Her şeyden önce İmparatoriçe, Veliaht Prensin sarayıyla ilgili tüm meseleleri bana emanet etti, değil mi?
Yaza çok yakışan havalı bir Veliaht sarayı yapmam gerekecek!
İmparatoriçe Sarayı'ndan hızla çıktım.
Taç Sarayı'na doğru ilerlerken şaşkınlıkla gözlerimi genişlettim.
"Ah, o kedi!"
Taç Sarayını çevreleyen duvarda tünemiş büyük sarı bir kedi vardı.
Tanıdık bir kediydi.
Güneş ışığı tüm vücudunu kaplarken uykulu bir sersemlikte inlemesini izlemek garip bir şekilde tatmin ediciydi.
"Miyav, görüşmeyeli uzun zaman oldu."
Zevkle kediye küçük bir selam verdim.
Aslında bu kediyi küçüklüğümden beri görüyordum.
Olaylar şöyle gelişmişti.
Bir gün, bir anne kedi ve yavruları ayrılmadan önce bir süre sarayın yakınında rahatladı... ...
'Sorun şu ki, gittiklerinde yavru kedilerden en zayıfını geride bıraktılar.'
Anne kedinin bakış açısından, tüm yavrularını korumak zor olmalıydı.
Her neyse, zayıf yavru kedi böylece yalnız kaldı ve saraya gelip giden insanlar birer birer kediyi beslemeye başladı.
Sonunda yavru kedi sarayın yanına yerleşti.
"Miyav."
Kedi gözlerini açtı, yüksek sesle esnemeden önce duvarın tepesinden bana baktı.
Farkında olmadan mutlu bir şekilde gülümsedim.
"Ah, çok şeker bir şey bu..."
Kedi duvardan atladı, dört ayak üzerine indi ve kısa süre sonra vücudunu sevimli bir şekilde bacağıma sürtmeye başladı.
Aceleyle ceplerimi karıştırdım.
Sana verebileceğim bir şey var mı? Atıştırmalık gibi bir şey!
"...... Oh, üzgünüm."
Bir süre sonra kedinin gözlerine baktım ve özür diledim.
Ne yazık ki, cebimde önceki günden kalan toz ve birkaç tane çikolata paketi vardı.
Sonra kedi miyavladı! Büyük bir ustalıkla, kolaylıkla sıçrayarak duvara tırmandı.
Şaşkın gözlerle kediye baktım.
İnanılmaz, gerçekten!
"Şu kedi. Kraliyet sarayı tarafından yetiştirilen bir kedi olduğundan bahsetmiş miydim?"
O anda, daha önce konuşan ve saraya doğru yürüyen hizmetçi, parmağıyla kediyi gösterdi.
Kulaklarımı dört açtım.
"Onu tam olarak büyütmüyorlar, ama istedikleri gibi gelip gidiyorlar ve ara sıra atıştırmalıklar veriyorlar."
İlk hizmetçiyle birlikte yürüyen başka bir hizmetçi hafifçe omuz silkti.
Konuyu ilk açan hizmetçi, sarı kediye duyduğu hayal kırıklığını açıkça dile getirdi.
"Gençken çok tatlıydın, artık büyüdüğüne göre artık o kadar da tatlı değilsin."
"Keşke sonsuza dek bebek olabilseydim......"
Hizmetçiler saraya girmeden önce dostça vedalaştılar.
Peki ya?
Kafamı kediye çevirdim.
Bana hala yeterince sevimli görünüyor.
Ayağa kalkıp kediye el sallamaya başladım.
"Bir dahaki sefere sana atıştırmalıklar getireceğim."
"...."
Aynen bunun gibi vedalarımı söyledim ve hedefime doğru yürümeye başladım.
Geriye baktığımda, daha önce benimle göz teması kuran kedi şimdi esnerken vücudunu geriyordu.
'Bence yetişkin bir kedi bile sevimli olabilir.'
Kafamı birkaç kez sallayarak daha hızlı yürüdüm.
Sabah hem sarayı hem de çamaşırhaneyi ziyaret edebilmek için çok çalışmam gerekiyordu.
Saraya uğrayıp yeni perdeler ve battaniyeler istedikten sonra çamaşırhaneye giderken kendi kendime mırıldandım.
