En güncel bölümleri fenrirscans.com da okuyun ve sitedeki birçok noveli keşfedin.

Profesör Reagan’ın ofisine vardıktan sonra onlara farklı bir ödül verdi.

“S Sıralamasını düşük seviyeli öğrenciler arasında görmek kolay değil, bu yüzden bunu hak ediyorsunuz.” Gülümseyerek söyledi ve ikisi de ona teşekkür etti.

“Şimdi seninle bir konu hakkında konuşmak istiyorum.” O konuştu.

“Bir Kan Eşi arama işi nasıl gidiyor?” Profesör sakince sordu.

Akademi yönetmelikleri öğrencileri Blood Mate almaya teşvik ediyordu, dolayısıyla bunu açıklamasına gerek yoktu.

S Derecesine ulaşan diğer Caspian White gülümsedi.

“Profesör, benim zaten bir Kan Eşim var ve başkalarını arıyor olsam da, sahip olduğum oldukça güçlü. O zaten bir Birinci Akademi öğrencisi.” Cevap verdi ve Reagan Cooper ona bakıp nazikçe başını salladı.

“Peki evlat, gücünün yüksek olmasına şaşmamalı. Yani yüksek seviyeli bir vampirden kan alıyorsun. Eğer durum buysa ikinci bir kan eşi bulmak sana çok yardımcı olacaktır. Eğer ikinci kan eşinin bir gücü varsa seninkine benzerse daha iyi olur, çünkü onun sana ihanet etmesini engelleyebilirsin.” dedi ve Caspian gülümseyerek başını salladı.

Reagan Cooper daha sonra Matt’e baktı, “Peki ya sen? Bugün yanında olan o kız kan eşin mi? Yoksa Bayan Alice’in kan eşin olacak kadar şanslı olabilir misin?” O sordu.

Matt biraz aşağı baktı ve başını salladı.

“Şimdilik kan eşim yok.” Matt yanıtladı.

Profesör onu böyle görünce kaşlarını çattı ve başını salladı. Sonra Caspian’a baktı, “Dışarı çıkabilirsin. Onunla yalnız konuşmak istiyorum.” Dedi ve Caspian itaat ederek kısa bir süre sonra ayrıldı.

Profesör daha sonra Matt’e biraz çay koydu ve onu oturttu.

“Görünüşünüz fena değil ve Miss Isla’nın potansiyeli ve yakışıklılığı var; neden onu kan eşi olarak almıyorsunuz? Gerçek bir çift olmayacaksınız ama olabilirsiniz.” O konuştu.

Matt hafifçe gülümsedi.

Herhangi bir konuda partner arama arzusu yok çünkü Charlotte tüm kalbini meşgul ediyor.

Eğer Charlotte değilse başka birini istemiyor demektir.

“Zaten bir karım var, Profesör Reagan. Kandan bir eş ararsam ona ihanet etmiş olabileceğimi hissediyorum.” Cevap verdi ve Profesör Reagan ona kuşkuyla baktı.

“Eşiniz akademide okuyor mu?” O sordu.

Matt başını salladı.

“Nerede olduğunu bilmiyorum.” Profesörün bunun hassas bir konu olduğunu fark etmesini sağlayarak cevap verdi ve konuşmayı bıraktı.

’Belki de onu kaybetmenin acısı onu başka kadınlarla görmekten alıkoyuyor…’ diye düşündü ve başını salladı.

’Tamam artık bu konuyu konuşmayacağız. Ama bir öğretmen olarak sana kahrolası bir ortak aramanın çok önemli olduğunu söyleyeceğim. Oradan satın aldığın kanla gerçek bir vampirin kanı arasındaki farkı anlayamayabilirsin ama fark çok büyük.” dedi ve sonra bu konu hakkında konuşmayı bıraktı.

Matt geri dönmeye karar verene kadar bir süre Matt’e birkaç şey daha anlattı.

’Kan arkadaşı, öyle mi? Bana gücümü çok daha fazla artırabileceğimi söyleseler bile böyle bir şey aramaya hiç niyetim yok…’ Matt gece gökyüzüne bakarken düşündü.

Profesörle o kadar çok saat konuşmuştu ki, hava kararmaya başlamıştı.

Matt, evine döndüğünde Isla’yı oturmuş onu beklerken görünce şaşırdı.

