanç!" Gu Yue Mo Bei acı ve pişmanlık dolu bir sesle haykırdı.

Aile bahçesinde tahta kuklayla yüzleşti, yankılar uyandıran yumruklar ve tekmeler savurdu.

Birdenbire gülen bir ses duydu. "Küçük kardeşim, kuklaya karşı derin bir nefretin mi var? Bu büyük kızgınlık neden?"

Bu tanıdık sesi duyan Gu Yue Mo Bei rahatladı ve saldırılarını durdurdu. Başını çevirdi. "Abla, dönmüşsün!"

"Hı-hı, aile konseyi beni on günden fazla süren bir araştırma görevi için gönderdi..." Gu Yue Mo Yan gülerek cevap verdi. Mo Bei’nin kan bağı olan kız kardeşiydi ve ikinci kademe orta aşama bir Gu Ustasıydı.

Ancak kısa süre sonra yüzü asıldı ve gözleri keskin bir şekilde Mo Bei’ye dikildi. "Kardeşim, yüzündeki o morlukların nesi var? Sana kim zorbalık yaptı?"

"Ah, önemli bir şey değil. Yanlışlıkla ayağım takıldı ve düştüm." Mo Bei bir bahane bulmaya çalışırken yüzünde bir panik ifadesi belirdi. Kız kardeşinin böyle utanç verici bir olayı bilmesini istemiyordu. Mo ailesinin gelecekteki varisi ve aile reisi, Gu Yue Mo Chen’in sevgili torununun dövüşte art arda iki kez bayıldığı gerçeği. Ancak şanslı olan, tek şanssız olanın o olmamasıydı. Diğerleri de acı çekmişti.

"Bu durumda daha dikkatli olmalısın. Dövüş eğitiminize gelince, bu işe yaramaz. Şu anda savunmanızı geliştirecek bir Guthat’ınız yok, bu yüzden kendinizi örtmek için kalın havlular kullanın. Bu, uzuvlarınızın zarar görmesini engelleyecektir." Gu Yue Mo Yan ayrılmadan önce talimat verdi.

"Merhaba, genç bayan!"

"Günaydın, genç bayan!"

"Genç Bayan geri döndü! Hizmetçiniz sizi selamlıyor, Hanımefendi!"

Gu Yue Mo Yan soğuk bir tavırla aceleyle yürüdü ve yolda karşılaştığı hizmetkârlar ona mutlaka selam verip saygılarını sundular.

Çalışma odasına doğru yürüdü. Mo Yan hiçbir uyarıda bulunmadan kapıyı itti ve içeri girdi. Odanın içinde, Gu Yue Mo Chen sırtı ona dönük bir şekilde kaligrafi sanatını icra ediyordu.

"Döndün mü?" Gu Yue Mo Chen vücudunu çevirmeden doğrudan sordu. "Yarım ay boyunca araştırdıktan sonra, kurtların iniyle ilgili durum nedir?"

"Benim olduğumu nereden bildin büyükbaba?" Mo Yan hafifçe şaşırmış bir halde soluk soluğa kaldı.

"Hımm, tüm aile içinde kapıyı bir kez bile çalmadan odama girmeye cesaret eden tek kişi sensin. Senden başka kim olabilir, sevgili torunum," diye azarladı Gu Yue Mo Chen, ancak yüzünde endişe ve sıcaklık izleri vardı ve Mo Yan’a gülümseyerek baktı.

Mo Yan dudak büktü. "Konu üzerine titremeye gelince, aslında küçük kardeşine daha çok tapıyorsun. Ancak geleceğin aile reisi olduğu için ona karşı daha katı davranıyorsun, bu yüzden diğerleri ona olan ilgini hissedemiyor."

Bir süre sonra sordu: "Büyükbaba, küçük kardeş dayak yedi! Ona sordum ve durum hakkında yalan söyledi, bu yüzden size sormaktan başka çarem kalmadı."

Gu Yue Mo Chen’in yüzü ciddileşti. "Soruma cevap vermedin." Fırçasını yere bıraktı ve oturdu.

Mo Yan isteksizce, "Kurtların yuvası neredeyse doldu, dolayısıyla mevcut üreme hızına göre, bu yıl bir salgın olmayacak olsa da, gelecek yıl dağ köyümüzde kesinlikle bir kurt dalgası olacak" dedi.

