Tate no Yuusha no Nariagari (Ligth Novel)

[font=Lato, sans-serif]"Oooh..."[/font]
[font=Lato, sans-serif]Hayranlık dolu bir ses beni kendime getirdi.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Yerime oturduğumda, görüşümü dolduran, cüppeli bir grup adam, şaşkın ifadelerle yönüme bakıyorlardı.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Ne?"[/font]
[font=Lato, sans-serif]Cüppeli erkeklerin bakış açısını takip ederek, durumu kavramakta güçlük çeken üç kişi daha buldum.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Düşünürken başımı eğdim: Ne oldu?[/font]
[font=Lato, sans-serif]Bir süre önce mahalle kütüphanesindeydim… şimdi neredeydim?[/font]
[font=Lato, sans-serif]Huzursuzca çevremi kontrol ettim ve bulduğum tek şey her yönde tuğla duvarlardı.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Yani burası tuğladan mı yapılmış? Daha önce böyle bir yer gördüğümü hatırlamıyordum. Kesinlikle kütüphane olamazdı.[/font]

Altımda bir sunak ve floresan boya ile boyanmış çeşitli geometrik desenler vardı.
Bir fantezi ortamında sihirli halkaların veya simya formüllerinin nasıl görünebileceğine benziyorlardı. Verdikleri bu tür bir titreşimdi.
[font=Lato, sans-serif]Ve sunağın tepesinde dördümüz duruyorduk.[/font]
[font=Lato, sans-serif]İşin özü bu… ama neden bana bağlı bir kalkanım var?[/font]
[font=Lato, sans-serif]Kalkan mükemmel uyuyordu ve garip bir şekilde hafifti. Bana neden yapıştığı konusunda endişelenerek tüm gücümle kalkanı yere çarptım ama kolumdan çıkmayı reddetti.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Bu yer nerede?"[/font]
[font=Lato, sans-serif]Kılıcı olan adam endişesine yenik düştü ve cüppeli adamlardan birine sordu.
“Ooh, lütfen cesur kahramanlar! Lütfen bir şekilde bu dünyayı kurtarın!”[/font]
[font=Lato, sans-serif]""""NE!?"""""[/font]
[font=Lato, sans-serif]Hepimiz oybirliğiyle söyledik.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Bununla ne demek istedin?"[/font]
[font=Lato, sans-serif]Bu klişe çizgide neydi? Sanki daha önce bir web romanında okumuşum gibi hissettim.[/font]

[font=Lato, sans-serif]"Pek çok şey oldu ve belirli koşullar tarafından yönlendirilen haklı nedenimiz nedeniyle, eski bir büyüyle siz cesur Kahramanları çağırabildik."[/font]
[size=1][font=Lato, sans-serif](Bu bölüm size Re:Library tarafından sağlanmıştır)
(Çevirmenlere takdirinizi göstermek ve içerik hırsızını desteklemeyi bırakmak için lütfen Re:Library'yi ziyaret edin!)[/font][/size]
[font=Lato, sans-serif]"Çağrılı."[/font]
[font=Lato, sans-serif]Mhmm. Söz bu. Bu durum için şok edici bir açıklama yapma şansı tuhaf bir şekilde yüksekti. Ama şimdilik, neler sunabileceğini görmek için hikayelerini dinlemeye devam edeceğiz.[/font]
[font=Lato, sans-serif]“Bu dünya şu anda küresel bir kriz durumuyla karşı karşıya. Cesurlar, lütfen bize gücünüzü verin."[/font]
[font=Lato, sans-serif]Cüppeli adam bunu söylerken bize derinden eğildi.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Şey... Bu biraz ani oldu-"[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Ne acı."[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Öyle mi?"[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Eski dünyama geri dönebilir miyim? Bu tür bir hikayeyi daha önce duymuştum.”[/font]
[font=Lato, sans-serif]Ben onların hikayesine dalmışken, diğer üçü beni yarıda kesti.[/font]

