Başlangıç
Yalnız ve sevgiye aç bir çocuktum, intikama itilmiştim. Benim acımı bilen arkadaşımdan farklı bir yolda gitmeyi tercih ettim. Daha fazla yalnız kalacağım bir yolu seçtim.

Bağlar samimiyet duygusunu arttırır ve bunlar ara sıra aniden ortaya çıkmaya başladığında, zayıflığımı gün yüzüne çıkarır; Sırtımı ışığa dönmüştüm, kalbim nefretten siyaha boyanmıştı.

Klanımı ve ailemi öldüren ağabeyim Itachi'den intikam almak için, tüm suçları ona yükleyerek onu kullanan Konoha'dan intikam almak için, bu dünyada devrim yaratıp kendi güçlerimle kusursuz bir dünya yaratmak için.

Gitmene izin veremem!!

Ve orada, tek arkadaşım önümde duruyor. Benim acımı bilen bir shinobi. Dürüst olmak gerekirse, o asla sözünden dönmeyen bir adam.

Onu çok kez başımdan atmaya çalıştım, hatta canını almaya bile çalıştım. Ama o asla pes etmedi, beni terk etmedi; umutsuzca bana elini uzattı, bana kilitlendi. Ve ilişkimi kesmek için çok uğraştığım bu adam -- beni yalnızlıktan kurtardı.

Kaybetmiştim.

Son ve belirleyici savaş yerini ben seçmiş olsam da.

Son Vadisi'nde sabah güneşinin göz kamaştırıcı ışıklarını hatırlıyorum. Kalbimizdeki aynı acıyı, akan sıcak gözyaşlarımı... Asla unutmayacağım.

Naruto Arkadaşım benim. "Yapmak istediğim tek şey tüm shinobilerin işbirliği yapmasını sağlamak. Sen de dahil tabii ki!"" demişti.

Naruto'nun dünyasındayım. Burada olduğum için çok şanslıyım.

Samimiyeti tıpkı aileminki gibi. Bu dünyada tamamen var olduğumu hissettiriyor. Ailem ile olan bağlarım, sevgi.

İntikam beni destekledi. Aynı zamanda beni yedi bitirdi.

Nefret bir zehir gibi yayıldı vücudumda ve diğer tüm insani duygularımı öldürdü. Ve ben o haldeyken bile o, kalbimdeki ateşi tekrardan yakabildi.

Yeni bir yola çıktım. Geçmişten geleceğe giden bir yola. Bu, yol bile sayılmaz aslında. Bu dünyada hala acının her türlüsü var.

Sağ gözüm Sharingan, sol gözüm Rinnegan.

Geleceği yansıtan bu gözler bir zamanlar karanlığa bakıyordu.