The Goddess Needs A Break! - Türkçe Çevrimiçi Oku

Genelde ergenlik dönemindeki bir erkeğe göre odası, rahatlamak için bir kutsal mekandır. Fakat odasında ilahi bir varlık varken Takei için durum farklıydı.

Uzun, sarı saçlar; kum saatine benzer ideal bir vücuttan aşağı dökülüyordu. Çorapların gizlediği ince bacaklar ve zarif bir duruş da tanrıçanın sahip olduğu şeyler arasındaydı. Birçok erkeğin kalbini cezbeden, masumiyet ve olgunluğun karışımı bir hava vardı onda. İşte bu Akari Akazawa, ilahi tanrıçanın ta kendisi.

"Vay be! Erkek bu kadar erken mi çıkma teklifi ediyor? Ne kadar da romantik bir senaryo!"

En azından, bunun ilahi tanrıça olması gerekiyordu. Takei'nin zihninde tek bir kelime yankılanıyordu: inanılmaz! Önündeki tanrıça değil, bir shoujo manga için heyecanlanan birinci sınıf liseli bir kızdı. Cesaretini toplayıp Akari'nin niyetini sordu Takei.

"Neden gelmek istedin?"

"Bir sebebi yok. Sadece canım sıkılmıştı."

"Hey..."

"Anlarsın ya. Her zaman bir tanrıça olmak gerçekten yorucu."

"Bu takma isimden hoşlanmadığını mı söylemeye çalışıyorsun?"

"Tabii ki hayır."

Takei son derece tuhaf bir şey söylemiş gibi dudaklarını büktü Akari. Takei, onun bu unvandan hoşlanmadığını öğrendiğine büsbütün şaşırmıştı.

"Tanrıça olarak her zaman insanların beklentilerine uymam bekleniyor. Dürüst olmak gerekirse, bu yorucu ve artık yapmak istemiyorum. Ne yazık ki değişmek için artık çok geç, kendim ettim kendim buldum."

Akari değişmek için çok geç olduğunu söyleyince Takei'nin zihninde şimşekler çaktı. Onun bu söylediğine karşı gelmek için yanıp tutuşuyordu. Takei, söyleyeceğini içinde tutmaya zorlanarak cesurca belirtti düşüncelerini.

"Değişmek için hiçbir zaman geç değildir."

"..."

Takei'nin bu kadar ciddi olmasına şaşırmıştı Akari. Böylesine ılımlı birisinin br başkası hakkında bu kadar tutkulu olmasını hiç ama hiç beklemezdi.

"Herkesin bir derdi var, bu kesin. Mutlu olan ve olmayan insanlar arasındaki fark, uyum sağlama ve değişme yeteneğidir. Değişmek için çaba göstermezsen bu boktan* kafanı çıkaramayacaksın. Sonuçta karar senin. Ya değişip ilerlersin ya da hiçbir şey yapmayıp problemlerin altında ezilirsin."

Takei konuştukça odadaki hava ciddileşmişti. Akari dikkatle dinledi ve bu uzun konuşmayı anladı. Bunu kalbine alıp kafasında cümleleri toparladı. Birkaç dakika sonra Akari bir sonuca varmıştı.

"Anladım..."

"İyi."

"Sorumluluğu alacak mısın?"

"Ha?"

"Beni değiştirmenin sorumluluğunu alacak mısın?"

"Eee..."

Takei ciddi bir ikileme düşmüştü. Tanrıça, kendisini değiştirmek için onun yardımını istiyordu. Onun gibi sıra dışı birine yardım edecek niteliklere sahip olup olmadığını bilmiyordu.

"Belki de sırtını yaslayacak başka birini bulmalısın. Benim o kadar faydam dokunmaz."

"Ama güvenebileceğim tek kişi sensin!"

Akari, "Lütfen bana yardım et!" dercesine rica dolu gözlerle baktı Takei'ye. Çok geçmeden, hiçbir ölümlü erkeğin, tanrıçanın ilahi halindeki cazibesine karşı koyamayacağını anladı.

"İyi, pekala. Ne yapmam lazım?"

"Sormana sevindim. Okulda bana yakın durmanı umuyordum, böylece fırsatım oldukça tanrıça olmayı bırakabilirim. Her zaman onurlu ve uyanık kalmak çok yorucu."

"Anladım. Basitçe sen kafanı dinlerken sana göz kulak olmamı istiyorsun?"

"Evet, bu ilk aşama."

"İkinci aşama ne?"

"..."

Akari aklındakini söyleyecekken utanıp çekindi. Bir müddet sonra Takei beklemekten bıkıp kabaca konuşuverdi.

"İstediğin neyse söyle."

Akari cesaretini toplayıp Takei'yi şaşkına çevirecek bir soru sordu.

"Okuldan sonra her gün uğrasam olur mu?"

"Şey..."

Takei sözün bittiği yerdeydi. Eğer birisi tanrıçanın her gün onun evine geldiğini öğrenecek olursa bitmez tükenmez kıskanç bakışların altında kalacaktı.

"Lütfeeen? Annem de babam da hep işte ve evde çok sıkılıyorum."

Tanrıça, yavru köpek gibi bakarak yalvardı. Takei'nin 999 hasar veren böyle bir komboya karşı koymasına imkan yoktu.

"Emin değilim. Benden yana sorun yok ama anneme sormak zorundasın."

"Pekala, haydi gidip soralım."

"Buna evet diyeceğinden pek emin değilim."

***

"Tabii ki evet!"