[font=Lato, sans-serif]Beklemek?[/font]
[font=Lato, sans-serif]Sanki yere bir mooch verir gibi eğilen bu çaresiz adama hemen bir cevap verdiler mi?[/font]
[font=Lato, sans-serif]Bu hikayenin sadece girişini duyduktan sonra silahı atladılar.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Ben sessizce düşünürken diğer üçü de bana yoğun bir şekilde bakıyorlardı.[/font]
[font=Lato, sans-serif]…Onlara yarım bir gülümseme gönderdim. Zaman geçtikçe odadaki gerilim hassas bir seviyeye yükseliyordu.
Siz gerzekler gerçekten mutlu değil misiniz?[/font]
[font=Lato, sans-serif]Peki, bu aziz, dünyayı sıçratan bir rüya burada gerçek değil mi…[/font]
[font=Lato, sans-serif]Tutumların oldukça klişe, değil mi? Ama dostlar, onları duymanız gereken kısım burası.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Bizi rızamız olmadan çağırdığınız için siz suçlu değil misiniz?"[/font]
[font=Lato, sans-serif]Lise öğrencisi gibi görünen kılıçlı adam kılıcını cüppeli adamlara doğrulttu.[/font]
[size=1][font=Lato, sans-serif](Bu bölüm size Re:Library tarafından sağlanmıştır)
(Bunu başka sitelerden okuyorsanız bu içerik çalınmış demektir. Lütfen sitemizi ziyaret ederek bize destek olun.)[/font][/size]
[font=Lato, sans-serif]“Örneğin, sadece dünya barışı için savaşıp eski dünyamıza eli boş dönmeyeceğiz, değil mi?”[/font]

[font=Lato, sans-serif]Fiyonklu adam cüppeli adamlara doğru kaşlarını çattı.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Siz kendi planlarımızı pek dikkate almıyorsunuz, değil mi? Ne sunmanız gerektiğine bağlı olarak, bunun yerine bu dünyanın düşmanı olabiliriz, anladınız mı?”[/font]
[font=Lato, sans-serif]Demek olan buydu. Sosyal konumlarını teyit ettikten sonra haraç talep ediyorlardı.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Bu adamlar oldukça maço, çok anlamlı bir bölümde kaybettiğimi hissettim.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Öncelikle, hepinizin kralla bir görüşmeniz olmasını istiyorum. Ödülünü o zaman tartışabiliriz.”[/font]
[font=Lato, sans-serif]Cüppeli adamların temsilcisi bize rehberlik etmek için ağır görünümlü kapıyı açtı.[/font]
[font=Lato, sans-serif]“…Sanırım yardım edilemez.”[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Doğru."[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Ah, tanışacağımız adam değişiyor, ama bahse girerim hikaye hala aynı."[/font]
[font=Lato, sans-serif]Maço grubu, takip etmeden önce kendi sonuçlarına vardı. Ben de aceleyle arkalarından gittim.[/font]

[font=Lato, sans-serif]Karanlık odadan çıktık ve taştan yapılmış bir koridordan geçtik.[/font]
[font=Lato, sans-serif]…Nedenini merak ediyorum? Buradaki atmosferin sadece 'lezzetli' olarak tanımlanabilmesi, sınırlı kelime dağarcığımdan mı kaynaklanıyor?[/font]
[font=Lato, sans-serif]Pencereden dışarıdaki manzaraya bir göz atarken nefesimiz kesildi.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Ufukta uzanan, Orta Çağ Avrupa'sından bir kasabaya çok benzeyen bir kasaba görülebiliyordu.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Önümüze serilmiş şehir manzarası karşısında fazlasıyla büyülenmiş halde koridorda yürüdük ve kısa sürede seyirci odasına ulaştık.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Hou, bu adamlar Kadim Kahramanlar mı?"[/font]
[font=Lato, sans-serif]Seyirci salonundaki tahtta, geldiğimizde bizi değerlendirmeye başlayan gururlu bir dede oturuyordu.[/font]
[size=1][font=Lato, sans-serif](Bu bölüm size Re:Library tarafından sağlanmıştır)
(İçerik hırsızına hayır deyin!)[/font][/size]
[font=Lato, sans-serif]Nedense izlenimimiz pek iyi değildi…[/font]
[font=Lato, sans-serif]Şahsen başkalarının botlarını yalama eyleminden nefret ederim.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Ben bu ülkenin kralıyım, Aultcray. Melromarc'ın otuz ikinci hükümdarı. Cesurlar, lütfen başınızı kaldırın.”[/font]