Gu Yue Mo Chen tekrar sordu, "Genelde her 3 yılda bir salgın olur, bu yüzden bu sürpriz değil. Ancak, bu yığının içinde kaç tane Gök Gürültüsü Tacı Kurdu var?"

"Üç civarında."

Gu Yue Mo Chen kendini güvende hissederek başını salladı. Gök Gürültüsü Tacı Kurtları sürünün başıydı ve bir salgın sırasında başa çıkılması en zor olanlarıydı.

Qing Mao Dağı’nda üç klan köyü olduğu için üç çok büyük bir sayı değildi. Her köy bir kurtla başa çıkabilir ve salgının baskısı büyük ölçüde azalırdı.

"Büyükbaba, küçük kardeşimin meselesini henüz bana anlatmadınız!" Mo Yan yine devam etti.

"Sanırım sana söylememin bir önemi yok ama dayak yedi. İlki yedi gün önceydi, ikincisi ise bugün oldu. Okul kapısının önünde oldu ve her iki olayda da yere yığılıp bayılana kadar dövüldü." Gu Yue Mo Chen gülerek cevap verdi.

"Kimde benim küçük kardeşimi dövecek cesaret var?" Mo Yan gözlerini kocaman açarak baktı.

"Mo Bei’nin Fang Yuan adında bir sınıf arkadaşı. Gerçekten iyi dövüşür..." Gu Yue Mo Chen kıs kıs güldü.

Gu Yue Mo Yan’ın gözleri büyüdü ve şaşkınlıkla, "Büyükbaba, ne diyorsun sen? O senin kan bağın olan torunun!"

Gu Yue Mo Chen torununa derin derin baktı ve anlamlı bir şekilde konuştu, "Mo Yan canım, sen bir kızsın, bu yüzden anlamayabilirsin. Yenilgi ve aşağılanma yalnızca gelişim için itici güç görevi görür. Başarısızlık olmadan kişi asla gelişemez ve gerçek, olgun bir adam haline gelemez."


"Mo Bei yenildi ve bu onun kendi başarısızlığı. Uyandığında öğretmenlerden dövüş teknikleri isteyecek. Bu bir tür gelişmedir ve bu gelişme de onu yenerek farkına varmasını sağlayan Fang Yuan’dan gelir. Kız kardeşi olarak, kardeşinizi gerçekten önemsiyor ve korumak istiyorsanız, onun gelişimine müdahale etmemelisiniz. Fang Yuan sadece C sınıfı yeteneğe sahip bir çocuk, Mo Bei ise B sınıfı yeteneğe sahip. Biz onu desteklerken, Fang Yuan’ın üzerine basacak ve sonunda onu yere serecektir."

"Bu rakibi Mo Bei’ye bırakın. Bir kadının hayatında bir aileye ve bir sevgiliye ihtiyacı vardır. Ama bir erkek için aile bir gereklilik değildir, yine de bir rakipten yoksun olamaz. Fang Yuan’la sorun çıkarma, beni duyuyor musun? Bu gençler arasındaki bir mesele. Eğer karışırsan, bu zorbalık olarak algılanır. Kuralları bu şekilde çiğnemek Mo ailemizin hor görülmesine neden olur."

Mo Yan soluk soluğa kaldı ama Gu Yue Mo Chen’in bakışları altında sonunda başını eğdi. "Evet büyükbaba, torununuz anlıyor."

Çalışma odasından sendeleyerek çıktı ama Gu Yue Mo Chen bile fark etmedi - gözleri uğursuzca parlıyordu.

"Büyükbaba, bu senin torununu sevme şeklin. Benim de Mo Yan olarak kendi yöntemlerim var." Mo Yan’ın kalbinde çoktan farklı planlar vardı.

......

Hanın yemek salonunda birkaç masa doluydu ve insanlar yemek yiyordu, bu nedenle ortam oldukça canlıydı. Bir ya da iki garson masalar arasında dolaşarak yemekleri hızla servis ediyordu.

Fang Yuan pencerelere yakın bir masaya oturdu. Birkaç yemek sipariş etti ve pencereden dışarı bakarken yemeğini yedi.

Dışarıya baktığında, gün batımı yavaş yavaş yanan bir ateş gibi görünüyordu.

