-Otuz Üçüncü Bölüm-

Koridorda kimse olmadığını gören LeBlaine, seraya koştu.

Yeni dikilen sedir fidelerinin altındaki toprağı kazdı.

Oldukça derin kazdı ve toprakla dolu beze gözlerini dikti.

Bezi parmak uçlarıyla ovaladığında, cildine bulaşan kiri hissedebiliyordu.

Bu, Seria'nın ödülünün yarısıydı.

Bahçıvan gibi giyinen Seria'nın bir arkadaşı fidan dikmeye geldiğinde parayı buraya gömmüştü.

Çömelirken LeBlaine'nin yüzünde mutlu bir ifade vardı.

'Şimdi, tek yapmam gereken Seria'yı güvenli bir şekilde geri getirmek.'

Yapılması gereken çok şey vardı.

Ayrıca Seria'nın "müşteriyi" takip etmesine yardımcı olması gerekiyordu, ancak işin zor kısmı bu değildi.

Dük'de ayrıca ''müşteriyi'' takip ediyordu.

Tek yapmam gereken bilgiyi Dük'ten gizlice çalıp Seria'ya vermekti.

Bir süre sonra, LeBlaine serayı terk etmeye karar verdi, koridorda yürürken birinin onu çağırdığını duydu.

''Genç hanım!''

"İşte buradasınız! Sizi arıyorduk.” dedi şık giyinmiş hizmetçiler.

''Toplantıya katılmalısınız."

Dubbled Dükü'nün düzenlediği bir toplantıydı.

"Neden katılmak zorundayım?" LeBlaine başını eğerken sorguladı.

Onun cevabı üzerine, hizmetçiler güldü ve birbirlerine baktılar.

"Bugün kendinizi ailenin bir parçası olarak tanıttığınız gün."

'Ah!'

Lea'nın dünden beri beni süslü bir şekilde giydirmesinin nedeni buydu.

Hizmetçiler Blaine'i alıp mücevherler ve güzel aksesuarlarla süslediler.

Ona renkli kıyafetler giydirdiler, saçını taradılar ve başının üstüne bir kurdele bağladılar. LeBlaine çok güzel ve sevimli görünmeye başladı.

Onu giydirmeyi bitirdikten sonra LeBlaine, Lea ile birlikte odadan çıktı ve toplantı odasına doğru yürümeye başladı. Geldiklerinde şövalyeler tarafından karşılandılar ve kapıyı açmak üzereyken LeBlaine yardım edemedi ama gergin hissediyordu.

Sertçe yutkundu ve kapı açıldığında katılımcılara bakmaya başladı.

Tanıdık yüzler vardı ama çoğu ilk kez tanıştığı insanlardı.

Tüm krallıkta en fazla etki, güç ve statüye sahip olanlardan bazılarıydı.

Ancak, en korkutucu varlığa sahip olan Dubbled Dük'üydü.

'Wow.'

Dük'ün bu kadar iyi giyindiğini ilk defa görüyordu.

Narin altın ip işlemeli bir gömlek ve birkaç onur madalyası olan lüks bir ceket giymişti. Üstünde Dubbled ailesini simgeleyen siyah aslan desenli bir pelerin vardı.

'Görünüşü gerçekten rakipsiz.'

Süslü kıyafetleri sert göğsünü ve geniş omuzlarını gizlemek için hiçbir şey yapamamıştı. İnanılmaz bir figürü vardı.

Ayrıca sakin ifadesi onu daha da çekici hale getirmişti.

'O soğuk kişiliğiyle bile hala kadınları neden kendine çekebildiğini anlayabiliyorum.'

Dükün yanında Henry ve Isaac oturuyordu.

Isaac havalı görünürken Henry olgun bir görüntüye sahipti.

Ayrıca çevrelerinde göz korkutucu bir hava vardı.

'Dükün çocuklarından beklendiği gibi ...'

Dük, "LeBlaine," diye seslendi ve herkes dikkatini bana verdi.

Düşmemek için dikkatle Dük'e doğru yürüdüm ve beni kucağına oturttu.

Beni ilk kez gören soylular şaşkınlıkla baktılar.

"Bundan sonra adın, LeBlaine Risette Dubbled."

Risette?

'Beni evlat edindin, bana soyadını verdin, ama aynı zamanda bana ikinci bir ad mı vereceksin?'

Blaine sözlerine şaşırdı, gözlerini kırpıştırdı ve diğer katılımcılar aralarında mırıldandı. Onlar da onun kadar şaşırmış görünüyorlardı.

"Ne…?"

"Risette ile ne demek istiyorsunuz, Dük?" Katılımcılardan birine sordu.

"Merhum Düşes'in adı bu!"