[font=Lato, sans-serif]Aşağıya bakmıyordum bile! Kahretsin, bunu ⓑⓐⓢⓣⓐⓡⓓ yumruklamak istedim ama şimdilik bunu yapmaktan kaçınacağım.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Sanki ilk karşılaşmamızda üstünmüş gibi konuşuyor, sanırım o bir kral olduğu için elinden bir şey gelmiyordu.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"O halde şimdi durumumuzu açıklayalım. Bu ülke ve dahası tüm dünya ölümüyle karşı karşıya.”[/font]
[font=Lato, sans-serif]Kralın hikayesini özetlemek için.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Şu anda, bir zamanlar ölüm sözleri önceden bildirilmişti. Bu dünya, bir gün her şeyi mahvedecek olan felaket dalgaları tarafından saldırıya uğrayacak. Dünyayı kurtarmak için, bu dalgalar dağılmadan önce püskürtülmelidir.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Bu dönem, ölüm sözlerine göre kehanet edilen yılı işaret ediyor.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Durmadan damlamaya devam eden dev, eski bir kum saati var. Dalgaların ne zaman geleceğini tahmin etme yeteneğine sahiptir ve bir ay önce uyarıya başlamıştır. Efsanelere göre her dalga kabaca birer aylık aralıklarla gelecek.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Başlangıçta, bu ülkenin sakinleri kehanet hakkında fazla endişe göstermediler. Ancak kum saati ilk dönüşünü tamamlamıştı ve tam ölüm sözlerinde söylendiği gibi bir felaket dalgası meydana geldi.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Bu ülkede, Melromarc'ta, korkunç ve acımasız iblislerin büyük miktarlarda sızdığı bir boyut çatlağı ortaya çıktı.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Diğer maceracılar ve şövalyeler onları zar zor geri püskürtmeyi başardı. Ancak, bir sonraki gelen dalga daha da güçlü olacaktır.[/font]

[font=Lato, sans-serif]Sanki en kötü senaryo gerçekleşmek üzereydi.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Bu hızla, felaket geri püskürtülmeyecek.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Durumlarının ana taslağı buydu.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Bu arada, efsanevi silahlarımızın bizim için dilleri tercüme etme yeteneği varmış gibi görünüyordu.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"İkileminizi anlıyorum. Ama bizi ücretsiz el emeği yapmaya çağırma hakkını sana kim verdi?”[/font]
[size=1][font=Lato, sans-serif](Bu bölüm size Re:Library tarafından sağlanmıştır)
(Çevirmenlere takdirinizi göstermek ve içerik hırsızını desteklemeyi bırakmak için lütfen Re:Library'yi ziyaret edin!)[/font][/size]
[font=Lato, sans-serif]"Bu çok uygun bir hikaye."[/font]
[font=Lato, sans-serif]“… Öyle olsa bile, bencillik falan filan değilim ama bu dünya mahvolacaksa bırakın yok olsun. Bu konu bizi ilgilendirmiyor” dedi.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Karşımdaki kişi sesli bir şekilde güldü. Sen de o kalbinin içinde sevinçten gizlice zıplamıyor musun ahbap?[/font]
[font=Lato, sans-serif]Pekala, sanırım bu durumdan ben de yararlanacağım.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Elbette, sana yardım etmek gibi bir zorunluluğumuz yok. Sonunda bizim için sadece verimsiz bir emek olacak. Ve barış geldiğinde hiçbir şey olmamış gibi 'güle güle' diyeceksiniz. Böyle üzücü bir sonucun oluşmasını önlemek için sizden bir çeşit sigorta duymak istiyorum. Elbette bize sunacak bir şeyin vardır, değil mi?”[/font]