Ama ne yazık ki, hoş hislerim çok uzun sürmedi.
"Veliaht Prens'in sarayından çok fazla çamaşır gelmiyor mu sence?"
Ha?
Acı bir şekilde anımsatan bir sesin sesiyle, her kelimeyi dinleyerek refleks olarak yerinde durdum.
İki ya da üç hizmetçi yan yana durmuş yüksek sesle konuşuyorlardı.
"Yani, bu zor bir iş, ama neden bu kadar çok fazla?" dedi bir hizmetçi.
"......Hayır, aksine az değil mi?" Charlize kendi kendine söyledi.
Farkında olmadan gözlerimi kıstım, sadece önümdeki konuşmayı analiz ettim.
Yapılacak işler varken neden Veliaht Prensin sarayı hakkında böyle dedikodular yapıyorlar?
"Aksine, şu ana kadar Veliaht Prens'in Sarayında hiç çalışmadım, bu yüzden rahattı, değil mi?" diye düşündü Charlize.
Tabii ki, işin kendisinin zor olduğunu anlıyorum, ama bu biraz.......
"Henüz duymadıysanız, Kraliyet Sarayı'nda çalışan yeni hizmetçi Eğitim Merkezinden geldi!" diye haykırdı diğer hizmetçi.
"Yani o hizmetçi yüzünden iş yükümüzün arttığını mı söylüyorsunuz?"
"Ha, onlar ... ... benden mi bahsediyorlar?" diye mırıldandı Charlize, usulca kendine.
Charlize omuzlarını silkti, ifadelerinin ona ulaşmasına izin vermeyi reddetti.
Ama tam o zaman.
"Charlize denen o kızdan mı bahsediyorsun?" isimsiz bir ses konuştu.
İvmeli bir ses, vaka sayısını yakalamış gibi araya girdi.
Bu kim olabilir?
Gözlerimi genişçe açtım.
Bu Becky!
İki hizmetçi de Becky'e döndü.
"Hizmetçinin adı Charlize mi?" hizmetçiye sordu.
"Çalışmalarımızı sebepsiz yere arttırmak...... Gerçekten can sıkıcı!"
"Yine de zor iş." diye yanıtladı Charlize, nefesinin altından.
Hizmetçiler daha sonra birbirlerinin sözlerini devam ettirip, birbiri ardına şikayette bulundular.
Gördüğü tüm ilginin tadını çıkarırken, Becky çarpık bir şekilde kollarını kavuşturdu.
"Her zaman böyleydi. Her zaman insanları sonuna kadar sinirlendirirdi."
"Neden bahsediyorsun sen?" dedi Charlize içinden.
"Onun yüzünden hala resmi bir hizmetçiye terfi etmedim. Terfi hemen köşedeydi!"
Becky, o günden beri içinde biriken hayal kırıklığı ve mutsuzluk içinde göğsünü yumrukladı. Gözleri hem acı hem de kızgınlığını ifade ediyordu.
Nutkum tutuldu.
"İmparatorluk sarayından kovulmamak için elimden gelenin en iyisini yaptım ama sonum bu mu?" Becky kızgın bir tonda söylendi.
"Ve kaç çırak hizmetçi eğitim merkezinden çamaşırhaneye taşınmak zorunda kaldı?" diye sordu Becky retorik olarak. (Ç/N: Retorik ya da eski ismiyle Belâgat, etkileyici ve ikna edici konuşma sanatı. Sözcük güncel kullanımda "etkileyici ve ikna edici olmakla beraber içtenlikten veya anlamlı içerikten yoksun lisan" anlamında da kullanılır. Kavram Yunanca rhētorikos "hitabet" kavramından türemiştir.)
Saçma gelebilir ama Becky hizmetçilerle konuşurken ses tonunda hüzün belirtisi vardı.
"Hepsi Charlize yüzünden!" diye bağırdı Becky.
"Aman tanrım, yapamam..."
"O hizmetçi kendini kim sanıyor? Bizi parmağının etrafına oyuncak gibi döndürüyor."
"O hizmetçi yüzünden kaç kişi acı çekti, cidden?"
Hizmetçiler Becky'ye yüzlerinde gerçekten hüzünlü bir ifadeyle baktılar.
