Bölüm 12 - Dünyaya Açıklanan Yetenek (3)


Kızıl Yağmacılar, Cortez ile aralarındaki mesafeyi hızla kapattı.

Kaçmak yerine hayat kurtarmaya çalışıyorlardı. Belki kaçamayacaklarını biliyorlardı.

Oscar Adaları, Kanlı Yağmacıların eviydi ve sadece gemilerin boyutları düşünüldüğünde bile Kanlı Yağmacılar, Cortez'e göre çok daha hızlı olurdu.

Herhangi bir can sıkıcı kovalamacaya girmek zorunda kalmaması Kunst'u daha iyi hissettirdi.

Korsanlar Cortez'e yeterince yaklaştıktan sonra gemileri birbirine bağlamak için kalas ve ipler fırlattılar. Hatta bazıları doğrudan gemiye atladı.

Kunst etrafına bakındı ve yüksek sesle güldü.

“Kukuku. Bu harika."

Yakaladığı gemi Nitilus olmadığı için fazla beklentisi yoktu ama bu gemide epey öğrenci vardı.

En az 40 tane var gibi görünüyordu.

Akademideki öğrencilerin çoğu soyluların çocuklarıydı.

Soylarına ve kökenlerine çok fazla değer verdikleri için onlara sunacağı herhangi bir teklifi -ne kadar saçma olursa olsun- kabul etmekten başka çareleri olmayacaktı.

'Bu sefer her şey yolunda giderse, hayatımın geri kalanı boyunca istediğim gibi gezebilirim, istediğim her şeyi yiyebilirim ve canım ne isterse onu yapabilirim.'

Sonra sert yüzlü, orta yaşlı bir adam öne çıktı.

Bu adam, Cortez'in kaptanı Mac'di.

Kunst'un korsanlar grubunun lideri olduğunu çabucak anladı ve doğrudan ona hitap etti.

"Bu geminin ne gemisi olduğunu biliyor musun?"

"Tabii ki biliyorum. Bizi zengin edecek olan bir hazine gemisi. Kuhahaha!”

“Kuhahaha!”

Arkasındaki korsanlar da kaptanlarının gülüşüne eşlik etti.

Mac, gerçekten de olabilecek en kötü durumla karşılaştıklarını fark etti.

Bu korsanlar kasıtlı olarak Cortez'e saldırmıştı.

Daha önce savaş gemileri yok edildiğinde durumla ilgili kabaca bir fikri vardı ama imparatorluk gemilerine el koymaya cesaret etmiş olmalarına inanamıyordu.

Buz Mızrakları iki eskort gemisini bir anda yok etmişti.

'Korsanlar nasıl böyle bir büyücüye sahipler?'

Gökyüzü sararmış gibiydi.

Savaş büyücüleri hiçbir şey yapamadan korkunç bir şekilde öldüklerinde, Mac muhtemelen yapabileceği veya söyleyebileceği hiçbir şey olmadığını biliyordu.

"Siz pislik korsanlar...yanlış rakibi seçtiniz."

Bir öğrenci oturduğu yerden kalktı.

Mac, öğrencinin kızgın ifadesini görür görmez telaşlandı.

Acilen öğrenciye döndü.

"Be-, bekle bir dakika."

"Kapa çeneni. Gilassion Ailesi'nin oğlu olarak bu pisliklerin bu şekilde hareket etmesine artık tahammül edemiyorum. "

Bunu söyleyen erkek öğrenci gözlerini kapadı ve büyü yapmaya başladı.

Hayır, daha çok deniyor gibiydi.

Öğrenci konuşmaya çalıştığı an.

Swish.

Puk.

“Kuk.”

Bir yerden bir hançer fırladı ve öğrencinin boğazına saplandı.

Öğrenci, olanlara inanamıyormuş gibi boynunu tuttu ve çok geçmeden dudaklarından kan dökülmeye başladı.

"Ku-, kuk… kuk…"

Hırıltılı öğrenci yere düştü ve kısa süre sonra hareket etmeyi bıraktı.

Ölmüştü.

“Kyaaaa!”

"Hiiik"

Öğrencilerin neredeyse hepsi dehşete düşmüş bir şekilde çığlık attı.

Hepsi iyi yetiştirilmiş soylulardı, besin zincirinin tepesinde olduklarına inanıyorlardı. Ancak bir dakika önce içlerinden biri gözlerinin önünde kanlı bir şekilde öldürülmüştü ve bu da onların korku içinde yüksek sesle çığlık atmalarına neden olmuştu.

Öğrencilerin çığlıkları korsanları keyifli bir şekilde yüksek sesle güldürdü.

“Puhahaha! Büyülerini yapman için sana zaman verileceğini mi düşünüyorsun? "

"Sanırım durumunuzu henüz anlamadınız. Büyü kullanmak istiyorduysanız, ben buraya gelmeden önce yapmalıydınız. "

Korsan kaptan yüksek sesle gülmeye devam etti.

Gerçi o gelmeden önce büyülerini hazırlasalardı bile yine de durum şimdikinden pek farklı olmazdı.

Öğrencilerden biri dizlerinin üstüne düştü ve altına işedi.

Elbette korsanlar böyle bir manzarayı kaçırmazlardı.

“Kuku. Seni iğrenç piç. Leş gibi kokuyor."

