Erdos, ismini düşük bir sesle söylerken geniş gözlerle ona baktı.
"Özür dilerim, bu sadece çok şaşırtıcı.”
Çabucak özür dileyen Eryte elini kaldırdı ve açık renkli gözlerle bana baktı. Eryte'nin haylaz gözlerine uzun süre katlanırken, Leav kötü bir çocuk gibi araya girdi.
“Abi ne kadar sert görünsen de hâla kültürsüzsün.”
“Öyle olsa bile yeterince havalıyım.”
Eryte, Leav'in alaycılığına bir sırıtışla cevap verdi.
“Sessiz olun. Eryte, otur. Peki Rosiane, iyi uyudun mu?”
Eryte hızla yerine oturdu. Durumu birkaç kelimeyle özetleyen Erdos, yüzünde bana sorduğundan farklı bir bakışla Eryte’ye baktı.
Durumu anlamamış gibi davranarak etrafa baktığımda kafamı okşayan Erdos beni tek tek tanıştırdı.
“Adın Rosiane Asteria. İmparatorluğun tek prensesi ve benim kızımsın.”
Babam Erdos Asteria. Masmavi deniz, berrak menekşeler ya da ışığa bağlı olarak parlayan elmaslar gibi gözleriyle bana baktı. Bakması gizemli bir manzara gibiydi. Sonra Nanuk'u işaret etti.
“İlk prens, Nanuk de Asteria. En büyük kardeşin.”
Erken bir gün batımı gibi parıldayan altın renkli saçların altında saklanan, Erdos'un yüzüne tıpatıp benzeyen bir yüz. Soğuk bakışları bana döndü.
“İkinci prens, Eryte de Asteria. Ben senin ikinci kardeşinim!”
Nanuk ile bakışırken Eryte aniden kendini tanıttı.
Aynı rahimden çıktılar ama farklı görünüyorlardı. Nanuk, belki de uzun, kalkık göz kuyruğu ve soğuk izlenimine eklenen keskin bıçak benzeri atmosfer nedeniyle keskin görünüyordu. Eryte'nin gözleri de aynı derecede kalkıktı ama bunun nedeni oyuncu gözleri ya da hoş atmosferiydi, İmparatoriçe’ye benziyor gibiydi. Eryte gülümseyerek elini bana uzattı.
Elini elime aldığımda sıkıca sıktı. Tabii ki hemen Erdos tarafından durduruldu…
“Bu bir el sıkışma!”
Ağzını kocaman açtı ve bir çocuğu okşuyormuş gibi gelen ses tonuyla açıkladı. El sıkışmalar ne zamandır böyle oluyordu bilmiyorum ama ufaklığa öyle geliyordu. Hazırlanan yemek servis edilirken konuşma bir süre durdu. Yemekler sürekli olarak getirildi, ne tür bir akşam yemeği servis edileceğini merak ettim.
“Ben üçüncü prensim, Bernique de Asteria. Rosiane'in ikiz kardeşiyim.”
Saçlarının altında yanan közleri andıran nazik bir bakış belirdi, hafifçe gülümsedim.
“Ne? Neden ikiniz bu kadar yakınsınız? Rosiane, akşam yemeği yiyelim ve bu iyi abiyle oynamaya gidelim!”
Eryte aniden bağırdı.
“Sessiz ol abi. Abla, ben Leav, dördüncü prensim. Ben senin ‘tek’ kardeşinim.”
Eryte'yle soğuk ama benimle sıcak bir şekilde konuştu. Görünüşe göre ‘tek' kelimesi ona popülerlik kazandırdı ve böylece akşam yemeği devam etti. Karnımı sıvazladım. Ne kadar yediğimi bilmiyordum ama yemekler o kadar lezzetli ve sıra dışıydı ki uzun zamandır yemek yiyor olmalıyım.
♠♣♥♦
Zaman geçtikçe buranın bir rüya olmadığını daha çok hissettim. Garip şekilde canlı bir his, yanaklarımı yakan sıcak esinti, ağzımı dolduran yemeklerin tadı, hatta bunun gerçek olduğunu bilmemi sağlayan şiddetli acı. Çözümlemek için çok abesti. Bir kolunda beni tutan Erdos ile bahçede yürürken zihnim savaş alanını andırıyordu.
“Hava çok soğuyor.”
“Kuzeyde çok daha soğuk olacağını düşünmüştüm. Avlanırken hava o kadar soğuktu ki neredeyse avlanıyordum… hayır ölüyordum.” dedi Eryte, Erdos'un soğuk bakışlarının bilincinde sözlerini hızla düzelterek.
Önlerinde yürüyen Erdos’u takip eden dört kardeşin görüntüsü beni biraz gülümsetti.