Güneşin yarısı çoktan batmıştı; topraklara özlemle bakıyordu, güneşin isteksizliğinin ardından gelen parıltısı.

Dağların çok yukarısı, sızan akşam karanlığıyla çoktan örtülmüştü. Yakınlardaki sokaklar evlerine gitmekte olan insanlarla doluydu. Bazıları çıplak ayaklı, bazıları çamurlu çiftçiler, bazıları ot toplayıcıları, bazıları dağ sülünleri, yaban domuzları ve diğer hayvanları tutan avcılar ve bazıları da Gu ustalarıydı. Mavi bir üniforma giymişlerdi, temiz ve canlı görünüyorlardı, bir kafa bandı ve bir bel kemeri görünümlerini tamamlıyordu.

Kemerin özel bir işlevi vardı, Birinci Derece Gu Ustaları için mavi bir kemerdi. Ön tarafında bronz bir plaka vardı ve "1" rakamı görülebiliyordu. İkinci Kademe Gu Ustalarının kemeri kırmızıydı ve ortasındaki çelik plakada "2" rakamı görülüyordu.

Pencerenin kenarında oturan Fang Yuan, altı ila yedi Birinci Derece Gu Ustası olduğunu ve bunların çoğunlukla genç erkekler olduğunu gözlemledi. Ayrıca orta yaşlı bir adam olan ikinci derece bir Gu Ustası da vardı.

Üçüncü Kademe Gu Ustalarına gelince, onlar aile büyükleriydi. Dördüncü rütbe ise klan başkanı, köyün efendisi olurdu.

Beşinci Seviye Gu Ustalarına pek rastlanmazdı ve Gu Yue klanının tüm tarihi boyunca bu seviyeye ulaşan yalnızca birinci nesil klan başkanı ve dördüncü nesil klan başkanı vardı.

"Aslında bir klanın gücünü öğrenmek çok basittir. Sadece köyde bir yer bulun, yerleşin ve birkaç saat boyunca insanları gözlemleyin, kaç tane birinci ve ikinci seviye Gu Ustası olduğuna bakın, böylece klanın gücünü ve zenginliğini görebilirsiniz." Fang Yuan 500 yıllık bilgi birikimiyle bir sonuca vardı.

Gu Yue köyünü örnek alarak, sokaklarda yürüyen yaklaşık yirmi kişi vardı ve bunların altısı Gu Ustasıydı. Bu altı kişi içinde, ikinci seviye bir Gu Ustası olma ihtimali %50’ydi.

Bu güç ve sermaye ile Gu Yue Klanı, Qing Mao Dağı’ndaki en iyi kaynak konumlarından birini tekeline almayı başardı. Ancak dağ, Güney Sınırı’nın tüm alanı içinde sadece küçük bir köşeydi. Gu Yue Klanı sadece orta-alt seviye bir klan olarak kabul edilebilirdi.

"Yetişim uygulamama daha yeni başladım ve birinci seviye başlangıç aşaması ile Güney Sınırı’nda dolaşacak yeterliliğe bile sahip değilim. Dünyada daha fazla dolaşabilmek için en az üçüncü seviye yetişim uygulamasına ihtiyacım var." Fang Yuan yemeğini yerken iç çekti.

Qing Mao Dağı çok küçüktü; onun hırslarını barındıramazdı ve oradan ayrılmaya kararlıydı.

"Haha, Gu Yue Fang Yuan, sonunda seni buldum!" O anda, orta yaşlı bir adam yaklaşırken sinsice güldü.

"Hmm?" Fang Yuan hafifçe döndüğünde sarımsı bir cilt tonuna ve sarkık kaşlara sahip bir adam gördü, ancak adamın devasa bir vücut ölçüsü ve gelişmiş kasları vardı. Kollarını kavuşturmuş bir şekilde Fang Yuan’a doğru birkaç adım attı ve hala yemeğini yemekte olan gence gururla baktı.

"Fang Yuan, başını büyük bir belaya soktun, bunu biliyor musun? Heh heh heh, Mo ailesinin genç efendisine vurmaya cüret ettin ve şimdi genç hanımımız seninle hesaplaşmak için burada." Orta yaşlı adam sürekli kıs kıs güldü. Sürekli olarak Fang Yuan’a baktı ve belli belirsiz tehditkâr bir aura yayarak onu ölçüp biçti.