Flora, Akari'nin sürpriz isteğini hemen kabul etti. Takei, annesinin tuhaf bir insan olduğunu hatırlamasaydı duruma şaşırırdı.

"Misafirperverliğiniz için çok teşekkür ederim, bu iyiliğinize bir şekilde karşılık vereceğim."

"Gerek yok! Hep bir kızım daha olsun istemişimdir!"

Takei iyice büyüdüğü ve diğer kızı da büyümekte olduğu için Flora üzerine titreyeceği başka bir kızı olsun istemişti.

"Teşekkürler, anne."

Akari'nin hitabını duyunca Flora'nın gözleri parlamaya başladı.

"Hiç sorun değil sevgili kızım."

Akari, Flora'nın kızı olarak anılmaktan rahatsız görünmüyordu, aksine ailenin bir parçası olmaktan oldukça mutlu görünüyordu. Takei, kafasındaki senaryoyla gerçekte olan arasındaki farka bakakaldı.

Bu sıcacık olay esnasında evin ön kapısı açılıverdi.

"Ben geldim! Akşama ne yiyo-"

Takei'nin kız kardeşi Airi, gördüğü manzara karşısında eli ayağı birbirine dolaştı.

"S-S-Sen tanrıçasın. Ne işin var burada?!"

Airi, böylesi yüce bir ilahi varlığı evinde görünce diyecek bir şey bulamadı. Tamamen donakalmıştı.

Olaya açıklık getirmek gerekirse Airi, Takei ile aynı yaştaydı ve ikisi de aynı okula gidiyorlardı, bu yüzden sınıfları farklı olmasaydı Akari'yle okulda sınıf arkadaşı olabilirdi.

Böylesine popüler birisini bir anda evinde görünce dili tutulmuştu Airi'nin.

Akari, kendisine lakabıyla hitap edilince yüzünü buruşturdu, "Bana Akari diyebilir misin?"

"Tabii! Benim adım Airi Tanaka, tanıştığımıza memnun oldum Akari!"

Açıkça gergin olmasına rağmen, Airi bir diyecek bir şey bulmayı başardı. Akari bu halini fark etti ve Airi'nin sevimliliğine gülümsedi.

"Zaten biliyor olsan da kendimi yeniden tanıtmama izin ver, benim adım Akari Akazawa. Tanıştığımıza memnun oldum!"

"Umarım iyi geçiniriz. Ah, bir saniye, sen niye buradasın ki?"

"Eee... Şey..."

Akari, bir bahane uydurması için Takei'ye baktı. Takei, kulağa mantıklı gelen bir bahane üretemediğinden omuzlarını silkmekle yetindi. Airi bu bakışmadan bir şey çıkardı.

"Şimdi anladım. Sen onun kız arkadaşısın, değil mi?"

"..."

Akari ışık hızında arkasını döndü. Ne yazık ki bu, kızarmış yanaklarını ve kırmızıya dönen kulaklarını gizlemeye yetmedi.

"Bu doğru değil, ona sataşma."

Takei, Airi'nin onlarla dalga geçtiğini bildiği için bunu şiddetle reddetti.

"Benim hatam, tek tabanca gezen kardeşimin bir kız arkadaşı olamayacağını bilmeliydim."

"Hey..."

Takei buna karşı çıkmak istese de haklılık payı olduğundan bundan vazgeçti. Soğuk ve patavatsız kişiliği yüzünden kızlar ona yaklaşmazdı ama garip bir sebepten bir tanesi ona yaklaşmıştı.

Airi, annesine dönmeden önce bir müddet Akari'yi izledi.

"Çok da yanılıyor olamam, değil mi?"

"Hahahaha, çok uzun sürmez belki."

Takei ikisinin fısıldaştığını duydu ve onları hızla görmezden geldi. Birkaç saniye sonra Akari soğukkanlılığını yeniden kazandı ve aileye misafirperverlikleri için teşekkür etti.

"Eve gitmeliyim, geç oluyor. Beni kabul ettiğiniz için teşekkür ederim, yarın tekrar görüşmek dileğiyle!"

"Çabuk dön güzel kızım!"

"Sonra görüşürüz, seni özleyeceğim!"

"Güle güle."

Takei'nin vedası kısa olmasına rağmen, Akari onun vedasının ardındaki duyguları anladı ve mutlulukla evine dönerken ona hafifçe başını salladı.

[size=5]~~~

Akari'nin Sevgi Ölçeği: 13 -> %20
Kız kardeşiyle tanışmak, ilişkilerinde büyük bir adım. Aralarında yavaş yavaş gelişen güveni gözler önüne seriyor. Bir kız kardeşin kutsaması da uyumlu bir ilişki için oldukça iyi bir şey. Takei'nin verdiği söz ve aynı zamanda Akari'nin bencil isteklerine uymaya karar vermesi sayaç değişikliğinde de büyük bir faktör olarak rol oynuyor. Akari, artık onun yakın bir arkadaş olduğuna inanıyor.

[/size]
_-_-_-_-_-_-_-_

Boktan: Ben de böyle çevirmek istemezdim ama bakınız cümleye: If you don't make the effort to change, your shitty situation won't get any better.

Bu sefer puntoyu biraz büyüterek daha rahat okumanızı sağlamayı hedefledim. Discord adresim "Divechy#5535" Çeviriyle ilgili herhangi durumda yazabilirsiniz. Yorumlarınızı beklemekteyim.

DISQUS - Mangaya Ait Yorumlar

*Not: Yorum Yazmadan Önce;