Sistem Arayüzü aracılığıyla ekranı yukarı çekti. Jaehwan bütün bu zaman boyunca istatistiklerinin hepsini sınıra dayandırmak için çok çalışmıştı. 30 yıl geçmiş ve bütün statları maksimum sınıra ulaşmıştı. O an düşünmeye başladı.
’İnsanlar gerçekten böyle sayılarla ölçülebilir mi?’
Bir süre sonra tuhaf bir şeyler görmeye başladı. İlk başta illüzyon olduğunu sanmıştı ama değildi. Gördüğü şeyin, bu dünyanın gerçek doğası olduğunu fark etti. Bazen tatlı bir parçacıktı, bazen de bir kaya kadar sertleşiyordu. Her zaman farklı boyutlar ve şekillere bürünüyordu.
Saplamasının dengesizleştiği an buydu.
[Saplama] becerisini her kullanmaya çalıştığında tuhaf bir duygu hissediyordu. Mükemmel forma ulaştırdığı becerisi kararsızlaşmıştı ve Jaehwan eskiden bildiği bir şeyi unutmuş gibi hissediyordu.
’Yaşama’ duygusu.
Jaehwan o andan sonra buna [Şüphe] ismini verdi. Dünyanın gerçek özüne bakma gücü. Ancak henüz bu gücü nasıl kullanacağına dair bir fikri yoktu.
Jaehwan’ın Ejderha Kılıcı ile yaptığı hızlı saldırı kolayca püskürtüldü. Beastlain öfkeyle haykırdı,
"Hey, Jaehwan! Konuş benimle!"
Jaehwan cevap vermedi.
"Vay canına, çılgınca!"
Beastlain yılmış gözüküyordu.
"Zamanda geri dönmeyeceksin! Sadece gerçek oyuna başlayacaksın!"
Jaehwan’ın Öğretici Oyunu bitirmemesinin ikinci sebebi Şeytan Beastlain’di.
Bir süre sonra Jaehwan, bir sebepten dolayı Beastlain’in onu öldüremediğini fark etmişti.
’Neden bilmiyorum, ama beni zorlayamaz.’
Beastlain’in oyunu bitirmeye zorlamaması ya da Jaehwan’ı tam burada öldürmemesi bunun kanıtıydı. Kuleyi açtıysa kapatmaya da gücü olmalıydı ama yapmıyordu. Bir nedeni olmalıydı. Jaehwan için Beastlain şu anda iyi bir öğretmendi. Kendisinde meydana gelen değişikliğe adapte olabilmek için defalarca ona meydan okumuştu.
Beastlain’in öfkesi gittikçe büyüyordu.
’Kahretsin, belirlenen tarih yaklaşıyor!’
Ancak elinden gelen hiçbir şey yoktu. Yapabileceği tek şey Jaehwan’a sormaktı,
"Vayy, teşekkürler! Konuşmadığın için delirdiğini sanmıştım! Değerli [Ürün]ümün hasar gördüğünden endişelendim... Ah, onu boşver,"
Beastlain kekeledi.
"Güzel. Benden ne istiyorsun? Sıradaki kata geçmek ve kendimi öldürmek dışındaki her şeyi yapabilirim."
O zaman Jaehwan kılıcını durdurdu.
’İşte başlıyoruz.’
Jaehwan avantajın onda olduğunu fark ettiğinden beri bu anı bekliyordu. Şeytanın onun önünde ümitsizliğe kapılacağı anı bekliyordu. Beastlain’in daha fazla bekleyemeyeceği ve kozayı yutacağı ana kadar beklemişti.
"O zaman sana bir şey soracağım."
"Ne? Her şey olur!"
Beastlain neşelendi ve devam etti,
"Artık tartışma evresine geçtik mi?"
"Pekala, bu sana bağlı."
Bu cevap Beastlain’in kaşlarını çatmasına sebep oldu.
Bir süre düşünüp taşındıktan sonra iç çekti ve izah etti,
"Şaşırma ama evren tek bir boyuta bağlı değil."
"Biliyorum."