[font=Lato, sans-serif]“Fum...”[/font]
[font=Lato, sans-serif]Kral, vasalına bir bakış gönderdi.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Elbette Cesurları çabaları için tamamen ödüllendirmeyi planladık."[/font]
[font=Lato, sans-serif]Ben dahil, Kahramanlar yumruklarını sıkarak cesur bir poz verdi.[/font]
[font=Lato, sans-serif]İkramiye! Müzakerelerin ilk aşaması tamamlandı.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Davanıza parayla yardım etmek için zaten düzenlemeler yapmıştım. Ve elbette, Cesur Kahramanlar dünyamızı koruyacağı için barınma gerekli. Bu amaçla, siz Cesurlar'ın dinlenmesi için şimdiden uygun bir yer hazırladım."[/font]
[font=Lato, sans-serif]“Eh~… Bunların hepsi iyi ve güzel vaatler o zaman.”[/font]
[font=Lato, sans-serif]“Yine de bu kadar evcilleştirilebileceğimizi düşünme. Bizim haydutlara dönüşmemizi istemiyorsan işbirliğine devam etmen gerekecek.”[/font]
[font=Lato, sans-serif]"… Doğru."[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Doğru~"[/font]

[font=Lato, sans-serif]Bu adamların nesi vardı? Hep insanlara tepeden bakmak.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Şu anda acil tehdit, krallığın düşmanı olmamızdı.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Pekala, her şeyin üstünde kalmalıyız, yoksa tüm çabalarımız boşuna olacak ve bunu gösterecek boş ceplerden başka bir şey olmayacak.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Peki o zaman Kahramanlar. Her birinizin adını duyalım.”[/font]
[font=Lato, sans-serif]Bir saniye bekle. Bu tıpkı bir süre önce okuduğum “Dört Cennetsel Silahın El Kitabı” kitabı gibi değil miydi?[/font]
[font=Lato, sans-serif]Kılıcımız, mızrağımız, yayı ve kalkanımız var.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Tesadüfen, biz de Kahramanlar olarak adlandırıldık. Yani bu, kitabın dünyasının içine çekildiğimiz anlamına gelmiyor mu?[/font]
[font=Lato, sans-serif]Kılıç Kahramanı öne çıktı ve kendini tanıtmaya başladı.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Adım Amaki Ren. 16 yaşında, liseli."[/font]
[font=Lato, sans-serif]Kılıcın Kahramanı, Amaki Ren. İlk izlenimler: Onu en iyi bishounen lise öğrencisi tanımlar.[/font]

[font=Lato, sans-serif]Yüz hatlarına çok dikkat etmişe benziyordu. Biraz kısa olmasına rağmen, sadece 165cm kadardı.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Bu adam çapraz giyinirse, kimse onun bir kız olduğundan şüphe etmezdi. Mükemmel bir tuzak. Kısa kesilmiş saçları açık kahverengiydi. Uzun, arduvaz gözleri ve beyaz teni, nedense serin bir hava veriyordu.[/font]
[font=Lato, sans-serif]İnce bir kılıç ustasına benziyordu.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Tamam, sıradaki gerçekten senin olacak. Benim adım Kitamura Motoyasu. Bu yıl 21, üniversite öğrencisi.”[/font]
[font=Lato, sans-serif]Mızrak Kahramanı, Kitamura Motoyasu. İlk izlenimler: Kaygısız birine benziyordu ama gerçek bir erkek havası veriyordu.
Kaybettim. Yüzü yakışıklı bir adam için bile fazla saftı. En az bir veya iki kız arkadaşı, deneyimli bir playboy olarak imajı buydu.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Atkuyruğu takıyordu: Bir erkeğe uymayan bir saç modeli, yine de bir şekilde onun için uygun görünmüyordu.
O şefkatli bir ağabeye benziyordu.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Sıra bende. Benim adım Kawasumi Itsuki. Şu anda 17, başka bir lise öğrencisi."[/font]
[font=Lato, sans-serif]Yay Kahramanı, Kawasumi Itsuki. İlk izlenimler: Piyano derslerinden hoşlanan çekingen bir çocuk.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Kısacık bir hayat sürüyor gibiydi ama aynı zamanda güvenilir, inatçı bir güce de sahipti. Aurası oldukça belirsiz ve gizemliydi.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Birkaç kıvırcık saç teli onu dalgalı perma saç stiline sahipmiş gibi gösteriyordu.[/font]

