İmparatoriçe tarafından bana hediye edilen civciv bebeği göstermek istedim.
"Sen ne düşünüyorsun?"
Civciv bebeğimi Damian'ın önünde gururla tutarak gösterdim.
İlk başta, Damian neye baktığı konusunda şaşkına döndü, sonra bir çeşit oyuncak bebek olduğunu fark etti...... ne olması gerekiyordu?
" ... Bir ördek?"
"Bir civciv." diye haykırdı Damian.
Damian'ın ilk şüpheli cevabına rağmen, ikincisi doğruydu, ben de onu tebrik ettim.
"Hey, ben de ördek sandım! Ama bunu bir parça kekmiş gibi kolayca fark ettin!"
Damian şaşırmış bir ifadeyle itiraz etti.
"Hayır, bunu nasıl kolayca bir civciv olarak görülebilir?!"
"Bir civciv. Majesteleri bunu benim için yaptı!"
" ... Ne? Bu bebeği İmparatoriçe mi yaptı?"
Damian gizemli bir ifadeyle cevap verdi.
"Neden o suratı yapıyorsun?"
"Bu bebeği gerçekten sevdiğini görüyorum ama daha önce başka bebeklerin oldu, değil mi?"
Bebeğime baktım, İmparatoriçe'nin harcadığı tüm çabayı takdir ettim. Cevap vermeden önce sarıldım.
"Evet! Aslında bu benim ilk oyuncak bebeğim!"
Gerçekten de öyleydi.
Oyuncak bebek genellikle çocukların oynadığı bir şeydir, değil mi?
Ama hizmetçi olduğum için hayatımda oyuncak bebek gibi şeylerle oynayamayacağımı düşündüm.
Civciv bebeğin yumuşak kürkünü memnun bir yüzle okşadım.
Bana bakan Damian ciddi bir tonda sordu.
"Peki, ya kurdele?"
"Ne?"
"Kaç kez hediye olarak kurdele aldın?"
"Kurdeleyi de ilk alışım."
Şaşkınlıkla cevap verdim fakat Damian ne demeye çalışıyordu?
O anda, Damian memnun bir ifade takındı.
"... ... Bana bunu sormakla neden tatmin oldun bilmiyorum." Damian bana bir şey söylemiyordu ama ben görmezden gelmeyi seçtim.
Omuz silktim ve bana hediye ettiği kurdeleyi çıkardım.
"Her neyse, işte bana verdiğin kurdele, Veliaht Prens."
"Ha?"
"Pippi'yi süslemek için kullanacağıma karar verdim."
" ... ... Adını çoktan Pippi mi koydun?"
Ne olmuş ona Pippi adını verdiysem, o benim için değerliydi.
Ama Damian umursamadı ve bebeğimle dalga geçti.
Kimin umurunda? O benim bebeğim, adını ben koyacağım.
Kurdeleyi bebeğin boynuna bağladım ve bebeği ona doğru tuttum.
Şuna bak, çok güzel!
"Böyle!"
"O kurdeleyi sana verdim, senin için."
"İkisini de bir araya getirirsek, daha da iyi olur!"
İkisinin birlikte ne kadar harika olduğunu gördün mü? İkna edici bir şekilde sordum.
Damian'dan nefret etmedim.
Damian'ın söyleyecek çok şeyi olan bir yüzü vardı ama bu sefer sessiz kaldı ve hiçbir şey söylemedi.
Bu tuhaf. Normalde şimdiye kadar birkaç kötü şey söylerdi.
Bebeği Damian'a teslim ettim.
Aniden bebeği aldı ve ona sarıldı.
" ... Yumuşak."
"Tamam?"
Bebeğe sarılırken ona gülümsedim.
Bebeğin kürkünü okşayan Damian sonunda gülümsedi.
Güne devam etmek için Damian'ın yanından ayrıldım. Sabahın erken saatleriydi ve güneş ışıl ışıl parlıyordu.
Bununla birlikte, sabahın erken saatlerinde koridorda yürürken, Taç (Kraliyet) Sarayı'ndaki kumaşla beraber tüm eşyaları değiştirme hırsıyla doluydum. Bunu sadece Damian için yapıyordum.
Tabii ki, Damian'ın son zamanlarda ağır geçen hastalığının sebebinin 'ateş' yüzünden olduğunun farkındayım.
Ancak... ....
'Damian, Veliaht Prens'in sarayının henüz temizlenmemiş bazı kısımlarından hala etkilenebilir.'
Elbette. Bütün kötülüklerin kaynağı tozdur!
Ayrıca Damian'ın sağlığıyla başka kim ilgilenebilir ki?
Kendimle aynı fikirde olarak başımı salladım ve hızlıca hareket etmeye başladım.
Sonra koridorun diğer tarafından tanıdık bir yüz gözüme çarptı.
Hizmetçi Hayden'dı.
"Oh Lize."
Hizmetçi Hayden benimle yumuşak ve narin bir sesle konuştu.
"Ah, İmparatorluk Sarayı'ndaki çamaşırhane mi? Neden oraya gidiyorsun?"
"Veliaht Prens'in sarayında kışa hazırlık için perdeleri ve battaniyeleri yıkamanın zamanı geldi mi?"
Kafamı defalarca salladım.
Hizmetçi Hayden, yüzünde güzel bir gülümsemeyle başımı hafifçe sıvazladı.
"Aman tanrım, seninle gurur duyuyorum."
"Hehehe, yakında yaz olacak olsa da, önceden hazırlanmak güzel."
"Doğru. Şimdi yatak çarşaflarını ve perdeleri değiştirme zamanı."
İki yumruğumu da sıktım, hevesli ve heyecanlıydım!
Pekala, Damian'a da yumuşak bir yaz battaniyesi sermeliyiz!
Tüm perdeleri yenileriyle bile değiştireceğiz!
"Ama Lize, aşırıya kaçma. Çünkü hala gençsin, tamam mı?"
"Evet, yapmayacağım!"
Son bir dostça gülümsemeyi paylaştıktan sonra, Hizmetçi Hayden diğer işleri ve görevleri yerine getirmek için ayrıldı.
Ayrılışını izlerken bir kez daha kararımı verdim.
"Herkes bana karşı çok nazik olduğundan elimden gelenin en iyisini yapmalıyım."
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