"Ah! Dayanamıyorum, onu denize atalım ki temizlenebilsin. "

“Waaah!”

"U-, uwa!"

Öğrenci o kadar korkmuştu ki tek gözlü korsan ona yavaşça yaklaşsa da karşı koyacak gücü yoktu.

Tek göz öğrenciyi tuttuğu gibi denize fırlattı. Öğrenci sudan çıkmış bir balık gibi çırpınmaya başladı, yüzmeyi bilmiyor gibiydi.

Denize atılmış olan öğrenci tutunacak bir şey bulmaya çalışarak ellerini salladı, ancak kırık gemilerin parçaları ondan epey uzaktaydı.

“Puhp ...! Yardım…! Kur-…kurtarın beni..! ”

Öğrenci sonunda bitkin düştü ve çırpınmayı bıraktı. Bir daha görülmeyecek şekilde karanlık soğuk suya battı.

Gemideki öğrencilere karanlığa gömülmüş gibi görünüyordu.

"O-, Oak öldü ..."

"İnanmıyorum. O 2 yıldızlı bir büyücüydü. "

2 yıldızlı bir büyücü on normal adamı tek başına alt edebilirdi.

En azından öğrencilerin inanmaya yönlendirildiği şey buydu.

Gelin görün ki, iki öğrenci hiçbir şey yapamadan çoktan ölmüştü.

Çaresizlik ve korku onları yavaş yavaş sardı.

Öğrenciler böyle bir durumla daha önce hiç karşılaşmamışlardı ve ne yapacaklarını bilmiyorlardı.

Grubun sadece birkaçı kararlılığını korumayı başarabiliyordu.

Geri kalanlar birbirlerine sarılarak bir araya toplandılar.

Ve Kunst'un olmasını istediği şey de buydu.

Öğrencilerin her biri değerli bir hazineydi, ancak rahatsız edici bir isyan ihtimalinden kurtulmak için ikisini öldürmüştü.

Gülümseyerek öne çıktı.

“Şimdi. Sayın Kaptan, artık ortam uygun hâle geldi, iş konuşmaya ne dersiniz? "

"...Ben..sadece bir çalışanım."

"Biliyorum. Yine de bu veletlerin hiçbiri benimle konuşamaz. "

“...”

Mac istemsizce durumdan hiç etkilenmiş gibi görünmeyen ancak kısa süre sonra başını sallayıp öne çıkan bir kişiyi düşündü.

İşte o andı.

Kunst'un arkasında karanlık bir gölge belirdi ve uğursuz bir şekle dönüşmeye başladı.

Mac, bu görüntünün karşısında şok oldu.

"Li-, lich? Se-, sen bir ölümsüz ile el ele mi verdin? "

"Sadece efendimden biraz yardım alıyorum."

"Se-, sen delirmişsin! Ölümsüz, yaşayanları umursamaz! Sen onun için oyuncaktan başka bir şey değilsin! "

“Ha? Bu, bazı aptal yaşlı adamlar tarafından çıkarılmış saçma bir söylenti. "

Mac dişlerini gıcırdattı.

İşte o zaman iki 4 yıldızlı savaş büyücüsünün neden bu kadar çabuk yenildiğini anladı.

Gücünden anlaşılacağı üzere bu Lich en az 5 yıldız olmalıydı.

'Sadece korsanlar yok burda, bu düşündüğümden çok daha tehlikeli.'

Kunst, ölümsüzlerin ne kadar tehlikeli olduğunu bilmiyordu.

Mac ağzını aceleyle tekrar açtı ama Lich buna izin vermedi.

[Dışarı çık.]

Sesi korkunçtu, kulağa sanki iblisler çığlık atıyormuş gibi geliyordu.

Öğrencilerden bazıları Lich'in sesinden dolayı titredi.

[Burada saklandığını biliyorum. Dışarı çıkmazsan onları tek tek öldürürüm.]

Clang.

O anda öğrencilerin başlarının üzerinde yüzlerce buz sarkıtı belirdi.

Lich'in tek hareketiyle düzinelerce öğrenci ölecekti.

Sonra öğrencilerin arasından biri ayağa kalktı.

Lich’in kırmızı gözleri parlak bir şekilde parıldadı.

[Hoo…demek benim büyümü…durduran sendin.]

Mac, bu kişinin yüzünü tanıdı ve istemsizce yüzü kasıldı.

O, Cortez'deki en önemli kişiydi ve Mac, buradaki en iyi büyücünün o olduğuna inanıyordu.

Mac ona bir şey olmasını istemiyordu çünkü muhtemelen diğer tüm öğrencilerin toplamından daha değerliydi.

Gel gör ki, o kişi sakince başını kaldırdı ve Lich'in sesine denk bir ses tonuyla konuştu.

"Doğru. Bendim"

[Adın ne?]

Adamın cevabı, ifadesi kadar kararlıydı.

"Peran Jun."

-----Çevirmen Notu-----

Kral da çıktı sahneye sonunda. Bakalım bizim Frey (Lucas) ne yapacak ilerleyen bölümlerde? Lich'in hakkından gelebilecekler mi? İş birliği yaparlar mı acaba Peran ile? Bekleyip görelim o zaman next chapter vakti.

Herhangi bir hatamı söylemek, öneri ve şikayetlerde bulunmak için discord kanalımıza gelebilirsiniz.
https://discord.gg/9GhxJCn