"Bir kadın çok daha fazlasını yapabilir." Mary kısır olmasına rağmen, kimse onu lanetleyemezdi. Herkes dayandı çünkü o ülkenin prensesiydi ve yaşayacak birkaç günü kalmıştı. İmparator böyle bir kıza üzüldüğü için her şeyi yapardı. Tekrar tekrar okuduğu bir kitaptı. O kadar iyi ezberledi ki romanın içeriği gözünün önüne geldi. Bir romanda okuduklarının aksine, şimdi onun durumu haline geldiği için mantıklı düşünmek kolay değildi. Bu durumu bu noktaya getiren babası da buna içerlemişti. "Yani saçma sapan bir kontluk yapmış olmalısın." İmparatorun izniyle Kont Gray ile nişanlı olan Mary, tüm dünyaya sahip olduğunu hissetti. Herkesin imrendiği birine sahip olmanın sevinciyle Gray'in kendisini sevdiği oyununa aldandı ve yavaş yavaş hayatını kemirdi. Onu bir aptal gibi kimin boğduğunu bile bilmiyor. Eğer ondan kaçınmaya devam ederse, anlayacağını düşündü ama ısrarcı olmanın zamanı geldi. Ondan asla vazgeçmeyecek. Odada kalıp uyum sağlarken gelecekte ne yapacağını organize etti. Her şeyden önce, o değersiz Gray'in icabına bakacaktır. Onun olanı aldığı ve İmparator pozisyonunda olduğu asla görülmeyecek.
Ölüm anında ölse bile, kendi başına ölseydi başkalarının elinde ölecekti. Öldüğü güne kadar tadını çıkar, kendini insanların hafızasına kazı ve öl. “Öyleyse Mary, bundan sonra adım atacağım.” Uzun gümüş saçlarını güzelce taradı ve odadan çıktı. Her zaman alışamadığı Saray'a başını salladı. Sadece beyazla dolu olan alanı çeşitli renklerle dolmuş gibi hissetti. Yaşadığını hissetti. Elin her dokunuşu, dokunuşun ucuna, burnun ucuna değen koku, kalbini bunaltır. "Ah, yaşıyorum." Onun hayatta olduğu doğru mu? Hayatta olan Mary mi yoksa o mu? Ölen Mary mi yoksa o mu? Kolayca çözülemeyen sorular kafasını doldurur. Çok geçmeden, gereksiz düşünceleri silmek için başını salladı. Bencilce, hayatta olanın kendisi olduğunu düşündü ve nazikçe dudaklarını ısırdı. "Dışarısı rüzgarlı prenses." "Karl. Peki ne yapıyoruz? Biraz hava almak istiyorum." Onu bulan Carl koşarak onu engelledi. Hafifçe yıpranmış kıyafetlerini gören Carl, aceleyle gözlerini çevirdi. "O zaman lütfen biraz kal. Ben giyecek bir şeyler getireyim." "Hayır, yalnız kalmak istemiyorum." “…….” Acınası bir şekilde gözlerini indirdi ve Carl'ın yakasını tuttu. Carl irkildi ve dikkatlice elini bıraktı. Dikkatli olduğundan emin. Çünkü nişanlanmak üzere. Ama şimdi onun dokunuşundan kaçınmak sorun olur mu? Mary'nin dokunuşuna alıştı. Mary, Gray'e aşık olmadan önce birçok erkekle tanıştı ve aşka hasret kaldı. Unutulmamak için yalnız kalmaktan nefret eder. Ne yanlıştı ne de doğru. Mary sadece korkuyordu. "Artık beni sevmiyor musun?" Başkaları duyarsa, yemin etmek yetmez. İlişki kuracağı biri var ama başka birini kontrol ettiğine inanamıyor. Ama önemli değil. Gray ile nişanlanmıyor. Geri kalan zaman bile böyle bir adam için zaman kaybıdır. Carl daha iyi olabilir. “……O zaman en azından bunu giy. Sana eşlik edeceğim." Carl onun sorusuna cevap vermedi. Sadece dış kıyafetlerini çıkardı ve omzuna attı. Bu çok komik bir şey. Mary'yi seven çok insan var ama neden böyle bir adam? Neredeyse farkına varmadan ağzından küfredecekti. Gray'in evinden kaçınmak için bahçede Carl'la birlikte yürüdü. Carl ona neden kendisini değil de Gray'i seçtiğini sormadı bile. Mary'nin seçimine saygı duyacak kadar aşık olabilir. 'Ama özür dilerim. Beni korumaya gücün yok.' Acımasız ama gerçekti. Belki o da bildiği için ondan başka bir şey istemiyor. Onu test etmeye ve etrafta sallamaya devam etmesine rağmen kararlıydı. Sen tam bir aptalsın.
Dürüst olmak gerekirse, güç ve pozisyon onun için önemli değildi. Ama ya ölürse? O zaman buna kendi başına katlanmak zorunda. Gün oldukça ürkütücüydü. Değilse, bunun nedeni Mary'nin kendini iyi hissetmemesidir. Eski halini hatırladığı için bu soğuktan nefret ediyordu. Vücudunun büzülmesinden hoşlanmaz. Carl'a yakınlaştı ve masumca gülümsedi. "Prenses, sanırım içeri girseniz iyi olur." "Ama henüz karanlık değil." "…ancak…" Carl konuşmasının sonunu bulanıklaştırdı. Hafifçe ondan uzaklaştı ve boş yere öksürdü. Mary hava karardıktan sonra ne yaptı? Kulakları kırmızıya boyanmıştı. "Tamam hadi girelim." Onunla alay etmeyi bırakıp arkasını döndü. Carl'dan kısa bir iç çekti. Sanki duymamış gibi ileriye bakarak yürüyordu.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