[font=Lato, sans-serif]Uysal bir erkek kardeş hissi verdi.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Herkes Japon görünüyordu. Tüm yabancı ortam ile oldukça şaşırtıcıydı.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Eyvah, sıra bana gelmişti.[/font]
[font=Lato, sans-serif]“Ve son olarak, ben Iwatani Naofumi. 20 yaşında, üniversite öğrencisi.”[/font]
[font=Lato, sans-serif]Kral rasgele bana baktı.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Omurgamdan tuhaf bir his geçti.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Fum. Ren, Motoyasu ve Itsuki, ha?”[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Efendim, beni unuttunuz."[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Ah üzgünüm, Naofumi-dono."[/font]
[font=Lato, sans-serif]Cidden, bu yaşlı adamın bazı kısa süreli hafıza sorunları vardı. Bu sadece... Her nasılsa, kendimi burada yersiz hissediyordum; lütfen en azından beni unutma.[/font]

[font=Lato, sans-serif]"Şimdi o zaman, herkes lütfen kendi durumunu onaylasın. Aslına bakarsanız, hepinizin görsel olarak kendiniz kontrol etmenizi istiyorum.”[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Eee?"[/font]
[font=Lato, sans-serif]Sadece bu 'Durum' nedir!?[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Uhm, bunu nasıl görebilirim?"[/font]
[font=Lato, sans-serif]Itsuki çekinerek kralın rehberliğini istedi.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Pekala duh, uygun bir açıklama yapmadan 'Durum' kelimesini atıp durmuyorsun![/font]
[font=Lato, sans-serif]"Lanet olsun dostum. Sizler bu dünyaya geldikten sonra bu kadarını fark etmediniz mi?”[/font]
[font=Lato, sans-serif]Ren, meslektaşlarının cehaleti karşısında tamamen şok oldu.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Ne bileyim ben! Sanki, tam olarak fark etmem gereken şey neydi, senin yüzün müydü?[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Her neyse, görüş alanının köşesindeki o simgeyi görüyor musun?"[/font]

[font=Lato, sans-serif]"Eee?"[/font]
[font=Lato, sans-serif]Bunu söylediğinde, görüş alanımda garip, loş bir simge fark ettim.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Aklını buna odakla ve göreceksin."[/font]
[font=Lato, sans-serif]Pikon~ Ve sessizce yandığı için, bir tarayıcıya benzer daha büyük simgelere sahip bir tarayıcı[/font]
[font=Lato, sans-serif]PC'ler gözümün önüne geldi.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Iwatani Naofumi
Meslek: Kalkan Kahramanı Seviye 1
Ekipman: Küçük Kalkan (Efsanevi Silah), Paralel Dünyanın Giysileri
Beceri: Yok
Büyü: Yok[/font]
[font=Lato, sans-serif]Bir sürü başka veri vardı ama o kısmı atlayalım.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Yani bu 'Durum'du.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Ama bu da neydi öyle! Garip bir şekilde bir oyun gibiydi.[/font]
[font=Lato, sans-serif]“Seviye 1 ha… bu pek güven verici görünmüyor.”[/font]

[font=Lato, sans-serif]"Doğru, böyle dövüşmek mümkün mü onu bile bilmiyorum."[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Tam olarak bunu demek istedim."[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Böyle araçlar Cesur Olanlar'ın dünyasında yok mu? Bu Statü büyüsü bu dünyadaki herkes tarafından kullanılabilir ve kendimizi geliştirmeye yardımcı olur.”[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Öyle mi?"[/font]
[font=Lato, sans-serif]Gerçek bedeninizin hüneri sayısal değerlerle temsil ediliyordu ve bu sayılarla doğal olarak yükseltilebilirdi. Bu oldukça şaşırtıcıydı.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Öyleyse şimdi ne yapmalıyız? Mevcut değerlerimiz oldukça rahatsız edici görünüyor.”[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Fum. Şu andan itibaren, siz Cesur Kahramanlar, hem kendinizi hem de efsanevi silahlarınızı geliştirip güçlendirebilmeniz için öne çıkmanız gerekecek.”[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Güçlendirmek? Bu, başlangıç ekipmanımızın yeterince güçlü olmadığı anlamına mı geliyor?”[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Evet, çağrılan her Kahramanın efsanevi silahının kendi özel büyü yöntemi vardır. Bunu yaparak çok güçlü olabilirler.”[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Bu efsane, efsane şu. Bir silah olarak düzgün bir şekilde işlev görebildiği sürece silahları değiştirmemek sorun değil, değil mi?”[/font]

