Şu an evin dışında bir şeyler oluyordu, sesiz ve huzurlu gecenin karanlığında bir hareketlilik vardı. Ademin yaktığı ateşin ışığı ve dumanın kokusu bazı şeyleri harekete geçirmişti gecenin zifiri karanlığında bir çift kırmızı dört çift kan kırmızı parlayan göz ademin bulunduğu eve kitlenmişti ve yavaşça oraya doğru ilerliyordu. ....
 
Bu dört çift gözde açıkça görülebilen bir dehşet ve şiddet havası vardı, adem hala derin uykusuna dalmıştı yaşadığı onca olay onu yormuştu ve uzun süredir ilk kez pek rahat olmasa da sıcak bir uyku çekiyordu. Dört gözlü yaratık sinsice eve yaklaştı ve ateşi ve yanında yatan ademi gördü ve o ana gözlerindeki dehşet açıklanmaz bir şekilde büyüdü sanki uzun bir açlık çektikten sonra av gören kurtlar gibi ademe kitlendi ve aniden uzun sivri pençelere sahip kolunu ademe doğru bir mızrak edasıyla savurdu ama adem buna hazırlıklıymış gibi elindeki bir demir parçasıyla gelen pençeyi karşıladı.
Aslında adem gerçekten çok derin bir uykudaydı güzel rüyalara dalmışken sanki aniden korkunç bir kabus görmüşte uyanmış gibi aniden gözlerini açtı sanki bir şeyler onu izliyordu böyle bir hisse kapılmıştı, ademin vücudunda gelişen tek şey gücü ve hızı değildi hisleri ve duyuları da keskin bir şekilde gelişmişti ve bu duyular şuana ona bir ölüm kalım krizinde olduğuna dair resmen çığlık atıyordu.

Adem gözlerini açtığında ilginç bir şeklide çok sakindi, ilk kararı dikkat çekmemek oldu ne tür bir şeyin geldiğini bilmiyordu  beklide hiçbir şey yoktu sadece paranoya yapıyordu ama dikkatli olmakta fayda vardı. Eğer gece gelen bir yaratıksa kesinlikle bir avcı olmalıydı ve bu çorak ortamda bir av bulmuştu ve bu av ademdi. Doğada hiçbir avcı yenemeyeceği bir ava saldırmaz yani ademi gözüne kestiren bir şey varsa bu ademi alt edebileceğini düşündüğü gösteriyordu.
Adem etrafına dikkatlice etrafına baktı yanında yanan ateşin ışığı hala tüm odayı aydınlatıyordu ve biraz yanında bir uzun metal parça parıldıyordu adem dikkatlice yapabileceği en az hareketle bu metal çubuğu eline aldı ve hareketsiz kalmaya devam etti.
 Tamda beklediği gibi aniden bir şey duvar dan fırladı ve ademin üstüne doğru atladı bir kurt kadar büyük başının yanlarında iki boynuzu ve bir örümceğin kafasındaki gibi sıralanmış dört gözü olan kocaman bir tavşanımsı bir şey şuan ademe saldırıyordu.
Adem kendisine gelen pençeyi elinde ki demirle karşıladı ve uzandığı yerden yan tarafa yuvarlanarak atlattı ve  ayağa kalktı şok olmuştu dört gözlü, boynuzlu ve bir kurt büyüklüğünde bir tavşan mı?

Gülse mi ağlasa mı bilmiyordu canavarımsı bir tavşan tarafından av olarak görülüyordu. zaten duygusal bir baskı altındaydı o an bir duygu boşalması yaşadı tüm sinirini acısını korkularını tavşanın üzerine boşalttı elinde ki çubukla delicesine tavşana doğru koşmaya başladı gözü dönmüştü artık. Tavşan ademe doğru tekrar bir hamle yaptı.

Hiçte ot veya sebze yemek içinmiş görünmeyen sivri dişlerle dolu ağzını sonuna kadar açtı ve ademin boynuna doğru bir hamle yaptı. Adem gelişen refleksleri ve hızıyla bile bundan zar zor kaçındı bu tavşan karşısında gücünün ve hızının bir önemi yoktu o da adem kadar çevik ve güçlü görünüyordu.

Adem bunu karşıladığı ilk pençe darbesinden hissetmişti şanslı ki elindeki metal çubuk da normal bir metal değilmiş gibi görünüyordu. Bir kayayı rahatça parçalayabilecek o pençeye dayanabilmişti. Adem yede bir tur yuvarlandıktan sonra kendini ateşin yanında buldu ve yerde yana bir tahta parçasını eline aldı ve tavşana doğru savurmaya başladı görünüşe göre her hayvan gibi bu yaratıkta ateşten biraz korkuyordu.

Adem bu korkunç yaratığın karşısında ne yapacağını düşünürken etrafta koşturuyordu tavşan aralıksız bir şekilde ataklarını sürdürüyordu ve sinsi bir avcı edasıyla ademi yavaşça bir köşeye sıkıştırdı. Artık ateşi çokta  umursamıyordu, evet doğal içgüdüleri ona ateşten uzak durmasını söylüyordu ama  oda çok açtı kaç gündür dışarıdaki zehirli otlar dışında bir şey yememişti ve uzun süre sonra böyle kocaman bir av bulmuştu nasıl kolayca bırakabilirdi ki.
Adem tamamen köşeye sıkıştıktan sonra son bir hamle ile pençelerini ademe doğru savurdu ve ademin üstüne atladı ve ademe hızla çarptı. Adem tavşanın kocaman ağzını elindeki çubukla durdurdu ama bir pençesi hala ademin karnına doğru saplandı tavşan ve adem, ademin arkasındaki duvara sertçe çarptılar ve duvarı yıktılar.

Duvarın arkasında büyük bir boşluk vardı ve ikisi de boşluğa doğru düştü. Adem şanslıydı düşerken kıyafetleri deliğin kenarındaki demirlere takıldı ve adem asılı kaldı tavşan ise sert bir şekilde zemine çarptı ve büyük bir ses çıkardı adem biraz zorlanarak yukarı tırmandı ve kendini geri çekti ve delikten uzaklaştı biraz nefes aldıktan sonra deliği gözlemledi aşağıdan artık bir ses gelmiyordu, bir süre  daha bekledi o sesten sonra tavşan ölüş olmalıydı ama emin değildi.
Tekrar ateş yaktığı odaya gitti ve bir parça ucu yanan bir tahta aldı ve deliğe doğru tuttu çok dikkatliydi tavşan ölmemiş olabilirdi kafasını yavaşça uzattı ve aşağı baktı çok şanslıydı tavşan karnına geçmiş bir direkle aşağıda kanlar içinde duruyordu ölmüştü.

Alt kattaki odanın içinde zeminde sabit ve dikey bir şekilde duran elindekine benzer bir çubuk bir mızrak gibi tavşanın karnına saplanmıştı ve tavşanı oracıkta öldürmüştü. Bunu gördükten sonra olduğu yerde diz çöktü, az önce yaşadığı o sinir patlaması artık geçmişti ve üzerine bir yorgunluk aktı ve artık hareket etmesini zorlaştırdı  ama yine de uyuyamazdı ya etrafta daha fazlası varsa.
Hemen gidip ateşi söndürdü ve evin üst katına çıktı, içinde bulunduğu ev dışarıdan lüks ve iki katlı görünüyordu şimdi tavşan sayesinde birde bodrumu olduğunu öğrendi. Hızla üst kata çıktı ve bir köşeye gizlendi. Elindeki demir çubuğu sımsıkı tutuyordu artık sadece sabaha beklemeliydi….