Onu görünce genişçe gülümsedi.

“Mat!” Mutlu bir şekilde dedi ve ona doğru koştu.

“Tekrar hoş geldiniz ve tebrikler; bu kadar zorlu testlerde S-Seviyesini alacak kadar yetenekli olmanızı beklemiyordum.” Gülümseyerek söyledi ve sonra ona küçük bir kutu uzattı.

“Al, sana bir hediye getirdim. Bunlar küçük kekler; onları kendim yaptım.” dedi gülümseyerek.

Matt buna şaşırmıştı ama küçük kutuyu alıp ona teşekkür etti, “İçeri gelip yemek yemek ister misin? Biraz meyve suyum var.” Dedi ve defalarca başını salladı.

İkisi de içeri girip onun yaptığı çok lezzetli ikramları yemeye başladılar ve yatma vakti gelene kadar geceyi farklı şeylerden konuşarak geçirdiler.

.

Ertesi gün sınıflarda resmi olarak dersler başladı.

Profesör Reagan onlara teorik bilgilerden pratiğe kadar öğrettiği eğitimde oldukça profesyoneldi ve sadece 10 kişi olması sayesinde hepsi birbirleriyle konuşabiliyor ve birbirleriyle tanışabiliyorlardı.

Matt her zamanki gibi oldukça kapalı olmasına rağmen pek çok kişi ona yaklaşmadı. Caspian White ile ara sıra yaptığı sohbetlerin dışında, birlikte antrenman yaptıkları için sadece Isla ile konuşuyordu.

Böylece birkaç gün geçti. Matt, hayvanları avlamak için dağlara gitmeyi planladı; Sınıfta olmak her zaman hatırladığı kadar sıkıcıydı.

Tam da o günlerde Profesör Reagan, Matt ve Caspian’ı aradı.

“Açıkça konuşacağım. Siz ikiniz, diğer sınıflardan diğer öğrencilerle birlikte, akademinin yakınındaki birkaç köyün yok edilmesini araştırmak için seçildiniz. Bunlar, fakir olmalarına rağmen vampirlerin olduğu köyler ve bu imha, büyük bir olay. biraz tuhaf. Belki yakınlarda yiyiciler vardır.” Bu eğitimle ilgili birkaç şeyi daha söyledi ve anlattı.

“İkiniz de takımlarınızla gidebilirsiniz.” dedi ve Matt’e baktı.

“Matt, senin takımın o kız. Bir başkasına daha ihtiyacın yok mu? 3. Takım daha iyi.” Dedi ama Matt başını salladı.

“Sorun değil profesör. Isla’nın yanında kendimi rahat hissediyorum, dolayısıyla o bana ayak uydurabildiği için grubum şu anda yalnızca onunla birlikte olacak.” Cevap verdi ve profesör daha sonra başını salladı.

“Eğer durum böyleyse gidebilirsiniz. Ama dikkatli olun; bu yok etmelerin yutucular tarafından yapılmış olması mümkün.” Dedi ve tam o sırada Matt konuştu.

“Profesör, sanırım size bu konuda biraz bilgi verebilirim.” dedi ve ikisinin de ona bakmasına neden oldu.

“Ah? Bir şey biliyor musun?” Profesör sordu ve Matt başını salladı.

“Akademiye giderken Alice ve ben, yiyici canavarların saldırısına uğramış bir köy bulduk; onların lideri olarak bir yutucu vardı. Oradaki herkesi öldürmeyi başardık ama o canavarlar köyde hiç kurtulan bırakmadı.” Matt dedi.

Profesör hafifçe başını salladı, “Yani öyle bir şey oldu… Anladım; bu konuyu yönetimle konuşacağım. Size şunu söyleyeyim, bilgi almaktan başka göreviniz yok. Savaşabilirsiniz ama ancak Kazanabileceğinizi görün; kazanamasanız bile hızla geri dönmeye öncelik verin.” Profesör Reagan dedi ve sonra ikisi de gitti.

Matt, Isla’yı uyarmaya giderken Caspian da grubuyla aynı yöne gitti.

Biraz heyecanlandı ama yüzündeki tedirginlik açıkça görülüyordu. Yine de çok geçmeden ikisi de oradan çıkıp belirlenen yerlere doğru gidiyorlardı.