[font=Lato, sans-serif]Motoyasu yorum yaparken mızrağını döndürdü.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Bu gerçekten doğruydu. Ama benimki bir kalkandı. Bir silah bile değildi ve düzenli olarak yükseltilmesi gereken bir şeydi.
"Bunun şu an bir önemi yok, o yüzden sonraya bırakabiliriz. Daha da önemlisi, ihtiyacımız olan şey kendi yeteneklerimizi geliştirmek, değil mi?”[/font]
[font=Lato, sans-serif]Bu, paralel dünyalardan Kahramanların çağrıldığı acıklı bir durumdu.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Birinin pervasız duygularının derinlerden kabardığı bir gençlik baharı gibi.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Hiç bitmeyecek heyecan verici maceralarla dolu bir numaralı rüya. Silahlarına odaklanmak genellikle böyle bir duruma karışan herkes için geçerliydi.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Yani dördümüzle bir parti mi kuracağız?"[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Cesur Kahramanlar, lütfen bir dakika bekleyin."[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Ha?"[/font]
[font=Lato, sans-serif]Hemen yola çıkmamız tavsiye edilse de.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Her biriniz Cesur Kahramanlar, kendi arkadaşlarınızı toplamanız ve maceralarınıza ayrı ayrı başlamanız gerekecek."[/font]

[font=Lato, sans-serif]“Ve bunun nedeni?”[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Evet. Efsaneye göre, Cesur Kahramanlar bir araya gelerek hem sahiplerin hem de silahların büyümesine müdahale ederek efsanevi silahların birbirini reddedeceği söyleniyor.”[/font]
[font=Lato, sans-serif]“Gerçekten anlamıyorum ama birlikte hareket edersek gücümüzü artıramaz mıyız?”[/font]
[font=Lato, sans-serif]Ha? 'Efsanevi silahları bir araya toplarsak, birbirlerine yardım edecekler' gibi bir şey olması gerekmiyor muydu?[/font]
[font=Lato, sans-serif]Herkes birbiriyle bir bakış paylaştı.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Dikkat. Efsanevi silahlara sahip olanlar birleşik bir cephede birlikte çalışırlarsa, geri tepme tepkisi oluşacaktır. Bu nedenle, mümkün olduğunca bireysel hareket edelim.[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Gerçekten de öyle görünüyor..."[/font]
[font=Lato, sans-serif]Bu oyunvari açıklamanın nesi vardı?[/font]
[font=Lato, sans-serif]Tamamen oyun benzeri bir dünyaya girmiş gibiydim.[/font]
[font=Lato, sans-serif]Bu silahın kullanımları benim için uygun bir şekilde sıralandı ve çok detaylı bir şekilde anlatıldı. Ne yazık ki şu anda tamamını okumaya vaktim olmadı.[/font]

[font=Lato, sans-serif]“Kendimizi geliştirmek ve yoldaşları işe almak. Hangisi önce yapılmalı,[/font]
[font=Lato, sans-serif]Merak ediyorum?"[/font]
[font=Lato, sans-serif]“Lütfen yoldaşlarınızı hazırlama onurunu bana verin. Her halükarda, güneş çoktan batmaya başladı. Cesurlar, lütfen kendinize zaman ayırın ve gün için dinlenin. Yolculuğunuz için yarın yola çıkabilirsiniz. Bu süre zarfında, kaderinizde size eşlik edebilecek yetenekli bireyler için düzenlemeler yapacağım ve izleyeceğim."[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Çok teşekkürler."[/font]
[font=Lato, sans-serif]"Teşekkürler."[/font]
[font=Lato, sans-serif]Her birimiz teşekkürlerimizi ilettik. Ve kral bugünkü rotamızı belirleyerek dinlenmemiz için misafir odamızı hazırladı.[/font]

DISQUS - Mangaya Ait Yorumlar

*Not: Yorum Yazmadan Önce;