"Şu andan itibaren sözlerine dikkat et, Eryte. Korkarım Rosiane bunu senden öğrenecek." dedi Erdos, onu tersleyerek.
"Rosiane, bundan sonra her akşam birlikte yemek yiyeceğiz.”
“Ah! Gece havası soğuk. Melissa, battaniye getir.”
Melissa benim dadımdı, otuzlu yaşlarının başında bir kadındı. Turuncu ikiz kuyrukları ve çilleriyle bana Pippi'yi hatırlattı. Beni uzaktan takip ediyordu ama Erdos'un sesiyle ayağa fırladı. Battaniye gelmeden önce Erdos bana daha sıkı sarıldı ve arkamızdan takip eden çocuklar etrafımıza toplandı.
“Abla, iyi misin?”
“İyi misin Rosiane?”
“Çok zayıfsın, ne yapacaksın?” Eryte kardeşlerinden biriyle alay etti.
“Eryte, kapa çeneni.”
Sırf bir kere hapşırdım diye bu kadar gürültü yapacaklarını bilmiyordum. Yürümeye başladıklarında şaşkınlıkla onlara baktım.
Ah, burnum akıyor. Burnumu çektiğimde Erdos hızlı bir şekilde doktoru çağırdı. Rosiane'ye bu şekilde davranmalarının nedeni ne olabilir ki? Beş yaşından beri oyuncak bebek gibi yatağında yatıyordu ve kesinlikle doğru bir şekilde bağlanmayı beceremiyor olmalıydı, yine de ona çok yakındılar ve dünyanın en değerli şeyi gibi davrandılar, küçük kız kardeşleri olarak çağırdılar. Şaşkındım. Tek çocuk olmasaydım anlayabilir miydim diye merak ettim. Anlamadığım bir şeydi.
Elbette, romanda da aynıydı. Herkes ölümünün yasını tuttu ve hep özledi. Rosiane'e benzeyen bir çocuğu evlat edindiler. Bernique, ilk görüşte kız kardeşine benzeyen gümüş saçlı bir kadına âşık oldu ve erkek kardeşi Leav, kız kardeşini hatırlatan gümüş saçlı bir azizin entrikalarına kapıldığında neredeyse kaza geçiriyordu.
Bir süredir Nanuk'la sohbet eden Eryte, bir şey hatırlamış gibi ellerini çırptı ve Erdos dönüp ona baktı.
“Oh, evet, Baba! Yakaladığım gümüş tilkiyi Rosiane'e vermek istiyorum! Gümüş bir atkıyla harika görüneceğini düşünüyorum!”
“Bu harika bir fikir.”
Erdos etkilenmiş gibi Eryte'nin başını okşadı. Uykum geldiği için esnedim. İyi yediğim ve sıcak, kabarık battaniyelerle sarıldığım için vücudum halsiz ve rahat hissediyordu.
"Yorgun musun Rosie?”
O kadar çok esnedim ki, yakında uyuyacağımı düşünerek odama doğru yürüdü.
Yürüdüğümüz bahçe imparatorun yaşadığı Arche Sarayı ile benim kaldığım Herteon Sarayı arasındaydı, bu yüzden gelmesi uzun sürmedi.
"İyi geceler Rosie.”
“Şimdiden gidiyor musun?”
Eryte şaşırmış görünüyordu ve odamda biraz daha kalmak istiyormuş gibi gözlerini kocaman açtı. Leav ve Bernique, sadece Erdos'un yüzündeki ifade hakkında düşündüler.
"Yatma vakti Eryte.” Erdos kararlıydı.
“Ama…”
"Eryte!”
Eryte durakladı ve Erdos'un sert sesini duyunca konuşmayı bıraktı.
“Tatlı rüyalar, küçük kardeşim,” dedi Bernique, yanağımdan öperek.
“Yarın görüşürüz abla.”
Leav diğer yanağımı öptü. Dudaklarının değdiği yerde yanağım karıncalandı. Göğsümün köşesinde bir gıdıklanma hissettim. Nanuk tek kelime etmeden kafamı okşadı ama soğuk ifadesinin altında gözleri şefkatle doluydu.
“Tilki atkısını dört gözle bekle!”
Eryte bağırıp odadan kaçarken Nanuk'un ağzından bir iç çekiş çıktı. Erdos ve oğulları birbiri ardına gittikten sonra Melissa vücudumun etrafına sarılı battaniyeyi aldı ve giyinmeme yardım etti.
Gerçekten yemek yiyerek, uyuyarak ve oynayarak verimsiz bir gün daha geçirmiştim, ama her zamankinden daha fazla eğlendiğimi hissettim. Peki şimdi ne yapmalıyım? Yarın bana ne olacak?
Uykusuz bir geceydi.