Ancak Becky, gözlerinde öfkeyle hizmetçilere baktı.
"O zamandan beri böyleydi! Gittiğim her yerde, onun küçük bir çocuk olduğu, bu zalim kaderi hak ettiğim söylendi, ya altın ya da yeşimdi. Saçmalık! Ben ne olacağım? En azından biraz insan terbiyesini, adil muameleyi veya tanınmayı hak etmiyor muyum?"
"Ona iyi davrandın mı?"diye sordu bir hizmetçi.
"Elbette! Ama ona iyi davranmanın faydası yoktu. Üstün olduğunu düşündü ve bana küçük burnunu kaldırarak bana gururlandı." dedi Becky, sanki sefaletin kahramanı oymuş gibi saçlarını sertçe çekiştirerek.
"İmparatoriçe'nin Sarayındaki hizmetçiler bile onun yüzünden çamaşırhaneye transfer edildi!"
"Bu doğru!" hizmetçiler anlaşarak bağırdı. Öfke ve kızgınlık atmosferde kaynadı, kötü bir karışımda bir araya geldi.
"Sanırım ben de duydum!"diye bağırdı diğer hizmetçi.
Hizmetçiler Becky'nin sözlerine katıldılar.
Çamaşırhanenin köşesine saklandım ve ihtiyatlı bir şekilde arada bir hizmetçilere göz attım.
Demek bir numaralı halk düşmanı olmak böyle hissettiriyor.
"Henüz dışarı çıkamam, değil mi?" diye düşündü Charlize, mümkün olduğunca sessiz kaldı.
"Dürüst olmak gerekirse, İmparatoriçe'nin artık onunla ilgilendiği doğru ama ... "
Becky, İmparatoriçe'nin endişelerine kayıtsız kalarak omuzlarını silkti, İmparatoriçe'den korkmak yerine içini kaplayan öfkeden başka bir şey hissetmiyordu.
İçinde eski bir arzu kabardı ve ona Charlize'le bile bir şeyler yapmak için yenilenmiş bir amaç aşıladı.
"Sence onu daha ne kadar sevecek?" dedi Becky kibirli bir sesle.
" ... Ne?"
Korkudan yuttuğum tükürük yüzünden ağzım kurudu.
Şimdi ne sayıklıyorsun sen?" dedi Charlize nefesinin altında.
"O küçük baş belası tarafından küçük düşürülmüş, ayaklar altında çiğnenmiş olabilirim. Ama yavaş yavaş büyüyecek ve büyüdüğünde-"
Becky'nin gözleri kötülükle parıldıyordu.
"İmparatoriçe'nin ondan bıkıp onu tamamen ortadan kaldırması ne kadar sürer?"
Becky, rahatsız edici derecede sakin bir sesle, inkar edilemez bir gerçeği konuşuyormuş gibi, zamanın kendisinin lehine oynayacağından emin olduğunu söyledi. Tek yapması gereken o güne kadar sabırla beklemekti.
Hemen oracıkta dondum kaldım.
"Gerçekten doğru olabilir mi...... küçük olduğum için, İmparatoriçe bu yüzden mi bana iyi davranıyor?"
Bu şekilde düşündüğüm için kendimden nefret ettim, İmparatoriçe beni asla kovmayacağına dair güvence vermesine rağmen, hala karamsar düşüncelerimi durduramadım.
Genç olduğum için hala olgunlaşmamış olabileceğim bir yaştayım.
Çünkü insanlar genellikle küçük çocuklara karşı hoşgörülüdür.
Eğer durum buysa... ....
'......Büyüdüğümde, İmparatoriçe beni artık sevmeyecek mi?'
Bir an nefesim kesildi ve kalbim battı, İmparatoriçe'nin beni terk ettiği düşüncesiyle sıkıştı.
"Eğer düşünürsen, o zeki biri." dedi Becky.
"Akıllı mıyım?"diye fısıldadı Charlize.
"Bir düşünün, ona yakın olmayan herkes kovuldu, hatırladınız mı? Hakkımız olan şeyi, ayrıcalığımızı alarak bir hiçmişiz gibi bizi bir kenara attı."
Becky'nin söyleyecek daha çok şeyi vardı ama anımsamak onun canını daha da acıtıyormuş gibi, sessizce durakladı.