LeBlaine şaşkınlıkla Dük'e baktı.

'Delirdi mi ?!'

İkinci isimler genellikle ebeveynlerin, büyükanne ve büyükbabaların veya onur verici ataların adını alırdı.

Ama bu sadece ailenin çocukları içindir!

Bu, Blaine'nin gerçek çocuğuymuş gibi muamele göreceğinin bir beyanıydı.

Dük konaktan uzaktaysa tüm bilgilere erişme ve mülkü yönetme hakkı.

Çalışanların yüzlerini sertleşti.

Aniden, bazı çalışanlar seslerini yükseltti.

"Lütfen yeniden düşünün!"

''Dubbled hakkı yalnızca saf kan olanlara verilir! Kiliseden gelen bir bebeğe değil! "

"Ekselansları!"

Her şey karmakarışıktı ve LeBlaine çok utanmıştı.

'Hayır, sadece biraz yiyecek alıp, sakin bir hayat yaşayacaktım.'

Tabii ki, kilise yüzünden sürgüne gönderildiğinde onunla uğraşılmaması için güç biriktirmesi gerekecekti, yine de ... bu çok fazlaydı.

“Dyu, .. Dyuk”

LeBlaine, sözlerini geri almasını istedi ama söyleyemeyecek kadar utanmıştı.

Dük bakışlarını LeBlaine'e çevirdi ve ifadesi karardı.

"Kim kızımı korkutmaya cüret ediyor?"

Ne?

"Kızımı incitirseniz, uvuzlarınızı yerinden koparırım."

Sonra Henry ve Isaac tehditkar bir bakışla koltuklarından kalktılar.

Isaac, "Boyunlarını keseceğim," diye homurdandı.

Henry, ''Bunu bana bırak.'' diye ekledi.

ÇN: Bir dyuk ailesini nereden alıyoruz lütfen söyleyin T_T

'Onların derdi ne?'

Çalışanlar korktu ve ağızlarını kapatmaya karar verdiler.

Protesto etmek üzere olan çalışanın yüzü utanç içinde kızardı.

'Aman Tanrım.'

LeBlaine fark etti.

'Bana böyle nazik davranmaya devam edersen ne yapabilirim?'

* * *

Toplantı bittikten sonra LeBlaine odasına döndü. Sonra kanepeye uzandı ve düşünmeye başladı.

'Bu nasıl oldu?'

"Bu bir felaket, felaket!"

'Bekle….'

'Kapı daha önce kapalı değil miydi?'

Şimdi açıktı.

Odasının içinde tanıdık olmayan hizmetçiler vardı ve üniformalarının görünüşü Lea'nın üniformasına kıyasla çok daha yüksek bir statüye sahipti.

''Genç bayan, yorgun musunuz?''

''Size süt getirdim.''

''Yüce Tanrım, halı tamamen eskimiş. Lea bunu neden bildirmedi? "''

Lea ve onları takip eden diğer hizmetçiler şaşkın görünüyordu.

Lea halının çok eski olduğunu bildirmişti, ancak ona bırakmasını söyleyen bir hizmetçi hala işe yaradığını söylemişti.

LeBlaine genellikle hizmetkarlar tarafından tercih edilirdi.

'Çalışanlar sayesinde, hizmetkarlar benimle ilgilenmeye başladı. Ancak bu hizmetkarlar, yüksek statüdeki aristokratlar için çalışan kişiler. Bu yüzden bana pek ilgi göstermiyorlardı.'

Ona iyi davranan tek üstün çalışan uşaktı.

Bunların hepsi ikinci adı almasından sonra kaynaklanıyordu.

"Birkaç kıyafet ve aksesuar almam gerekecek."

''Ölçülerinizi alacağım.''

"En sevdiğiniz yiyecek ne?"

Kıdemli çalışanlar gülümsüyordu, ancak LeBlaine bu gülümsemelerin sahte olduğunu biliyordu.

Onu utanç verici olarak görmüşlerdi.

Elbette, baban tarafından sevilmek güzeldi.

Ancak, baban Dubbled Dükü ise durum farklıydı. Evlat edinilmiş bir çocuk olan o, nasıl Dubbled'lerle aynı kandanmış gibi muamele görebilirdi?

İmparatorluğun tüm gözü onun üzerinde olacaktı.

Kendini toparlamaya çalıştı.

İmparatorun aldığı önlemlerden biri, gücü korumak ve Dubbled haleflerine katı bir kriter koymaktı.

Önceki kuşakların gücü tek başına idare etme şekli bu değil miydi?

'Bu olabilir! Eğer yapabilirsem ...'

Ancak şans düşüktü.