♠♣♥♦
Ailem ben dört yaşındayken öldü, araba kazasıydı. Kamyon şoförü direksiyonda uyuyakaldı ve arabamıza çarptı. Henüz dört yaşındaydım ve arabamızın yarı yarıya yandığı kazadan kurtulan tek kişi bendim. O zamandan beri beni büyüten büyükannem ailemi öldürdüğüm için beni hep azarladı.
Yanlış bir şey yapmamış olmama rağmen yine de yaptı. Öfke krizleri saldırılara yol açtı ve vücudum sürekli yaralıydı. Belki de karanlık ruh halim ve yara izlerim yüzünden sınıf arkadaşlarım beni kendilerinden uzak tuttu. Kasvetli bir çocuk. Başkalarının bana bakışları böyleydi. Büyükannem 18 yaşımdayken öldükten sonra kendi başıma yaşadım. İş yerinde tesadüfen tanıştığım Jiwoo ile arkadaş olmamın dışında yanımda başka kimse yoktu.
Sadece öyle hissettim. Yaşamanın bir anlamı yoktu. Sahip olmak istediğim herhangi bir şeye ya da belirli bir hedefe ulaşmak için herhangi bir arzum yoktu, tek bir bedene bakmak zordu. Evde gittikçe daha fazla zaman geçirdim ve daha fazla gün depresyonla doluydu, yaşama isteğimi kaybettim. En başta hayata susamışlığım olup olmadığını merak ettim. Hiçbir şey yapmak istemedim. Her gün gelen sabahlardan korktum ve günün bitmesini bekledim. Her geçen gün uçurumun derinliklerine ve daha derinlerine düştüm. Bu yüzden hayatımda ilk kez tam olarak yapmak istediğim şeyi yapmaya karar verdim. İstediğim hiçbir şeyi yapmamıştım ve bana yaklaşan büyük dürtünün üstesinden asla gelemedim. Bu yüzden iki kez kendimi öldürmeye çalıştım.
Hayır, daha çok bir başarısızlık ve bir başarı gibiydi. Sonunda başarılı olduğumu söylemek doğruydu. Bıktığım bir yerden çıktım ama bu roman dünyasına girmek istediğim anlamına gelmiyordu.
Tak. Tak.
Kapı biraz sonra açıldı.
"Erken kalkmışsın.”
Erdos'tu. Sabahları pek sık gelmiyordu, ben de merak edip ona baktım. Yatağın yanındaki koltuğa otururken bir şey çıkardı. Yumuşak deri kaplı bir kitaptı.
“Kar Beyaz Prenses ve Yedi Cüceler.”
Leav'in dün okumayı deneyip başarısız olduğu kitaptı.
“Uzun zaman önce, güzel bir kraliçe yaşardı…”
Yalın bir hareketle kitabın ilk sayfasını açtı ve yavaş bir tonda okumaya başladı. Belki de sabah olduğu ve sesi normalden daha rahat geldiği içindir ama sıkıcıydı. Neden buradaydı? Merak ettim. Belki şaşkın ifademi görmedi ama biraz okuduktan sonra sıkıntılı görünüyordu ve okumayı bıraktı. Bir süre sonra hikayesine devam etti.
“Ayna, duvardaki ayna, içlerinde en güzeli kim?”
Sesi birini öldürecekmiş gibi geliyordu.
“…Kraliçe dünyanın en güzeli ama ona katlanamıyorum. Kim bu lanet şeyi okur ki? Bu kitabı öneren öğretmenin kafasını keseceğim.”
Belki çocukken okumuştur. Sanki sıradan bir bebeğin ruhuna sahip olduğumu düşünüyormuş gibi kendi kendine atıştı. Sonra kaşlarını çatarak kitabı çevirdi ve sertçe saçlarına dokunarak hızla masaya koydu.
Pencereden giren gün ışığında saçları bir mücevher gibi parlıyordu. Açık gözleri normalden daha şeffaf görünüyordu ve uzun kirpikler onları gölgeliyordu.
“Rosie, eğlenmiyorsun, değil mi? Akşam yemeğinden önce bir yürüyüşe gitmeli miyiz?”
Başını hızla kaldırdı ve sakince sordu. Cevaplayamadığım bir soruydu, bu yüzden uymaktan başka seçeneğim yoktu. Yine de ne hakkında olduğunu bildiğim bir peri masalı dinlemektense yürüyüşe çıkıp temiz hava almanın yüz kat daha iyi olduğunu düşündüm.
Melissa'nın bana vermeye çalıştığı fırçayı alıp dikkatlice etrafıma koyan Erdos, her zamanki gibi beni tek eliyle kaldırdı.
“Oh! Kız kardeşim! Uyanık mısın?”
Bir an sonra kapı açılırken Eryte içeri girdi.
♠♣♥♦
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
