Cabezo prensesi ,Emilie Cabezo, öldürülmesi kararlaştırılmış biriydi.

Bu karar, 12 yaşına girmesinden bir gün sonra verildi. 

Babasının ona verdiği zehir yüzünden öldü. Sebebi onun, ailesinin itibarını lekelemesiydi. 

'Tüm hayatım boyunca sadece babamın sevgisini istedim, ama babam bana sevgi yerine zehir verdi.'

"Miss Emilie, kahvaltınız."

Düşüncelerinde kaybolan Emilie, kafasını kaldırdı.

Hizmetçi geldi ve masayı kurdu. Yemek kötü kokuyordu.

'Bunların hepsi soğuk yemekler.'

Emilie bu sefer odasında tek başına yiyordu. Bu babasının verdiği cezasıydı. 

'Neyi yanlış yaptım?'

Hatırlayamadı. O çok sık cezalandırılırdı. Tüm sebepler saçmaydı.

O kötü bir ruh halindeyken bir misafiri ziyaret etme suçu, boşu boşuna bir müşteriye(?) nazik davranma suçu, küçük kardeşinden daha fazla şey bilme suçu ve benzeri şeyler...

'Bu gülünç sebeplerden tek bir tanesini daha hatırlamıyorum.' 

Muhtemelen bu cezada gülünç bir sebep yüzünden verilmişti. 

"Ne yapıyorsun ve yemiyorsun?"

Hizmetçi dobraca sordu.

O, Emilie'nin hızlı yemesini umuyordu. Böylece, o da hızlıca temizlerdi. Emilie rahatsız bakışlarla baktı.

"Yemeyeceyeğim, yani bundan kurtul."

"O zaman bana önceden söyle. Seni rahatsız etmemem gerekiyordu."

Hizmetçi gergince söyledi.

"Aşağı yemek odasına ineceğim ve bugün orada yiyeceğim."

"Evet?"

Hizmetçi korkmuştu.

Emilie kaygısızca koltuğundan kalktı. 

"Yapamazsın! Dük kızgın!" 

Dehşete düşmüş hizmetçi, umutsuzca Emilie'yi engelledi ve onu durdurmaya çalıştı. Emilie duymamış gibi davrandı, onu kapıya doğru itti. 

"Sende ne sorun var, Miss!"

Hizmetçi en azından sonunda Emilie'nın kolunu tutabildi.

"O zaman bana bu tarz bir yemek getirmemeliydin."

"Sen bunları tüm bu zaman boyunca oldukça iyi yiyordun."

"Ben sadece bunu yapmaya ne kadar daha devam edeceğini izliyordum."

Emilie, hizmetçinin elinden kurtuldu.

Hizmetçi korkuyla sersemlemiş bir halde durdu.

Çalışanlar, Dük Cabezo tarafından nefret edilen Emilie'yi küçümserdi. Dük Cabezo sadece Polia'yı severdi, Emilie'nin üvey kardeşini. 

Emilie yemek odasına indiğinde, Dük ağzını şaşkınlıkla açtı.

Her şekilde, o Polia ile olan keyifli zamanı bölündüğü için bağırdı. 

"Burada ne yapıyorsun!" 

----
Bazı sorunlar yüzünden şu aralar pek fazla çeviri yapamıyorum, bölümlerin arasına çok fazla zaman giriyor. Bundan sonraki dönemde elimden geldiğince hızlı çevirmeye çalışacağım umarım anlayışla karşılarsınız. 

+Polia denen kızı şimdiden sevmedim :')