Ek binaya gönderilen sadece Violet değildi.

Küçük eski bir bina bile olsa sonuçta Violet, profesyonel yardımcılara ihtiyacı olan bir düklük hanımıydı ve bu yüzden Violet'le beraber on bir kişi daha binada onunla kalıyorlardı. Dük bu konuda ısrarcıydı.

Aslında bu insanların ahlaksız, çirkef kötü hanıma hizmet etme düşüncesine karşı tüyleri ürpermişti. Ve bina, ana binadan uzakta bir yerdeydi bu yüzden başka bir deyişle sanki onların rütbeleri düşürülmüş gibiydi.

Violet onun yüzünden eski binada çalışmak zorunda kalmış bu insanlara karşı sempati duymuştu.

"...Düşündüğümden daha genişmiş."

Dükün muhteşem kalesine kıyasla Violet'in yeni yaşayacağı yer basit bir dizaynla döşenmiş eski bir yapıydı. Öyle olsa bile, Yeon Ha-yoon'un gözünde burası baya iyiydi.

Bu eski bina, ana malikaneye kıyasla o kadar sessizdi ki arkasındaki insanların nefes alıp vermelerini duyuyordu.

Onu takip eden insanlar sırayla:

Bütün evi yönetmesi gereken genel bir kapıcı.

Temizlikten ve bakımdan sorumlu dört hizmetçi.

Mutfakta yemek yapacak olan bir aşçı ve iki tane de mutfak hizmetçisi.

Atlardan, ahırdan ve araçlardan sorumlu, bir at oğlanı.

Bahçe için de bir bahçıvan.

Ve direk Violet'e hizmet edecek olan bir hizmetçi.

Violet'i de sayaraktan bu on iki kişi bu malikanede ön görülebilir bir süre yaşayacaklardı. Elbette ki bu bina temizlemenin iş bile sayılamayacağı kadar küçük değildi bu yüzden Violet memnundu.

Yüksek seviye hizmetçilerden hiçbiri ona verilmemişti. Dük bu hapsedilme konusunda gönülsüz olduğu için Violet'e asgari düzeyde hizmetçi vermişti sonuçta hapsedilme hapsedilmeydi. Bu yüzden ona verilen tüm hizmetçiler halktandı.

Bu bir deyişle, kişinin soylu hayatının sona erdiği anlamına geliyordu.

Şimdiye kadar soyluluk ihtişamıyla yaşadığını düşünürsek ve 'aptal halk' tarafından bakıldığında yaşadığı en küçük rahatsızlıklardan bile şikayet ederdi; bu önlem (ona halktan hizmetkarlar verilmesi) onun kendini hapsetmesi konusundaki fikrini değiştirmesi için verilmişti.

Elbetteki Violet'in düklük hanımı olarak geri dönmeye niyeti yoktu. Ona verilmiş olan dar odaya girerken hiç bir şekilde şikayet etmedi hatta esneyip rahatladı.

Dükten resim malzemeleri istemişti ve onların gelmesi biraz sürdü. Beklerken bu zamanı mola vermek ve yeterince dinlenmek için kullandı.

Daha önceden yaşadığı gaddar hayatı bir daha yaşamak gibi bir niyeti yoktu.

Yeon Ha-yoon'un Violet ile aynı acıları hissettiği doğruydu ama Violet'in yaptığı kötülükleri reddetmezdi.

O gidip de Violet'in aptalca davrandığını söyleyebilirdi ama Ha-yoon neden o şekilde yaşadığını anlamıştı.

Çünkü o köşeye sıkıştırılmıştı ve bu onun, o şekilde davranmasını sağladı.

Yine de.

Sonuçta kötü gene de kötüydü.

Sert ve katı yatakta yuvarlanırken delirmiş gibi güldü.

O insanları görmediği sürece bu şekilde yaşamaktan hiç mi hiç sıkılmazdı.

***

Ne yazık ki kendini hapsetmekten aldığı huzur çok uzun sürmedi. Daha 24 saat bile olmamıştı.

"En büyük genç efendi! En büyük genç efendi!"

Bir sonraki sabah onu uyandıran şey bu karmaşaydı.

Hemen şimdi Violet'i çağır.

"Sizin gelişinizle ilgili bir bildiri gelmemiştir... Hanımımız daha uyanmad-"

"Benim kendi evimde giremeyeceğim bir yer mi var? Güldürme beni. O gelene kadar gitmeyeceğim. Git bunu ona söyle."

Mikhail'in ani saldırısına karşı Violet sabırsızca saçını karıştırdı.

Güneş ufuktan doğalı çok olsa da Violet tüm bu zaman uyuyordu. Ona yardım etmesi gereken hizmetçi bile odaya girememişti.

Davet edilmemiş bir misafir görmeye mutlu olamayacağı belliydi.

"Sabah sabah bu mu, cidden mi..."

Yani yakında öğle yemeği zamanı gelecekti bu yüzden az önce söylediği pek doğru değildi.

Elden bir şey gelmez şekilde Violet harekete geçti. Asgari düzeyde iş yaptı, geceliğinin üstüne robdöşambr giydi ve hafiften saçını okşadı.

Violet'in yeni gelen hizmetçisi kapının önünde ne yapacağı hakkında şaşkındı. Evhamlı bir şekilde ayağını vurduktan sonra dışarı çıkan Violet'i takip etti.

"Beni bu kadar sevdiğini bilmiyordum. Sabahın köründe beni ziyarete gelmişsin."

"Ha, yani senin gibiler için bu sabahın körü?"

"Eveeeet. Yeni yataktan çıktım bu yüzden benim için erken. Her neyse, hiçbir yerden duman çıkıyor gibi değil ama sen neden buraya geldin?"

"Gerçekten bilmediğin için mi soruyorsun?"

Mikhail geri cevap verdiği esnada Violet parmak uçlarıyla oynuyordu. Geceliğin üzerindeki robdöşambr'ın verdiği his iyiydi.

"...Ben de çoktan bu yaştayım. Bana herhangi bir bildiri göndermeden buraya ziyarete gelmen çok kaba. Bir daha böyle bir şey yapmazsan sevinirim, büyük ağabey."

"Neler peşindesin? Bu sefer Aileen'e ne yapacaksın?"

Bir insan nasıl bu kadar birbirini tutan bir şekilde olabilirdi? Violet ona kalın kafalı mı demeli yoksa dürüstlük abidesi mi demeli bilemedi.

Violet'in ona saygı duyduğu zamanlar da vardı. 

Aniden sesini yükselten Mikhail'e karşı lakayıt bir şekilde gülümsedi.

Eğer burada yanlış bir cevap verirse tokat yiyebilirdi.