Sakinleşerek, hizmetçilerle alçak tonlarda yumuşak bir şekilde konuştu, ortamı yumuşatmak istedi, hissettiği acı her zaman vardı, zihninde hala tazeydi, sanki bir döngüde oynuyormuş gibi. Yine de bir şaka yaptı.
"Sonunda, İmparatoriçe'nin iyiliğinden yararlandı, değil mi?"
"Tam olarak ne dinliyorum ben?" dedi Charlize.
"Doğru. Genç olmak ve halihazırda başkalarını manipüle etmek ... ..."
Hizmetçilerden yüksek sesle kahkahalar patladı.
Kahkahaları duyduğumda, sanki bir kırbaçla dövülmüş gibi kendimi korumak için içgüdüsel olarak omuzlarımı kaldırdım.
Öyle değil.
Ama bu durumda onlara bir şeyi nasıl açıklayabilirim?
Ne kadar söylersem söyleyim beni dinlemediler bile.
Cesaretim kırılmıştı.
Ama sonra.
"Ve haklısın, Veliaht Prens ne zamandan beri Veliaht Prens olarak tanındı?"
... ... Ne?!
Bir anda gözlerim Damian'ın hakkında kötü konuşulduğu duyunca alevlendi.
Başımı meydan okurcasına kaldırdım, aklım ne yapacağımla yarışıyor, akla gelebilecek her eylemi düşünüyordum.
"Bu doğru. Terk edilmiş bir prens olduğuna dair birçok söylenti var."
"Doğru! Ama sanırım tacı devralmaktan muaf tutuldu ve unvanı sadece isimle elinde tutuyor!"
"Veliahtın sarayında görev yapıyorlar ama yine de yeterli değil. Bu çok uzak değil mi, nasıl bu kadar bencil olabiliyorsunuz?" dedi Charlize düşünceleri içinde.
"Bu velet neden bizi bu kadar rahatsız ediyor, ona hizmet eden tek hizmetçi olduğumuzu bilmiyor mu? Dizlerinin üstüne çökmeli, bize sahip olduğu için şükretmeli!"
"Velete bir parça akıl vermeliyiz! ona haddini bildirmeliyiz!"
"Damian hakkında ne söyledin! Ne söyleyeceksen bana söyle!" diye bağırdı Charlize içten içe.
Damian neden şakalarınızın ve dedikodularınızın sebebi?!
Ancak hizmetçilerden gelen hakaret ve şikayetler süresiz olarak devam etti.
Daha fazla dayanamadım ve bir adım attım.
"Hey."
Hizmetçilere seslenir seslenmez, hizmetçiler sanki üzerlerine soğuk su dökmüşüm gibi sustular.
Gözlerimi kıstım ve hizmetçilere seslendim.
"Bitti mi?"
"Kim o?" dedi bir hizmetçi.
"Seni küçük sıçan! Yetişkinler konuşurken ne cüretle müdahale edersin."
Hizmetçiler, Charlize'den nefret ederek dillerini şaklatarak araya girdiler.
Ama tam o zaman.
Becky bana yüzünü buruşturarak işaret etti.
"Sen Charlize!"
"Ah, o Charlize mı?"
Doğal olarak, diğer hizmetçilerin bakışları da tatsız hale geldi.
Hizmetçiler etrafımı sardı, sınırsız bir şekilde kaba sözler döküldü dudaklarından.
"Aman Tanrım, aç gözlerini de bak ona! Korktun mu Charlize? Bir şey söylemekten çok mu korkuyorsun?" diye haykırdı bir hizmetçi.
"Becky'nin söylediklerinde yanlış bir şey yok, değil mi?" diğer hizmetçiyi söyledi.
"Senin kadar küçük biri mi zeki? Ha!"
Hizmetçilerin bana nasıl baktığını görünce, dışarı çıkmak üzere olan bir iç çekişi zar zor yuttum.
Eylemlerini göstermeye nereden başlayacağımı bilmiyorum.
"İlk olarak, İmparatoriçe'nin resmi bir hizmetçisiyle gayri resmi olarak konuşmak yanlış, fakat......."
"Majesteleri Veliaht Prens'e ne tür kaba sözler sarf ettiniz?"
En çok sormak istediğim şey buydu.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
