Lucas kafasını aya doğru çevirdi. Lucas'ın yüzü ayın altında parladı.
Zzzzz. Kızın uyuma sesi duyulurken aynı anda mırıldandı.
"Ne yapmalı."
Son zamanlarda kararlarını çok hızlı veriyordu. Aslında artık hiçbir şekilde tereddüte girmeyeceği ve hiçbir olaya karışmayacağında karar kılmıştı ancak hiçbir şey bilmeden uyuyan bu kızı görünce çekinmekten başka bir şey yapamıyordu.
"Onu olduğu gibi bırakmalı mıyım."
Ama eğer bırakırsa, kızın ölebilme olasılığı daha yüksek.
Aşırı derecede fazla olan manasını sakinleştiriyordu ama bu sadece sürekli olursa devam edebilirdi. Bu yüzden Lucas kızın içindeki manayı dışarı çıkarması için yıllardır yanında kalıyordu.
Yani eğer şimdi ayrılırsa, çok geçmeden kesinlikle ölecek.
Lucas yatağın yanındaki sandalyeye otururken uyuyan kızı inceledi. Kıpkırmızı gözler dehşetle parladı ama hemen sonra sakinleştiler.
Aslında bütün bu işlerin üstesinden geliyor ve kızın yanında duruyordu çünkü bunun eğlenceli olacağını düşünmüştü.
Kız ayrıca daha heyecan verici yıllar geçirmesini sağlayacak beklentilerini de karşıladı.
Ayrıca.....
Lucas elini kızın yüzüne doğru uzattı. Onun yaşlarında olan çocuk, altın saçları elinin arasına aldı.
Bir süreliğine, kızın saçı siyaha dönüşüyor gibi gözüktü ama sonra kendi rengine geri döndü.
"Ama biraz daha kalmalı mıyım."
Lucas on dört yaşındaki kızın içindeki siyah saçlı kızı görüyorken mırıldandı.
Yirmilerinde mi? Bu gizemli bilmece gibi olan kadın.
"Mmmm."
Kız sanki her an uyanabilecekmiş gibi etrafında döndü. Buna rağmen, Lucas kızın saçıyla oynamayı bırakmadı.
Yine kaşlarını çatmayı bıraktı.
Evet. Biraz daha kalırsa iyi olur.
Lucas kararını vermişti, ama kendini bir gün buradan ayrılmak zorunda olduğunu tembihlemeyi unutmadı.
Sonra, sandalyenin üzerinde parlayan tek şey ay ışığıydı.
***
Dük Alpheus malikanelerine doğru yol alan at arabasının içerisindeki kızı azarlıyordu.
"Sana kendin etrafta gezinme ve en azından bugünlük kendi başına bir şeyler yapma dediğimden eminim Jennette? Yerdeki bir kurdeleyi alıp prensesi kovalamak yeteri kadar saygısızcayken özellikle majestelerine o şekilde davranman. Delirdin mi yoksa?"
Harika debutantenin sonu. Buna rağmen, kız hala kendi hayal dünyasındaydı.
"Jennette, dinliyor musun?"
"Hayır."
Bir süre cevap vermedi ama bu cevap onu şaşırtmıştı. Dük Alpheus onun cevabını duyunca kelimesiz kaldı.
Ama Jennette bunu düşünmüyor gibi gözükerek pencereden dışarıya boş boş bakıyordu.
Dük Alpheus sinirlenmiş gibi gözüküyordu ama Ijekiel'in sözlerinden sonra bugünlük onu azarlamaktan vazgeçti.
"Baba, bugün Jennette için de önemli bir gün. Eğer onu azarlayacaksan yarın yap."
Dük Alpheus oğlunun ifadesini gördükten sonra yüzünü başka yöne çevirdi. Sonra sessizlik ortamı doldurdu.
Çünkü genelde hep ortamı yükselten kişi sessizdi, hayaller kuruyordu.
Bir süre sonra, pencerenin dışarısına bakan Jennette, mırıldandı.
"Athanasia...."
Ijekiel bu mırıldanmayı duyan ilk kişiydi. Kızın parlayan göz bebeklerini görebiliyordu.
"Yani o benim biricik kız kardeşim."
Jennette ay ışığının altında fısıldadı. Şu an kurdeleyi geri verdiği ve konuştuğu güzeller güzeli prensesi düşünüyordu.
"Ve....."
Onun yanındaki kişi...
Bam.
At arabası hareket etmeye başladı.
Jennette biraz önce neler olduğunu hayal ederek, pencereden dışarıya baktı.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