"Ah? Biliyor musun?"
Jaehwan ona dik dik baktı.
"Salak olduğumu mu sanıyorsun?"
Jaehwan’ın evren hakkında çok bilgisi yoktu. Bildiği her şey okuldan öğrendikleri ve kuleyi tırmanırken Sakamoto’dan duyduklarına dayanıyordu. Ama evren hakkında birçok farklı teoriler duymuştu.
"Yani evren -Ulu Diyar- ve sayısız -Uzak Diyar-dan mı oluşuyor?"
"Evet."
Beastlain’e göre evren, -Ulu Diyar- denilen bir ana boyut ve milyonlarca başka -Uzak Diyar-dan oluşuyordu. Dünya, bu milyonlarca -Uzak Diyar-dan birindeki küçük bir gezegendi. Beastlain, Dünyaya 294. Dünya demişti. Jaehwan konuyu özetledi,
"Yani Kabuslar Kulesi, Yürüyenleri -Ulu Diyar-a alıştırmak için var."
"Doğru."
"Ve sadece Öğreticiyi ve Gerçek Oyunu başarıyla tamamlayan Yürüyenler -Ulu Diyar-a gidebilir."
"Tamamen haklısın. Çok hızlı kavrıyorsun."
Beastlain [Yetiştirme] ya da [Hasat] kelimelerini kullanmadı. Bu kelimeleri duyarsa ürünün ne yapacağını biliyordu. Sonra Jaehwan sordu,
"Bu adaptasyon nasıl işliyor? Sadece daha güçlenmek anlamına mı geliyor?"
Beastlain başını salladı.
"Hayır. Bu, -Ulu Diyar-ın -Sistem Arayüzü-nü kullanmaya alışmak için."
"Beceri kullanmak, item almak ya da stat puanlarını geliştirmek için kullanılan şey mi?"
"Öyle de diyebilirsin."
Beastlain sırıttı.
"-Ulu Diyar-a giden birçok ırk sistemi kullanmaya alışık olmadıklarından hazırlıksız öldüler. Bu yüzden alışmalarına olanak sağlamak için -Kabuslar Kulesi-ni yaptık. Öğretici ve Gerçek oyun esnasında -Ulu Diyar-da sisteme sahip olmanın ve hayatta kalma şansını arttırmanın yolunu öğreneceksin. Benim gibi Şeytanlar bu oyuna yardımcı olurlar."
Beastlain açıklamasını yaparken dikkatliydi ama aynı zamanda afallamıştı. Dünya hakkındaki gerçeği duyduktan sonra böyle sakin kalan bir ürün daha önce görmemişti. Yetiştirdiği bütün ürünler ya inanmayı reddediyordu ya da kafayı yiyordu. Aksine, Jaehwan duyduğu şeyi sakin bir şekilde kabul ediyordu. Sanki bu oyun için doğmuş gibiydi ve Beastlain bundan memnundu.
"Bir şey daha sormama izin ver."
"Devam et."
"’Bunu’ neden yapıyorsun?"
Beastlain acı acı gülümsedi. Jaehwan’ın sonunda bunu soracağını biliyordu. Yüzlerce yıldır binlerce ürün yetiştirmişti. Bunlardan bazıları -Ulu Diyar-da güçlü varlıklar olmuşlar, bazıları ruhlarına yenik düşmüşlerdi. Ama hepsi bu soruyu sormuştu.
-Bunu neden yapıyorsun?
Beastlain yanıtladı.
"Sorunu anlamadım. Neden Kabuslar Kulesini yönettiğimi mi soruyorsun?"
"Evet."
"Pekala, bunun gerçekten bilmek istediğin şey olduğunu sanmıyorum."
Beastlain sırıttı ve konuşmaya devam etti,
"Bilmek istediğin şey neden Kabuslar Kulesini diğer milyonlarca seçenek varken SENİN dünyana getirdiğim, değil mi?"
https://novelci.com/ dan oku Çevirmen eksiğimiz var, başvurmaktan çekinmeyin https://discord.com/invite/rpAKEfetEh
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