"Şimdi tüm eşyalarınızı taşıyacağız. Batı kanadına geçerseniz, size hizmet edebiliriz. "

Lea ve hizmetçiler onun sözleriyle acı içinde kıvrandı.

"Bayana hizmet etmek bizim işimiz!"

Hizmetçiler arasında en çabuk öfkelenen Dahlia bağırdığında, baş hizmetçi kaşlarını çattı.

"Senin işin Doğu Kanadındaki soylulara hizmet etmek."

''O artık sadece bir asil değil, o bir Dubbled. Bu yüzden buraya atandık. "

Hizmetçiler sözlerine karşı çıktılar.

''Ama ona bakan bizleriz!''

"İlk başta gerçek hizmetçileri değiştirmeyi hiç söylemediler!"

"Evet! Hizmetçileri aniden değiştirirseniz, genç bayanın kafası karışacak ve ...! "

Baş hizmetçi, saçma sözlerini artık duymak istemiyormuş gibi kollarını kavuşturdu.

''Bayanın önünde sesini yükselttin. Böyle davranmayı nerede öğrendin? "

LeBlaine gözlerini kıstı ve hizmetçilere boş gözlerle bakmaya devam etti.

'Sadece beni rahat bırakamaz mısınız?'

Başını iki eliyle kavradı, yatağına uzandı ve inledi.

* * *

-Dyuk'un ofisinin içinde-

Vikont Dubos, "Bugün yaptığınız aceleci bir hareketti, Ekselansları. Soyluların gözleri genç bayanın üzerinde olacak. "

Dük ceketini uşağa verdi ve ona bir cevap verdi, "Ee?"

“Ha?”

Dubbled Dükü sandalyesine oturdu, bacak bacak üstüne attı ve '''Müşterinin' içeriden mi yoksa dışarıdan mı geldiği henüz açıklanmadı." dedi.

"Bu doğru."

"Eğer bir yabancıysa, tüm gözler LeBlaine'nin üzerindeyken kendilerini kurtarmaya çalışacaklar."

"Ama içeriden iseler, daha büyük bir tepkiyle karşılaşacaklar."

"Düşes Risette’nin ölümünün arkasındaki gerçek neden nedir?" dedi Vikont Dubos.

Düşes, ebeveynleri veya akrabaları olmayan isimsiz bir aristokrattı.

Dük, Düşeş'i korumak için onu tam bir gizlilik içinde tutmuştu.

Sadece sosyal partilerde değil, malikanede de sadece birkaçı onun yüzünü görmüştü.

Muhafızı da mükemmeldi. Mevcut Dubbled’in seçkin şövalye lideri ve o zamanın en güçlü büyücüsü olan adam, onu ara vermeden korumakla görevlendirilmişti.

Ne yazık ki, ölmüştü.

Herkesin doğal bir ölüm olarak bildiği ölümü aslında bir cinayetti.

Sanki Dük, yeni kızına Düşes'in adını vererek aynı numaralara iki kez düşmeyeceğini ilan etmek istiyor gibiydi.

Hayır, ama hepsi bu değildi.

Bölgede Dük'ün gözlerinin uzanamadığı yer yoktu.

Aynı şey, aranan suçlu Seria'nın malikaneden kaçtığı gün de söylenebilirdi. Dük, LeBlaine'nin gizlice yeraltı hapishanesine girdiğini biliyordu.

Dük kendinin çok şey bilmesinden nefret ediyordu, ancak yine de kontrolünün dışında kalan bazı alanlar vardı.

-Bölüm Sonu-

Dyuk her şeyi biliyordu. Korkutucu yeminle

-Özet Kısmı-

Gel gelelim özete. Şimdi Seria kiliseye incilin baskısının nerede olduğunu söyleyince kilise onu kaçırdı. Yani Seria ölmedi. Blaine Seria'yı yanına getirmek için bir yol bulmaya çalışıyor. Sonracığıma Dük merhum Düşes'in adını Blaine'e verdi. Çünkü Blaine'i seviyor ve karısının cinayete kurban gittiği gibi onun da ölmesini istemiyor. Herkes buna karşı çıkıyor çünkü kilisenin çocuğu onlara ihanet edebilir ve Blaine'nin çok kutsal gücü olmadığını da biliyorlar. Ancak Dük kararından dönmemekte kesin! Batı kanadı ise Dubbled ailesinin yaşadığı bir yer. Ondan daha üstün hizmetçiler Blaine'e hizmet edecek. Ancak Blaine evlat edinilmeden önce hiç bir hizmetçi ona karşı iyi değildi. Ondan Blaine onlardan hoşlanmadı. Umarım Lea ve diğer hizmetçiler hizmet etmeye devam ederler.

Diğer bölümü de bugün atmaya çalışırım.